«Κουμπαράς» για γέλια και για κλάματα

Όταν για πρώτη φορά, εδώ και τρεις μήνες, διατυπώθηκε ο ισχυρισμός ότι στήνεται μηχανισμός για εξαγορά βουλευτών προκειμένου να εξασφαλιστεί ο απαιτούμενος αριθμός και να μην οδηγηθούμε στις κάλπες λόγω αδυναμίας εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας, υπέθεσα πως ή κάποια στοιχεία υπήρχαν ή ελλείψει στοιχείων θα είχε στηθεί κάποιο στοιχειωδώς αξιόπιστο σενάριο.
Υπήρξε, βλέπετε, και η εμπλοκή στην υπόθεση πρώτα του Π. Σκουρλέτη και μετά του Ν. Παππά. Υπέθεσα ότι δύο πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματος και στενοί συνεργάτες του αρχηγού δεν θα «έμπαιναν στο παιχνίδι» αν δεν είχαν φροντίσει να μάθουν αν και πόσο βάσιμα είναι τα διαδιδόμενα. Δυστυχώς οι λογικές αυτές, κατά την εκτίμησή μου, σκέψεις διαψεύστηκαν από τα γεγονότα. Και εκείνο που τελικά μας έχει προκύψει είναι
ένα βλακώδες και κακόγουστο σενάριο που ούτε καν γέλιο δεν προκαλεί.
Προκαλεί, όμως, απορίες. Και όχι μόνο το σενάριο, αλλά και οι κινούμενοι περί αυτό. Διότι μπορεί να μην εκτιμώ την ευφυΐα των Καμένου, Σκουρλέτη, Παππά όπως αυτή διαφαίνεται μέσα από την πολιτική πρακτική τους, αλλά τέτοιο αλαλούμ δεν το περίμενα. Το αρχικό στήσιμο της ιστορίας δεν ήταν κακό. Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου που συνωμοτούν για να εμποδίσουν την άνοδο στην εξουσία των λαϊκών αγωνιστών δεν είναι κάτι το ιδιαίτερα πρωτότυπο, αλλά έχει μια λογική.
Τα παλαβά αρχίζουν μετά. Οταν ο κουμπαράς γεμίζει και οι σπόνσορες αναθέτουν τα περαιτέρω σ' έναν άνεργο και ασήμαντο Αλβανό που επιχειρεί να δελεάσει τη βουλευτίνα μέσω του Διαδικτύου. Κι αυτή την αυταπόδεικτα γελοία εκδοχή τη στηρίζουν ευθέως ή εμμέσως άνθρωποι που φιλοδοξούν να είναι στην πρώτη γραμμή μιας αυριανής αντιμνημονιακής κυβέρνησης. Τόσο τους κόβει, τέτοια κάνουν; Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Πάντως όσοι ενδιαφέρονται για αξιόπιστες υποθέσεις εξαγοράς, ας έχουν κατά νου ότι το δέλεαρ δεν είναι πάντα και μόνο το χρήμα. Αν ανατρέξουμε στην περίοδο της αποστασίας του '65, θα διαπιστώσουμε ότι το βασικό κίνητρο ήταν η υπουργοποίηση. Ή -σ' άλλες περιπτώσεις- η επανεκλογή. Διότι όσο ισχυρό κίνητρο είναι για τους βουλευτές η εξάντληση της 4ετίας, άλλο τόσο ισχυρό, αν όχι και ισχυρότερο, είναι η δυνατότητα της επανεκλογής τους, προς χάρη της οποίας θυσιάζουν και αρχές και πιστεύω.
Ερ Μπαρτζινόπουλος-'Εθνος