Τι ξεχνά ο πρωθυπουργός

Ο πρωθυπουργός έχει δίκιο. Εστω και καθυστερημένα κατάλαβε και πλέον συνομολογεί ότι δεν είναι δυνατό να κάνουμε εκλογές κάθε τρεις ή έξι μήνες. Μόνο που δεν αρκεί να ξέρει πόση είναι η προβλεπόμενη από το Σύνταγμα κυβερνητική θητεία. Πρέπει να ξέρει και τον λόγο για τον οποίο εκλέγονται οι κυβερνήσεις. Που δεν είναι για να προσλαμβάνουν οι υπουργοί τους φίλους και συγγενείς τους, ούτε και για να εκτονώνει ο καθένας τους την ιδεοληψία ή την τρέλα που κουβαλάει. Οσο απίστευτο κι αν του φανεί, οι κυβερνήσεις εκλέγονται για να κυβερνάνε. Και την κύρια, αν όχι την αποκλειστική, ευθύνη γι’ αυτό την έχει ο πρωθυπουργός.
Πέρυσι το καλοκαίρι ο πρωθυπουργός προσυπέγραψε ένα Μνημόνιο κι ανέλαβε και κάποιες δεσμεύσεις. Ο προγραμματισμός προέβλεπε ότι
θα είχαμε ξεμπερδέψει έως τον Οκτώβριο. Φτάσαμε στον Φλεβάρη και είναι προφανές ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας μέχρι να φτάσουμε, αν ποτέ φτάσουμε, στην αξιολόγηση.
Ο πρωθυπουργός έχει δεσμευτεί να προχωρήσει τις ιδιωτικοποιήσεις. Μόλις, όμως, πάει να ξεμπλοκαριστεί κάποια, όλο και θα πεταχτεί κάποιος αρμόδιος ή αναρμόδιος υπουργός για να εκφράσει την προσωπική του διαφωνία ή ακόμη και ν’ αμφισβητήσει τη νομιμότητα της διαδικασίας. Η περίπτωση του Δρίτσα με την Cosco έχει υπερβεί πια τα όρια της γελοιότητας.
Οι υπουργοί επιλέγονται για να φέρουν σε πέρας ένα συγκεκριμένο έργο που θεωρητικά είναι προκαθορισμένο αλλά στην Ελλάδα ζούμε και ξέρουμε ότι οι παρεκκλίσεις από τις προεκλογικές δεσμεύσεις δεν αποτελούν την εξαίρεση αλλά τον κανόνα. Ωστόσο το φαινόμενο υπουργών (πόσω μάλλον και πρωθυπουργού) που διακηρύσσουν ότι δεν πιστεύουν στην πολιτική που έχουν αναλάβει να εφαρμόσουν αποτελεί ακόμη και για τη χώρα μας πρωτοφανές γεγονός.
Τα μέσα ενημέρωσης στις δημοκρατίες υπάρχουν για να ελέγχουν την εξουσία. Και είναι αλήθεια ότι στον τόπο μας δεν δυσκολεύονται να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους. Οι ευκαιρίες που προσφέρονται είναι και πολλές και καθημερινές. Και όχι να συνωμοτήσουν δεν χρειάζεται αλλά ούτε και να ψάξουν. Μια ματιά στις δηλώσεις υπουργών, στελεχών και βουλευτών προσφέρει άφθονο υλικό. Οπως συμβαίνει με την προοπτική της εκ νέου προσφυγής στις κάλπες. Μόνο κυβερνητικά στελέχη είναι που προβάλλουν το ενδεχόμενο. Και όλο και περισσότερα. Αν και δεν καταλαβαίνω ποιον απειλούν.
Ερ. Μπαρτζινόπουλος-Έθνος