Η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές χώρες ανακοινώνουν για τον χειμώνα που έρχεται μέτρα πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ για να βοηθήσουν τα νοικοκυριά, τους πολίτες, να αντεπεξέλθουν στη μεγαλύτερη ενεργειακή κρίση -και την ακρίβεια που δημιουργεί αυτή- των τελευταίων δεκαετιών.
Προφανώς απογοητεύτηκαν από την αδράνεια της… όχι και τόσο Ενωμένης
Ευρώπης, η οποία ακόμα το μελετάει και ίσως όταν αποφασίσει μια
σημαντική βοήθεια στον κόσμο, να τελειώνει ο χειμώνας και μπορεί
(μακάρι) και ο πόλεμος. Κι έπειτα αναρωτιούνται πώς και έπεσε ο Ντράγκι
και η Ιταλία κατρακυλάει στην ακροδεξιά Μελόνι, ή πώς ανεδείχθη ο ακόμα
πιο ακροδεξιός Τζίμι Ακεσον στη Σουηδία.
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση έχει ξοδέψει ήδη περί τα 10 δισ. ευρώ, κι έτσι όπως πάμε δεν αποκλείεται να δώσουν άλλα τόσα μέχρι το τέλος του χειμώνα. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, αυτή την ώρα ίσως είναι και η χώρα με τη μεγαλύτερη συγκριτικά δαπάνη για βοήθεια στο ρεύμα σε όλη την Ε.Ε.
Στο σημείο αυτό αξίζει να γίνει μια παρατήρηση για τη νοοτροπία μας ως κοινωνία, που ίσως έχει κάποια σημασία. Σχεδόν όλες οι χώρες της Ευρώπης ξοδεύουν πλέον μεγάλα κονδύλια για να βοηθήσουν τους πολίτες τους να περάσουν τον βαρύ οικονομικά χειμώνα, αλλά ταυτοχρόνως βλέπουμε να ξεδιπλώνονται και πολύ μεγάλες καμπάνιες για την ανάγκη εξοικονόμησης ενέργειας από κράτη πολύ πιο πλούσια από εμάς, όπως επίσης και για ιδιωτικές επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Οι Γερμανοί για παράδειγμα έχουν εκπονήσει και ανακοινώσει ένα λεπτομερέστατο σχέδιο εξοικονόμησης ενέργειας, με περικοπές στο ρεύμα αν χρειαστεί, στις μετακινήσεις του κόσμου, στη βενζίνη και φυσικά στη θέρμανση. Μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες στον κόσμο, προσφάτως, σε μια διαδικτυακή σύσκεψη του Διοικητικού της Συμβουλίου, πρότεινε να μην υπερβαίνει τους 17 βαθμούς η θερμοκρασία στα γραφεία της και όταν ακούστηκαν κάποιες αντιρρήσεις ότι… «θα κρυώνουν οι εργαζόμενοι», έλαβαν την απάντηση «ας φορέσουν και κάνα πουλοβεράκι, δεν θα πάθουν κάτι…». Είτε συμφωνείτε είτε όχι, η συζήτηση έχει ανοίξει και τα επιχειρήματα είναι υπαρκτά.
Τις τελευταίες ημέρες τα ελληνικά, αλλά και τα γερμανικά κυρίως media είναι γεμάτα από σκέψεις, ιδέες και προτάσεις να μετακομίσουν για την Ελλάδα όσοι δεν έχουν δουλειά, είναι συνταξιούχοι και έχουν σπίτια εδώ, ή θέλουν να νοικιάσουν δωμάτια για να τη βγάλουν πιο ζεστά και πιο οικονομικά απ' ό,τι στη βόρεια Ευρώπη.
Οπως αντιλαμβάνεστε, εδώ τέτοιες κουβέντες δεν γίνονται… ούτε για πλάκα, η κυβέρνηση κάτι πάει να σιγοψιθυρίσει για μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας, αλλά λίγα πράγματα, μη μας πουν και καρμίρηδες. Και φυσικά όποια εξοικονόμηση κι αν εξαγγελθεί, θα τη συκοφαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ (τώρα τελευταία και το ΠΑΣΟΚ που πάνε παρέα), θα τη χλευάσουν τα media και στο τέλος θα καταλήξουν στις απίθανες ιστορίες με τα φονικά μαγκάλια των μνημονίων κ.λπ. Αν μάλιστα ήταν Ελληνες στη θέση των Γερμανών, θα βλέπαμε και τους σχετικούς τίτλους «Μας στέλνουν στην εξορία να μην παγώσουμε από το κρύο», ή «Οποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει», που είπε και ο ανόητος Πέτσας.
Αυτή την εβδομάδα ακούσαμε τον κ. Φίλη να αναφέρεται στις επιχειρήσεις που ασχολούνται με την ενέργεια ως «χρυσοκάνθαρους φίλους της κυβέρνησης», αγνοώντας σκοπίμως δύο πράγματα. Το πρώτο, ότι η έκτακτη -λόγω υπερκερδών- φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων αυτών ανακοινώθηκε πανευρωπαϊκά μόλις την Τρίτη από την ίδια τη φον ντερ Λάιεν, άρα υπάρχει ενιαίο ευρωπαϊκό πλαίσιο που μόλις αποφασίστηκε και το οποίο θα ακολουθήσει και η Ελλάδα. Και δεύτερον, οι «χρυσοκάνθαροι φίλοι της Ν.Δ.» υπήρξαν τα απόλυτα κολλητάρια του κ. Τσίπρα, πλην μίας και μοναδικής περιπτώσεως. Και λίγο τσίπα δεν βλάπτει…
Το άλλο εντυπωσιακό πλην όμως λυπηρό είναι να εκστομίζονται «ιδέες» όπως εκείνη που είπε την Πέμπτη ο κ. Ανδρουλάκης, να αγοράσουμε πυρηνική ενέργεια από τη Γαλλία, όταν είναι πασίγνωστο ότι η Γαλλία αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα λόγω του γεγονότος ότι οι μισοί πυρηνικοί αντιδραστήρες της είναι εκτός λειτουργίας και φυσικά παράγει λιγότερο και απ' ό,τι χρειάζεται η ίδια. Καταβάλλεται μια προσπάθεια να ανοίξουν μερικοί τον Δεκέμβριο και κάποιοι ακόμα τον Φεβρουάριο. Ακριβώς αυτό το πρόβλημα, η μερική απενεργοποίηση της γαλλικής πυρηνικής ενέργειας, είναι το δεύτερο πιο σημαντικό μετά τον πόλεμο ζήτημα που η τιμή του φυσικού αερίου έχει πάει στα ύψη. Ενδεικτικά αναφέρω ότι σήμερα η τιμή ανά κιλοβατώρα στη Γαλλία είναι 592 ευρώ, δηλαδή η ακριβότερη στην Ευρώπη.
Δυστυχώς, το πνεύμα της κοινωνίας που δημιουργήθηκε με τη βοήθεια του πολιτικού της συστήματος σε μια χώρα όπως η δική μας, με τεράστιο χρέος, το οποίο μας διέλυσε για μια δεκαετία, δεν μοιάζει να μας… έχει διδάξει πολλά από αυτή την περιπέτεια. Και φυσικά η κυβέρνησή της δεν τολμάει να της θυμίζει τέτοιες «δυσάρεστες υποθέσεις» λίγους μήνες πριν τις εκλογές.
Στην Ελλάδα η κυβέρνηση έχει ξοδέψει ήδη περί τα 10 δισ. ευρώ, κι έτσι όπως πάμε δεν αποκλείεται να δώσουν άλλα τόσα μέχρι το τέλος του χειμώνα. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, αυτή την ώρα ίσως είναι και η χώρα με τη μεγαλύτερη συγκριτικά δαπάνη για βοήθεια στο ρεύμα σε όλη την Ε.Ε.
Στο σημείο αυτό αξίζει να γίνει μια παρατήρηση για τη νοοτροπία μας ως κοινωνία, που ίσως έχει κάποια σημασία. Σχεδόν όλες οι χώρες της Ευρώπης ξοδεύουν πλέον μεγάλα κονδύλια για να βοηθήσουν τους πολίτες τους να περάσουν τον βαρύ οικονομικά χειμώνα, αλλά ταυτοχρόνως βλέπουμε να ξεδιπλώνονται και πολύ μεγάλες καμπάνιες για την ανάγκη εξοικονόμησης ενέργειας από κράτη πολύ πιο πλούσια από εμάς, όπως επίσης και για ιδιωτικές επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Οι Γερμανοί για παράδειγμα έχουν εκπονήσει και ανακοινώσει ένα λεπτομερέστατο σχέδιο εξοικονόμησης ενέργειας, με περικοπές στο ρεύμα αν χρειαστεί, στις μετακινήσεις του κόσμου, στη βενζίνη και φυσικά στη θέρμανση. Μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες στον κόσμο, προσφάτως, σε μια διαδικτυακή σύσκεψη του Διοικητικού της Συμβουλίου, πρότεινε να μην υπερβαίνει τους 17 βαθμούς η θερμοκρασία στα γραφεία της και όταν ακούστηκαν κάποιες αντιρρήσεις ότι… «θα κρυώνουν οι εργαζόμενοι», έλαβαν την απάντηση «ας φορέσουν και κάνα πουλοβεράκι, δεν θα πάθουν κάτι…». Είτε συμφωνείτε είτε όχι, η συζήτηση έχει ανοίξει και τα επιχειρήματα είναι υπαρκτά.
Τις τελευταίες ημέρες τα ελληνικά, αλλά και τα γερμανικά κυρίως media είναι γεμάτα από σκέψεις, ιδέες και προτάσεις να μετακομίσουν για την Ελλάδα όσοι δεν έχουν δουλειά, είναι συνταξιούχοι και έχουν σπίτια εδώ, ή θέλουν να νοικιάσουν δωμάτια για να τη βγάλουν πιο ζεστά και πιο οικονομικά απ' ό,τι στη βόρεια Ευρώπη.
Οπως αντιλαμβάνεστε, εδώ τέτοιες κουβέντες δεν γίνονται… ούτε για πλάκα, η κυβέρνηση κάτι πάει να σιγοψιθυρίσει για μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας, αλλά λίγα πράγματα, μη μας πουν και καρμίρηδες. Και φυσικά όποια εξοικονόμηση κι αν εξαγγελθεί, θα τη συκοφαντήσει ο ΣΥΡΙΖΑ (τώρα τελευταία και το ΠΑΣΟΚ που πάνε παρέα), θα τη χλευάσουν τα media και στο τέλος θα καταλήξουν στις απίθανες ιστορίες με τα φονικά μαγκάλια των μνημονίων κ.λπ. Αν μάλιστα ήταν Ελληνες στη θέση των Γερμανών, θα βλέπαμε και τους σχετικούς τίτλους «Μας στέλνουν στην εξορία να μην παγώσουμε από το κρύο», ή «Οποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει», που είπε και ο ανόητος Πέτσας.
Αυτή την εβδομάδα ακούσαμε τον κ. Φίλη να αναφέρεται στις επιχειρήσεις που ασχολούνται με την ενέργεια ως «χρυσοκάνθαρους φίλους της κυβέρνησης», αγνοώντας σκοπίμως δύο πράγματα. Το πρώτο, ότι η έκτακτη -λόγω υπερκερδών- φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων αυτών ανακοινώθηκε πανευρωπαϊκά μόλις την Τρίτη από την ίδια τη φον ντερ Λάιεν, άρα υπάρχει ενιαίο ευρωπαϊκό πλαίσιο που μόλις αποφασίστηκε και το οποίο θα ακολουθήσει και η Ελλάδα. Και δεύτερον, οι «χρυσοκάνθαροι φίλοι της Ν.Δ.» υπήρξαν τα απόλυτα κολλητάρια του κ. Τσίπρα, πλην μίας και μοναδικής περιπτώσεως. Και λίγο τσίπα δεν βλάπτει…
Το άλλο εντυπωσιακό πλην όμως λυπηρό είναι να εκστομίζονται «ιδέες» όπως εκείνη που είπε την Πέμπτη ο κ. Ανδρουλάκης, να αγοράσουμε πυρηνική ενέργεια από τη Γαλλία, όταν είναι πασίγνωστο ότι η Γαλλία αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα λόγω του γεγονότος ότι οι μισοί πυρηνικοί αντιδραστήρες της είναι εκτός λειτουργίας και φυσικά παράγει λιγότερο και απ' ό,τι χρειάζεται η ίδια. Καταβάλλεται μια προσπάθεια να ανοίξουν μερικοί τον Δεκέμβριο και κάποιοι ακόμα τον Φεβρουάριο. Ακριβώς αυτό το πρόβλημα, η μερική απενεργοποίηση της γαλλικής πυρηνικής ενέργειας, είναι το δεύτερο πιο σημαντικό μετά τον πόλεμο ζήτημα που η τιμή του φυσικού αερίου έχει πάει στα ύψη. Ενδεικτικά αναφέρω ότι σήμερα η τιμή ανά κιλοβατώρα στη Γαλλία είναι 592 ευρώ, δηλαδή η ακριβότερη στην Ευρώπη.
Δυστυχώς, το πνεύμα της κοινωνίας που δημιουργήθηκε με τη βοήθεια του πολιτικού της συστήματος σε μια χώρα όπως η δική μας, με τεράστιο χρέος, το οποίο μας διέλυσε για μια δεκαετία, δεν μοιάζει να μας… έχει διδάξει πολλά από αυτή την περιπέτεια. Και φυσικά η κυβέρνησή της δεν τολμάει να της θυμίζει τέτοιες «δυσάρεστες υποθέσεις» λίγους μήνες πριν τις εκλογές.
Τάσος Καραμήτσος-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.