Να πόσα χρήματα θα χάσουμε για να παραμείνει η κυβέρνηση Τσίπρα στην εξουσία

Μετά την ψήφιση του νέου πακέτου μέτρων 4, 5 δις που θα οδηγήσουν στη μείωση των παλαιών κύριων συντάξεων και στη μείωση του αφορολόγητου ορίου για το ετήσιο εισόδημα, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με την προοπτική νέας δημοσκοπικής και πολιτικής συρρίκνωσης.
Τα νέα είναι πολύ άσχημα για το Μαξίμου, καθώς σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας είναι πλέον υπερδιπλάσιο του ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ. Το σημαντικότερο είναι ότι με βάση τις έρευνες της κοινής γνώμης η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων (περίπου το 80%) θεωρούν ότι η καθυστέρηση στο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, η οποία ανέβασε τον λογαριασμό, οφείλεται στην προσπάθεια του κύριου Τσίπρα να διαχειριστεί το πολιτικό κόστος και να σταθεροποιηθεί στην εξουσία και μόνο ένα μικρό ποσοστό των ερωτηθέντων αποδίδουν την καθυστέρηση στην προσπάθεια της κυβέρνησης να διαπραγματευτεί στο όνομα του δημόσιου συμφέροντος.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο
κρατικός προϋπολογισμός και οι φορολογούμενοι πολίτες δεν μπορούν να σηκώσουν ένα τόσο μεγάλο βάρος σε ό, τι αφορά την οικονομική στήριξη του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος. Οι αναλύσεις όλων των ειδικών και των διεθνών οργανισμών καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι κάτι πρέπει να γίνει στην κατεύθυνση της μείωσης του κόστους του .
Τα πράγματα όμως θα ήταν πολύ καλύτερα για τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους εάν η κυβέρνηση Τσίπρα είχε αντιμετωπίσει το θέμα με την αναγκαία υπευθυνότητα. Το πείραμα Τσίπρα – Βαρουφάκη μετέτρεψε τη διετία 2015-2016 από μια περίοδο δυναμικής ανάπτυξης που προέβλεπε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε περίοδο ύφεσης και στασιμότητας. Η διαφορά στην ανάπτυξη που είχε προετοιμάσει η προηγούμενη κυβέρνηση (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ) και στις επιδόσεις της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου ξεπερνάει το 5% του ΑΕΠ και θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για να καλυφθεί ένα μέρος της ασφαλιστικής «τρύπας». Σαν να μην έφτανε αυτό, ο πρωθυπουργός προχώρησε στην καταβολή χριστουγεννιάτικου επιδόματος στους χαμηλοσυνταξιούχους, το οποίο κόστισε 617 εκατ. ευρώ στον κρατικό προϋπολογισμό. Με αυτό τον τρόπο προσπάθησε να σταματήσει τη δημοσκοπική και πολιτική πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, τελικά όμως άνοιξε, τον δρόμο στην επιβολή σκληρότερων οικονομιών στο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό σύστημα, ύψους 1,8 δισ. ευρώ τον χρόνο.
Η αντιπαραγωγική οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα και οι πολιτικοί ελιγμοί σε σχέση με το χριστουγεννιάτικο βοήθημα, μας οδηγούν σε μεγαλύτερες μειώσεις των συντάξεων. Το εκπληκτικό είναι ότι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ετοιμάζεται να «κουρέψει» τις συντάξεις από ένα όριο και επάνω και δεν δίνει σημασία στο κυρίαρχο κριτήριο για την κοινωνική ασφάλιση, το οποίο είναι η χρηματοδότηση των συντάξεων από τις ασφαλιστικές εισφορές του ασφαλισμένου. Όλα δείχνουν ότι θα την πληρώσουν και πάλι αυτοί που για 35 και 40 χρόνια χρηματοδοτούσαν το ασφαλιστικό σύστημα με τις εισφορές τους. Ενώ οι εισφορές τους καλύπτουν 100% το κόστος των συντάξεών τους, θα δουν το εισόδημά τους να μειώνεται για να διευκολυνθούν διάφοροι που παίρνουν πολλά περισσότερα από αυτά που έχουν χρηματοδοτήσει με τις εισφορές τους. Αυτή άλλωστε είναι η έννοια της δημαγωγίας και του λαϊκισμού, να τιμωρείς τους συνεπείς για να αγοράζεις, με τα χρήματά τους, ψήφους. «τζαμπατζήδες» του συστήματος.
Με λάθος τρόπο σχεδιάζει να εφαρμόσει η κυβέρνηση και τη μείωση του αφορολόγητου ορίου για το ετήσιο εισόδημα. Η πρόταση του ΔΝΤ, στη βάση της οποίας κινείται η κυβέρνηση, συνδύαζε τη μείωση του αφορολόγητου με ταυτόχρονη μείωση των φορολογικών συντελεστών. Αποσκοπούσε στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης χωρίς όμως να αποθαρρύνονται τα μεσαία και ανώτερα εισοδήματα, τα οποία προσφέρουν πολλά στην ανάπτυξη της οικονομίας.
Τελικά, ο πρωθυπουργός κύριος Τσίπρας και οι συνεργάτες του, αφού πρώτα κατήγγειλαν το ΔΝΤ, υιοθέτησαν την πιο αρνητική του πρόταση, που οδηγεί στη μείωση του αφορολόγητου, χωρίς να τη συνδυάσουν με τις αναγκαίες φορολογικές «ανάσες» για τα μεσαία και τα ανώτερα εισοδήματα. Έτσι, η φορολογική πολιτική γίνεται πιο ισοπεδωτική και από αυτήν που πρότεινε το ΔΝΤ προκαλώντας τις επικοινωνιακού χαρακτήρα διαμαρτυρίες της κυβέρνησης.
Αλίκη Χατζή-thecaller.gr