Σάββατο 12 Αυγούστου 2017

«Εξαργύρωση... αγώνων»

Ας υποθέσουμε ότι ο Στέλιος Παππάς είναι ένας άξιος άνθρωπος. Ένα στωϊκό πρόσωπο της αριστεράς που αντέχει τις επιθέσεις των νεοφιλελέδων. Ένας άξιος οικονομολόγος που κάποτε στηρίχθηκε και από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στο οικονομικό επιμελητήριο. Ένας πραγματικός αγωνιστής της αριστεράς που βρίσκεται πρώτος στους αγώνες εδώ και 40 και πλέον χρόνια. Ένας έντιμος άνθρωπος που κουβαλά στην πλάτη του αγώνες και μια ιστορία που δεν έχει προηγούμενο.
Μπράβο του ανθρώπου και ντροπή για όλους όσοι τον κατηγόρησαν για νεποτισμό, για ασχετοσύνη και για προκλητικό διορισμό του στον ΟΑΣΘ.
Όμως, πρέπει να κάνουμε το εξής ερώτημα αν ισχύουν όλα τα παραπάνω. Ένα τέτοιο αριστερό στέλεχος, ένα τέτοιο διαμάντι της Ελλάδας πώς δέχθηκε να αυτοεξευλιστεί και με ποιο τίμημα; Κι εξηγούμαστε. Για τα λεφτά δεν το έκανε. Δεν δέχθηκε να γίνει πρόεδρος για τους υψηλούς μισθούς αφού κατά δήλωσή του είναι άμισθος. Εκτός κι αν θα πάρει χρήματα που θα τα μάθουμε πολύ αργότερα, όμως, δεν το πιστεύουμε. Αυτός που υπηρετεί την αριστερή ιδέα, όλοι όσοι προσφέρουν τις
υπηρεσίες τους για να αλλάξει η χώρα (βλέπε την επίσης άμισθη Θάνου) δεν μπορεί να εμφορούνται από ιδιοτελή κίνητρα.
Γιατί λοιπόν δέχθηκε τη θέση που του πρότειναν όταν γνώριζε ότι θα γίνει το βασικό καλοκαιρινό story; Ήξερε ότι θα πουν πως.. κυβερνούν οι «παππατζήδες», ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει αυτά που έκαναν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ότι δεν ξέρει τίποτε για τις συγκοινωνίες. Κι όμως, δέχθηκε γνωρίζοντας ότι αυτοαναιρεί το παρελθόν του, τους αγώνες του στην αριστερά (ποιοι είναι αυτοί οι αγώνες βρε παιδιά και ποιοι θα πουν κάποτε για τους αγώνες που δίνουν για την Ελλάδα;). Πως δηλαδή ένας τέτοιος αγωνιστής δέχεται στα γεράματά του μια θέση στο δημόσιο χωρίς κανένα αξιολογικό κριτήριο παρά μόνο ότι είναι ο πατέρας του αιώνιου καναλάρχη - υπουργού;
Πώς γίνεται δηλαδή ένας τέτοιος άνθρωπος να αναιρεί το ηθικό πλεονέκτημα που του έδωσαν οι αγώνες του και η ακεραιότητά του; Μήπως γιατί πιστεύει ότι ήρθε η ώρα να απολαύσει και αυτός λίγη από εξουσία; Γραμματέα, οδηγό, λεφτά για συμβούλια, προσλήψεις και απολύσεις στα χέρια του και τη δύναμη που του προσφέρει ο τίτλος του… προέδρου;
Δεν εξηγείται αλλιώς. Είναι σαν όλους εκείνους τους… αγωνιστές του Πολυτεχνείου που κάποια στιγμή στη ζωή τους αποφάσισαν να βουτήξουν στη χύτρα με την εξουσία. Άλλος για τα λεφτά, άλλος για τη δύναμη, άλλος γιατί πιστεύει ότι του χρωστά η χώρα και η ζωή.
Ένας τέτοιος είναι και ο… ακέραιος Στέλιος Παππάς. Να προβληθεί θέλει τώρα που μπορεί, τώρα που του περνάει. Δεν του έφτανε μια κομματική θέση, ούτε τα τηλεπαράθυρα. Η χώρα του χρωστούσε και έσπευσε να εισπράξει. Σαν εισπράκτορας ενός λεωφορείου.
Και κάτι τελευταίο. Αυτός ο άξιος αριστερός, ο καθαρός αγωνιστής με τα πολλά παράσημα του οικονομολόγου στον ιδιωτικό τομέα γιατί δεν αξιοποιήθηκε τόσο καιρό; Γιατί 2,5 χρόνια τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν του έδωσε εξουσία αφού ήταν τόσο άξιος; Μήπως γιατί στους τελευταίους σπασμούς της αυτοκρατορίας του Τσίπρα η κυβέρνηση μοιάζει με τη Ρώμη που καταρρέει στα σκάνδαλα, τη διαφθορά, την τρυφηλή ζωή;
antinews.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά