Καλά τα λεφτά, αλλά πού και πώς;

Είναι, αναμφίβολα, πολύ καλό νέο για την Ελλάδα και φυσικά για όλη την Ενωμένη Ευρώπη η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη μεγάλη ενίσχυση των 500 δισ. ευρώ στις χώρες-μέλη της, προκειμένου να επανεκκινήσουν τις οικονομίες τους και ταυτοχρόνως να τις εκσυγχρονίσουν, επενδύοντας σε καινοτόμες δράσεις. Στη νέα τεχνολογία, στην πράσινη, οικολογική, ανάπτυξη, στην ψηφιακή πολιτική.

Είναι μια γενναία κίνηση που φυσικά θα πιστωθεί στη Γερμανία και στην ίδια τη Μέρκελ μετά από μία δεκαετία σκληρής δημοσιονομικής πολιτικής που επέβαλε η ίδια. Βεβαίως μπορεί η κίνηση της καγκελαρίου να ενέχει και κάποια σκοπιμότητα, αφού οι μεγάλες εξαγωγικές αγορές της Γερμανίας (Αμερική, Κίνα, Τουρκία) έχουν, η καθεμία για διαφορετικούς λόγους, σοβαρά προβλήματα τα τελευταία χρόνια, επομένως δεν… σηκώνει και άλλο ένα τεράστιο ζήτημα, όπως θα ήταν η διάλυση της ευρωπαϊκής αγοράς. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η απόφαση είναι πολύ σημαντική για όλους τους πολίτες της Ενωμένης Ευρώπης.
Ετσι λοιπόν και στην Ελλάδα είναι λογικό να το…

Σκάνδαλο μεγατόνων : Έφτασε στη Βουλή η δικογραφία για το VAR

Ο τέως Υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, και ο τέως Υφυπουργός Αθλητισμού για ποινικές διώξεις της πραγματικής εγκληματικής οργάνωσης του ποδοσφαίρου. Συγκατηγορούμενοι όλοι οι εξυγιαντές, Γραμμένος, Περέιρα, Χολέβας, Κουκουλάκης και οι διαιτητές του Βόλος- Ολυμπιακός.

Κακουργηματική απιστία εις βάρος του Δημοσίου και εις βάρος της ΕΠΟ. Διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης – συγκρότηση και ένταξη στην εγκληματική οργάνωση για τους Γραμμένο, Περέιρα, και τα άλλα… παιδιά της Εξυγίανσης μαζί με τον Παππά και τον Βασιλειάδη.
Περνάει ο καιρός. Και δικαιώνει όσους έχουν υπομονή. Διότι ως γνωστόν μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ, ή πολλούς για λίγο. Αποκλείεται όμως να τους κοροϊδεύεις όλους για πάντα. Και αυτό ισχύει και για όσους παραμένουν στο προσκήνιο (ή έτσι νομίζουν), αλλά και για εκείνους που οι μέρες της αφθονίας τους πέρασαν. Εκείνους που μέχρι πριν από έναν χρόνο «έκοβαν και έραβαν» το ένα σκάνδαλο πίσω από το άλλο στις πλατες του ελληνικού λαού και των «κορόιδων» που πληρωνοντας συντηρούν το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Θυμάστε τη μήνυση εναντίον ολόκληρης της αληθινής εγκληματικής οργάνωσης του ποδοσφαίρου που κατέθεσε τον

Πάλι λάθος κάναμε με τον Ερντογάν και την Αγιά Σοφιά – Δεν είχε στόχο την Ελλάδα και τον Ελληνισμό…

Ερντογάν, Ισλάμ, Κεμάλ και Αγιά Σοφιά
Του Σάββα Καλεντερίδη

Ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που χαρακτηρίζει την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, είναι αδυναμία σωστής ανάγνωσης, ερμηνείας και κατανόησης των ενεργειών της Τουρκίας απέναντι στη χώρα μας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μόνιμη επωδός των πολιτικών μας, που αντί να ερμηνεύσουν σωστά τις ενέργειες της Τουρκίας που στρέφονται εναντίον των εθνικών μας συμφερόντων, τις αποδίδουν σε «εξαγωγή της κρίσης» που αντιμετωπίζει κάθε φορά η γειτονική χώρα και για κινήσεις που γίνονται για εσωτερική κατανάλωση.
 Επειδή, δε, παρακολουθώ σε καθημερινή βάση τον τουρκικό τύπο, για να ευσταθεί μια τέτοια ερμηνεία, ότι δηλαδή οι κινήσεις της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδα στοχεύουν στην τουρκική κοινή γνώμη, θα πρέπει κάθε φορά οι τουρκικές εφημερίδες να έχουν πρωτοσέλιδο τις τουρκικές προκλητικές ενέργειες, για να ικανοποιήσουν τις λαϊκές μάζες. Και ω του θαύματος, τις περισσότερες φορές, τα θέματα αυτά δεν τα βρίσκεις ούτε στις εσωτερικές σελίδες.
 Έναυσμα για το άρθρο αυτό αποτέλεσε η απόφαση του Ερντογάν να διοργανώσει μια φιέστα στην Αγία Σοφία Κωνσταντινουπόλεως, ανήμερα της Άλωσης της Πόλης και οι ερμηνείες που

Ο κορονοϊός «κτυπά» και τον ΣΥΡΙΖΑ

Η μεγάλη νίκη της Νέας Δημοκρατίας και στις τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις του περασμένου έτους, έθεσε στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ το πρόβλημα τής ανεύρεσης νέου πολιτικού λόγου, νέας πολιτικής πρότασης. Είναι ολοφάνερο πως πέρα από την ανεπάρκεια της ηγεσίας τού ΣΥΡΙΖΑ να χαράξει νέα πορεία, πέρα από τα ασφυκτικά πλαίσια που θέτει η ίδια η φυσιογνωμία του, υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα και στην σχέση του με ένα κομμάτι της κοινωνίας που τον ακολουθούσε.
Η επιδημία του κορονοϊού απελευθέρωσε τις δυνάμεις του ανορθολογισμού και της συνωμοσιολογίας που ζουν και υπάρχουν μέσα στην ελληνική κοινωνία. Αυτές οι δυνάμεις μορφοποιήθηκαν πολιτικά πάνω στην βάση του αντιμνημονίου και εκφράστηκαν μέσω του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής.
Όταν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σχημάτισαν κυβέρνηση τον Ιανουάριο του 2015 έφεραν όλο αυτό το συνονθύλευμα στην εξουσία. Την πορεία της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το πρώτο εξάμηνο του 2015 δεν μπορούμε να την ερμηνεύσουμε χωρίς να

Τα Κυριακάτικα πρωτοσέλιδα

Διαβάστε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της Κυριακής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταλάβει τι θέλει ο τόπος ή θα βγάλει πάλι τα νταούλια;

Ένας χρόνος έχει περάσει από τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγαγε τις πρώτες του εκλογικές ήττες κι άρχισε να ξηλώνεται το πουλόβερ της διακυβέρνησης της πρώτης φοράς Αριστερά.
Και για να πούμε την αλήθεια, επρόκειτο για μια κυβέρνηση η οποία το 2015 καλλιέργησε προσδοκίες για μια προοδευτική, δημοκρατική, φιλολαϊκή διακυβέρνηση.
Καλλιέργησε τις προσδοκίες για ένα νέο μοντέλο εξουσίας, για ακύρωση των παθογενειών του παρελθόντος, όπως οι σχέσεις διαπλοκής, η καθεστωτική αντίληψη, το κράτος – λάφυρο, οι «παρέες» που κυβερνούσαν, το τέλος των ψεύτικων υποσχέσεων και του λαϊκισμού.
Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο χαρισματικός Αλέξης Τσίπρας κατάφεραν να διαψεύσουν όλες αυτές τις προσδοκίες.
Όχι λόγω απειρίας στην εξουσία. Ούτε επειδή τα βρήκαν δύσκολα κι έπρεπε να προσαρμοστούν (όπως διατείνονται).
Αλλά κυρίως γιατί συμβιβάστηκαν, απέκτησαν και οι ίδιοι

Τα Παράλογα Γεγονότα του Έβρου και πως να τον κάνουμε Απόρθητο

Τα τελευταία γεγονότα του Έβρου, στην περιοχή του Μελισσοκομείου,  που σε άλλη περίπτωση θα είχαν λυθεί σε μία ημέρα,  απέδειξαν το πόσο ενοχλήθηκε η Τουρκία από την αποτυχία του σχεδίου «1453», που ξεκίνησε το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας και διήρκησε όλο τον παρελθόντα Μάρτιο και ποιος είναι ο σχεδιασμός της στο άμεσο μέλλον. Η Τουρκία δεν αλλάζει την στρατηγική της εναντίον της Ελλάδος, που είναι καθαρά αναθεωρητική, επιθετική, με απειλές και χρήση βίας και με την εργαλειοποίηση  και  του μεταναστευτικού. Και αναφέρομαι μόνο σε μεταναστευτικό, καθόσον δεν υφίσταται θέμα προσφυγικού και όσοι το αμφισβητούν, ας ανατρέξουν στην  Σύμβαση για το Καθεστώς των Προσφύγων του ΟΗΕ (1951), όπως αυτή τροποποιήθηκε από το Πρωτόκολλο της Ν. Υόρκης του 1967.
Ιστορικό Υπόβαθρο.
 Με τη συνθήκη της Λωζάνης το 1923 αποφασίσθηκε η διανομή της γεωγραφικής περιοχής της Θράκης ανάμεσα σε τρείς χώρες: 

• Στην Τουρκία που έχει το ανατολικό τμήμα (23.764 τ.χλμ) και τη μεγαλύτερη πόλη της περιοχής, την Κωνσταντινούπολη,
• Στην Βουλγαρία που έχει το βόρειο τμήμα.
• Στην Ελλάδα που έχει το νοτιο-δυτικό τμήμα που είναι και το μικρότερο (8.580 τ.χλμ). Η διανομή αυτή αντιστοιχούσε στις  πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις  εκείνης της περιόδου ( 1912-1923).

Στην Συνθήκη της Λωζάνης, καθορίστηκε ότι η  συνοριακή γραμμή μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας στη Θράκη θα εκτείνεται σε μήκος 203 χιλιομέτρων και όρισε ότι

Παρακαλούν το ΚΙΝΑΛ για να διασωθούν

Στον ΣΥΡΙΖΑ  γίνεται συνείδηση πως θα είναι μακρύς, άγονος και άνυδρος ο δρόμος επαναφοράς στην εξουσία. Το στράτευμα ασύντακτο, επίδοξοι οπλαρχηγοί εμφανίζονται, τάσεις συγκροτημένες με τη δική τους ατζέντα προσπαθούν να επιβάλουν  την  άποψή τους ως κεντρική επιλογή του κόμματος.   
Στις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας - καθ’ υπερβολήν προφανώς αλλά στην Ελλάδα είμαστε - δεν έχει σημασία η ένδειξη της πρόθεσης ψήφου, ειδικά εάν οι εκλογές αργήσουν. Γι’ αυτό δεν  απασχολεί την στήλη. Είναι ωστόσο αξιοσημείωτη η γενική τάση κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ διακρίνεται καθηλωμένος και περιχαρακωμένος σε ένα συμπαγές ποσοστό περί το 20%. Αυτό ναι μεν καταδεικνύει την ύπαρξη ενός σκληρού πυρήνα, αλλά παράλληλα και την αδυναμία να απευθυνθεί εκ νέου στο παλιό του ακροατήριο, δέκα μήνες μετά τις εκλογές.
Η συνειδητοποίηση της καθήλωσης έχει αφαιρέσει από την

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

1453, Άλωση της Πόλης: Οι Κερκοπορτίτες της λησμονιάς και οι απέθαντοι της ιστορίας...

Δεν με απασχολούν αυτοί που με αφορμή την επέτειο της Αλώσεως θα κάνουν προβολές στο αύριο ξεθάβοντας το χτες. Μου είναι διασκεδαστικοί και αυτοί που θα εξηγήσουν το 2020 με αναφορές στο 1453 και αυτοί που θα απορρίψουν μετά βδελυγμίας οποιαδήποτε τέτοια συσχέτιση. Μικρό είναι και το ενδιαφέρον που μου προκαλούν και όσοι είχαν αναγάγει την λύση, με σύνθετη ονομασία, του Μακεδονικού σε γεγονός αντίστοιχο με αυτό της πτώσεως της Πόλης.

Άλλοι είναι χτίστες του παρελθόντος κι άλλοι χαλαστάδες του μέλλοντος. Αυτό ξέρουν, αυτό επέλεξαν, αυτό τούς αρέσει να κάνουν. Αυτό κάνουν. Και τους δύο τούς ξεχωρίζεις σαν τη μύγα μεσ' στο γάλα. Είναι ευδιάκριτοι. Τους εγκρίνεις ή τους απορρίπτεις. Συντάσσεσαι μαζί τους ή τους αποτάσσεσαι. Είναι εύκολη υπόθεση.
Το πρόβλημα είναι με τους απέθαντους της Ιστορίας. Με τους μουλωχτούς των ιδεών. Μ’ αυτούς που σου στερούν τη χαρά, είτε του γέλιου είτε του κλάματος. Που σου παγώνουν το γέλιο στα χείλη. Που σου πετρώνουν το δάκρυ στα μάτια. Αυτοί που την 29η Μαΐου τη βλέπουν και έτσι και γιουβέτσι και κοκορέτσι.

Μ’ αυτούς που δεν μπορούν να πουν στα παιδιά τους την Άλωση σαν παραμύθι πρέπει να

Τα Ζάππεια και τα ΜΜΕ

Ο αλήστου μνήμης κομμουνιστικός ολοκληρωτισμός δεν είχε τέτοια προβλήματα. Αποφάσιζε το Πολιτμπιρό ότι αυτό που πρέπει να απασχολεί τους Σοβιετικούς υπηκόους ήταν «η τρομακτική επιτυχία (σ.σ.: μόνο τέτοιες είχε ο κομμουνισμός) της παραγωγής σιδηρομεταλλεύματος στην επαρχία Γιακουτσκάγια της Βορειοανατολικής Ρωσίας»; Κανένα πρόβλημα. Γινόταν πρώτο θέμα στην «Πράβντα». Ξυπνούσε ο πατερούλης Ιωσήφ Στάλιν με αντισημιτικές εξάρσεις; Εσκαγε ένα πρωτοσέλιδο άρθρο στην «Ισβέστια» για τους Εβραίους γιατρούς που «σκότωναν τα στελέχη του κόμματος» κι ακολουθούσαν τα πογκρόμ. Ελιωνε ένας αντιδραστήρας στο Τσερνόμπιλ;
Εικοστή ένατη είδηση στην κρατική (και μόνη) τηλεόραση, με τίτλο μάλιστα «μικρή βλάβη σε πυρηνικό σταθμό της Ουκρανίας». Γενικώς ό,τι ήταν καλό για το κόμμα και τη γραφειοκρατία του ήταν καλό για τον λαό, που δεν χρειαζόταν να ξέρει κάτι παραπάνω.
Στη δημοκρατία οι δημοσιογράφοι επιλέγουν ποια θέματα θα προβάλουν με σύνθετα κριτήρια, βασικό των οποίων είναι τα ενδιαφέροντα του αναγνώστη, ακροατή τηλεθεατή. Δεν κάνουμε καλή δουλειά; Σύμφωνοι. Πολλά δεν κάνουμε σωστά, αλλά σε

Ανάσταση χωρίς μάσκα

Κατάνυξη, όπως είδα στην τηλεόραση, επικράτησε στις εκκλησίες τα μεσάνυχτα της Τρίτης προς Τετάρτη, οπότε και έγινε υπενθύμιση του «Χριστός Ανέστη» στους πιστούς. Κατάνυξη, αλλά μέτρα μηδέν. Ούτε για δείγμα μάσκα. Πουθενά. Κανένας. Σποραδικά, πού και πού, έβλεπες κάποιον. Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία δεν φορούσε. Ολα όσα έλεγε μερικές ώρες πριν ο καλός μας κύριος Τσιόδρας, πριν αποχωρήσει από την καθημερινότητά μας, και αυτά που συστήνουν συνεχώς τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, στον βρόντο. Από το ένα αφτί μπήκαν από το άλλο βγήκαν, χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση. Και άσε και το απίθανο, το ακόμη πιο προκλητικό, με τη Θεία Κοινωνία. Τίποτε δεν διδάχτηκαν μερικοί. Κυκλοφορεί η ανοησία ότι άμα είσαι πιστός σε προστατεύει ο Κύριος και δεν ασθενείς από κορωνοϊό. Ναι, αδελφοί ημών, χριστιανοί, αλλά

Η εκρηκτική θρυαλλίδα του προσφυγικού που κληροδότησε ο ΣΥΡΙΖΑ

«Ο τοίχος του Έβρου απέτυχε, απόδειξη ότι τον επεκτείνουν», ισχυριζόταν στα σοβαρά ο Νίκος Φίλης σε τηλεοπτική εκπομπή. «Θα δώσουμε του κόσμου τα λεφτά για να φτιαχτεί ένας φράχτης που από τον Οκτώβρη θα είναι πλημμυρισμένος, θα είναι έλος; Η Ελλάδα έχει ένα φράχτη. Εμπόδισε καθόλου αυτός ο φράχτης;» ρωτούσε σε άλλη εκπομπή ο Δημήτρης Βίτσας, πρώην αναπληρωτής Άμυνας και υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής!

Συνυφασμένη με των ανωτέρω και η άποψη του Νίκου Βούτση που προσπάθησε ανεπιτυχώς να ισορροπήσει: «Ο φράχτης στον Έβρο μπορεί και πρέπει να γίνει. Δεν υπάρχει κάποιο ζήτημα στο να υπάρχει φράχτης. Εκεί που υπάρχει σοβαρό ζήτημα όταν στη βάση της εργαλειοποίησης που έκανε στο προσφυγικό ο Ερντογάν», έλεγε. Και ενώ φάνταζε σαν μια φωνή λογικής, συμπλήρωσε: «Θα έπρεπε, με την αυτονόητη φύλαξη των συνόρων, να υπάρχουν ανοικτές οι δίοδοι, όπως επιβάλλουν οι διεθνείς συνθήκες, έτσι ώστε να μπορούν κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους να περνάνε και να υποβάλουν τα χαρτιά τους για τη διαδικασία ασύλου» (άρα οι «κάποιοι από αυτούς» θα ήταν οι δεκάδες και στην συνέχεια εκατοντάδες χιλιάδες, που σταματήσαμε).

Η ουσία των απόψεών τους είναι αυτό που παραστατικά ανέφερε ο Βίτσας: «Εγώ θέλω ένα κόσμο χωρίς φράχτες»!

Ωραία, και μεις! Όμορφες ιδέες, όπως στα

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

Η άλωση της Πόλης και η εντολή του τελευταίου αυτοκράτορα

Κάθε φορά που πλησιάζει η 29^η Μαΐου, όσοι επιμένουν να θυμούνται. δεν μπορούν να μην σταθούν σε αυτή την ημερομηνία. Σε αυτήν το 1453 συνέβη το κοσμοϊστορικό γεγονός της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης. 567 χρόνια πέρασαν από τότε και το ορόσημο αυτό εξακολουθεί να σημαδεύει την παγκόσμια και την ελληνική ιστορία. Σε όρους συμβολισμού είναι μια από τις πιο σημαντικές ημερομηνίες του Μεσαίωνα. Για τον ελληνισμό συνιστά το τυπικό τέλος του μεσαιωνικού ελληνικού κράτους.

Η Ιστορία βέβαια είναι μια αλυσίδα γεγονότων, που όσο ξεμακραίνουν από το παρόν τόσο ξεθωριάζουν. Κάποια γεγονότα όμως έχουν την ιδιότητα να διατηρούν τη σημαντικότητά τους και με κάποιο τρόπο – ίσως κάθε φορά διαφορετικό – να παραμένουν επίκαιρα.
Η 29^η Μαΐου 1453 για πολλές γενιές Ελλήνων παρέμεινε μια

Ανεπίδεκτοι μαθήσεως

Δεν υπάρχει λόγος να κατατριβούμε με τα επιμέρους του προγράμματος ορθοστασίας (Μένουμε Ορθιοι ΙΙ) που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ από το Ζάππειο. Συνοψίζεται με τρεις λέξεις: κομμουνισμός με λεφτόδεντρα. Το λέω διότι, όταν το κράτος προσφέρει το ίδιο ποσό μηνιαίως (2.000 ευρώ) και στον επιχειρηματία και στον υπάλληλό του, αυτό ισοδυναμεί με κρατικοποίηση της επιχειρηματικότητας.
Το ανοίκειο της υπόθεσης, όμως, έγκειται στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και με το πρόγραμμα οικονομικής στήριξης που ανακοίνωσε δείχνει ακόμη μία φορά πόσο δύσκολο του είναι να προσαρμοστεί με την πραγματικότητα μετά την απώλεια της εξουσίας. Εκείνο που διαφεύγει την αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ είναι το οφθαλμοφανές: ότι

Bρε άθλιε μπας και είσαι με τον Trump και δεν το ξέρεις;

Θυμωμένος, οργισμένος, παθιασμένος. Με αφορμή την αστοχία του Σωτήρη Τσιόδρα. Με αφορμή την χριστιανική του πίστη και την επίσκεψή του σε κάποια εκκλησία. Με αφορμή την δική του ψαλμωδία. Με αφορμή τις αντιφάσεις του, πότε εναντίον άλλοτε υπέρ προστατευτικής  μάσκας. Με αφορμή λοιπόν την παρουσία του και το όνομά του. Αλλά κυρίως με αφορμή τον οχετό που κάποιοι ανεγκέφαλοι και περισπούδαστοι μακάκες έχουν αμολήσει εναντίον του. Μερικές σκέψεις θα κάνω.

Ένα λοιπόν. Μου είναι παντελώς αδιάφορη η πίστη του καθενός. Δε πα να είναι βουδιστής, μουσουλμάνος, άθεος, μαρξιστής και ότι άλλο, κάθε αίρεσης και κάθε ιδεολογίας. Δικό του πρόβλημα, δική του πορεία, δικά του εικονίσματα, δική του «εκκλησία»
Δύο λοιπόν. Αυτό όμως δεν με κάνει υπερόπτη και υβριστή. Αντιθέτως. Όπως θέλω ο άλλος να σέβεται την δική μου έτσι κι εγώ σέβομαι και δεν χλευάζω την δική του, προσωπική πίστη και ιδεολογία

Τρία λοιπόν. Καθένας κρίνεται από τις πράξεις του και όχι από τα

Τα τρις και οι τρεις λαλούν και δυο χορεύουν του Σύριζα

Οι δηλώσεις του πρώην προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση, σε πρωινή εκπομπή, για τον Έβρο και τα μέτρα για την οικονομική ανόρθωση της χώρας, άφησαν μια μικτή γεύση. Για τον Έβρο ανέφερε ότι πρέπει να κτισθεί ο φράκτης, ανατρέποντας τις πάγιες θέσεις του Σύριζα για ανοικτά σύνορα και λοιπά φαιδρά.
Και ενώ φαίνεται, ότι στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής και του μεταναστευτικού, αναγκαστικά ο Σύριζα σέρνεται πίσω από την ατζέντα της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, στα οικονομικά θέματα, ο Σύριζα απέχει πολύ από την προσγείωση στην πραγματικότητα.
Έτσι ακούσαμε το μέχρι πρότινος ηγετικό στέλεχος του Σύριζα να υποστηρίζει ότι