Το όριο που σε ξεχωρίζει από τον εξευτελισμό

 

Να ξεκινήσουμε από τα βασικά. Όταν η αντιπολίτευση βρίσκει κάπου «ανοιχτή» την κυβέρνηση, απλά της «την πέφτει», της επιτίθεται για να αναδείξει το όποιο θέμα και να αποκομίσει πολιτικά οφέλη. Τόσο απλά. Αυτό γινόταν πάντα… από την εποχή του Οθωνα μέχρι σήμερα και λογικό είναι να το κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως στο παρελθόν το έχει κάνει και η Ν.Δ. και θα το κάνουν όλοι για όλους παντού. Αλλωστε είναι γνωστό ότι η πολιτική ορισμένες φορές γίνεται πιο σκληρό παιχνίδι και από το μποξ χωρίς γάντια.

Πάντοτε, όμως, στις «επιχειρήσεις» αυτές της «δεδομένης αντιπολίτευσης» -που συμβαίνουν αρκετές φορές τον χρόνο- υπάρχει ο τρόπος, η μέθοδος, η συνταγή που λένε, ώστε η αντιπολίτευση και τη δουλειά της να κάνει, αλλά και να μην υπερβεί το όριο. Δηλαδή μια νοητή κόκκινη γραμμή στην επιχειρηματολογία που, αν ξεπεραστεί, αντί για καλό, κάνει κακό και πιθανόν γυρνάει και μπούμερανγκ στον επιτιθέμενο.
Τη δοσολογία της αντιπολίτευσης την καθορίζουν συνήθως στα κόμματα επικοινωνιακές ομάδες ειδικών, δημοσιογράφων, επικοινωνιολόγων και φυσικά την ευθύνη και τον τόνο δίνει ο ίδιος ο αρχηγός. Στην υπόθεση Λιγνάδη την ευθύνη, λοιπόν, την είχε ο κ. Τσίπρας και σε κάθε περίπτωση αυτή η γραμμή, η οριοθέτηση δηλαδή μέχρι «πού πάει και τι λέμε», προκύπτει κεντρικά από

Η σιωπή και τα πνιγμένα όνειρα

Όλοι γνώριζαν, δηλαδή τι γνώριζαν; Κάτι είχε πάρει το αφτί τους, κάποιος, βρε παιδί μου, τους είχε ενημερώσει, κι ύστερα ήταν και κάποιος άλλος που κάπου κάτι είπε, καταλαβαίνεις πώς γίνονται αυτά. Επειτα άμα δεν έχει γίνει κάτι μπροστά σου, μπορείς να πεις; Δεν μπορείς. Και κάπως έτσι περνούσαν οι μέρες, περνούσαν οι εβδομάδες, οι μήνες, τα χρόνια, και «αυτό», άρχισε να γίνεται συνήθεια, νόμος, αρχή και κανόνας. Αν θέλεις να πας μπροστά στο θέατρο, και από κρεβάτια θα περάσεις, και κώλο θα στήσεις που λέει ο λόγος – το ‘λεγε ο «νόμος», ο «κανόνας», η «αρχή», που ήταν και βασική. Και κανείς δεν μίλησε. Τότε που έπρεπε. Τότε και εκεί. Μήπως και γλιτώσει κανένα παιδί στη συνέχεια, κανένα κορίτσι, που το ‘χε ονειρευτεί από μικρό πως θα γίνει μια «Βουγιουκλάκη», μια «Τζένη Καρέζη», μια «Ζωή Λάσκαρη».

Δεν ξέρω τι θα βγει στο τέλος από αυτή την ιστορία της Λιγνάδης και Σία ΟΕ που βασίλεψε επί χρόνια στο ελληνικό θέατρο, και έστρωσε την καριέρα πολλών και διαφόρων πάνω σε στρώματα και σε καναπέδες. Αν πιστέψω τον Αλέξη Κούγια που έχει την ευφυΐα της αλεπούς και την εμπειρία 50 χρόνων στη δικηγορία «τίποτε δεν θα βγει, γιατί τίποτε δεν υπάρχει». Εκτός κανόνα. Εκτός νόμου. Εκτός (βασικής) αρχής. Και μπορεί ο επικεφαλής αυτής της «εταιρείας» του τρόμου, της λαγνείας και της διαστροφής να πάει ή να μην πάει φυλακή – μικρή σημασία έχει. Για μένα το

Πότε το Σύνταγμα θα ονομαστεί πλατεία Κουφοντίνα;

«Όταν οι αντάρτες θα μπούνε στην Αθήνα το Σύνταγμα θα λέγεται πλατεία Κουφοντίνα» φώναζαν ρυθμικά χθες οι διαδηλωτές, μεταξύ τους και η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ! Ένα σύνθημα που γραφόταν σποραδικά σε τοίχους από νεαρούς αντιεξουσιαστές, έγινε και σύνθημα της συστημικής Αριστεράς!

Η ζωή ξεπερνάει την φαντασία της λογοτεχνίας, όπως την είχε περιγράψει ο Δημήτρης Φύσσας στο βιβλίο του «Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος». Τουλάχιστον το όνομα Λένιν θα ήταν μεγαλοπρεπές, στην περίπτωση βέβαια που η Ελλάδα είχε γίνει κομμουνιστική το 1947. Κατά τη μυθοπλασία, το κυβερνών κόμμα ΚΚΕ θα ήταν το μοναδικό πολιτικό κόμμα, τα σύνορα θα βρίσκονταν στον Όλυμπο, ο Ποιητής θα είχε γράψει νέο εθνικό ύμνο, η σημαία θα ήταν τρίχρωμη με το σφυροδρέπανο, ενώ πλατείες και δρόμοι θα άλλαζαν όνομα.

Συνειρμικά θυμηθήκαμε το βιβλίο, επειδή υπάρχει συνδετικό στοιχείο ανάμεσα στον τίτλο του και το σύνθημα, η μετονομασία της πλατείας Συντάγματος. Και γιατί απεικονίζει συμβολικά τη μετάπλαση της Αριστεράς (πλην ΚΚΕ). Από τον Λένιν στον Κουφοντίνα!

Δεν θα ασχοληθούμε εκ νέου με τον εν λόγω. Διερωτηθήκαμε την Παρασκευή αν η κυβέρνηση θα

Τα Κυριακάτικα πρωτοσέλιδα

Διαβάστε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της Κυριακής.

Λακόπουλος κατά Πολάκη: Απροσάρμοστος, ανάγωγος, προσβλητικός, ανοιχτή πληγή για τον ΣΥΡΙΖΑ

Ο φίλα προσκείμενος προς τον ΣΥΡΙΖΑ δημοσιογράφος, Γιώργος Λακόπουλος ξετινάζει τον Πολάκη.

Σκληρή κριτική για τις υβριστικές επιθέσεις και τις απειλές - «Κάθε φορά που μιλάει κάνουν πάρτι στη ΝΔ»

Σκληρή κριτική... εκ των έσω δέχεται ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Παύλος Πολάκης, ο οποίος με τις συνεχείς επιθέσεις του κατά του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη και με τον ακραίο λόγο του έχει δυσαρεστήσει τους υποστηρικτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Χαρακτηριστική περίπτωση, ο φίλα προσκείμενος προς τον ΣΥΡΙΖΑ δημοσιογράφος, Γιώργος Λακόπουλος ο οποίος με κείμενό του στην ιστοσελίδα, anoixtoparathyro.gr, επιτίθεται κατά του Πολάκη λέγοντας πως λειτουργεί ως σωσίβιο για τον Μητσοτάκη στην υπόθεση Λιγνάδη-Μενδώνη.

Στο κείμενό του κάνει λόγο για απεχθή ασυδοσία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ενώ τονίζει πως «δεν πάει άλλο». Μιλώντας για τις αντιδράσεις εντός του κόμματος για τον Πολάκη ο Λακόπουλος σημειώνει πως ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έχει δώσει εντολή να του πάρουν το πληκτρολόγιο. «Κανείς δεν του το πήρε. Συνεχίζει απερίσκεπτα να το θέτει στην υπηρεσία της… ΝΔ. Του οφείλει και για τη εκλογική νίκη τής το 2019» γράφει.

«Ο Πολάκης δεν περιορίζεται καν στο χώρο της κομματικής ευθύνης του. Παρεμβαίνει σε όλα και ανατινάζει κυρίως το κόμμα του. Μια απεχθής φιγούρα που εκθέτει ένα κόμμα» λέει.

Μάλιστα ο δημοσιογράφος λέει πως «κάθε φορά που μιλάει ο Πολάκης στη ΝΔ κάνουν πάρτι. Γιατί βρίσκει ακροατήριο καταγγέλλοντας το “αγροίκο πρόσωπο” της Αριστεράς».

Οι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται στο εν λόγω άρθρο είναι χαρακτηριστικές των ευρύτερων αντιδράσεων στον ΣΥΡΙΖΑ για την περίπτωση Πολάκη, στον οποίον αναφέρθηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος προς τον Αλέξη Τσίπρα ζητώντας την διαγραφή του. «Απροσάρμοστος, ανάγωγος, προσβλητικός, υβριστής, αντιθεσμικός και πολυλογάς. Ίσως πιστεύει ότι δρα ως εξολοθρευτής των πολιτικών αντίπαλων του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά τελικά είναι ο ίδιος εξολοθρευτής του ΣΥΡΙΖΑ . Βασικό όπλο της …Νέας Δημοκρατίας», γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος.

«Ουδείς τον εξουσιοδότησε να παίζει τον πορτ παρόλ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, με βλακώδεις απειλές γκεμπελικών συνειρμών: «Θα ξανάρθουμε και θα είναι αλλιώς». Έτσι δεν θα ξανάρθουν», γράφει.

Ολόκληρο το άρθρο του Γιώργου Λακόπουλου:

Σφαλιάρα ολκής στην Τουρκία – Η Ολλανδία αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Αρμενίων

Βράζει η Τουρκία, καθώς η Ολλανδική Βουλή των Αντιπροσώπων αποφάσισε να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων.

Η Τουρκία αρνείται την ύπαρξη “γενοκτονίας” και ισχυρίζεται ότι δεν υπήρχε εξόντωση αλλά εκτοπισμός του Αρμενικού πληθυσμού. Το επίσημο τουρκικό κράτος υποστηρίζει πως οι Αρμένιοι αντάρτες υποστήριζαν τα ρωσικά στρατεύματα κατά την εισβολή τους στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Γι’ αυτό και γι’ αυτούς υπάρχουν μόνο “τα γεγονότα του 1915” και αρνούνται τη συστηματική εξόντωση που ξεκίνησε επί σουλτάνου Αμπντουλχαμίτ κατά τα έτη 1894-96, αλλά και επί Νεοτούρκων (1908-18).

Ο εκπρόσωπος Τύπου του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών Χάμι Ακσόι δήλωσε ότι η απόφαση και καλεί την κυβέρνηση να αναγνωρίσει “τα γεγονότα του 1915” ως γενοκτονία είναι μια κενή προσπάθεια να ξαναγραφτεί η ιστορία με πολιτικά κίνητρα.

“Τα συμβούλια δεν είναι χώροι για να γραφτεί ιστορία και να τη δικάσουν. Εκείνοι που συμφωνούν με αυτήν την

Παύλος Πολάκης: Σφυρίγματα

Η χθεσινή ήταν μάλλον η πρώτη διαδραστική συζήτηση στα κοινοβουλευτικά χρονικά. Οι παράγοντες που την είχαν προκαλέσει με τις επιδόσεις τους στην ψηφιακή σπερμολογία, συνέχιζαν το χοληφόρο έργο τους ταυτόχρονα με την αντιπαράθεση στη Βουλή. 

Ο Πολάκης ομολόγησε μάλιστα ότι εξαπέλυε τις αναρτήσεις του μέσα από το αεροπλάνο της επιστροφής του από την Κρήτη, χωρίς να ακούει τη συζήτηση – θυμίζοντας εκείνους τους καγκελοκαβαλάρηδες των γηπέδων, που αρχίζουν να βρίζουν τον διαιτητή προληπτικά, πριν από το πρώτο σφύριγμα.

Η πρόβλεψη ότι η συζήτηση από τη φύση της δεν μπορούσε να έχει νικητή ακουγόταν πολύ κοινότοπη και καθωσπρέπει. Κι ωστόσο επιβεβαιώθηκε με τον πιο ακαλαίσθητο τρόπο. Οι αρχηγοί βρέθηκαν να ανταλλάσσουν από το βήμα ανθολογίες ωμοτήτων: Ο δικός σου είχε γράψει αυτή την τρολιά. Όχι η δικιά σου είχε γράψει τρολότερα.

Τη στιγμή που η χώρα είναι πιασμένη στις

H «δημοσιογραφία» του χαφιεδισμού

Ως γνωστόν υπάρχουν χαφιέδες και στην δημοσιογραφία. Είναι οι δημοσιογράφοι που υποδεικνύουν το θύμα τους στις ομάδες κρούσης, στοχοποιώντας το μέσα από τα έντυπα στα οποία εργάζονται ή μέσα από το διαδίκτυο. Ο στόχος είναι προφανής. Η τρομοκράτηση του υποψήφιου θύματος, ώστε να μην επαναλάβει το «παράπτωμα» του και η αποστολή μηνύματος προς πάσα κατεύθυνση.

Κάπως έτσι αντιμετωπίστηκε ο πρύτανης του ΑΠΘ ο κ. Ν. Παπαϊωάννου από εφημερίδα προσκείμενη στην ακραία, ριζοσπαστική πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ. Το «παράπτωμα» του; Εφάρμοσε τον νόμο του Ελληνικού Κράτους, όπως ακριβώς τον είχε ψηφίσει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Μάλιστα η ύπαρξη του σχετικού νόμου ήταν και το βασικό επιχείρημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να μην ιδρυθεί ειδικό σώμα της ΕΛ.ΑΣ. για τα πανεπιστήμια. Τι έλεγαν λοιπόν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πριν από λίγες εβδομάδες;

Υποστήριζαν μέσα στην Βουλή πως «ο υπάρχων νόμος καλύπτει τον πρύτανη, και συνεπώς δεν χρειαζόμαστε την ΕΛ.ΑΣ. μέσα στα ΑΕΙ.» Και όπως προανέφερα ο πρύτανης του ΑΠΘ εφάρμοσε τον νόμο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Δηλαδή τι έκανε;

Όταν διαπίστωσε πως διαπράττονται αξιόποινες πράξεις στον χώρο ευθύνης του, ενημέρωσε την Εισαγγελία που

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Κατα συρροή δολοφόνος με φουστάνια

Δημήτρης Κουφοντίνας.  Σας βεβαιώ. Με όσους έχω μιλήσει. Και είναι κάμποσοι. Ολοι με μια φωνή απαντούν «σιγά που θα λυπηθώ αν κάτι πάθει ο Κουφοντίνας.  Δολοφόνησε τόσους ανυποψίαστους. Και τους δολοφόνησε πισώπλατα, ψυχρά, ανελέητα, μπαμπέσικα. Κατά συρροή δολοφόνος. Ούτε συζήτηση»

Η συντριπτική πλειοψηφία είναι εναντίον του. Ουδείς ενδιαφέρεται για τους νόμους. Ουδείς, εξ αυτών δίνει δεκάρα τσακιστή για την απεργία πείνας του Κουφοντίνα. Να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Και όσοι ενδιαφέρονται, διαμαρτύρονται και επικαλούνται τους νόμους να ξέρουν ένα πράγμα. Ο κόσμος είτε αδιαφορεί, είτε  χασκογελάει, είτε  σχολιάζει, είτε χλευάζει. Και η Αριστερά όλο και πόντους χάνει. Όλο και ταυτίζεται με την τρομοκρατία
Ακόμα χειρότερα για τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτός ο θόρυβος υπέρ Κουφοντίνα του χαλάει το συστημικό του προφίλ και τον ταυτίζει με 17 Νοέμβρη και τρομοκρατία.

Δηλαδή αν είσαι πατέρας ενός 17χρονου, όπως ο Θάνος Αξαρλιάν και άκουγες τον Κουφοντίνα να «απολογείται» για την πράξη του ως «παράπλευρη απώλεια» τι θα έκανες; Αν ας πούμε στη θέση του αθώου Αξαρλιάν ήταν το παιδί του Τσίπρα; Το δικό σου; Το δικό μου;
Για πες μου ακριβώς ποια θα

Η αποκρουστική εικόνα του Αλέξη Τσίπρα τρομάζει τους Κεντρώους ψηφοφόρους

Αλγεινή εντύπωση σε όλους τους δημοκρατικούς πολίτες και τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους του Κέντρου προκαλεί η εμμονή του Αλέξη Τσίπρα να ταυτίζεται με νοοτροπίες και συμπεριφορές που συντηρούν εικόνες σήψης και παρακμής στην πολιτική ζωή του τόπου.

Η χθεσινή παρουσία του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στη συζήτηση στη Bουλή για την δυσώδη υπόθεση Λιγνάδη ανέδειξε την απόλυτη ταύτιση του με τα φαινόμενα Πολακισμού που δηλητηριάζουν το πολιτικό σκηνικό και προτάσσουν πρακτικές και χειρισμούς που είναι μακριά από την κουλτούρα και το ήθος της λεγόμενης δημοκρατικής παράταξης.

Οι αγκυλώσεις, οι ιδεοληψίες και

«Γνωρίζετε αυτή τη σημαία; Αυτοί, οι Έλληνες, φρουρούν τα σύνορά μας»!

Βέλγος βουλευτής σηκώνει την ελληνική σημαία μέσα στη βουλή του Βελγίου

«Ιστορική» έχει μείνει η ομιλία του Βέλγου βουλευτή μέσα στο κοινοβούλιο της χώρας του, υπερασπιζόμενος τα ελληνικά δίκαια έναντι της προκλητικότητας της Τουρκίας. Η ομιλία του έγινε τον Μάρτιο του 2020, αλλά παραμένει επίκαιρη, καθώς οι προκλήσεις της Άγκυρας ολοένα και εντείνονται.
.
Συγκλονιστική στιγμή στο βελγικό κοινοβούλιο: «Γνωρίζετε αυτή τη σημαία; Αυτοί, οι Έλληνες, φρουρούν τα σύνορά μας»!
.
Ο βουλευτής Dries van Langenhove, ο οποίος είναι το νεότερο μέλος του βελγικού κοινοβουλίου, είχε ως στόχο τους σημερινούς και πρώην πρωθυπουργούς του Βελγίου σε μια συναρπαστική ομιλία, όπου ύψωσε την ελληνική σημαία σε μια

Ο Σύριζα πέταξε τη μάσκα και έδειξε το πρόσωπο του σκληροπυρηνικού 3%

Ο χώρος των ψηφοφόρων που έχει πραγματικό «πολιτικό ζουμί», είναι αυτός που κινείται στο κέντρο και στις παρυφές του. Οι μετακινήσεις αυτών των ψηφοφόρων είναι εκείνες, που έδιναν και δίνουν τη νίκη στα κόμματα εξουσίας. Και σχεδόν όλοι έχουν στραμμένη στην προσοχή τους σε αυτήν την κρίσιμα μάζα ψηφοφόρων.

Και λέμε σχεδόν όλοι, διότι το ΚΚΕ ενδιαφερόμενο για την διατήρηση της ταρίχευσης του, μέσα στα σάβανο της κομμουνιστικής ορθοδοξίας, αδιαφορεί για οποιονδήποτε ψηφοφόρο που δεν εντάσσεται σε αυτό που ονομάζει «προλεταριάτο». Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στους κατά καιρούς εκφραστές του ακροδεξιού, εθνικιστικού και θρησκόληπτου χώρου, των οποίων ο φανατισμός, αδυνατεί να ανεχθεί διαφορετικές προσεγγίσεις και αντιλήψεις.

Ο χώρος του κέντρου με μικρές ή μεγαλύτερες αποκλείσεις προς τα δεξιά και προς τα αριστερά, στις εκλογές του 2015, είχε στραφεί προς

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Το “δώρο” του Κυριάκου σε Τσίπρα και Ραγκούση

O πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στη Βουλή, κατά τη συζήτηση για την ποιότητα της δημοκρατίας και του δημόσιου διαλόγου… επεφύλασσε ένα ακόμη “δώρο” για τον αμετροεπή και λαϊκιστή Τσίπρα, το οποίο θα το θυμάται για καιρό.

Συγκεκριμένα, κλείνοντας ο πρωθυπουργός σχολίασε: «Πράγματι στο διαδίκτυο κατά καιρούς μπορεί να γραφτούν πολύ σκληρά πράγματα. Έχουν γραφτεί για εσάς, έχουν γραφτεί για μένα. Φαντάζομαι ότι έχουν γραφτεί για αρκετούς. Διαβάζω κάποια μόνο. “Αρρωστημένα εγωπαθής ο Τσίπρας”, “ο πιο ανέντιμος Πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης”. “Ο Τσίπρας είναι τόσο λίγος, που σε κάνει να νοιώθεις ότι πλέον όταν τον επικρίνεις, είναι σαν να κλέβεις εκκλησία”. “Ο Τσίπρας έχει

Παραλογισμός που οδηγεί σε βαθύ διχασμό

Μπορούμε να κάνουμε όλοι ένα βήμα πίσω; Το λέμε και το ξαναλέμε κινδυνεύοντας να γίνουμε εμμονικοί, αν όχι γραφικοί. Η χώρα δεν θα πάει, όμως, μακριά με τόσο μίσος στον δημόσιο διάλογο.

Δεν αποκτήσαμε πρόσφατα αυτή την ανησυχία ή ευαισθησία. Κάθε άλλο. Μας βρήκαν αντίθετους οι αντιμνημονιακές υστερίες, και της Ν.Δ. Το ίδιο και οι βαριές κουβέντες για γερμανοτσολιάδες την εποχή της αχαλίνωτης αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ και του εργαλειοποιημένου διχασμού του 2015. Αντίθετους μας βρήκαν και οι ακρότητες όταν φούσκωνε το αντι-ΣΥΡΙΖΑ κίνημα και η καταραμένη λέξη «προδότες» ακουγόταν απερίσκεπτα από ορισμένους. Δεν είναι θέμα αισθητικής ή ευπρέπειας. Είναι ζήτημα προστασίας της δημοκρατίας, της κοινωνικής συνοχής και, στο τέλος της ημέρας, της εθνικής μας επιβίωσης.

Αυτό το τοξικό κλίμα βγάζει ό,τι χειρότερο από μέσα μας και μας προσκαλεί όλους να κυλιστούμε στη λάσπη. Ο χουλιγκανισμός είναι μεταδοτικός.

Εδώ πάντως κινδυνεύουμε να μπούμε σε έναν πάρα πολύ βαθύ διχασμό. Ανάλογο με αυτούς που

Κούγιας κατά Πολάκη: «Να είναι βέβαιος ότι θα τον συναντήσω στα δικαστήρια, εκεί που θα τον οδηγήσω εγώ»

Σε ανάρτηση του Πολάκη απαντά ο γνωστός δικηγόρος - «Στεναχωριέστε γιατί όταν ακούει κάποιος το όνομά μου σκέφτεται αυτόματα το επάγγελμα δικηγόρος, ενώ όταν ακούει το δικό σας όνομα αμέσως σκέφτεται τον υβριστή, τον συκοφάντη»

Με αφορμή ανάρτηση του Παύλου Πολάκη στο Facebook, ο γνωστός δικηγόρος Αλέξης Κούγιας προέβη στην ακόλουθη δήλωση, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι «αυτόν τον λεβέντη που κάνει τον προστάτη των αδικημένων, κρυπτόμενος πίσω από τη βουλευτική του ασυλία, να είναι βέβαιος ότι θα τον συναντήσω στα δικαστήρια εκεί που θα τον οδηγήσω εγώ ο ανίκανος».
Ολόκληρη η δήλωση του Αλέξη Κούγια:
«Από την Τρίτη το μεσημέρι, όταν ολοκλήρωσα τη μελέτη της 10 φύλλων δικογραφίας, που περιείχε ως μόνα αποδεικτικά στοιχεία τις μαρτυρικές καταθέσεις των φερομένων ότι εβιάσθησαν από τον εντολέα μου, κορυφαίο ηθοποιό, σκηνοθέτη και τον πλέον επιτυχημένο καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, Δημήτρη Λιγνάδη και για πρώτη φορά ακούστηκαν, αφενός μεν, δι’ εμού οι απόψεις του εντολέως μου για την αξιοπιστία και την ποιότητα της προσωπικότητος των φερομένων ως βιασθέντων και των μαρτύρων τους και αφετέρου τα αδιάσειστα και ακλόνητα στοιχεία, τα οποία αποδεικνύουν τη σκευωρία που στήθηκε εις βάρος του, αλλά και ο βάναυσος τρόπος, με τον οποίο ο δικηγόρος ενός εκ των φερομένων ως βιασθέντων επί 10 ημέρες, σε δεκάδες εκπομπές και δελτία ειδήσεων, αλλά και διάφοροι ηθοποιοί μαζί με δημοσιογράφους και παρουσιαστές εκπομπών, παραβίαζαν το τιμωρούμενο από τον ελληνικό νόμο, την ευρωπαϊκή νομοθεσία, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τεκμήριο αθωότητος του δυστυχούς εντολέως μου, δέχομαι έναν ανελέητο, συκοφαντικό, εξυβριστικό πόλεμο από ατάλαντους ηθοποιούς, τραγουδιστές και μόδιστρους, που μετά την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου έχουν κάνει τις καταγγελίες των φερομένων βιασμών και σεξουαλικών κακοποιήσεών τους προ αμνημονεύτων χρόνων, ως το μεγαλύτερο επαγγελματικό τους προσόν, χαρακτηρίζοντάς με ομοφοβικό, ρατσιστή και με άλλες εξυβριστικές λέξεις, παράνομη συμπεριφορά, για την οποία τόσο τα πρόσωπα, όσο και τα μέσα ενημερώσεως που δημοσιοποίησαν τις παράνομες πράξεις τους θα λογοδοτήσουν.
Χθες τα ξημερώματα τη σκυτάλη πήρε με ανάρτησή του στο Facebook ο παντελώς μέχρι πριν 6 χρόνια άγνωστος πολιτικός, Παύλος Πολάκης, με μια χαμηλοτάτου ηθικού επιπέδου ανάρτησή του τις ώρες που

Θωρακίστε την Ελλάδα

Η συμπεριφορά της Τουρκία καθιστά επιβεβλημένη την ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας και την αμυντική θωράκιση της Ελλάδας

Βασίλειος Λ. Κωνσταντινόπουλος

Καθηγητής Πανεπιστημίου

Δυνατὰ δὲ οἱ προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν Θουκ. V 89

  Η πρόσφατη προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας να στείλει παράτυπα και επομένως αυθαίρετα ωκεανογραφικό στο Αιγαίο αποτελεί εξόφθαλμη απόδειξη της πρόθεσής της να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα μετά την Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο κατά κατάφωρη παραβίαση κάθε έννοιας Διεθνούς Δικαίου και καλής γειτονικής πίστης. Είναι αυτονόητο ότι η συμπεριφορά αυτή θεωρεί προσχηματικές τις διερευνητικές επαφές, για να αποφύγει τις επαπειλούμενες ευρωπαϊκές κυρώσεις, αλλά και για να εκβιάσει την Ελλάδα να αποδεχθεί τη γαλάζια πατρίδα που ο Ερντογάν έχει κηρύξει.

Η πρόσφατη μάλιστα αναγγελία ναυτικής άσκησης στο Αιγαίο με τον τίτλο «Γαλάζια Πατρίδα» επιβεβαιώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι οι δήθεν παραληρηματικές δηλώσεις του νεοοθωμανού σουλτάνου δεν αποτελούν ρητορικές ακρότητες, αλλά μια

Λυπείμαι δια το επίπεδόν σας, ω αγαπητέ Αλέξιε

Σήμερα στη Βουλή θα γίνει της κακομοίρας. Μητσοτάκης και Τσίπρας θα πιαστούν απ’ τα πέτα. Εδώ που τα λέμε,  όταν είσαι πρωθυπουργός σε συνοδεύει μεν η απαίτηση να κρατήσεις ψηλά την ποιότητα του δημόσιου διαλόγου, όμως υπάρχουν και όρια. Όταν ο Τσίπρας έχει καλέσει επισήμως τον Κυριάκο «να ζητήσει συγνώμη από τα θύματα του Λιγνάδη» λες και τα βίασε ο ίδιος ή κρατούσε φαναράκι στον βιασμό, τι άραγε θα ‘πρεπε να απαντήσει; «Λυπείμαι δια το επίπεδόν σας, ω αγαπητέ Αλέξιε;»

Θα βγουν βέβαια αύριο οι ισαποστάκηδες και θα μιλήσουν για «ανούσια κοκορομαχία» και «κατάπτωση του επιπέδου του Κοινοβουλίου», δίχως να κάνουν το κόπο να θυμηθούν (και να υπενθυμίσουν στους άλλους) ποιος ξεκίνησε την κατρακύλα στη λάσπη. Όταν μάλιστα ο Κυριάκος δεν έχει να αντιμετωπίσει ένα κόμμα αλλά μια ταξιαρχία αθλίων trolls που χυδαιολογούν και βρίζουν με την κάλυψη ενός

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Η κάθαρση απαιτεί σοβαρότητα

Οι καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση που έχουν αφήσει άφωνη την κοινή γνώμη –ιδιαίτερα μετά τις ανατριχιαστικές περιγραφές βιασμού ανηλίκων– πήραν ήδη τον δρόμο της Δικαιοσύνης, από την οποία θα κριθούν.

Και είναι μεγάλη ευκαιρία, μετά τη γενναία στάση της Σοφίας Μπεκατώρου, να ανοίξουν επιτέλους τα στόματα και να βγουν στο φως τέτοιου είδους ειδεχθείς υποθέσεις που έμεναν στο σκοτάδι ακόμη και δεκαετίες.

Μόνον έτσι η κοινωνία θα βάλει φρένο στις άρρωστες ορέξεις κάποιων οι οποίοι, οχυρωμένοι πίσω από την εξουσία τους, συμπεριφέρονται σαν σατράπηδες κατά των αδυνάτων –των υφισταμένων και υπαλλήλων τους, αλλά και των συζύγων και των παιδιών– πολλές φορές ατιμωρητί. Η δημόσια διαπόμπευση και η τιμωρία από τη Δικαιοσύνη θα τους υποχρεώσει να το ξανασκεφθούν δύο και τρεις φορές πριν απλώσουν το χέρι τους.

Να μην κρυβόμαστε, όμως, πίσω από

Ποιοί πέφτουν από τα σύννεφα;

Του Θανάση Κ.

  Την υπόθεση Λιγνάδη δεν θα τη σχολιάσω. Πήρε το δρόμο της Δικαιοσύνης, βγήκε ένταλμα εναντίον του και συνελήφθη… Θα τον δικάσουν τα δικαστήρια…

Όχι εγώ, όχι εσείς, όχι οποιοσδήποτε άλλος.

Υπάρχουν όμως πράγματα που σχετίζονται με την υπόθεση αυτή και μπορούμε να τα σχολιάσουμε:

* Πρώτον, αυτά που αποκαλύπτονται σήμερα, εφ’ όσον ισχύουν, είναι όντως απεχθή. Αλλά όλοι αυτοί που σήμερα κραυγάζουν δηλώνουν ότι τα ήξεραν!

Και περίεργο πράγμα: Όσο πιο πολύ κραυγάζουν τόσο περισσότερο βεβαιώνουν ότι τα ήξεραν…

Υπήρχε, λέει “ομερτά”! Δηλαδή είχε επιβληθεί ο “Νόμος της Σιωπής”…

Αλλά είναι χοντρή υποκρισία, όσοι τα ήξεραν και δεν μίλαγαν και “θαύμαζαν” τον Λιγνάδη, να βγαίνουν σήμερα και να ζητούν να… παραιτηθεί η Μενδώνη! Που τον διόρισε Πρόεδρο του Εθνικού. Και ουδείς διαμαρτυρήθηκε τότε…

Εδώ καταγγέλλεται παιδεραστία. Κατά συρροήν αποπλάνηση και βιασμός ανηλίκων! Και ήξεραν, αλλά δεν μίλαγαν;

Τι θα πει υπήρχε “ομερτά”;

ΠΩΣ επιβλήθηκε η “ομερτά”, για ένα τέτοιο πρόσωπο που όλοι γνώριζαν – υποτίθεται – τα “καμώματά” του;

Αφού υπήρχαν, όπως

Έκανε η μύγα κ...

Βλακεία επικών διαστάσεων. Δηλαδή η ασέλγεια, η σεξουαλική κακοποίηση και η χειρότερη εξ αυτών παιδοφιλία «κυκλοφορούν» κραδαίνοντας κομματικές σημαίες και πολιτικές ιδεολογίες. Θεέ μου αυτή δεν είναι χώρα. Horror είναι.

Δηλαδή παιδόφιλοι μόνο από την γαλάζια η την πράσινη η την ροζ η την κόκκινη παράταξη. Δηλαδή εμείς οι κανονικοί, οι «μάτσο», οι άντρες με τα όλα τους, οι μάγκες και οι γοητευτικοί. Και εσείς βουτηγμένοι στη λάσπη και τον βούρκο!
Όποιος πορεύεται με τέτοιες παντελώς ανυπόστατες και ολότελα αστήρικτες και ανόητες πεποιθήσεις είναι είτε πανύβλαξ είτε φανατικός, τυφλός χουλιγκάνος. Όπως στα γήπεδα. Κάτι χειρότερο

Και κάτι ακόμα. Η κομματική εκμετάλλευση τέτοιων ανατριχιαστικών περιστατικών καταλήγει στον στιγματισμό κάθε «ένοχης» παράταξης. Που πάει να πει ότι αφού, λόγου χάριν, είμαι γαλάζιος τότε στην τελική ψηφίζω υπέρ παιδοφιλίας. Αρα είμαι «άρρωστος». Αρα διεστραμμένος. Αρα συνένοχος. Απίστευτο. Κάτι χειρότερο. Σκέτος ζουρλομανδύας
Ο κομματικός φανατισμός ο χειρότερος

Η λάσπη και η απάντηση

 

Τέλεια συζήτηση θα γίνει την Πέμπτη. Μην τη χάσει κανείς!.

Κάτι ακόμη, επειδή στο ερεβώδες και βρωμερό πιο πολύ από βόθρο ανοιχτό Διαδίκτυο των social media, τα γνωστά τρολ καλλιεργούν την ιδέα ότι η ΝουΔου είναι ένα κόμμα παιδεραστών, παιδόφιλων, βιαστών κ.λπ. και πως η Μαρέβα σύζυγος Κυριάκου είχε στενή σχέση με τον Λιγνάδη, εξού και η κάλυψη που του παρείχετο.

Είναι ντροπή, πριν απ’ όλα για τον ΣΥΡΙΖΑ και την ηγεσία του που άφησαν να επικρατήσει αυτή η φασιστική αντίληψη του «ένας; Αρα όλοι» για όλο αυτό το θέμα.

Αλλά μη βιάζονται, την Πέμπτη, μεθαύριο, που θα πραγματοποιηθεί στη Βουλή προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την ποιότητα του δημόσιου διαλόγου, θα ακουστούν πάρα πολλά. Πληροφορούμαι εγκύρως ότι ο πρόεδρος Κυριάκος είναι πολύ θυμωμένος και είναι αποφασισμένος να πει πράγματα τα οποία θα συζητηθούν για καιρό. Διότι κάπως πρέπει να αμυνθεί και αυτός, διότι κάθεται τώρα και απολογείται – σε ποιον, δε; – στον ΣΥΡΙΖΑ για τον Λιγνάδη, τον οποίο του τον χρεώνουν απολύτως, και παράλληλα καλλιεργούν και κλίμα ότι…

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Πώς ο Ράμα βοηθά την Τουρκία να εκτουρκίσει την Αλβανία

Βαθιά και διαρκής είναι η διείσδυση της Τουρκίας στην πολιτική, στην οικονομία και ειδικά στην κοινωνία της Αλβανίας κατά την τελευταία οκταετία της διακυβέρνηση της χώρας από τον κ. Έντι Ράμα.

του Αλέκου Παπαδόπουλου*

Οι λόγοι που οδήγησαν τον Αλβανό Πρωθυπουργό να εντάξει τη χώρα του στο Νεοθωμανικό Άρμα της Άγκυρας αποτελεί αίνιγμα, αν θέλει να αναζητήσει κάποιος με κριτήρια πολιτικού ορθολογισμού και επιβίωσης μιας χώρας με περίπου 1,9 εκ. κατοίκους σήμερα. Είναι δε και παράδοξο, διότι από την αρχή η Αλβανία, μετά την πτώση του κομμουνισμού, είχε σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό, ως μια σύγχρονη δυτική δημοκρατία.

Κι εάν οι προσωπικές και πολιτικές σκοπιμότητες του κ. Ράμα δεν είναι με την πρώτη ματιά ανιχνεύσιμες, τα αποτελέσματα όμως είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού. Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να θεωρηθεί σήμερα ότι η Αλβανία τείνει να γίνει η 82η Νομαρχία της νεοθωμανικής Τουρκίας, της οποίας η επιρροή στα εσωτερικά της αλβανικής κοινωνίας τείνει να γίνει εφάμιλλη με εκείνη που είχε επί Οθωμανικής εποχής για 400 χρόνια, όπως δυσάρεστα διαπιστώνουν δημοσίως διάφοροι διανοούμενοι της χώρας καθώς και έμπειροι αλβανοί πολιτικοί.

Η μυστική συμφωνία που είχε υπογραφεί το 1923 μεταξύ της Κυβερνήσεως της Αλβανίας και της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας η οποία για

Εμφύλιος στον ΣΥΡΙΖΑ για τον ΒΟΥΡΚΟ – Ταφόπλακα και στην «Προοδευτική Συμμαχία»

Άνω-κάτω έχουν γίνει τα τελευταία εικοσιτετράωρα  στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ στη σκιά των ραγδαίων εξελίξεων γύρω από την υπόθεση Λιγνάδη.

Η θλιβερή ιστορία των βρώμικων τρολ της Κουμουνδούρου που βρήκαν ευκαιρία να πλήξουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία μέσα από τόνους λάσπης και ανήθικα hashtags προκάλεσε ρήξη εντός του κόμματος, με δημοσιογραφικά και πολιτικά στελέχη που κρατούν έστω και τα προσχήματα να παίρνουν αποστάσεις από τις πρακτικές τύπου Βαξεβάνη, Πολάκη και των άλλων «δημοκρατικών δυνάμεων» που στοχεύουν να δηλητηριάσουν την πολιτική ζωή του τόπου και να γυρίσει η χώρα σε

Ευθύνη

 

Η«υπόθεση Λιγνάδη» έφτασε εκεί όπου έπρεπε να καταλήξει. Στη Δικαιοσύνη.

Οι μηνυτές τον κατηγορούν. Εκείνος αρνείται τις κατηγορίες. Οι δικαστές θα κρίνουν.

Φυσικά προηγήθηκαν ή θα ακολουθήσουν κι άλλες υποθέσεις. Ελπίζω όμως να έχουν όλες την ίδια κατάληξη.

Αν δεν απατώμαι, έτσι λειτουργούν (και έτσι πρέπει να λειτουργούν…) οι δημοκρατίες σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οι οποίες εδώ και μερικούς αιώνες έχουν ξεφύγει ευτυχώς από τον «νόμο του Φαρ Ουέστ» και τα «λαϊκά δικαστήρια».

Εχει ευθύνη η κυβέρνηση; Προφανώς έχει την ευθύνη της επιλογής – με την έννοια της ευθύνης που έχει μια κυβέρνηση για όλες τις επιλογές της. Είτε διαλέγει καλλιτεχνικό διευθυντή για το Εθνικό, είτε διοικητή στον Ευαγγελισμό, είτε πρόεδρο στην Αττικό Μετρό ΑΕ.

Υπήρξε απόπειρα συγκάλυψης; Η πρώτη μήνυση κατά Λιγνάδη κατατέθηκε στις 5 Φεβρουαρίου, ο Λιγνάδης παραιτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου, ακολούθησαν άλλες μία ή δύο μηνύσεις έως τις 19 Φεβρουαρίου, στις 20 Φεβρουαρίου συνελήφθη.

Κάθε λογικός άνθρωπος μπορεί να

Ο Τσίπρας είναι ο ηθικός αυτουργός

 

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως πρόκειται για να ένα σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης, που μπορεί να λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και να αποσταθεροποιήσει τελικά την ίδια την Δημοκρατία μας. Επίσης, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως πίσω από τους γνωστούς «εκτελεστές» του διαδικτύου κρύβεται ο ίδιος ο Α. Τσίπρας. Γνωρίζει πως μετά από μια νέα εκλογική ήττα η θέση του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα τεθεί υπό αμφισβήτηση, ενώ τρέμει στην ιδέα πως μπορεί να διεξαχθούν εκλογές εντός του 2021. Γι΄αυτό και δεν ορρωδεί—όπως πάντα—μπροστά σε τίποτα.  

Δυστυχώς, ακόμα και τώρα κάποιοι καλοπροαίρετοι σχολιαστές τού ζητούν να παρέμβει για να συγκρατήσει τα εξαχρειωμένα ηχεία του κόμματος του, μη αντιλαμβανόμενοι πως ο Τσίπρας δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα, γιατί αυτός είναι το πρόβλημα. Αυτός μεθοδεύει, οι υπάλληλοι του εκτελούν. Και από εδώ και μπρος θα γινόμαστε μάρτυρες παρόμοιων συμπεριφορών.

Δεν υπάρχουν μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ στελέχη που διαφωνούν με αυτήν την εικόνα που παρουσιάζει το κόμμα τους; Θέλω να πιστεύω πως εκεί μέσα υπάρχουν και κάποιοι με ηθικές αναστολές. Που δεν μετέρχονται όλα τα μέσα για να

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Το πολιτικό σύστημα δέχεται μία ασύμμετρη απειλή

Η μέθοδος παλιά και δοκιμασμένη. Εκατοντάδες λογαριασμοί trolls ξεχύνονται στο διαδίκτυο και επιτίθονται σε συγκεκριμένους στόχους. Από κοντά «φιλικά» μέσα ενημέρωσης και δηλώσεις «επωνύμων». Ο τραμπισμός ήρθε για να μείνει! Και όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, στις αναμετρήσεις μεταξύ του χάους και των άλλων, κερδίζει συνήθως το χάος και η αλητεία. Οι «άλλοι» μπορούν να περιμένουν την δικαίωση μετά θάνατον. Η Δικαιοσύνη δεν είναι μόνο τυφλή. Στην Ελλάδα είναι και εξωφρενικά αργή. Στην υπόθεση Λιγνάδη υπάρχουν πολλές αλήθειες. Η πρώτη  είναι ότι οι καταγγελίες σε βάρος του σοκάρουν. Δεν υπάρχει κάτι άλλο να πει κανείς σχετικά με αυτό. Από εκεί και πέρα, είναι γεγονός ότι ο καλλιτεχνικός κόσμος δεν τρέφει τα καλύτερα των συναισθημάτων για την κυρία Μενδώνη. Αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι βρήκαν τώρα την ευκαιρία για να ζητήσουν την παραίτησή της. Θα μπορούσε να έχει βρεθεί μία άλλη ευκαιρία, αλλά δεν βρέθηκε. Αλήθεια είναι ακόμη ότι η κυρία Μενδώνη δεν μπορούσε να γνωρίζει. Και απορίας άξιο είναι πως βγαίνουν τώρα διάφοροι και λένε «ήξερα αλλά δεν μιλούσα». Μπράβο τους! Και αλήθεια επίσης είναι ότι το θέμα αυτό επιλέχτηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ για πολιτική αντιπαράθεση. Είναι προφανές ότι

Μια κεραλοιφή και ο πατριωτισμός

Χρήστος Γιανναράς

Τελειώνει ο δεύτερος μήνας από τους δώδεκα του πανελλήνιου εορτασμού – γιορτάζουμε τα διακόσια χρόνια από την εξέγερση των τότε Ελλήνων για την αποτίναξη τεσσάρων αιώνων τουρκικού ζυγού. Διακόσια χρόνια «αφ’ ότου μεταλλάξαμεν τυράννους», με τη σταράτη γλώσσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

Στο πρώτο αυτό δίμηνο ό,τι γιορτινό εισπράξαμε ήταν σποραδική συγκινησιακή φλυαρία. Ο μόνος που μας θυμίζει έμπρακτα και σχεδόν καθημερινά την Ιστορία ως ενεργό ακόμα απειλή δουλείας, είναι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Μετέτρεψε την Αγια-Σοφιά, οργανική συνέχεια του Παρθενώνα, σε ενεργό τζαμί – το ίδιο και την κορυφαία εικαστική ταυτότητα του Ελληνισμού, τη Μονή της Χώρας. Ξέρει πού χτυπάει ο Ερντογάν. Ανυποψίαστοι είμαστε οι ελληνώνυμοι, που τρέξαμε στην UNESCO ζητώντας το «δίκιο» μας!

Όσοι διαχειρίζονται σήμερα την ιστορική ταυτότητα του Ελληνισμού (κυρία Κεραμέως, κυρία Μενδώνη, κύριος Φίλης ή Γαβρόγλου) δεν φάνηκε να

FT : Η σιωπή Μπάιντεν σπάει τα νεύρα του Ερντογάν

Πολλή αναστάστωση έχει προκαλέσει η καθυστέρηση που επέδειξε ο Τζο Μπάιντεν στην πραγματοποίηση του καθιερωμένου τηλεφωνήματος στον Μπέντζαμιν Νετανιάχου του Ισραήλ, μια τελετουργική χειρονομία που ακολουθούν όλοι οι πρόεδρο των ΗΠΑ για να επιβεβαιώσουν τους δεσμούς μεταξύ των δύο χωρών.

Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ είχε καλομάθει υπερβολικά με τον Ντόναλντ Τραμπ, του οποίου οι πολιτικές για τη Μέση Ανατολή σχεδόν ικανοποιούσαν κάθε επιθυμία του Ισραήλ. Ακόμα και υπό τον Μπαράκ Ομπάμα, πρώην αφεντικό του Μπάιντεν, ο Νετανιάχου ήταν τόσο σίγουρος για την αντιμετώπιση του από την Ουάσιγκτον που ένιωθε ότι μπορούσε να καλέσει το Κογκρέσο των ΗΠΑ για να αποκηρύξει την πυρηνική συμφωνία του 2015 με το Ιράν, το διπλωματικό επίτευγμα της κυβέρνησης Ομπάμα. Το Κογκρέσο αντιστάθηκε, αλλά ο Τραμπ το έκανε το 2018 - και τώρα ο Μπάιντεν προσπαθεί να επανεντάξει τις ΗΠΑ στη συμφωνία.

Ο Νετανιάχου έχει μπροστά του και πάλι εκλογές, αυτή τη φορά, ενώ είναι αντιμέτωπος με κατηγορίες διαφθοράς στο δικαστήριο. Πέρυσι, η καμπάνια περιλάμβανε γιγαντιαία πανό με αυτόν δίπλα στον Τραμπ - μια εικόνα που αφαιρέθηκε από τον λογαριασμό του στο Twitter μόνο τον περασμένο μήνα. Ενώ τα φιλο-ισραηλινά διαπιστευτήρια του Μπάιντεν είναι αδιαμφισβήτητα, φαίνεται πως στέλνει όντως ένα μήνυμα. Οι Ισραηλινοί ψηφοφόροι έδιναν ιδιαίτερη σημασία στο παρελθόν στο αν οι ηγέτες τους προκαλούσαν τη δυσαρέσκεια των ΗΠΑ - ένας παράγοντας για την ήττα του Νετανιάχου το 1999, μετά την πρώτη από τις πέντε θητείες του.

Το τηλεφώνημα θα έρθει αναπόφευκτα, αλλά ο Λευκός Οίκος του Μπάιντεν φαίνεται να

Δεν υπάρχουν νουνεχείς στον ΣΥΡΙΖΑ, να τον συγκρατήσουν στον κατήφορο;

Το ψυχικό ξεστράτισμα, το έρεβος της ανθρώπινης ύπαρξης, όταν βρίσκει πλήρωση κακοποιώντας άλλους, και πολύ περισσότερο ανυπεράσπιστα όντα, εμπίπτει στην αρμοδιότητα των υπεύθυνων αρχών, πρωτίστως του εισαγγελέα, και στη συνέχεια των υπηρεσιών κοινωνικής μέριμνας.

Το χυδαίο ξεστράτισμα όμως της δημόσιας ζωής, με αφορμή αφόρητα απεχθείς προσωπικές συμπεριφορές προσώπων, που κατά λάθος ανέλαβαν δημόσιες θέσεις, μας αφορά όλους.

Το σήμα της βορβορώδους ανοίκειας εκμετάλλευσης το έδωσε πρώτος ο πρώην Πρωθυπουργός Τσίπρας, που καταλόγισε στον νυν Πρωθυπουργό ότι κώφευσε και συγκάλυψε την υπόθεση Λιγνάδη γιατί ήταν φίλος του.

Άλλο που δεν ήθελε για να πάρει γραμμή ο συρφετός (γιατί περί αυτού πρόκειται) επωνύμων εντεταλμένων, και εκατοντάδων troll, και να βυσσοδομήσουν. Ένα QAnon εμφανίστηκε και ξεχύθηκε στα ελληνικά social media. Μόνο που οι Αμερικανοί του QAnon είναι αυθόρμητοι, ειλικρινείς, έως και διασκεδαστικοί στον ψεκασμό τους όταν δεν ορμάνε στο Καπιτώλιο. Πιστεύουν ότι ο πλανήτης διοικείται από παιδόφιλους. Η εγχώρια εκδοχή είναι χειρότερη γιατί δεν έχει τη γραφικότητα των Αμερικάνων. Είναι ψυχρά εσκεμμένη, και εξ αυτού πιο πρόστυχη: Η Ελλάδα διοικείται από παιδόφιλους!

«Ανακάλυψαν» μάλιστα ότι

Το πρωτοσέλιδο της σέντρας

 

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

ΣΥΡΙΖΑ : Ρήγμα στο κόμμα για την τακτική Βαξεβάνη και τις πρακτικές «Μακελειού»

Σοβαρό ρήγμα στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, προκάλεσαν τα εμετικά post του εκδότη του Documento, Κώστα Βαξεβάνη, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ θέλησε να συνδέσει τον πρωθυπουργό με κυκλώματα παιδεραστίας και με τον πρωταγωνιστή των ημερών, Δημήτρη Λιγνάδη.

Στην επιφάνεια του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναδύθηκαν οι κόντρες των δύο βασικών στρατοπέδων που έχουν σχηματιστεί τα τελευταία χρόνια. Εκείνων που επικροτούν την σύμπλευση του ΣΥΡΙΖΑ με το σύστημα Βαξεβάνη και την δημοσιογραφία που διακονεί, και το στρατόπεδο εκείνων των στελεχών που λένε ότι πρέπει το κόμμα να αποστασιοποιηθεί από πρακτικές που προσομοιάζουν με τον «αυριανισμό» παλαιότερων εποχών.

Υπάρχουν πολλοί οι οποίοι έχουν εκφράσει και στον ίδιο τον πρωθυπουργό την αντίθεσή τους ως προς την πλήρη υιοθέτηση του Κώστα Βαξεβάνη από τον ΣΥΡΙΖΑ. Λένε μάλιστα, «άλλο οι φιλίες, άλλο η «γκρίζα δημοσιογραφία» και οι εμμονές του εκδότη του 

Αποκάλυψη: Είσαι παιδεραστής Αλέξη;

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πρωθυπουργός. Νεαρός, φέρελπις, ηγέτης στο χώρο του και με ιδιαίτερα πολιτικά ταλέντα.
Με τον πολιτισμό δεν το είχε… πέραν μιας ασαφούς κουλτούρας, αυτής που κάποιοι ονομάζουν… θολοκουλτούρα της Αριστεράς.

Ως πρωθυπουργός, όμως, και μάλιστα προερχόμενος από τον προοδευτικό χώρο, έπρεπε να επιδεικνύει και ορισμένες καλλιτεχνικές ανησυχίες.

Πήγαινε συχνά – πυκνά σε καμιά μουσική σκηνή, σε κανένα θέατρο, στον κινηματογράφο. Μια βραδιά κάποιου χειμώνα είπε στους συνεργάτες του: «Που να πάω αυτήν την εβδομάδα θέατρο;»

Κάποιος… πιο τολμηρός και ανοιχτόμυαλος συνεργάτης του απάντησε: «Έχει ανεβάσει μια πολύ ωραία παράσταση ένας σημαντικός σκηνοθέτης και ηθοποιός. Δεν είναι δικός μας, δεν ανήκει στον αριστερό χώρο, αλλά αξίζει να πάτε να δείτε την παράσταση».

Πάει, λοιπόν, ο πρωθυπουργός, βλέπει την παράσταση, ενθουσιάζεται και θέλει να εκφράσει την ευαρέσκειά του στους συντελεστές.

Συναντά τον σκηνοθέτη, βγάζει φωτογραφίες μαζί του, στα πλάνα και η σύζυγος, και όλα ωραία.

Μια σπουδαία πολιτιστική βραδιά τελειώνει με

Γιατί να την πληρώνουν πάντα τα μαγαζιά;

 

Aν σκεφτούμε λογικά, αισιόδοξα, και με βάση τα δεδομένα, περνάμε πια την τελευταία φάση της πανδημίας, τουλάχιστον σε τόσο σκληρή μορφή, με δεκάδες απώλειες ζωών κάθε μέρα, γεμάτες Εντατικές και ένα αρκετά σκληρό -όχι όσο την προηγούμενη άνοιξη- lockdown. Σε δύο μήνες από τώρα θα μπει η άνοιξη, ο καιρός θα επιτρέπει την κίνηση και τη διαμονή, έστω για λίγες ώρες, σε ανοιχτούς χώρους, άρα η πανδημία θα υποχωρήσει και λογικά οι εμβολιασμοί θα έχουν φτάσει να γίνονται σε ανθρώπους 50-60 ετών, που είναι αρκετά ευάλωτοι.

Αν υποθέσουμε, λοιπόν, ότι πρέπει να οπλιστούμε με λίγη ακόμη υπομονή, φτάνουμε στο διά ταύτα, που είναι η επόμενη ημέρα για την αγορά και την οικονομία, κι εδώ τίθεται ένα σοβαρό ζήτημα τώρα και όχι την άνοιξη ή το καλοκαίρι που η εικόνα θα είναι ούτως ή άλλως βελτιωμένη. Από τα στοιχεία που δίνει το επιτελείο της κυβέρνησης, η ζημιά στην οικονομία από το κλειστό λιανεμπόριο φτάνει περίπου το 1,5 δισ. ευρώ τον μήνα. Αν περιμένουμε, λοιπόν, άλλον έναν μήνα πλην του Φεβρουαρίου που «τρέχει» με κλειστά μαγαζιά, θα υποστούμε ως χώρα μια ζημιά της τάξεως των 3 δισ. ευρώ, η οποία -για τους σχετικούς- ισοδυναμεί με κάτι παραπάνω από μια ολόκληρη ποσοστιαία μονάδα του ΑΕΠ μόνο από το λιανεμπόριο.
Θα πει κάποιος «τι προτείνετε λοιπόν, να εκτινάξουμε τα

Τι πονά τον Α. Τσίπρα

Προχθές ο Α. Τσίπρας, σε διακαναλική συνέντευξη περιφερειακών σταθμών, είπε πως «η Νέα Δημοκρατία είναι σούπερ μάρκετ που συνδυάζει σοσιαλδημοκράτες με ακραίους δεξιούς». Αυτή είναι μια καινούργια θέση, καθώς ανατρέπει το πάγιο αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ για ακροδεξιά, νεοφιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία, κατάλοιπο της ΕΡΕ. Φαίνεται πως αντιλήφθηκε ότι αυτός ο πολιτικός λόγος ήταν αναποτελεσματικός για έναν απλό λόγο. Γιατί ερχόταν σε αντίθεση με την πραγματικότητα. Έτσι ανακάλυψε, μετά από σχεδόν 19 μήνες διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και πέντε χρόνων ηγεσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, πως η Νέα Δημοκρατία είναι ένα «σούπερ μάρκετ».

Αυτό όμως είναι που πονά τον Α. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Η Νέα Δημοκρατία είναι μια παράταξη που καλύπτει με επιτυχία ένα χώρο που εκτείνεται από τις παρυφές της σοσιαλδημοκρατίας, περνά μέσα από το μεταρρυθμιστικό Κέντρο και την Κεντροδεξιά και αγκαλιάζει όλον τον χώρο της παραδοσιακής Δεξιάς, που αποτελεί και τον βασικό κορμό της.

Αυτή είναι σήμερα η Νέα Δημοκρατία και

Ας το βουλώσουν λίγο οι πολιτικοί. Παιδεραστές, βιαστές και εκβιαστές είναι τώρα το πρόβλημα

Οργή και ντροπή. Αυτά θα πρέπει να νιώθουν όλοι όσοι σοβαρά ασχολούνται με το ελληνικό #metoo και κυρίως με τις υποθέσεις παιδεραστίας που αποκαλύπτονται.

Οργή και ντροπή όχι μόνο γι’ αυτά καθ’ αυτά τα σεξουαλικά εγκλήματα (το ίδιο ισχύει και για τους βιασμούς γυναικών άλλωστε ή τις απλές παρενοχλήσεις).

Αλλά γιατί το ελληνικό πολιτικό σύστημα αποδεικνύεται ανώριμο για άλλη μια φορά, να βάλει το μαχαίρι στο κόκαλο και να ξεκαθαρίσει τη βρομιά.

Για ακόμη μια φορά τα κόμματα «εργαλειοποιούν» συγκλονιστικές αποκαλύψεις και τους δίνουν μόνο μια αίσθηση πολιτικής κόντρας για μικροκομματικά οφέλη.

Αντί να κοιτάξουμε τα παιδιά που βιάστηκαν ή παρενοχλήθηκαν σεξουαλικά από διεστραμμένους.

Αντί να δούμε τα κυκλώματα παιδεραστίας που ενδεχομένως κρύβονται πίσω από αυτό το βρόμικο σύστημα στο χώρο του… (α)πολιτισμού.

Αντί θα μάθουμε με απόλυτη διαφάνεια ποιοι

Τα Κυριακάτικα πρωτοσέλιδα

Διαβάστε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της Κυριακής.

Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας

Ακραίες καταστάσεις, ακραίες αποφάσεις. Τι σημαίνει αυτό; Το παράδειγμα της Κίνας. Δηλαδή κυνηγάς τους πάντες με την απόχη. Κλειδώνεις όλο τον πληθυσμό στα σπίτια. Σφραγίζεις τα σύνορά σου. Και στο έμπα και στο έβγα. Καθημερινά διενεργείς «άπειρα» μοριακά τεστ. Πολλαπλασιάζεις τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Τις οχυρώνεις με εξειδικευμένο προσωπικό. Και περιμένεις.

Και όλα αυτά τα μέτρα διά ροπάλου τα επιβάλεις. Για πόσο καιρό; Κοντά στους τέσσερις μήνες. Και ακόμα περισσότερο. Μέχρι η ατμόσφαιρα να καθαρίσει εντελώς. Και μέχρι ο αόρατος και θανάσιμος εχθρός εξαφανιστεί ολοσχερώς.
Η Ελλάδα μπορούσε να ακολουθήσει και να συμμορφωθεί με το παράδειγμα το κινεζικό; Όπως και άλλων ασιατικών «κίτρινων» περιοχών; Όχι, δεν μπορούσε, ούτε μπορεί να το αντιγράψει και να το εφαρμόσει. Γιατί; Οι λόγοι είναι πολλοί.

Όπως το καθεστώς. Εκείνοι με αυταρχικό. Σαν να λέμε δικτατορικό. Εμείς με δημοκρατικό. Όπως επίσης η σχέση μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως η οικονομική μας κατάσταση. Η εξάρτησή μας. Το κατεστραμμένο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Η συρρικνωμένη παραγωγική μας βάση. Τα δανεικά μας. Η απειθαρχία μας. Οι δημοκρατικές παραδόσεις μας. Οι ατομικές ελευθερίες. Ο συγχρονισμός μας με Βρυξέλλες και Βερολίνο.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ενίοτε και κάτω από

Μιχάλης Χρυσοχοΐδης: Ζυγαριές

Τι έγινε στο Μάτι; Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, υπερασπιζόμενος τις αποφάσεις του για την αντιμετώπιση της κακοκαιρίας, χρέωσε στον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν έχει καταλάβει τι έγινε στη φονικότερη φυσική καταστροφή στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας. «Μιλάνε», είπε ο Χρυσοχοΐδης, «αυτοί που έκαψαν εκατό ανθρώπους στο Μάτι».
Ανεξαρτήτως του τι (δεν) κατάλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, το Μάτι που τον βαραίνει δεν ήταν η καταστροφή αυτή καθαυτή. Ηταν η εκ των υστέρων παράσταση επί πτωμάτων. Στην επιχειρησιακή αντιμετώπιση της καταστροφής θα μπορούσε να του έχει αναγνωριστεί το διαχρονικό ελαφρυντικό: αυτή είναι η Ελλάδα. Για την επιχείρηση, όμως, προπαγανδιστικής περιτύλιξης της τραγωδίας, που επιχειρήθηκε ενώ ήταν ακόμη άταφοι οι νεκροί, η πολιτική ενοχή μένει ανεξίτηλη.
Προφανώς, ο Χρυσοχοΐδης έχει καταλάβει κάτι άλλο. Eχει καταλάβει ότι το αμάρτημα του Ματιού ήταν ότι

Σύγχρονος Μπρανκαλεόνε

Ο Νίκος Φίλης είναι άνθρωπος ο οποίος γενικώς έχει εξάψεις και απότομους θυμούς. Γι’ αυτό, κατ’ αρχάς, δεν μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση να τον ακούω να κηρύσσει την «έφοδο στον ουρανό»* κατά του νόμου για τα ΑΕΙ.

Ο πρώην υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, πρόσωπο με κατοχυρωμένη θέση στην Ιστορία, καθόσον υπήρξε ο πρώτος αιώνιος φοιτητής που έγινε υπουργός Παιδείας από καταβολής ελληνικού κράτους, υψώνει τη σημαία της αντίστασης στον νόμο και διαλαλεί: «Δεν θέλουμε να εφαρμοστεί ο νόμος αυτός στα πανεπιστήμια. Και λέμε με σαφήνεια ότι θα ενθαρρύνουμε όποιες πρωτοβουλίες θα λάβουν οι πανεπιστημιακοί και οι φοιτητές! Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι δίπλα στις

Ο Κουφοντίνας και η… «παιδική αρρώστια» του ΣΥΡΙΖΑ

Το 1981 πέθανε μετά από 66 ημέρες πείνας ο θρυλικός Βορειοϊρλανδός αγωνιστής  Μπόμπι Σαντς, απαιτώντας την αναγνώρισή του ως πολιτικού κρατούμενου, καθώς αγωνιζόταν για την ανεξαρτησία τη χώρας του από τη Βρετανία. Την πορεία της υγείας του παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης και με κομμένη ανάσα εκατομμύρια πολίτες σε όλο τον πλανήτη. Για πολλούς ήταν, και έμεινε, σύμβολο αγώνα. 

Η Μάργκαρετ Θάτσερ έλαβε μηνύματα διαμαρτυρίας από δεκάδες κυβερνήσεις, για την ακαμψία της να αναγνωρίσει τα φυλακισμένα μέλη του ΙΡΑ ως πολιτικούς κρατουμένους, αλλά δεν υπαναχώρησε. Στην κηδεία του Σαντς παραβρέθηκαν εκατό χιλιάδες άνθρωποι και τη μετέτρεψαν σε πορεία διαμαρτυρίας. 

Τέσσερα χρόνια πριν στη Γερμανία, στα απόκοσμα «Λευκά Κελιά» του Σταμχάιμ, πέθαναν τρεις εμβληματικοί της επαναστατικής οργάνωσης RAF (Φράξια-Κόκκινος Στρατός»):

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Ο θρήνος του Τσίπρα… για την Κριστιάν Ακριβοπούλου και τον Λάρι Καψώχα!

Λυπάμαι ειλικρινά, το ομολογώ και ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη από τον Σταύρο Ξαρχάκο που θα χρησιμοποιήσω τη δημιουργία του για να περιγράψω τον «απερίγραπτο», αλλά το παλικάρι έχει καημό. Προφανώς δεν το έχει ξεπεράσει ότι έχασε από «αυτόν», τον Μητσοτάκη εννοώ, και κλαψουρίζει σαν να του έχουν πάρει το κουβαδάκι του.

Ο περί ου ο λόγος Αλέξης Τσίπρας, ο πρώην πρωθυπουργός των Συριζανέλ και νυν και αείν αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής στην οποία ζητάει την… ΕΡΤ! Ναι, σωστά διαβάσατε, ζητάει από τον Τασούλα να μεσολαβήσει στον Λιβάνιο και αυτός με τη σειρά του στον Μητσοτάκη ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει κουμάντο στην Αγία Παρασκευή!

Θράσος μύγας και μάλιστα ενοχλητικής, αν σκεφθεί κανείς πως ο ίδιος με την παρέα του είχαν μετατρέψει την ΕΡΤ σε μηχανισμό προπαγάνδας και χαμαιτυπείου για τον Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία. Και λες και απευθύνεται σε λοβοτομημένους έρχεται να ζητήσει τα ρέστα.

Ξεχνώντας τα όργια επί των ημερών του σε

Αυτή η Αριστερά δεν έχει μέλλον

Τις προάλλες αναφέρθηκα στην απόπειρα οικειοποίησης του Οργουελ από τον Τσίπρα. Ασχέτως αγραμματοσύνης του ανδρός, την απέδωσα στην ένδεια της αριστερής διανόησης. Εξαντλημένη από την κατάχρηση εξουσίας στον πνευματικό κόσμο εδώ και δεκαετίες, ψάχνει τώρα αποκούμπι σε όποιον διανοητή διατηρεί την ακτινοβολία του. Θα μου πείτε η τέχνη είναι δοκιμασμένη. Η γενιά μου μεγάλωσε με την ιδέα ότι Σεφέρης και Ελύτης ήσαν αριστεροί. Επειδή τους μελοποίησε ο Θεοδωράκης. Η ηλίθια Δεξιά του καιρού εκείνου εννοείται δεν έκανε τίποτε για να περισώσει την πολιτική τους τιμή. Οι περισσότεροι τους αντιμετώπιζαν ως συνοδοιπόρους επειδή τους μελοποίησε ο Θεοδωράκης. Ειδικά την περίοδο της δικτατορίας. Η ίδια η δικτατορία έκανε δώρο την αντίσταση στην Αριστερά. Τέχνη βαθιά ριζωμένη στη νοοτροπία της αριστερής διανόησης, που είχε τη μανία να ανακαλύπτει προδρόμους του Μαρξ πριν από τον Μαρξ. Όπως οι χριστιανοί ανακάλυπταν χριστιανούς πριν από τον Χριστό. Ο Λούκατς ανακαλύπτει στον Μπαλζάκ μια προμαρξιστική σκέψη επειδή περιγράφει με την ακρίβεια του μεγάλου συγγραφέα τις κοινωνικές σχέσεις του καιρού του. Όταν μπορείς να δεις τόσο καθαρά την κοινωνία δεν