Τελείες, αποκόμματα και λεβέντες

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου, στις πέντε το απόγευμα, ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΙ μετέδιδε την διακαναλική συνέντευξη της ΕΛΛΑΔΑΣ (Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Απελευθέρωση). Δημοσιογράφοι δεν υπήρχαν βέβαια. Ο πρόεδρος του κόμματος, είχε βάλει κάτι δικούς του να κάνουν ερωτήσεις κι απαντούσε με στόμφο, έχοντας δεξιά του τον Παπαφλέσσα με μια γκλίτσα και αριστερά του τον Κολοκοτρώνη.
Στα πέντε λεπτά αναρωτήθηκα: Αυτήν την γελοιότητα δεν την βλέπει κανείς;
Αυτό το χάλι με τις υποχρεώσεις που θέσπισαν σε μια νύχτα τα κόμματα, για να κατοχυρώσουν δωρεάν προβολή  από τα κανάλια, δεν θα βρεθεί κανείς να το καταργήσει;
Τι σχέση έχει το αναφαίρετο δικαίωμα των κομμάτων να
ακούγονται οι απόψεις τους, με την νομοθεσία που εξακολουθεί να εφαρμόζεται και που δίνει το δικαίωμα σε κάθε απίθανο να επιβάλλει την παρουσία του στα ΜΜΕ;
 Για όσους δεν γνωρίζουν, κάθε κόμμα που έχει θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές έχει δικαίωμα να παραχωρήσει μια συνέντευξη τύπου και αυτή να μεταδοθεί ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΣ από κάθε κανάλι και από κάθε ραδιόφωνο, κατ’ ελάχιστον επί 45 λεπτά!
Σε αυτές τις εκλογές μετέχουν 21 κόμματα. Πρέπει λοιπόν κάθε κανάλι και ραδιόφωνο που λειτουργεί στην Ελλάδα, να έχει φροντίσει για να διαθέσει 21 εκπομπές των 45 λεπτών, μόνο και μόνο για τις διακαναλικές συνεντεύξεις των κομμάτων!
Επιπλέον θα πρέπει να φροντίσει να διαθέσει επιπλέον δωρεάν τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό χρόνο για την μετάδοση όλων των τηλεοπτικών μηνυμάτων των κομμάτων.
Επιπλέον θα πρέπει να φροντίσει να διαθέσει δέκα λεπτά για κάθε κόμμα για να ακουστούν οι θέσεις των κομμάτων. Και φυσικά επιπλέον όλων αυτών, θα πρέπει να οργανώσει ειδικές εκπομπές για να ακουστούν οι υποψήφιοι όλων των κομμάτων και μάλιστα κατ΄ αναλογίαν της εκλογικής τους δύναμης.
Όλα αυτά δεν είναι στην διακριτική ευχέρεια των ΜΜΕ. Είναι υποχρεωμένα να τα εφαρμόσουν με βαριές κυρώσεις για τα ΜΜΕ που θα αρνηθούν να συμμορφωθούν με τον νόμο. Κι όλα αυτά μέσα σε δεκαπέντε μέρες!
Ποιος τα νομοθέτησε όλα αυτά; Τα κόμματα που θεωρούν τα πάντα τσιφλίκι  τους.
Επέβαλλαν την παρουσία τους στα ΜΜΕ για να μην αναγκαστούν να πληρώνουν διαφημίσεις από την παχυλή κρατική χρηματοδότηση που εισπράττουν. Και για να μην κατηγορηθούν ότι βόλεψαν μόνο τον εαυτό τους, βόλεψαν και κάθε πικραμένο που την έχει δει πολιτικός αρχηγός, ενώ δεν τον ψηφίζει ούτε το σόι του.
Διότι άντε να τα δεχθούμε όλα αυτά ως λογικά. Άντε να δεχθούμε ότι τα κανάλια δεν πρόβαλαν κανέναν αν δεν ήταν υποχρεωμένα.
Αλλά για τα κόμματα που κατέγραψαν μια συγκεκριμένη εκλογική δύναμη βρε αδελφέ... Άντε να πούμε ότι τα δικαιούται όποιο κόμμα έχει καταγράψει ένα ποσοστό τουλάχιστον 2% στις προηγούμενες εκλογές.
Αλλά όχι και για τον κάθε «τελεία», τον κάθε «απόκομμα» και τον κάθε «λεβέντη» που ζουν για 45 λεπτά δημοσιότητας κάθε δυόμισι χρόνια.
Β. Χιώτης-ΤΟ ΒΗΜΑ