Σαν να έπαιζε τα ρέστα του...

Ο εκνευρισμός διάχυτος και η ένταση εμφανής διά γυμνού οφθαλμού στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για τη διαφθορά και την περιλάλητη διαπλοκή.

Ο πρωθυπουργός δεν άφησε τίποτε για επόμενη συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών.

Από το σκάνδαλο Κοσκωτά, μέχρι της Siemens και από τον Κοντομηνά και τον Καλογρίτσα μέχρι τα υποβρύχια και τα ορφανά του Τσοχατζόπουλου.

Ήταν, όπως ευφυώς σχολίασε ο συνάδελφος του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ, σαν να έπαιζε τα ρέστα του σε μια εναγώνια προσπάθεια να ανατρέψει την ατμόσφαιρα φθοράς και γενικευμένης υποχώρησης.

Κήρυξε τον απόλυτο φανατισμό και καλλιέργησε την απόλυτη πόλωση στην προσπάθειά του να καλύψει την ανεπάρκεια και την αδυναμία της κυβέρνησής του να διαμορφώσει έστω ένα πεδίο προόδου και δημιουργίας.

Αυτό είναι και το μέγα κενό, το βασικό έλλειμμα της διακυβέρνησής του.

Όλα, η φθορά, η αμφιβολία και η αμφισβήτηση, πηγάζουν ακριβώς απ' αυτή την αδυναμία παραγωγής και δημιουργίας.

Η τρέχουσα διακυβέρνηση διακρίνεται ακριβώς από την αδυναμία της να ικανοποιήσει το πάνδημο αίτημα του ελληνικού λαού για ανάπτυξη, νέες δουλειές και νέες θέσεις εργασίας.

Δουλειά και εισόδημα διεκδικούν οι Έλληνες το 2016 και αντί αυτών εισπράττουν φόρους, λουκέτα και απολύσεις.

Ούτε κόκκος δημιουργίας δεν αναδεικνύεται δυστυχώς τούτο τον καιρό.

Γνωρίζει το έλλειμμα της κυβέρνησής του ο πρωθυπουργός, όπως και γνωρίζει ότι δεν έχει τις δυνάμεις να καλύψει αυτή την πρώτη ανάγκη της ελληνικής κοινωνίας.

Και έναντι αυτού αντιπαραθέτει το μίσος και την άγονη, χωρίς αρχές και μέτρο, σύγκρουση.

Για την.άμβλυνση των εντυπώσεων προφανώς.

Με τη διαφορά όμως ότι οι εντυπώσεις, όποιες κι αν είναι αυτές, δεν αρκούν να προκαλέσουν τον άνεμο δημιουργίας και προόδου, που χρειάζεται πραγματικά ο λαός και έχει ανάγκη ο τόπος.

ΤΟ ΒΗΜΑ