Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Ντόναλντ Τραμπ, ο Τσιπροκαμμένος των ΗΠΑ

Κήρυξε το ταξικό μίσος. Δίχασε. Δεν ένωσε. Κατήγγειλε. Έταξε δίκες κι έρευνες. Παντού έβλεπε συνομωσίες. Μιλούσε για το «νέο». Για την «ανατροπή». Επιτέθηκε στη Δημοκρατία όπως τη γνωρίζαμε. Στο «κατεστημένο» όπως το χαρακτήριζε. Απευθύνθηκε στους αποκλεισμένους. Τους outsiders. Ο λόγος του ήταν κατά της παγκοσμιοποίησης.
Μη βιαστείτε.  Δεν περιγράφουμε τον προεκλογικό Αλέξη Τσίπρα. Δεν πρόκειται για τον Πάνο Καμμένο.
Για τον Ντόναλντ Τραμπ μιλάμε. Για τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ – όπως διαφαίνεται τη στιγμή που γράφονται οι συγκεκριμένες αράδες – ο οποίος ίδια ρητορική, ίδια ατζέντα, ίδιο λαϊκισμό είχε με τους εγχώριους πολιτικούς μας. Με όλους εκείνους που

είτε από τα δεξιά είτε από τα αριστερά, πολώνουν, τροφοδοτούν το μίσος, κινούν τους κοινωνικούς αυτοματισμούς επιδιώκοντας ένα μόνο πράγμα.

Την με κάθε τίμημα και κόστος εξουσία.

Μπορεί ο Ντόναλντ Τραμπ να ήταν πιο ξενοφοβικός με τους μετανάστες συγκριτικά με τον Αλέξη Τσίπρα, όμως και ο πρωθυπουργός μας προεκλογικά υπήρξε με τη σειρά του ξενοφοβικός με την Ευρώπη. Αυτή η ξενοφοβία του δεν οδήγησε στο κτίσιμο τείχους με το Μεξικό, όπως προαναγγέλλει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ. Οδήγησε όμως στο κτίσιμο ενός τείχους με την ΕΕ δια του παράλογου δημοψηφίσματος που απομάκρυνε την Ελλάδα από τον φυσικό της, δυτικό χώρο. Ο κ. Τσίπρας δεν ήταν κατά των λατίνος, των προσφύγων και των ισλαμιστών στη θρησκεία μεταναστών. Κάθε άλλο μάλιστα. Όμως στο δικό του τείχος μαζί με αυτούς εγκλώβισε τη χώρα μας που κατέληξε ένα απέραντο hot spot, μια νέου τύπου νήσος Έλις.

Μπορεί ο κ. Τσίπρας να μην αξιοποίησε email για να στηρίξει σκάνδαλα όπως ο Αμερικάνος μεγιστάνας έκανε κατά της αντιπάλου του, όμως η δημόσια ζωή καθημερινά δηλητηριάζεται από σκιές και απειλές. Από λάσπη που πέφτει διαρκώς στον ανεμιστήρα. Όπως και ο Ντόναλντ Τραμπ έτσι και οι ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ τάζουν δουλειές για τους φτωχούς (τις οποίες όμως δεν εξασφαλίζουν) και φόρους για τη μεσαία τάξη περιγράφοντας αυτό το ζωντανό κομμάτι τάχα σαν «έχοντες» και «παρασιτικά διαβιούντες».

Καλοί συνταξιούχοι είναι αυτοί που πένονται, κακοί όσοι βγάζουν πάνω από το …αστρονομικό ποσό των 1.300 ευρώ. Τα ίδια δεν έλεγε για να κανακέψει την εργατική τάξη της κεντρικής Αμερικής ο Τραμπ;

Πως «κακοί» είναι οι Καλιφορνέζοι και Νεοϋορκέζοι;

Για αυτό σας λέω. Ντόναλντ Τραμπ και Τσιπροκαμμένος ένα πράγμα. Ούνα φάτσα, ίδια ράτσα.

Δ. Μαρκόπουλος-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά