Η κάλπη και ο γρίφος των «νοικοκυραίων»

Στις εκλογές που έρχονται μαζί με τα πρωτοβρόχια, ο σκληρός δεξιός θα έχει να επιλέξει ανάμεσα στη ΝΔ και κάποιο από τα ακροδεξιά γκρουπούσκουλα που φυτοζωούν στη δεξιά άκρη του πολιτικού σκηνικού. Βγάλτε στην άκρη τους δυνητικούς ψηφοφόρους του Κασιδιάρη, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να ψηφίσουν τη ΝΔ του Μητσοτάκη. Το πραγματικό τους δίλημμα είναι Κασιδιάρης (ή Χρυσή Αυγή των οικογενειακών επιγόνων του Μιχαλολιάκου) ή αποχή. Ο ψηφοφόρος του Βελόπουλου, πάλι, είναι άλλης τάξεως πολιτική περίπτωση. Μπορεί να αυτοτοποθετείται στα δεξιά του πολιτικού χάρτη, αλλά λόγω ψεκάσματος και αόριστου αντισυστημισμού, νιώθει πιο κοντά στην Αριστερά παρά στην ορθόδοξη συστημική Δεξιά. 

Στην άλλη άκρη του φάσματος, ο σκληρός αριστερός έχει περισσότερες επιλογές. Το ΚΚΕ είναι μια κατηγορία από μόνο του, αλλά τόσο περιχαρακωμένο, που μοιάζει να μη συμμετέχει ενεργά στο εκλογικό αλισβερίσι. Όποιοι το ψηφίζουν ούτε καν αλληθωρίζουν προς άλλη κατεύθυνση. Οι υπόλοιποι της Αριστεράς έχουν πολλαπλούς δρόμους να διαλέξουν. Υπάρχει ο

Το τέλος του καθωσπρεπισμού

Τα τελευταία 47 χρόνια υπήρξαν στιγμές στην ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων κατά τις οποίες θα μπορούσαν να έχουν βρεθεί αξιοπρεπείς και έντιμες διευθετήσεις. Αυτό δεν συνέβη και ο ιστορικός του μέλλοντος θα κρίνει το γιατί. Σήμερα, πάντως, η επίλυση αυτού του γόρδιου δεσμού είναι σχεδόν αδύνατη. Η σχέση έχει δηλητηριαστεί για τα καλά.

Εχει όμως συμβεί και κάτι ακόμη. Η Τουρκία προσθέτει συνεχώς ζητήματα στην ατζέντα ή υπογραμμίζει άλλα με πολύ πιο έντονο τρόπο σε σχέση με το παρελθόν. Κλασικό παράδειγμα οι γκρίζες ζώνες. Πολλοί πίστεψαν ότι επρόκειτο για ένα διαπραγματευτικό χαρτί που έβαλαν κάποια στιγμή οι Τούρκοι για να το βγάλουν πριν από την τελική διαπραγμάτευση. Το χαρτί έμεινε, όμως, στο τραπέζι και παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα αγκάθια.

Η ελληνική διπλωματία επέδειξε όλα αυτά τα χρόνια μία

Ξεκινούν με τρία γκολ διαφορά

 

Φαγώθηκαν εκεί στην Κουμουνδούρου να οδηγήσουν τον Μητσοτάκη σε εκλογές. Λύσσαξαν να δουν στημένες κάλπες τον Σεπτέμβριο. Και ως φαίνεται τον «έσυραν» εκεί που ήθελαν. Μπράβο τους, συγχαρητήρια. Μοιάζουν με ποδοσφαιρική ομάδα που εκπόνησε ολόκληρη στρατηγική για το πώς θα στρώσει την μπάλα στον αντίπαλο ώστε να σκοράρει στην εστία της. Η πολιτική επιστήμη και τα think tanks επικοινωνίας, χρωστάνε πολλά στους ΣΥΡΙΖΑίους. Στη βιβλιογραφία τους, σπάνια βρίσκουν τέτοια αυτοκαταστροφική ενεργητικότητα για να τη διδάσκουν ως παράδειγμα προς αποφυγή.

Καθότι από αύριο μπαίνει ο Ιούλιος. Πάει να πει, αρχίζει η θερινή ραστώνη, ήλιος, θάλασσα, ταβερνάκι, μπαράκι, ουζάκι κάτω απ’ τον πλάτανο, πανηγύρι στην πλατεία. Το περίφημο «δεν θα πειράξουμε τα μπάνια του λαού», με αφορμή την εκλογολογία της εποχής το είχε πει ο Ανδρέας. Που θα πει ότι το καλοκαίρι δεν ενδείκνυται για εκλογικές δραστηριότητες και αντιπαραθέσεις. Είναι μια υπερπολύτιμη παρένθεση στη ζωή του Έλληνα που όποιος την πειράξει θα το πληρώσει.

Άρα Ιούλιο και Αύγουστο, ο κοσμάκης μήτε ασχολείται, μήτε κινητοποιείται, μήτε φανατίζεται, μήτε αλλάζει. Αυτά είναι ασχολίες για

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Σαμπρέλες

Με ανοιχτό το ενδεχόμενο προσφυγής σε πρόωρες κάλπες όλα τα σενάρια παίζουν. Το αδυσώπητο ερώτημα, ωστόσο, παραμένει. Αν δεν σου βγαίνουν τα «κουκιά» τι κάνεις; Προφανώς, ή μαγειρεύεις γεμιστά ή ψάχνεις για άλλα όσπρια.

Το σίγουρο είναι ότι δεν αρκεί να κλείσεις δελεαστικά το μάτι στα διατροφικά συστατικά ώστε να μπουν μόνα τους στη κατσαρόλα ή το ταψί. Υπό αυτό το άγχος πορεύεται η Κουμουνδούρου.

Έχει βγει στη γύρα λαχταρώντας να μαζέψει υλικά για μια μετεκλογική κυβερνητική, προοδευτική όπως την εννοεί, σούπα. Και «τρώει» κατάμουτρα πόρτα στη γειτονιά. Τόσο η Χαρ. Τρικούπη όσο και ο Περισσός, για τους δικούς τους λόγους, σφαλίζουν με βρόντο τις θύρες τους στους καλοθελητές του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Χώρια που δεν κυκλοφορεί διαθέσιμος στη πιάτσα και ένας Πάνος Καμμένος.

Με τέτοια απροθυμία μετεκλογικής σύμπραξης ο Ευκλείδης Τσακαλώτος τα χει τα δίκια του. Πιστός στο παραπαίον αφήγημα της προοπτικής «προοδευτικής» διακυβέρνησης ανασκουμπώνεται. Αναγκαστικά στρέφεται για

Δεν υπάρχει μια «άλλη» Τουρκία

 

Γενικώς οι αυταπάτες πληρώνονται και στις ανθρώπινες σχέσεις και στην πολιτική. Η πεποίθηση πως υπάρχει σε έναν άνθρωπο και ένας άλλος χαρακτήρας, πέραν αυτού του κακού που δείχνει, έχει οδηγήσει σε μυριάδες προσωπικά δράματα. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα, πως τα δομικά χαρακτηριστικά μιας προσωπικότητας πολύ δύσκολα μεταβάλλονται. Το ίδιο ισχύει και για τα κράτη με ιστορικό βάθος, πολύ δε περισσότερο για τις εκπεσούσες αυτοκρατορίες. Αποτελεί η ανασύστασή τους το ιστορικό τους γονιδίωμα και τον ιδρυτικό μύθο του νέου κράτους. Γι’ αυτό και ο μεγαλοϊδεατισμός διαπερνά οριζοντίως όλο το πολιτικό σύστημα και διαποτίζει ένα σημαντικό μέρος αυτών των κοινωνιών.

Αυτές τις σκέψεις έκανα όταν διάβασα τις δηλώσεις του ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Τουρκία, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, στην εφημερίδα «Χουριέτ». Ο Τούρκος ηγέτης είπε μεταξύ άλλων:

Όλα συζητιούνται, πλην ενός. Του νικητή

Ακούω ότι τελικά οι εκλογές θα γίνουν με τα πρωτοβρόχια, όχι διότι τις επιβάλλει η κρίση στην παγκόσμια οικονομία, ούτε διότι η χώρα δεν θα αντέξει πολλούς μήνες προεκλογικής τοξικότητας. Θα γίνουν -λέει- διότι η εκλογολογία φούντωσε τόσο πολύ, που πλέον είναι αδύνατο να επιστρέψει το πράγμα στην κανονικότητα. Μια μπούρδα μου μοιάζει εμένα αυτό το επιχείρημα, αλλά τέλος πάντων το πράγμα, ως φαίνεται, μπήκε οριστικά στην τελική του ευθεία. Όλος ο κόσμος γι' αυτό κουβεντιάζει.

Πώς κουβεντιάζει όμως; Εδώ σας θέλω. Πρώτον, άπαντες ρωτάνε για την ημερομηνία των εκλογών. Προσφιλέστατο θέμα. Τέλος Σεπτέμβρη, αρχές Οκτώβρη; Και άρα πότε θα τις προκηρύξει; Πότε θα ανακληθούν οι άδειες σε κάποια επαγγέλματα, πότε θα επηρεαστεί το εμπόριο, πότε θα αρχίσουν οι συγκεντρώσεις που επηρεάζουν την εστίαση και τα μαγαζιά, τέτοια πράγματα. Απλά, λειτουργικά, πρακτικά, χρήσιμα.

Δεύτερον, συζητείται πολύ το θέμα των

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Τι δεν χρωστάμε στους Ρώσους

«Οι πρόγονοί μας πάντα στήριζαν τον ελληνικό λαό στον αγώνα του για την ελευθερία και είναι συμβολικό το γεγονός ότι πρώτος Κυβερνήτης της ανεξάρτητης Ελλάδας έγινε ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, Ιωάννης Καποδίστριας» δήλωνε τις μέρες του εορτασμού των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 στην Αθήνα, ο Πρωθυπουργός της Ρωσικής Ομοσπονδίας Μιχαήλ Μισούστιν. 

Η καθοριστική για την ελευθερία της Ελλάδας και απαράγραπτη για τις σχέσεις των δύο λαών συμμετοχή του ρωσικού στόλου στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου βρέθηκε στο επίκεντρο και από τις δύο πλευρές. «Μας συνδέουν η Ιστορία, ο Πολιτισμός, η κοινή μας Θρησκεία, οι δεσμοί που ξεκίνησαν από το Βυζάντιο, δυνάμωσαν μέσω των ελληνικών κοινοτήτων της Ρωσίας και έγιναν συμμαχία με το ξέσπασμα του αγώνα του 1821» είπε από την πλευρά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης.  

Για το μετά το Ναυαρίνο οι δύο Πρωθυπουργοί δεν είπαν και πολλά καθώς δεν υπήρχε κάποιος χαρακτηριστικός σταθμός στις σχέσεις Ελλάδας – Ρωσίας για να τον σημειώσουν. Και έτσι περιορίστηκαν σε ευγενικές αλλά πιο γενικές διατυπώσεις. Για παράδειγμα ο Μητσοτάκης είπε ότι «στο πέρασμα του καιρού οι διεθνείς συσχετισμοί και οι γεωπολιτικές συγκυρίες έφεραν τις χώρες μας περισσότερο ή λιγότερο κοντά». Ενώ, ασφαλώς, και οι δύο πρωθυπουργοί αναφέρθηκαν στην Ορθοδοξία και θυμήθηκαν ότι στους παγκόσμιους πολέμους Ελλάδα και Ρωσία ήταν στο ίδιο στρατόπεδο.

Αυτά τον Μάρτιο του 2021. Ένα χρόνο μετά είχαμε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τη

Νάντια Βαλαβάνη: Αποκαλύψεις-φωτιά από το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς για το 3ο μνημόνιο του Τσίπρα

 

Παρασκευή, 26 Ιουνίου, στις 9 το βράδυ βρεθήκαμε στο Μαξίμου για ενημέρωση του Κυβερνητικού Συμβουλίου – δεν ήμουν μέλος, με καλούσαν για θέματα οικονομίας. Περίμενα να εμφανιστεί ο Βούτσης, που εκείνη την εβδομάδα είχε την ευθύνη της κυβέρνησης, καθώς ο πρωθυπουργός έλειπε στο εξωτερικό, επιχειρώντας να κλείσει, μαζί με τον υπουργό Οικονομικών και σύμφωνα με τη βασική μας δέσμευση, τον «έντιμο συμβιβασμό που θα τερμάτιζε τα μνημόνια»: Οι «θεσμοί» υποτίθεται ότι είχαν κάνει καταρχήν δεκτό το κείμενο προτάσεων που είχαμε παραδώσει το Σαββατοκύριακο.

Εμφανίστηκε ωστόσο ο Αλ.Τσίπρας, έχοντας επιστρέψει αιφνιδιαστικά·το σχέδιο είχε απορριφθεί μετ’ επαίνων και ο πρόεδρος της ΕΕ παρέδωσε –πρώτη φορά από την έναρξη των διαπραγματεύσεων– ένα δικό τους σχέδιο, αδιαπραγμάτευτο, με μορφή τελεσίγραφου. Ο Τσίπρας μάς είπε ότι ο ίδιος δεν μπορούσε να πάρει την ευθύνη απόρριψης ή αποδοχής του, θα έπρεπε γι’ αυτό ν’ αποφασίσει ο λαός μέσω διενέργειας δημοψηφίσματος μέσα σε εννιά μέρες. Κάποιοι ομιλητές (Δραγασάκης, Σταθάκης) προσπάθησαν να τον αποτρέψουν, οι υπόλοιποι απ’ όσους πήραμε τον λόγο συμφωνήσαμε μαζί του. Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα είχε κληθεί σε συνεδρίαση –που δεν έγινε– το Υπουργικό Συμβούλιο. Ενημερώθηκαν χωρίς συζήτηση, ενώ είχαμε αρχίσει να υπογράφουμε το Διάταγμα για το Δημοψήφισμα. Συνεργείο της ΕΡΤ βιντεοσκοπούσε ήδη στον διάδρομο το πρωθυπουργικό διάγγελμα.

Η Ελλάδα στο περιθώριο

Κυριακάτικα μάθαμε για τον υπουργό Οικονομικών, που θα παραβρισκόταν στη σαββατιάτικη συνεδρίαση του Eurogroup για την Ελλάδα:

Ο κυρ - Παντελής δεν ξεχνά

Πριν από λίγες ημέρες ο Αλ. Τσίπρας θυμήθηκε τη μεσαία τάξη. Με ύφος απολογητικό παραδέχτηκε πως η κυβέρνησή του την υπερφορολόγησε, αλλά συμπλήρωσε πως «δεν ήταν επιλογή μας, αλλά εξαναγκασμός». Τι ήθελε να πει ο Αλ. Τσίπρας; Πως οι δανειστές υποχρέωσαν την κυβέρνηση του να υπερφορολογήσει τη μεσαία τάξη.

Όμως, όλοι γνωρίζουμε πλέον πως τους δανειστές τους ενδιέφερε μόνον η επίτευξη των στόχων. Το πώς θα γινόταν αυτό αφορούσε τις επιλογές των ελληνικών κυβερνήσεων. Δηλαδή η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αντί να υπερφορολογήσει, θα μπορούσε να περικόψει δαπάνες και να έφτανε έτσι στο ίδιο δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Γιατί δεν το έπραξε;

Την απάντηση την είχαν δώσει σε ανύποπτο χρόνο οι κύριοι Τσακαλώτος και Χουλιαράκης. Ο πρώτος είχε δηλώσει πως «υπερφορολογήσαμε τη μεσαία τάξη, αλλά το κάναμε για ανθρωπιστικούς λόγους». Δηλαδή ουδείς τους εξανάγκασε, αλλά έκριναν πως έπρεπε να γίνει μεταφορά πόρων, μέσω της φορολογίας, από τη μεσαία τάξη προς τις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Αυτό το είπε απερίφραστα ο κ. Χουλιαράκης: «Η υπρερφορολόγηση της μεσαίας τάξης είναι συνειδητή επιλογή».

Θα μπορούσα να καθίσω να

Στο μυαλό του Κυριάκου

Θα περιμένει τις δημοσκοπήσεις του Ιουλίου, και της πρώτης εβδομάδας του Αυγούστου, θα τις διαβάσει, και μετά θα πατήσει το κουμπί. Πότε αναμένεται να το πατήσει; Στις 22 Αυγούστου, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες.

Θα προσπαθήσω να εξηγήσω όσο πιο απλά γίνεται το θέμα των εκλογών, αυτών που θα πραγματοποιηθούν το φθινόπωρο, αν και στις «προθέσεις» του προέδρου Κυριάκου, κατά τις απανωτές σχετικές δηλώσεις του (τις οποίες δύσκολα θα τηρήσει), είναι να εξαντλήσει την 4ετή θητεία για την οποία εξελέγη στις 7 Ιουλίου του 2019.

Πρώτον, μάλλον το έχει μετανιώσει που δεν τις έκανε νωρίτερα, την άνοιξη αυτού του χρόνου, παρά δεσμευόταν συνεχώς σε μια υπόθεση, η οποία εκ των πραγμάτων φαινόταν ότι δεν έβγαινε πουθενά. Δεύτερον, δεν έχει καμιά αντίρρηση να πάει σε εκλογές το φθινόπωρο, αρκεί να μην έχει συμβεί κάτι το τρομερά αναπόδραστο μέσα στο καλοκαίρι – μια επανάληψη ας πούμε του περσινού καλοκαιριού, με τις καταστροφικές πυρκαγιές. Τρίτον, να μην έχει διαπιστωθεί από τις μετρήσεις ότι υπάρχει σαφής, καταγεγραμμένη, ζημιά της κυβέρνησης από τον πληθωρισμό, την ακρίβεια, την ενεργειακή κρίση, σε ρεύμα, καύσιμα. Τέταρτον, να έχει πιστοποιηθεί ότι τα μέτρα που έχουν ληφθεί και λαμβάνονται ήδη προς ανακούφιση, ειδικά των ασθενέστερων εισοδηματικά τάξεων, έχουν αποτέλεσμα. Είτε μειώνοντας τη σοβαρή φθορά του χειμώνα και της άνοιξης, είτε βελτιώνοντας την κυβερνητική δημοφιλία, που είχε φτάσει στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδό της στα μέσα του προηγούμενου μήνα.

Πέμπτον, θα περιμένει τις δημοσκοπήσεις του Ιουλίου, και

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Μεσαία τάξη: Θέλει ν΄ αγιάσει κι ο Τσίπρας δεν την αφήνει

Επί ημερών ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιβλήθηκαν 29 νέοι φόροι που στρέφονταν ευθέως κατά της μεσαίας τάξης.

Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά, θα λέγαμε ‒αν και δεν φημίζεται για κάτι τέτοιο‒ ότι είναι και καλαμπουρτζής ο μπαγάσας. Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο τοξικά στην πολιτική και στην κοινωνία λόγω Τσίπρα (περί ου ο λόγος), θα λέγαμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμη κρεσέντο λαϊκισμού από τον άχαστο του ΣΥΡΙΖΑ.

Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά με την ενεργειακή κρίση (κυρίως λόγω του δικτάτορα Πούτιν), θα λέγαμε ότι οι «προτάσεις» Τσίπρα εντάσσονται στα γνωστά φληναφήματά του. Ωστόσο, επειδή τα πράγματα είναι αρκετά σοβαρά για να δημαγωγεί και να λαϊκίζει ασυστόλως ο επικεφαλής της Κουμουνδούρου, πρέπει να θυμηθούμε ξανά τον δεκάλογο με τα πιο… εμβληματικά έργα του ως πρωθυπουργός.

1. Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ οι φορολογούμενοι έπρεπε να εργάζονται 203 (!) ημέρες τον χρόνο (σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΑΣΑ) για να πληρώσουν τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές, που μ’ έναν νόμο κι ένα άρθρο επέβαλαν στον λαό.

2. Επί ημερών Τσίπρα-Καμμένου επιβλήθηκαν 29 νέοι φόροι που

«Ευχόμεθα δυστυχίαν»

Ένας καλός φίλος που έχει ζήσει αλλά και διαβάσει Ιστορία πρόσεξε κάτι διαβάζοντας ένα παλαιό φύλλο της «Κ». Ομολογώ ότι δεν το πίστευα, όσες φορές και να το διάβασα. 30 Αυγούστου 1921. Ο ελληνικός στρατός πολεμά στη Μικρά Ασία. Στην πρώτη σελίδα, πρώτο θέμα είναι το κίνημα του Κεμάλ, «Πώς στρατολογούνται, πώς εξοπλίζονται, πώς διοικούνται, πώς μάχονται οι Τούρκοι». Σε άλλο σημείο υπάρχει μια παράγραφος με τον τίτλο ΕΥΧΑΙ: «Ο,τι πρώτοι ημείς ανεγράψαμεν, ανεκοινώθη χθες επισήμως: Ο Ελευθέριος Βενιζέλος νυμφεύεται εις κάποιαν ξενικήν λουτρόπολιν την Δεσποινίδα Ελένην Σκυλίτση, μεθαύριον Πέμπτην. Εις το ευάρμοστον λοιπόν ζεύγος ευχόμεθα εξ όλης ψυχής, δυστυχίαν».

Απίστευτο; Στις μέρες μας θα το περίμενε κανείς. Αν κάποιος είναι έστω και λίγο γνωστός στη δημόσια σφαίρα, τώρα είναι η λάθος εποχή να παντρευτεί, να αρρωστήσει ή να ντυθεί πρόχειρα και ατημέλητα λόγω κούρασης. Ακόμη και το να πεθάνει είναι επικίνδυνο…

Δεν υπάρχει «παλαβή» Αριστερά

 

Το τελευταίο χρονικό διάστημα εμφανίσθηκε ο όρος «παλαβή Αριστερά», για να δηλώσει προφανώς δύο πράγματα: πρώτον πως υπάρχει μια Αριστερά που δεν σκέφτεται ορθολογικά και δεύτερον, υπάρχει μια άλλη που σκέφτεται. Νομίζω πως όταν καταφεύγουμε σε ψυχιατρικούς όρους για να αναλύσουμε πολιτικές προτάσεις και πολιτικές θέσεις, τελικά συσκοτίζουμε την πραγματικότητα, αντί να τη διαφωτίζουμε. Ως εκ τούτου θεωρώ τον όρο «παλαβή Αριστερά» εντελώς αδόκιμο.

Είναι γνωστό πλέον από την ιστορική πείρα πως τα μηνύματα της Αριστεράς, σε όλες τις εκδοχές της, βρίσκουν γόνιμο έδαφος μόνον σε ακραίες καταστάσεις, γιατί μόνον τότε οι πολίτες αγανακτούν και εξεγείρονται. Το έχει πει παλαιότερα ο Μάο και το επανέλαβε προσφάτως η κυρία Αχτσιόγλου όταν δήλωσε πως «η κανονικότητα δεν συμφέρει στην Αριστερά».

Είναι απολύτως λογικό, όταν ένα πολιτικό υποκείμενο γνωρίζει τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μπορεί να

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Η φάρσα μετά την τραγωδία

Είτε από εντιμότητα είτε από αφέλεια, ο Ευκλ. Τσακαλώτος πρέπει να είναι ένας από τους πιο ειλικρινείς Έλληνες πολιτικούς.

Η τελευταία του επίδοση είναι ότι είπε φωναχτά εκείνο που κάθε οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύεται χωρίς να το ομολογεί. Ότι δηλαδή θέλει να κυβερνήσει ξανά.

Ανεξαρτήτως προηγούμενης απόδοσης. Και ενδεχομένως ανεξαρτήτως μελλοντικής εκλογικής επίδοσης.

Ο Τσακαλώτος είπε ότι θα πάρει τον Βαρουφάκη, θα βρει κάποιους ξέμπαρκους, θα μιλήσει με το ΚΚΕ, θα μαζέψει ίσως και τον Ανδρουλάκη στον ρόλο του Καμμένου (για την ακρίβεια αυτό δεν το είπε ο Τσακαλώτος αλλά ο Τσίπρας την επομένη στον ΣΕΤΕ) και με τη βοήθεια της απλής αναλογικής θα φτιάξουν κυβέρνηση (συνέντευξη ΕΤ1, 21/6).

Μπορεί μετά να κατηγόρησε τους

«Μια θορυβώδης μειοψηφία…»

 ου Θανάση Κ. 

 

Για πρώτη φορά όλη αυτή η παγκόσμια εκστρατεία “εκφοβισμού” των λεγόμενων ΛΟΑΤΚΙ (ή LGBT+) πήρε μια ηχηρή απάντηση. 

Είχαν ήδη επιβάλλει να αγωνίζονται κανονικά σε Ολυμπιακά αθλήματα, ως «γυναίκες», άτομα που ήταν προηγουμένως άνδρες!

Με «δυνητικό» τουλάχιστον αποτέλεσμα, να αποσπούν μετάλλια από άξιες αθλήτριες. 

Αυτό, όμως, καταπατούσε τα δικαιώματα των γυναικών. Κατάφωρα μάλιστα. 

Και πριν λίγες μέρες, για πρώτη φορά μια Ολυμπιακή Ομοσπονδία πήρε επίσημη απόφαση με την οποία απαγόρευσε στα τρανς άτομα να συμμετέχουν σε αγωνίσματα κολύμβησης γυναικών. 

Πρόκειται για την ιστορική απόφαση της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Κολύμβησης – της FINA – με την οποία ανατράπηκαν προηγούμενες αποφάσεις – και απαγορεύτηκε οριστικά σε τρανς αθλήτριες να συμμετέχουν σε

Γιατί στον ΣΥΡΙΖΑ τους φταίει πάλι ο Ευκλείδης;

Σας εξομολογούμαι ότι δεν κατάλαβα τον λόγο για τον οποίον ο Ευκλείδης Τσακαλώτος βρέθηκε στο στόχαστρο των συντρόφων του, επειδή είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συγκυβερνήσει με τον Γιάνη Βαρουφάκη. Την αλήθεια είπε ο άνθρωπος, τη στρατηγική της ηγεσίας του έκανε φραγκοδίφραγκα, δίχως να προσθέσει ή να αφαιρέσει το παραμικρό. Γιατί του την έπεσαν οι δικοί του;

Για «προοδευτική κυβέρνηση» δεν μιλάνε; Αυτή δεν είναι η επίσημη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ; Μια κυβερνητική συμμαχία των μη δεξιών δυνάμεων; Αρα, όλων των υπολοίπων, πλην ΝΔ και Βελόπουλου; Δηλαδή του ΠΑΣΟΚ, του ΜέΡΑ25 (βλέπε Γιάνης), του ΚΚΕ και ίσως της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αν βρεθεί στη Βουλή. Αρα, προς τι ο ψόγος προς τον Ευκλείδη, όταν μίλησε ειδικά για τον Βαρουφάκη;

Έτσι κι αλλιώς, τα σενάρια που περιφέρονται γύρω από τον Νίκο Ανδρουλάκη έχουν

«Θέλεις εκλογές; Έλα να αλλάξουμε μαζί τον εκλογικό νόμο»

Ο Α. Τσίπρας εδώ και τέσσερις μήνες ζητεί εκλογές και δηλώνει σίγουρος πως θα τις κερδίσει. Τα ίδια δηλώνουν και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Το ότι όλες ανεξαιρέτως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει, δεν τους πτοεί γιατί οι δημοσκοπήσεις είναι «πετσωμένες», ακόμα και των φιλικών τους εφημερίδων, (βλέπε δημοσκοπήσεις Εφ-Συν).

Η Νέα Δημοκρατία γνωρίζει τι ακριβώς συμβαίνει, ποιες είναι οι τάσεις στην κοινωνία, πού υπερτερεί, πού έχει προβλήματα. Το βέβαιο είναι πως διαθέτει μια διαφορά ασφαλείας από τον ΣΥΡΙΖΑ που κυμαίνεται από 8,5 - 10,5 μονάδες. Συνεπώς, το δέλεαρ είναι μεγάλο να αποδεχθεί την πρόκληση και τότε ο Α. Τσίπρας θα μας θυμίσει τη σχέση του αρνιού με το Πάσχα.

Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός διαθέτουν ένα απόλυτο όπλο. Να προτείνουν στον Α. Τσίπρα να

Τα Κυριακάτικα πρωτοσέλιδα

Διαβάστε τα Κυριακάτικα πρωτοσέλιδα.

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Οι κάλπες και ο κίνδυνος

Τα σενάρια περί εκλογών το φθινόπωρο.

Το βράδυ της Τετάρτης, πήγα Ζάππειο – μέσα, όχι έξω. Στην τελετή για την υπογραφή της σύμβασης μεταξύ του παγκόσμιου κολοσσού της ψυχαγωγίας Hard Rock και της κατασκευαστικής ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ για την κατασκευή του ξενοδοχείου που θα φιλοξενήσει και τοπ καζίνο, στο project του Ελληνικού. Η εκδήλωση είχε έναν αρκετά σημαντικό αριθμό υπουργών (του Αδώνιδος ηγουμένου, ο οποίος εντυπωσίασε, πρέπει να πω, το κοινό μιλώντας στα αγγλικά και τα ελληνικά – καταχειροκροτήθηκε, ακόμη και όταν έκανε το σαρδάμ αποκαλώντας τον Βασίλη Κικίλια… υπουργό Υγείας!) και εγώ βρήκα την ευκαιρία να μιλήσω με δυο τρεις εξ αυτών. Ονόματα δεν θα δώσω φυσικά, δεν θέλω να κάψω τους ανθρώπους μέρες που είναι και που κεντρικό θέμα συζήτησης παραμένει η ημερομηνία των εκλογών. Όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, μου είπαν ότι πλέον ο πιθανότερος χρόνος των εκλογών είναι ο Σεπτέμβριος, με τις δύο τελευταίες Κυριακές του να κερδίζουν στα σημεία.

Ένας μου είπε ότι «όσο πιο γρήγορα, τόσο πιο καλά» και άλλος μου ανέφερε «πρέπει να γίνουν όλες οι διαδικασίες πολύ σύντομα, γιατί με δύο κρίσεις να σοβούν, πόλεμος στην Ουκρανία και ελληνοτουρκικά, είναι μάλλον επικίνδυνο να τις αφήσεις να τις

Να χαρώ εγώ Βορειομακεδόνες…

Long story short που λένε και στο χωριό μου, στα Σκόπια «θύμωσαν» γιατί στην Σύνοδο Κορυφής, ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, τους αποκάλεσε «Βορειομακεδόνες» και όχι «Μακεδόνες»!

Ναι, όσο περίεργο κι αν ακούγεται στο εγχώριο κοινό και συγκεκριμένα στους θιασώτες της Συμφωνίας των Πρεσπών, οι γείτονες της Βόρειας Μακεδονίας, χάρις στο άνευ προηγουμένου κείμενο που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι «Μακεδόνες» και όχι Βορειομακεδόνες. Ναι, γι’ αυτό πανηγύριζε ο ΣΥΡΙΖΑ, γι αυτό έκανε προληπτικές συλλήψεις η Γεροβασίλη, γι αυτό έριξαν χημικά σε παιδιά και παππούδες, για να πετύχουν την παγκόσμια πρωτοτυπία, αλλιώς να λέγεται η χώρα και αλλιώς ο λαός της.

Και επειδή δεν θέλω κάποιοι -γνωστοί και μη εξαιρετέοι- να βρουν να πουν το οτιδήποτε, αντιγράφουμε από το ίδιο το κείμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών από το Μέρος 1, κεφάλαιο 3β:

Εντροπία

Εξαιτίας της απλής αναλογικής που ψήφισε η προηγούμενη κυβέρνηση, η Ελλάδα δεν θα αποφύγει την περιπέτεια.

Η Διεθνής Επιτροπή Ενέργειας προειδοποίησε χθες τις ευρωπαϊκές χώρες να προετοιμαστούν για το ενδεχόμενο να διακοπεί πλήρως η παροχή ρωσικού φυσικού αερίου το επόμενο φθινόπωρο. «Πιστεύω ότι θα ληφθούν από τις κυβερνήσεις περισσότερα και ριζοσπαστικότερα μέτρα στον τομέα της ζήτησης», είπε ο επικεφαλής της Επιτροπής Φατίχ Μπιρόλ, χωρίς να αποκλείει την πιθανότητα να επιβληθεί δελτίο στο αέριο.

Έρχονται δύσκολοι μήνες λοιπόν, τόσο για τις τσέπες των Ευρωπαίων, όσο και για τις ζωές των Ουκρανών, οι οποίοι θα συνεχίσουν να έχουν ανάγκη από τη δυτική στήριξη – πολιτική, οικονομική, αλλά κυρίως στρατιωτική – για να αντιμετωπίσουν τον εισβολέα. Ο τελευταίος απειλεί ήδη και τη Λιθουανία με μέτρα που, όπως είπε χθες η παλιά μας φίλη η Ζαχάροβα, «δεν θα είναι μόνο διπλωματικά». Και σε αυτές τις συνθήκες, εν μέσω αυτής της αβεβαιότητας, ο Πρωθυπουργός δέχεται εισηγήσεις να προκηρύξει πρόωρες εκλογές και να οδηγήσει τη χώρα σε μια πολύμηνη αστάθεια;

Η εκλογομανία και η εκλογολογία είναι παλιές ελληνικές αμαρτίες. Μόλις κερδίσει ένα κόμμα την

Δηλαδή, ξανά κυβέρνηση Τσίπρα – Βαρουφάκη;

O Ευκλείδης Tσακαλώτος, πιθανόν άθελά του, θύμισε την έκφραση «καθαρές λύσεις» του Κώστα Σημίτη. Μιλώντας το βράδυ της Τρίτης στην ΕΡΤ1 και στον Γιώργο Κουβαρά είπε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ξανακυβερνήσει με τον Γιάνη Βαρουφάκη. Με δεδομένο ότι στο ΠΑΣΟΚ και στο ΚΚΕ δεν φαίνονται πρόθυμοι να συμπράξουν, η δήλωση αυτή «καθάρισε» στα μάτια των πολλών το δίλημμα της πρώτης κάλπης η οποία θα στηθεί με απλή αναλογική.

Διότι, οι πολλοί που δεν ενδιαφέρονται για τα εσωκομματικά και υπαρξιακά του ΣΥΡΙΖΑ (εκεί απευθυνόταν ο Τσακαλώτος) βλέπουν πια δύο προτάσεις: αυτή που εκφράζεται από τον Μητσοτάκη και αυτή που παραπέμπει σε όσα ζήσαμε το πρώτο εξάμηνο του 2015. Πιο καθαρό και έντονο κοντράστ είναι αδύνατο να υπάρξει.

Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει απευθύνει «κάλεσμα σε όλες τις αυτοπροσδιοριζόμενες ως προοδευτικές δυνάμεις, να ανοίξουν τα χαρτιά τους. Όχι γενικά, αν συμπαθούν τον έναν ή τον άλλον, αλλά να πουν πώς πιστεύουν ότι πρέπει να κυβερνηθεί η χώρα». 

Ο Τσακαλώτος δήλωσε στον Γιώργο Κουβαρά:

Η Ελλάδα γίνεται ενεργειακός κόμβος

Εδώ και πολλά χρόνια, σε ομιλίες, συζητήσεις και παρεμβάσεις, Έλληνες και ξένοι αξιωματούχοι επισήμαιναν ότι η Ελλάδα δύναται να μετατραπεί σε ενεργειακό κόμβο.

Για πολλούς οι σχετικές τοποθετήσεις ακούγονταν περισσότερο σαν ευσεβής πόθος παρά σαν μια ρεαλιστική πραγματικότητα. Η συζήτηση συχνά εστίαζε στην προοπτική κατασκευής του αγωγού EastMed, ο οποίος σε κάθε περίπτωση ήταν από την αρχή ένα δύσκολο έργο.

Ωστόσο, οι εξελίξεις, ειδικά το τελευταίο διάστημα, σε άλλα «μέτωπα» είναι ραγδαίες. Δεν είμαστε πλέον στη φάση κάποιων σχεδόν ουτοπικών προσδοκιών, ούτε καν σχεδίων για το απώτερο μέλλον. Η πρόσφατη είδηση ότι από τη Ρεβυθούσα και τον νέο τερματικό σταθμό της Αλεξανδρούπολης θα μεταφέρεται αέριο στην Αν. Ευρώπη (μέχρι το Κίεβο και τη Βουδαπέστη), ήρθε να

Δεν χρειαζόμαστε μια επιστροφή στο 2015

Όντως δεν χρειαζόμαστε επιστροφή στο 2015. Από όλες τις απόψεις…

Με αφορμή μια δήλωση του Ευκλείδη Τσακαλώτου άρχισε μια κουβέντα για το τι σήμαινε να ξαναζήσουμε τις μέρες του 2015.

Όντως, δεν χρειάζεται να τις ξαναζήσουμε. Από όλες τις απόψεις.

Δεν χρειαζόμαστε να ξαναζήσουμε μνημόνια και την εξαθλίωση που προηγήθηκε του 2015.

Γιατί, όπως και να το δει κανείς, τα μνημόνια ήταν μια κοινωνική καταστροφή.

Ήταν μια περίπτωση όπου η «θεραπεία» ήταν πολύ χειρότερη από την ασθένεια που υποτίθεται ότι θα θεράπευε.

Γιατί δυστυχώς τα μνημόνια ήταν η χειρότερη πρόσφατη στιγμή της Ευρώπης.

Μια Ευρώπης που αντιμετώπισε μια ολόκληρη κοινωνία ως

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Κυριακή κοντή γιορτή για τους… βιαστικούς

Μάλλον τον Τσίπρα… θα είχε κατά νου ο Δημόκριτος όταν έλεγε: «Λήθη των ιδίων κακών θρασύτητα γεννά» (Όποιος ξεχνά τα δικά του σφάλματα, αποθρασύνεται).

22 ΙΟΥΝΙΟΥ 2015, δήλωση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα κατά την άφιξή του στις Βρυξέλλες για την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής: «Προσερχόμαστε με στόχο να πετύχουμε μια οικονομικά βιώσιμη συμφωνία. Με στόχο να αφήσουμε πίσω μας τα υπερβολικά πρωτογενή πλεονάσματα. Να σώσουμε τις συντάξεις και τους μισθούς. Με στόχο να αποφύγουμε υπερβολικές και παράλογες αυξήσεις στον ηλεκτρισμό και τη μεσαία λαϊκή οικογένεια. Με στόχο να επαναφέρουμε την κανονικότητα στις εργασιακές σχέσεις και ταυτόχρονα να προωθήσουμε τις αναγκαίες και δίκαιες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με στόχο την αναδιανομή των βαρών, την πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς. Αυτά είναι για μας τα κλειδιά μιας συμφωνίας».

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΩΣΤΟΣΟ δεν είχε πει στη δήλωσή του ο Τσίπρας ήταν ότι, εκτός από τα «επαναστατικά» τσιτάτα που είπε για το πόπολο, πήγε εκείνη την αποφράδα ημέρα στις Βρυξέλλες με μια νέα πρόταση, η οποία περιελάμβανε τη σταδιακή αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 έτη και τον περιορισμό της πρόωρης συνταξιοδότησης. Τόμπολα.

ΠΕΤΣΟΚΟΜΜΑ ΛΟΙΠΟΝ των συντάξεων και

«Ανεξίτηλο το αποτύπωμα του Α. Παπανδρέου»

26 χρόνια από τον θάνατο του.

«Ο Ανδρέας Παπανδρέου με το ΠΑΣΟΚ σφράγισε τη νεότερη πολιτική ιστορία της χώρας. Σε μια περίοδο παγκόσμιων ανακατατάξεων κατάφερε με τη διεθνή ακτινοβολία του να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο για την ειρήνη και τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου», δήλωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης με αφορμή τη συμπλήρωση 26 χρόνων από τον θάνατο του ιστορικού ιδρυτή του Κινήματος και πρωθυπουργού Α. Παπανδρέου.

«Ο ελληνικός λαός ακόμη και σήμερα βλέπει πόσο σημαντικές ήταν οι πολιτικές προτεραιότητες, που έθεσε το ΠΑΣΟΚ εκείνη την εποχή. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας κρατά όρθια την ελληνική κοινωνία και ιδίως τους πιο ευάλωτους συμπολίτες μας, στην περίοδο της πανδημίας.

Η εθνική συμφιλίωση έχει ως αποτέλεσμα οι νέες γενιές, παρά τις δυσκολίες, να μεγαλώνουν σε ένα

Oι μάντεις πρόωρων εκλογών

Όταν οι πάντες αναφέρονται σε πρόωρες εκλογές, προφανώς αντιλαμβάνονται ότι αυτή η εκτίμησή τους ουσιαστικά συνιστά μια πολιτική πίεση για τη διενέργειά τους. Το προεκλογικό κλίμα προκαλείται με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Οι έχοντες δημόσιο λόγο συνεχώς περιγράφουν την αναγκαιότητα των πρόωρων εκλογών, αναλύοντας το αρνητικό κλίμα που θα δημιουργηθεί στο χρονικό διάστημα μέχρι τη λήξη της κυβερνητικής θητείας. Εμμέσως προτείνουν στην κυβέρνηση, για να αποφύγει τα χειρότερα, να δεχτεί τις «εισηγήσεις» τους. Είναι επόμενο μια τέτοια κατάσταση να λάβει τα χαρακτηριστικά μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Σχεδόν όλοι οι υπουργοί θα «βάλουν τα μολύβια κάτω» ασχολούμενοι με την επανεκλογή τους. Οι οικονομικοί παράγοντες θα αφήσουν τα επενδυτικά τους σχέδια για μετά τις εκλογές, για να δουν τι θα προκύψει από αυτές.

Στην Ελλάδα σήμερα παρατηρείται το

Τοξικότητα και θυμηδία θα προσφέρει η προεκλογική περίοδος

Η προεκλογική περίοδος δεν θα μας φορτίσει μόνο με πρωτοφανή τοξικότητα, έτσι που οι κόντρες μεταξύ Αντρέα και πατρός Μητσοτάκη θα μοιάζουν με θύμηση καυγάδων μιας παλιάς νοσταλγικής αθωότητας σε τάξεις νηπιαγωγείου. Ήδη ο Τσίπρας με την συνήθη εριστικότητα που τον διακρίνει, επανήλθε κατά κάποιο τρόπο στο «Η τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» πριν το 2015. Δήλωσε: «Πολιτική αλλαγή και ο εφιάλτης τέλος ή εφιάλτης δίχως τέλος. Αυτό είναι το δίλημμα ων εκλογών».

Επίσης το δίλημμα των εκλογών κατ’ αυτόν, είναι «απαλλαγή από το καθεστώς Μητσοτάκη» - όπου καθεστώς ονοματίζει μια κυβέρνηση που εξελέγη με την ψήφο του λαού, όπως άλλωστε και η δική του το 2015, και των οποίων εκλογών το αποτέλεσμα δεν αμφισβητήθηκε.

Παράλληλα, δίκην διαδικτυακού τρολ - κοτζάμ αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης - έκανε λόγο για «Αγία Οικογένεια», εμπλέκοντας τη διαχρονική πορεία της οικογένειας Μητσοτάκη με την τωρινή κυβέρνηση. Όποια άποψη και να έχει κανείς για την «οικογένεια Μητσοτάκη», όσες διαφορές και να έχει μαζί της, παραμένει το γεγονός ότι

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Τα… δώρα Τσίπρα – Τσακαλώτου στον Μητσοτάκη για πρόωρες εκλογές

Η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ορίσει ημερομηνία εκλογών τον Σεπτέμβριο και υπηρεσιακό υπουργό Εσωτερικών προσφέρει το τέλειο άλλοθι για πρόωρες εκλογές. Όχι βέβαια γιατί ο Πρωθυπουργός είναι υποχρεωμένος να κάνει αυτό που του προτείνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλά γιατί επιβεβαιώνει ότι το δίλημμα των επόμενων εκλογών, που είναι η κυβερνητική σταθερότητα, έρχεται εκ των πραγμάτων στο προσκήνιο πολύ νωρίτερα από ό,τι το τέλος της τετραετίας.

Το να ζητάει η αντιπολίτευση εκλογές είναι κάτι συνηθισμένο. Το έκανε επί τρία ολόκληρα χρόνια η ΝΔ ως αντιπολίτευση, επί διακυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, αλλά ουδείς πίστεψε ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα προκήρυσσε πρόωρες εκλογές μόνο και μόνο γιατί τις ζητούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Για να είμαστε ακριβείς, ουδείς πίστευε ότι θα τις προκήρυσσε εφόσον οι δημοσκοπήσεις δεν έδειχναν τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο, αλλά δεύτερο κόμμα. Επειδή ακριβώς οι δημοσκοπήσεις –τις οποίες υποτίθεται ότι θεωρούσε αναξιόπιστες– δεν τον έδειχναν πρώτο κόμμα, ο πρώην πρωθυπουργός επέλεξε να κάνει κάτι άλλο, αντί πρόωρων εκλογών: να ψηφίσει έναν νόμο απλής αναλογικής. Έτσι, δημιουργούσε τις προϋποθέσεις που θα μπορούσαν να δυσκολέψουν στο μέλλον την πολιτική, εκλογική κυριαρχία του πολιτικού αντιπάλου του.

Αυτό όμως που αποτέλεσε αρχικά το

Ου μπλέξεις

Μη μιλάς. Κάτσε στ αβγά σου. Τι σε κόφτει εσένα ο ένας και ο άλλος; Κάνε τη δουλειά σου. Μη δίνεις σημασία. Κάνε πως δεν βλέπεις. Ου μπλέξεις. Εσύ να σαι καλά και άσε τους άλλους να βγάζουν τα μάτια τους. Ακου που σου λέω, αλλιώτικα θα βρεις το μπελά σου.

Από την αλληλεγγύη στην αδιαφορία. Από τη στοιχειώδη ευαισθησία στον κυνισμό και τον φιλοτομαρισμό. Τα παραδείγματα πολλά. Από τα τρία μικρά πλάσματα της Πάτρας, μέχρι εκείνη τη μάνα που επί σαράντα και πλέον χρόνια είχε φυλακίσει την κόρη της στο διαμέρισμά της. Η μεγάλη ανατριχίλα. Η σημερινή, ελληνική, κοινωνία

Μα καλά δεν έβλεπαν; Μα καλά ούτε ένας να μην ανησυχήσει; Να ευαισθητοποιηθεί; Να αναρωτηθεί «μα καλά που είναι αυτό το κορίτσι; Χάθηκε; Εξαερώθηκε;» Τίποτα. Άκρα του κοινωνικού «τάφου» σιωπή. Οι μεγάλοι απόντες. Οι νοικοκυραίοι. Οι πολίτες που με τη ψήφο του καθορίζουν τη μοίρα αυτού του τόπου

Ο καναπές. Η μεγάλη, ανατριχιαστική, σιωπή. Και έπρεπε μετά από σαράντα και πλέον χρόνια, η μάνα να σωριαστεί, να εγκαταλείψει αυτό τον «μάταιο» κόσμο, ώστε η Αστυνομία να

«Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;»

Μόνον έτσι μπορούν να αντιμετωπιστούν οι απαιτήσεις του Α. Τσίπρα από την κυβέρνηση για τις πρόωρες εκλογές. Να ορίσει από τώρα την ημερομηνία τους -εδώ γελάνε- να αλλάξει κάποιους υπουργούς -εδώ γελάνε ακόμα πιο πολύ- να ελέγχονται «δημοκρατικά» τα ΜΜΕ - εδώ κουμπωνόμαστε - και 2-3 ακόμα απαιτήσεις ανάξιες αναφοράς.

Ώρες - ώρες διερωτώμαι αν αυτός ο άνθρωπος θέλει και τα λέει, αυτά που λέει. Είναι τόσο αφελή και χοντροκομμένα που αδυνατεί ο κοινός νους να δεχτεί ότι αποτελούν θέσεις ενός πρώην πρωθυπουργού. Ένας που διετέλεσε πρωθυπουργός για 54 μήνες δεν μπορεί, θα αντιλήφθηκε πως η σοβαρότητα είναι το στοιχειώδες προαπαιτούμενο για να μη σε παίρνουν οι πολίτες στο ψιλό. Και αυτά που ζήτησε χθες ο Α. Τσίπρας από τον πρωθυπουργό στερούνται οποιασδήποτε σοβαρότητας.

Ενώ ο πρωθυπουργός δηλώνει

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

Τελικά ήταν «ολίγον παρακράτος»

Το δικαστικό συμβούλιο αποδέχθηκε (ομόφωνα) την εισαγγελική πρόταση για τον Ν. Παππά και τον Χρ. Καλογρίτσα. Τους παραπέμπει στο Ειδικό Δικαστήριο για τον στημένο ή μεθοδευμένο διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών.

Την ίδια στιγμή και για την υπόθεση Παπαγγελόπουλου, η εισαγγελέας πρότεινε την παραπομπή μόνο του ίδιου του Παπαγγελόπουλου, της Τουλουπάκη και των δυο επίκουρων εισαγγελέων Διαφθοράς.

Οι πρώτοι παραπέμπονται για αδικήματα ισχυρής πολιτικής απαξίας αλλά σε βαθμό πλημμελήματος.

Οι δε είδαν το κατηγορητήριό τους να ελαφρύνεται σε σημαντικό βαθμό, να παραπέμπονται για τα ελάχιστα από όσα κατηγορούνται ότι διέπραξαν και να εξαφανίζεται μάλιστα η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης που θα επιβάρυνε μια ενδεχόμενη ποινή.

Οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι δημοσιογράφοι, εκδότες κ.λπ. πήγαν ανακουφισμένοι σπίτια τους.

Η εισαγγελική πρόταση παρουσιάζει την ιδιομορφία να

Ποιοι ραγιάδες αποθεώνουν τον Ερντογάν;

Στην Ελλάδα απολαμβάνουμε υψηλό βαθμό ελευθερίας σε πάρα πολλούς τομείς. Σίγουρα είμαστε ελεύθεροι στον τρόπο που εκφραζόμαστε, πολλές φορές τείνουμε στην ασυδοσία. Μπορούμε να ρίξουμε την ευθύνη για όλα τα δεινά της υπερδεκαετούς κρίσης με τα μνημόνια στους πολιτικούς, τα κόμματα και τους πρωθυπουργούς που κυβέρνησαν, σχεδόν εξαγνίζοντας τα δικά μας λάθη ή τις παραλείψεις θεσμών που έπρεπε να λειτουργούν ανεξάρτητα, σταθεροποιητικά, σαν τη αλογόμυγα που θα έπρεπε να είναι το ξυπνητήρι.

Η ελευθερία αυτή δεν είναι δεδομένη σε όλες τις χώρες. Σίγουρα δεν είναι στη γειτονική Τουρκία. Αποφάσισε ο σουλτάνος Ερντογάν να δημιουργήσει πολεμικό κλίμα με την Ελλάδα; Ακολουθούν όλοι στη γειτονική χώρα, σαν όχλος. Όποιος δεν το κάνει μπορεί να χάσει τη θέση του, να μπει στο περιθώριο, να θεωρηθεί προδότης. Κι αν οι Τούρκοι κατάφεραν μετά την κρίση στα Ίμια το 1996 να δημιουργήσουν τη θεωρία των υποτιθέμενων γκρίζων ζωνών, νησιών δηλαδή των οποίων η ελληνική κυριαρχία υποτίθεται ότι δεν είναι δεδομένη και πρέπει να συζητηθεί, τώρα είμαστε μπροστά σε άλλα, χειρότερα μπερδέματα.

Οι Τούρκοι έχουν ανοίξει θέμα για την στρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, συνδέοντάς το με την κυριαρχία της Ελλάδας στα νησιά αυτά. Λένε και ξαναλένε ότι

Ποιοι και γιατί χαίρονται με το φάσμα της ακυβερνησίας στη Γαλλία

Ακριβώς τη στιγμή που η Ευρώπη αναζητούσε ηγεσία για να αντιμετωπίσει μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις εδώ και δεκαετίες, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν χάνει ένα μέρος της δύναμής του μετά τις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής στη Γαλλία. Και οι περισσότεροι αναλυτές μιλούν για ήττα. Παρότι κέρδισε. Ήττα γιατί η Γαλλία κινδυνεύει με ακυβερνησία και πολιτική παράλυση. 

Η κεντρώα-φιλελεύθερη προεδρική παράταξη Ensemble («Μαζί») του Μακρόν περιορίζεται σε σχετική πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση καθώς υποχώρησε στις 245 από τις 351 έδρες που κατείχε. H αριστερή παράταξη NUPES υπό τον Ζαν Λικ Μελανσόν έλαβε 131 έδρες και το ακροδεξιό κόμμα RN της Μαρίν Λεπέν εκτινάχθηκε στις 89 έδρες. 

Δύο μήνες μετά την επανεκλογή του, ο Μακρόν, για να μπορεί να εφαρμόσει την πολιτική του, θα πρέπει να βρει έναν κυβερνητικό σύμμαχο, να πάει σε κυβέρνηση μειοψηφίας ή –σε ένα ακραίο σενάριο– σε νέες βουλευτικές εκλογές. Μόνος πιθανός σύμμαχος του Μακρόν αυτή τη

Τρέχουμε αμέριμνοι στα λιβάδια του κοροναϊού φωνάζοντας: «Σωτήρη που είσαι»

Η πανδημία είναι εδώ και είναι επικίνδυνη, αλλά κανείς δε δείχνει να ενδιαφέρεται

Των Αγίων Πάντων προχθές την Κυριακή, μεγάλη η χάρη τους και είναι και πολλοί, και στην όμορφη συνοικία της Καλλιθέας γιόρταζαν. Μεγάλη η εκκλησία εκεί, πολλοί και οι πιστοί, έγινε το απόγευμα το αδιαχώρητο.

Κάποια στιγμή εκατοντάδες βρέθηκαν στο προαύλιο της εκκλησίας και… χιλιάδες σε έναν δρόμο όπου στήθηκε το παραδοσιακό, ελληνικό παζάρι με τα «μπιχλιμπίδια», τον χαλβά Φαρσάλων και τα πλαστικά παιχνιδάκια του ενός ευρώ.

Κοροναϊός; Πανδημία; Περισσότεροι από 30 χιλιάδες νεκροί στην Ελλάδα; Προειδοποιήσεις των ειδικών ότι μπήκαμε στο 6ο κύμα πανδημίας με υποπαραλλαγές κι επικίνδυνες μεταλλάξεις;

Όχι βέβαια. Όλα καλά. Όπως είχα πει και παλιά: «τρέχουμε αμέριμνοι στα λιβάδια».

Και δεν είναι μόνον οι πιστοί που δεν τηρούν κανένα μέτρο.

Τα πανηγύρια ξεκίνησαν ανά

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

 

ΣΥΡΙΖΑ, πρόωρες και στην κορφή κανέλα

 

Δεν ξεγελούν τους πολίτες οι αμπελοφιλοσοφίες και οι αναλύσεις της πλάκας των μουστερήδων της Κουμουνδούρου.

Θέλουν εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο Αλέξης Τσίπρας; Έλα μου, ντε. Αυτή είναι η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου και πολύ φοβούμαστε ότι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να την απαντήσουν οι ένοικοι της Κουμουνδούρου. Και τούτο για τρεις λόγους, όπως προκύπτει από την αλλοπρόσαλλη αντιπολιτευτική τακτική τους.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ έχει να κάνει με τις ανέξοδες κραυγές (σαν τον βοσκό με τον λύκο) και τα λαϊκίστικα και διχαστικά συνθήματα του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ για πρόωρες εκλογές.

Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ είναι ότι τις τελευταίες ημέρες προσπαθούν να ξορκίσουν τις πρόωρες εκλογές κατηγορώντας προκαταβολικά (!) τον Κυριάκο Μητσοτάκη, εφόσον πάρει αυτήν την απόφαση, λέγοντας αφενός ότι δεν θα είναι δική του πρωτοβουλία και αφετέρου λένε το ανακριβές ότι δήθεν «η κοινωνία ζητάει εκλογές», ακυρώνοντας όμως έτσι το

Το καζάν ντιπί τελείωσε

Κι αν οι Τούρκοι δεν φοβούνται να πεθάνουνε επιτιθέμενοι για να μας κλέψουν, τότε εκατό φορές δεν φοβόμαστε εμείς, προκειμένου να προασπίσουμε τα σπίτια μας  και την ύπαρξη του Ελληνισμού

Δυστυχώς, τους έχουμε βαρεθεί, πλέον, τους γείτονες. Μας τα ‘χουνε πρήξει. Βαρεθήκαμε και τις πιρουέτες του Ερντογάν και τους νταήδες υποτακτικούς του – μαγκιά, εξαερισμός και πίσω φινιστρίνι. Ανιαροί και κλεφτοπορδίλοι. Μα, κάθε μέρα, τα ίδια  – δεν τους φτάνει 70% πληθωρισμός παρά ονειρεύονται και κατακτητικά καρβέλια; Αν έχουνε τα κότσια ας δοκιμάσουν πόσα αχλάδια παίρνει το ζεμπίλι, αλλιώς ας μας αφήσουνε στην ησυχία μας να κάνουμε κάνα μπάνιο ανάμεσα στις μωβ μέδουσες.

Διαγκωνίζονται μεταξύ τους ποιος θα εκσφενδονίσει το μεγαλύτερο πυρότουβλο, την πιο φαιδρή μεγαλοστομία – έχουνε πείσει το εαυτό τους πως είναι Καρλομάγνοι, πως θα κατακτήσουνε τη Βιέννη και θα εκδικηθούνε τους Αυστριακούς για το κρουασάν. Έχουνε καβαλήσει καλάμι μπαμπού και το καμτσικίζουν. Μήπως είναι οι νέοι Μπρανκαλεόνε με σαλβάρια και φέσια; Μήπως νομίζουνε πως επειδή είναι πολλοί τους φοβόμαστε – ίσως πιστεύουνε πως είμαστε ακόμα στην εποχή που έκαναν κουμάντο τα

Στο μυαλό του Ερντογάν

Τα τελευταία χρόνια πάω διακοπές στην καρδιά του Αιγαίου, στην πανέμορφη και επιβλητική Αμοργό. Κι από κει, αν πετύχω καμιά λαδιά, μπαίνω στη βάρκα και τραβάω 5-6 μίλια μακριά – για ψάρεμα στο Λυάδι. Δύο ακατοίκητες βραχονησίδες με πολύ δυνατό ρεύμα ανάμεσά τους. Βουτάς στη θάλασσα και χωρίς να κουνηθείς βρίσκεσαι σε ένα λεπτό 100 μέτρα μακριά. Κι αν υπάρχει καλή παρέα, πάμε στην Κίναρο ή στα Λέβιθα, σε μικρή απόσταση κι αυτά, όπου ζει μόνιμα μια οικογένεια και υπάρχουν εστιατόριο και χώρος να κοιμηθείς.

Προχθές, λοιπόν, είδα στην τηλεόραση έναν Τούρκο πρώην υψηλόβαθμο στρατιωτικό να δείχνει στον χάρτη το Λυάδι, την Κίναρο και τα Λέβιθα και να λέει «δικά μας». Από πού κι ώς πού δικά σας, άνθρωπέ μου; Εκεί ζουν Ελληνες και πάω κάθε χρόνο διακοπές – μια ανάσα από την Αμοργό. Δεν αναφέρονται, λέει, σε καμία συνθήκη που έχει υπογράψει η Ελλάδα, άρα τα διεκδικούμε.

Δεν μιλάμε εδώ για βραχονησίδες 2-3 μίλια από

Εκλογές

 

Πότε θα γίνουν εκλογές;

Εχω την ερώτηση του ενός εκατομμυρίου: πότε θα κάνει εκλογές ο Κυριάκος; Απάντηση μισού εκατομμυρίου: το φθινόπωρο σίγουρα. Παίζω και τα ρέστα μου, που λένε. Το άλλο μισό εκατομμύριο, το διαθέτω για την ημερομηνία. Αυτοί που ξέρουν (τρόπος του λέγειν «ξέρουν», μόνο ο Κυριάκος με τον Γρηγόρη γνωρίζουν με ακρίβεια) ισχυρίζονται ότι οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν σε μία από τις δύο τελευταίες εβδομάδες του Σεπτεμβρίου: Κυριακή 18 ή 25. Υπάρχουν και μερικοί που υποστηρίζουν ότι η πρώτη Κυριακή του Οκτωβρίου, που ο μήνας θα έχει 2, είναι η ημερομηνία που έχει επιλεγεί. Και υπάρχουν και κάποιοι, λίγοι, που αν τους ρωτήσεις, θα σου πουν, «μην ψάχνεσαι, ούτε και ο ίδιος έχει αποφασίσει ακόμη, σε φάση βλέποντας και κάνοντας είναι».

Δεν θα διαφωνήσω, με αυτούς τους τελευταίους. Οι πρωθυπουργοί, που έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι των εκλογών, αναζητούν την καλύτερη ευκαιρία για να πατήσουν το κουμπί. Ή την καλύτερη… χειρότερη. Τότε δηλαδή που πιστεύουν ότι έχουν ελαχιστοποιηθεί οι επιπτώσεις από τις πολιτικές τους – μιλάμε πάντα για τις επιδόσεις τους. Αλλιώς το κάνουν σαν τον «Λεγάμενο», που το τερμάτισε εντελώς – το έφτασε στο «και πέντε» για να διενεργήσει τις εκλογές, στην απελπισία του, μήπως αποφύγει τη συντριβή…

Ελπίδες

Υποθέτω ενθυμείσθε τα καραγκιοζιλίκια του 2019. Που το βράδυ των ευρωεκλογών ανακοίνωσε ότι