Σκουπίδια

Παραμύθια της Χαλιμάς. Αυτό το τάχα μου εθνικοπατριωτικό αφήγημα των τριών κομμάτων της κυβέρνησης και ολόκληρου του συστήματος που έχει ταμπουρωθεί πίσω από τον Παπαδήμο, επιδιδόμενο σε μια εθνικοπατριωτική φρενίτιδα με παντιέρα μια πέτσινη φιλεργατική κόκκινη γραμμή. Τους το είπε χύμα ο ελληνικής καταγωγής γερμανός ευρωβουλευτής Γιώργος Χατζημαρκάκης. Οτι δηλαδή το πολιτικό προσωπικό είναι διεφθαρμένο, άχρηστο και ανυπόληπτο. Καλύτερα, λέει, ν' αλλάξουμε όνομα. Από Ελλάδα να το γυρίσουμε στο «Ελλάς». Τέτοια κατάντια. Γιατί από το πρώτο Μνημόνιο μέχρι σήμερα παίζουν όπως κάθε κομπλεξική επαρχιακή ομάδα της πέμπτης ερασιτεχικής. Τουτέστιν κλωτσοπατινάδα! Και για να ροκανίσουν χρόνο, οι τάχα μου παικταράδες, διαρκώς πετάνε στις κερκίδες την μπάλα. Γιατί αυτοί επινόησαν το οριζόντιο κούρεμα... Αυτοί ροκάνισαν μισθούς κα συντάξεις. Αυτοί έφεραν την Υφεση. Αυτοί βούλιαξαν τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αυτοί οι προστάτες της εκλογικής τους πελατείας. Αυτοί στήριξαν και στηρίζουν φοροδιαφυγή, σκάνδαλα, μίζες, καρτέλ και ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης. Γιατί αν από την πρώτη στιγμή με αποφασιστκότητα προχωρούσαν και εφάρμοζαν βασικές μεταρρυθμίσεις, σήμερα ο τόπος θα βόγγαγε λιγότερο από τώρα. Γιατί επί δύο χρόνια παριστάνανε στα λόγια τον καλό μαθητή αλλά στην πράξη «τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου».

Ετσι ακόμα να βάλουν λουκέτο σε εκατοντάδες ανύπαρκτους και άχρηστους οργανισμούς. Εκεί όπου τα δικά τους παιδιά καταβροχθίζουν τον ιδρώτα των σκληρά εργαζόμενων πολιτών. Ετσι ακόμα να αλλάξουν τους διάτρητους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς. Ακόμα να ελευθερώσουν πλήρως τα κλειστά επαγγέλματα. Ακόμα να προχωρήσουν στην αποκρατικοποίηση παράλυτων εταιρειών του Δημοσίου. Θέλετε παράδειγμα; Ο Μάκης Βορίδης, ας πούμε, εμπόδισε την θέσπιση συναινετικού διαζυγίου. Το οποίο θα ανακούφιζε χιλιάδες ζευγάρια από τον βραχνά των δικαστηρίων και τις αμοιβές των κολλητών του δικηγόρων. Θέλετε ακόμα χειρότερο παράδειγμα; Μα φυσικά η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Πρώτα μιλούσαν για απολύσεις στο Δημόσιο. Υστερα οι απολύσεις τυλίχτηκαν σε μια γυαλιστερή κόλλα χαρτί με τον κομψό τίτλο «Εφεδρεία». Και στο τέλος, όλη αυτή η φασαρία κατέληξε στην αποχώρηση οκτακοσίων νοματαίων με αποτέλεσμα ο αρμόδιος υπουργός με χλευασμό και ειρωνεία να χαρακτηρίσει «φιάσκο» την ιστορία. Τους κάνουμε και πλάκα από πάνω. Επομένως ουδείς σώφρων σ' αυτό τον πλανήτη με στοιχειώδες ΙQ θα λάμβανε σοβαρά τον λόγο ενός τέτοιου πολιτικού. Και το πιο αντεθνικό, φιλοτομαρικό και κυνικό απ' όλα αυτά, είναι ότι όσο δεν εφαρμόζουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, τόσο εκ των υστέρων αναγκάζονται να παίρνουν χειρότερα μέτρα σε βάρος των μισθωτών.

Αυτοί και μόνο αυτοί οι ένοχοι της καταστροφής. Επειδή έχουν μετατρέψει την χώρα σε μια αόρατη ασπίδα προστασίας των δικών τους προσωπικών και κομματικών συμφερόντων. Μετά απ' αυτούς το Χάος. Αν είναι δυνατόν. Και να ξέρετε. Ο εκβιαστής, εν προκειμένω, δεν είναι κυρίως ο ξένος δανειστής αλλά ο κάθε εκπρόσωπος της ελληνικής δυναστείας της Πολιτικής. Με την γνωστή, προς τους Ευρωπαίους, απειλή: «Αν δεν μου δώσετε λεφτά θα πάρω μαζί μου στον τάφο το ευρώ!» Οτι κι αν γίνει ένα πράγμα τους αξίζει. Εκεί, εκεί στην χωματερή. Να γλιτώσουμε από τα σκουπίδια μια και καλή!

Δ. Δανίκας-ΤΟ ΒΗΜΑ