Στόχος

 

Η «ενεργοποίηση» του Αλ. Τσίπρα λίγο πριν από τη ΔΕΘ δεν ξεσήκωσε κύματα ενδιαφέροντος ή ενθουσιασμού.

Ακόμη κι ο Μητσοτάκης με το ζόρι του αφιέρωσε μια μάλλον τυποποιημένη απάντηση μικρότερη του λεπτού μέσα σε μια συνέντευξη Τύπου που κράτησε δύο ώρες και βάλε.

Αναμενόμενο.

Ποιος να πάθει ντελίριο για τον «νέο πατριωτισμό» ή τη «νέα εθνική πυξίδα» ή το «νέο παραγωγικό μοντέλο» ή το «νέο όραμα συνεισφοράς»; Και για ποιον λόγο;

Από την άλλη πληροφορούμαστε ότι ο πρώην πρωθυπουργός γράφει και βιβλίο. Καλοδεχούμενο.

Οι έλληνες πολιτικοί σπανίως καταγράφουν τη δική τους μαρτυρία ή εκδοχή των γεγονότων στα οποία συμμετείχαν και κυρίως έπαιξαν ρόλο οι ίδιοι.

Μόνο τρεις πρωθυπουργοί το έκαναν τις τελευταίες πέντε δεκαετίες. Ο Γεώργιος Ράλλης, ο Κώστας Σημίτης και εμμέσως διά του αρχείου του ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Μακάρι να προστεθεί κι ο Τσίπρας.

Όχι φυσικά πως θα αλλάξει κάτι στην

ουσία ή την ερμηνεία των πραγμάτων. Αγνωστες πλευρές δεν φαίνεται να υπάρχουν και τα γεγονότα είναι τόσο πρόσφατα ώστε δύσκολα θα προκύψουν νέες αναγνώσεις.

Άλλωστε ο Τσίπρας ξαναθυμίζει απλώς ένα παρελθόν για το οποίο καταψηφίστηκε ήδη σε αλλεπάλληλες εκλογές. Δεν το λες και τίτλο τιμής.

Αυτό που έχει κάποιο ενδιαφέρον είναι αν πίσω από την «ενεργοποίηση» κρύβεται κάποιος στόχος. Ακούω πως τέτοιος στόχος υπάρχει αλλά μάλλον δυσκολεύομαι να τον διακρίνω.

Ούτως  ή άλλως, ο πολιτικός χώρος του Τσίπρα είναι κατακερματισμένος κι όπως φαίνεται βαριά τραυματισμένος. Δύσκολα λένε «καλημέρα» μεταξύ τους.

Βεβαίως ο Τσίπρας μπορεί να βοηθήσει στην επιβίωσή τους στις επόμενες εκλογές. Είναι κι αυτό ένας στόχος.

Οι άλλοι πολιτικοί χώροι δεν είναι ακέφαλοι. Οι σχέσεις μεταξύ τους είναι εκ των πραγμάτων ανταγωνιστικές κι ελάχιστα συνεργατικές. Και φυσικά δεν περιμένουν, ούτε προσδοκούν έναν Τσίπρα να τους αναλάβει.

Συνεπώς ωραίο το rebranding αλλά το ερώτημα είναι σε ποιον απευθύνεται το ανανεωμένο προϊόν. Για ποια χρήση. Και τελικά για τι προϊόν μιλάμε.

Υποθέτω πως όλα αυτά θα τα πληροφορηθούμε τις επόμενες εβδομάδες ή μήνες.

Ούτως  ή άλλως, τίποτα δεν μένει για πολύ κρυφό στη μικρή μας χώρα.

Ο Τσίπρας μπορεί ενδεχομένως να ποντάρει στη λειψανδρία της αντιπολίτευσης για να εμφανιστεί ως «ο από μηχανής θεός» που θα μας σώσει από τον Μητσοτάκη.

Είναι κι αυτό μια σκέψη. Υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι κάποιοι θέλουν να τους σώσει ο Τσίπρας από τον Μητσοτάκη.

Ότι υπάρχουν τέτοιες μηχανές.

Κι ότι ο Θεός είναι μεγάλος.

Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ