Έχει κάνει άπειρες ομιλίες για τους διαπλεκόμενους, για τα συμφέροντα που πολεμά, που θέλουν να τον ρίξουν, που επηρεάζουν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Ακόμη και η χθεσινή ομιλία στη Βουλή ήταν ένα ακόμη μανιφέστο κατά της διαπλοκής στην Ελλάδα. Γιατί είναι προφανές ότι πρόκειται για παραμύθι που πουλάει. Άλλωστε, πώς θα πάνε οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ στα χωριά τους; Τι θα έχουν να συζητάνε όταν ο κόσμος θα τους λέει για τους μισθούς και τις συντάξεις;
Θα ρίχνουν έναν… δεκάρικο λόγο για τους διαπλεκόμενους που δεν αφήνουν την αριστερά να κυβερνήσει και θα πηγαίνουν στο παραδίπλα καφενείο.
Όμως, αν για τα υπόλοιπα κόμματα που κυβέρνησαν η διαπλοκή έτυχε για τον κ. Τσίπρα…
απλά πέτυχε. Πέτυχε να πολεμά τη διαπλοκή και ταυτόχρονα να πίνει καφεδάκια μαζί τους. Πέτυχε να το παίζει παιδί του λαού και ταυτόχρονα να είναι κολλητός με όλους τους μεγαλοεπιχειρηματίες, παλαιούς και νέους, αυτής της χώρας. Πέτυχε να έχει την ανοχή αν όχι τη… βοήθεια, ορισμένων πολύ ισχυρών οικονομικών παραγόντων του τόπου που δεν θα τους έλεγες και… μη διαπλεκόμενους.
Ας τους πάρουμε έναν – έναν για να δούμε τι σημαίνει πόλεμος στη διαπλοκή για τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Τσίπρα και την παρέα του Μαξίμου.
Πρώτος στόχος η οικογένεια Μπόμπολα που υποτίθεται ότι είναι η επιτομή της διαπλοκής στην Ελλάδα. Τι έκανε ο Τσίπρας; Τα βρήκε μαζί τους, συνεχίζει και δίνει έργα, παραδίδει οδικούς άξονες που έφτιαξε ο μεγαλοεργολάβος υπερτιμολογώντας τους και τα έχει βρει μια χαρά και στα εκδοτικά. Πιο δουλική εφημερίδα στην κυβέρνηση από το Έθνος δεν έχει υπάρξει στην ιστορία του τύπου. Για να μην πούμε για τα μυστικά ραντεβού, εντός κι εκτός Μαξίμου, του Μπόμπολα με τον Τσίπρα, τον Παππά κ.λπ. Προσφάτως το τελευταίο.
Η οικογένεια Βαρδινογιάννη. Μια χαρά τα βρήκε ο Τσίπρας και μαζί τους, πουθενά δεν τους ενόχλησε, πουθενά δεν τον ενόχλησαν, αντιθέτως τον βοήθησαν τα μάλα για να γίνει πρωθυπουργός.
Ο αιώνιος εθνικός προμηθευτής Σωκράτης Κόκκαλης. Και έργα για τη στέγαση των προσφύγων πήρε και το έργο άνω των 200 εκατ. ευρώ για τον εκσυγχρονισμό των αεροδρομίων πήρε και μια χαρά είναι και δεν τον ενοχλεί κανείς.
Ο Κοπελούζος, τον είδαμε και τον χαρήκαμε χθες στο Μέγαρο Μαξίμου. Το εθνικό ξεπούλημα των αεροδρομίων κατά τον Τσίπρα έγινε «ψήφος εμπιστοσύνης στην οικονομία» κατά τον ίδιον.
Ο Μαρινάκης. Τον βοήθησε όσο μπορούσε προεκλογικά, κι αυτόν και τη Δούρου. Τον στήριξε μια χαρά, μέχρι και κανάλι θα έπαιρνε για χάρη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά φαίνεται ότι τώρα τα έχουν σπάσει και άνοιξε πόλεμος. Ίδωμεν.
Ο Αλαφούζος από την άλλη είναι αναλόγως με το που φυσάει ο άνεμος. Και σκληρή αντιπολίτευση αλλά και χαριστικές ρυθμίσεις για το γήπεδο του Παναθηναϊκού.
Ακόμη και ο Ιβάν Σαββίδης μια χαρά την κάνει τη δουλειά του, θα γίνει και εκδότης – καναλάρχης προκειμένου να στηρίξει τον Τσίπρα. Όσο για τον Ψυχάρη, ο Τσίπρας συναντήθηκε μαζί του ουκ ολίγες φορές, ασχέτως αν τα χάλασαν κάπου που δεν θα μάθουμε ποτέ.
Δουλειές με όλους, και με εργολάβους, και με εφοπλιστές και με βιομήχανους έχουν συγκεκριμένοι παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο καιρό, αλλά και πριν γίνει κυβέρνηση. Κάποιοι λένε ότι έπεσαν και χορηγίες, αλλά αυτά δεν αποδεικνύονται εύκολα. Για να μην πούμε για το χώρο του φαρμάκου για τον οποίον γίνεται τόσος ντόρος. Άραγε ποιοι π.χ. έχουν ξεκινήσει τον πόλεμο και για πιο λόγο στη Novartis; Μήπως ευνοούνται συγκεκριμένες αντίπαλες εταιρείες από όλα όσα λέγονται και γράφονται;
Για να μην πούμε επίσης για τα ταξίδια του Παππά στη Βενεζουέλα, μαζί με συγκεκριμένους επιχειρηματίες.
Συμπέρασμα. Ας μην μας πουλάνε παραμύθια περί διαπλοκής οι διαπλεκόμενοι της αριστεράς. Το ηθικό πλεονέκτημα είναι μια ξεφτίλα που δεν έχει προηγούμενο. Τι μένει; Να βγουν κάποτε στοιχεία για όσους έβαλαν το χέρι στο μέλι ή για μαύρα λεφτά στα ταμεία για να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ πλούσιες προεκλογικές εκστρατείες. Θα έρθει ο καιρός και γι’ αυτά.
http://www.antinews.gr
Άλλη μία επιχείρηση εξαπάτησης απ' τους αποτυχημένους παλιάτσους των καταλήψεων. Οι νάνοι αυτοί προσποιούνται τους πρωταθλητές στο στήπλ, και αντί να πηδούν τις λακούβες και τα εμπόδια, πέφτουν μέσα και πάνω τους με όλη τη δύναμη της βλακείας τους. Στο τέλος χειροκροτούν τους εαυτούς τους που δεν έσπασαν όλα τους τα δόντια. Πόσο τσίρκο όμως μπορεί να αντέξει ένας θεατής;
ΑπάντησηΔιαγραφή