tag:blogger.com,1999:blog-68326464493905296612024-03-18T22:02:16.899+02:00ΠελασγίαΌλα τα νέα της Ανατολικής Φθιώτιδας πολιτικά και άλλα από το κεφαλοχώρι της.
Βήμα επικοινωνίας σε όλους εσάς.
Γράψτε μας την άποψή σας,
την καταγγελία σας, την διαφωνία σας,
και αποστείλατε στο vassilis.axelis@gmail.com
"Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες".(Βολταίρος)
Το ιστολόγιο απευθύνεται σε νοήμονες πολίτες.Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.comBlogger44427125tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-80716928109083631582024-03-18T06:29:00.000+02:002024-03-18T06:29:03.630+02:00Εξίσωση με δύο αγνώστους<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV2vL2eqh5sAeY5LUBYbVYkTzfkWeoKonrkvgClhUMjiBNDSzgTp6yDHevw7zRS-NQggQVtYwl7QlVrj2X1MPQQSO3cLEPzZo8IJyEwbpp5dbFZKt6lraZjXoG4G5NJfT7-T_wtaVFFpNuyykN1FdvsipPaBV63ZrCK3ICzRO947zaG_C8HoA98e22-Q4/s273/4.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="185" data-original-width="273" height="185" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV2vL2eqh5sAeY5LUBYbVYkTzfkWeoKonrkvgClhUMjiBNDSzgTp6yDHevw7zRS-NQggQVtYwl7QlVrj2X1MPQQSO3cLEPzZo8IJyEwbpp5dbFZKt6lraZjXoG4G5NJfT7-T_wtaVFFpNuyykN1FdvsipPaBV63ZrCK3ICzRO947zaG_C8HoA98e22-Q4/s1600/4.jpg" width="273" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;">Δεν θα σας ζαλίσω με δημοσκοπήσεις. «Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουμε όλα» θα τραγουδούσε ο μεγάλος Διονύσης.</span></p><p><span style="font-size: large;">Φοβούμαι
μάλιστα πως οι ίδιες οι δημοσκοπήσεις μάς προϊδεάζουν να είμαστε
επιφυλακτικοί. Μοιάζουν με τυλιγμένο κουτί από το οποίο κανείς δεν ξέρει
πραγματικά τι θα ξεπηδήσει.</span></p><p><span style="font-size: large;">Μαθαίνουμε, ας πούμε, ότι βγαίνει πρώτο κόμμα η ΝΔ κι ότι ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις ευρωεκλογές θα συνεχίσει να μας κυβερνάει την επομένη ο Μητσοτάκης.</span></p><p><span style="font-size: large;">Σιγά την είδηση. Αλλά από εκεί και πέρα, ο Θεός βοηθός.</span></p><p><span style="font-size: large;">«Ο ΣΥΡΙΖΑ
έχει πατήσει γκάζι!» δηλώνει ο Κασσελάκης αλλά αυτό κανείς δεν το έχει
καταλάβει (12/3). Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ο νεοσύλλεκτος, ούτε οι
«κυλιόμενες δημοσκοπήσεις» που επικαλέστηκε ο ίδιος και φυσικά ούτε το
γκάζι.</span></p><p><span style="font-size: large;">Το ΠΑΣΟΚ ενδεχομένως δείχνει να λαχάνιασε στο κυνήγι της δεύτερης θέσης. Όχι επειδή είναι άπιαστος στόχος, κάθε άλλο.</span></p><p><span style="font-size: large;">Αλλά
επειδή η Χαριλάου Τρικούπη θυμίζει λίγο την ιστορία με τον παλαιό Έλληνα πολιτικό και πρωθυπουργό που δεν είχε δύο τουαλέτες σπίτι διότι
(όπως έλεγε η μητέρα του με την οποία συγκατοικούσε) «μέχρι να
αποφασίσει σε ποια να πάει, θα τα κάνει πάνω του!».</span></p><p><span style="font-size: large;">Το μπέρδεμα φυσικά δεν<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;"> κάνει ποτέ καλό στην πολιτική.</span><p></p><p><span style="font-size: large;">Ούτως
Ή άλλως, η κόντρα του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ θέτει μια εύλογη απορία: πόσο
και πόσους συνεγείρει άραγε ο στόχος να βγεις δεύτερος;</span></p><p><span style="font-size: large;">Στην Αμερική και στο ΝΒΑ που δεν ξέρουν από μισοριξιές, συνηθίζουν να λένε «ο πρώτος είναι πρώτος, ο δεύτερος είναι τίποτα».</span></p><p><span style="font-size: large;">Στη δική μας δημοκρατία δεν είναι φυσικά τόσο απλό. Ακόμη κι ο δεύτερος μετράει, όπως συνήθως μετράει και ο τελευταίος.</span></p><p><span style="font-size: large;">«Οσο έχω φωνή θα σου τραγουδάω» προειδοποιούσε άλλωστε η Αννα Βίσση. Κι από τραγουδιστές άλλο τίποτα στο μαγαζί.</span></p><p><span style="font-size: large;">Πάμε παρακάτω. Επί της ουσίας έχουμε δύο «άγνωστους Χ».</span></p><p><span style="font-size: large;">Πρώτος «άγνωστος Χ». Πώς θα εκφραστεί ακόμη κι η πιο φυσιολογική φθορά της κυβέρνησης;</span></p><p><span style="font-size: large;">Η
οποία λογικά θα μεγεθυνθεί από τη χαλαρή ψήφο των ευρωεκλογών, την
έλλειψη ουσιαστικού διακυβεύματος και τη διάχυτη δυσφορία ή τη βαρεμάρα
των ψηφοφόρων.</span></p><p><span style="font-size: large;">Δεύτερος «άγνωστος Χ». Αν αυτή τη φθορά δεν την
οικειοποιηθεί κάποιος από τους δευτερότριτους (όπως συμβαίνει συνήθως κι
όπως δεν φαίνεται να συμβαίνει αυτή τη φορά), ποιος θα αναδειχθεί στη
θέση τους;</span></p><p><span style="font-size: large;">Το ΚΚΕ πάει καλά αλλά έχει τα όριά του κι είναι μάλλον
εκτός εποχής. Ενώ η «όλη Ακρα Δεξιά» μπορεί να είναι εντός εποχής αλλά
δεν δείχνει να σπάει ταμεία στην εκδοχή που κυκλοφορεί στην ελληνική
αγορά.</span></p><p><span style="font-size: large;">Προφανώς δεν έχω ιδέα για κάτι που είναι άγνωστο και
(μεταξύ μας) κανείς δημοσκόπος ή αναλυτής δεν έχει καταφέρει να μας
φωτίσει περισσότερο. Συνήθως καταφεύγουν σε ταυτολογίες και γενικόλογες
υποθέσεις.</span></p><p><span style="font-size: large;">Η μόνη σοβαρή δικαιολογία που μπορώ να φανταστώ είναι
ότι το πολιτικό κλίμα ενόψει ευρωεκλογών παραμένει συγκεχυμένο και
αδιαμόρφωτο. Αρα, τι να προβλέψει κανείς;</span></p><p><span style="font-size: large;">Υπάρχει όμως κι ένα
δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης. Οτι σε κάποιο πολιτικό σύστημα με «ένα κόμμα
και κάτι ψιλά» κανείς δεν καίγεται για τα ψιλά. Συνήθως έχουμε όλοι
σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθούμε.</span></p><p><span style="font-size: large;">Πράγμα που μεταφράζεται σε απλά ελληνικά πως ο, τι κι αν συμβεί κάτω από τη ΝΔ είναι άνευ ουσιαστικής σημασίας.</span></p><p><span style="font-size: large;">Απλώς
οι οδηγοί ταλαιπωρούνται από κάποιους ακούραστους διαδηλωτές για τα μη
κρατικά Πανεπιστήμια ή τη Γάζα (υποψιάζομαι δε ότι είναι οι ίδιοι…) και η
ζωή συνεχίζεται.</span></p><p><span style="font-size: large;">Δεν είναι τυχαίο πως όλη η αντιπολιτευτική
ρητορική όσων την ασκούν εξανεμίζεται είτε σε ατομικές περιπτώσεις του
Τάδε ή του Δείνα που κακόπεσε, είτε σε γενικού τύπου συγκινήσεις όπως οι
πλημμύρες στη Θεσσαλία, η Πύλος ή τα Τέμπη.</span></p><p><span style="font-size: large;">Οπου τώρα (αν κατάλαβα καλά) ψάχνουμε να βρούμε κάποιο βαγόνι που εξαφανίστηκε μαζί με ό,τι κουβαλούσε.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ακόμη και από το υπαρκτό πρόβλημα της ακρίβειας, η αντιπολίτευση δεν φαίνεται να αποκομίζει πολιτικά οφέλη.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ευλόγως. Το αναφέρει σχεδόν για εθιμοτυπικούς λόγους.</span></p><p><span style="font-size: large;">Το
οικονομικό πρόγραμμα που παρουσίασε ο Κασσελάκης για την «ολιστική
αντιμετώπιση της ακρίβειας» (!) με την οποία «σώζει την κοινωνία και τον
προϋπολογισμό» προβλέπει (μεταξύ άλλων πολλών) «μείωση του κόστους της
κάρτας απεριόριστων διαδρομών» (12/3).</span></p><p><span style="font-size: large;">Υποθέτω ότι διαθέτουμε την
πρώτη αντιπολίτευση παγκοσμίως που έχει αναθέσει την αντιπολιτευτική
δραστηριότητα σε δικηγορικά γραφεία ή ντετέκτιβ.</span></p><p><span style="font-size: large;">Σε όλα τα θέματα
που προκύπτουν ψάχνουν κάποια συναλλαγή ή κάτι ύποπτο να καταγγείλουν κι
όχι να χτίσουν έναν πειστικό πολιτικό αντίλογο. Ακόμη και στα «μη
κερδοσκοπικά» Πανεπιστήμια κατάφεραν να εντοπίσουν ακατονόμαστα
«συμφέροντα».</span></p><p><span style="font-size: large;">Προφανώς δεν περιγράφω μια επιθυμητή ή μια ιδανική κατάσταση. Καμία δημοκρατία δεν μπορεί να συμβιβάζεται με αυτήν την εικόνα.</span></p><p><span style="font-size: large;">Αναφέρω όμως ένα δεδομένο στον δρόμο για τις ευρωεκλογές.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ενα
δεδομένο που αποκαλύπτει όλο το πρόβλημα. Την παντελή απουσία πολιτικής
έξω από την πολιτική που (κακήν, κακώς) επιβάλλει η κυβέρνηση.</span></p><p><span style="font-size: large;">Οπως έλεγε κι ένα παλιό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ:</span></p><p><span style="font-size: large;">– Αν ρωτήσεις τους δικούς μου ποιος θα κυβερνήσει αν φύγει ο Μητσοτάκης, θα πηδήξουν όλοι από τα παράθυρα!</span></p><p><span style="font-size: large;">Εχουμε
λοιπόν ένα οξύμωρο. Αντί όσοι δεν κυβερνούν να οικοδομήσουν μια
στοιχειώδη κυβερνησιμότητα ώστε κάποια στιγμή να κυβερνήσουν,
τσακώνονται ποιος θα βγει δεύτερος, ποιος τέταρτος και ποιος εικοστός.</span></p><p><span style="font-size: large;">Και γι’ αυτό (ώστε να επιστρέψουμε στην αρχή) οι δημοσκοπήσεις δεν έχουν τίποτα να πουν πέρα από ό,τι λένε ήδη.</span></p><p><span style="font-size: large;">Απλώς οι κάλπες θα απαντήσουν αν υπάρχει ζωή στην αντιπολίτευση. Ώστε να υπάρξει ζωή και στο πολιτικό μας σύστημα.</span></p><p><span style="font-size: large;"> Γ. Πρετεντέρης-ΤΟ ΒΗΜΑ<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-28685899599369413562024-03-17T07:14:00.001+02:002024-03-17T07:14:33.454+02:00Kασσελάκης, τώρα γελάμε αργότερα θα κλαίμε.<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9eZomEmI6Fq2bGD38tTN31BA6HVxtASJjpB1dFA_Aqa12EengseOnSz9q7FrkNzC8hDOKJj38ehyphenhyphenKSXz_lJ0s-eBnMWF5iFL6PYeGc5Seh4KAlZS2fPdSDeJRAw2357xgRU9jJ9zQ9XIB61GV-eGUXnIRsTJ5YD5KURV6jA-1pimVNAtqxsWtHJeyyGM/s900/432930174_10230205783141362_678816065987497025_n.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="597" data-original-width="900" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9eZomEmI6Fq2bGD38tTN31BA6HVxtASJjpB1dFA_Aqa12EengseOnSz9q7FrkNzC8hDOKJj38ehyphenhyphenKSXz_lJ0s-eBnMWF5iFL6PYeGc5Seh4KAlZS2fPdSDeJRAw2357xgRU9jJ9zQ9XIB61GV-eGUXnIRsTJ5YD5KURV6jA-1pimVNAtqxsWtHJeyyGM/s320/432930174_10230205783141362_678816065987497025_n.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;">Πιστεύω πως κανείς μας δεν είχε φανταστεί ότι ο Κασσελάκης θα εξελισσόταν σε αυτό που βλέπουμε σήμερα.<br />Βρίσκεται πλέον σε κατάσταση μόνιμης υπερδιέγερσης και δείχνει να το διασκεδάζει τρελά που «στο Ελλάντα» μπορείς να κάνεις ό,τι σου καπνίσει και κάποιοι να σε χειροκροτούν. Έχει κυριολεκτικά μπουκάρει στο σύστημα και τρολάρει, υπόσχεται, ψιλο-απειλεί, ενίοτε τραμπουκίζει (τα μίντια). Πουλάει καθρεφτάκια και χάντρες στους ιθαγενείς, με αδιανόητη άνεση. Π.χ. ο Τσίπρας έταζε λεφτόδεντρα, ο Κασσελάκης τάζει αστακούς [ΑΝΤ1 15/3]. Δεν κάνει διάκριση αλήθειας και fake news, αφηνιάζει στα TikTok, στα πρωινάδικα, παντού. Τρέμε κόσμε, περνάει ο Κασσελάκης!</span><p></p><p><span style="font-size: large;">Προσωπικά σάστισα προ ημερών όταν τον είδα να χτυπιέται σαν τρελός, παρακολουθώντας στον Λιάγκα ...τον εαυτό του. Έδειχνε τόσο ικανοποιημένος από την κορμοστασιά, το φιζίκ και την εν γένει περσόνα του, που χωρίς δεύτερη σκέψη κοινοποίησε το content στο ...κοινό του. <br />Τέτοιο είδος πολιτικού δεν έχει ξαναϋπάρξει στην Ελλάδα. Μπουφόνικο για πολλούς, μεταπολιτικό για άλλους, κυρίως ακατανόητο για τους περισσότερους. Εικάζω πως οι παραδοσιακοί συριζαίοι που έχουν απομείνει στον ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζουν τα γεγονότα με τεράστια αμηχανία. Σαν να μην καταλαβαίνουν τι τους έχει συμβεί. Ο Κασσελάκης σπάει κάθε καθιερωμένο στιλ άσκησης πολιτικής που γνωρίζαμε ως σήμερα. Εμφανίζεται απελευθερωμένος από οποιοδήποτε ιδεολογικό υπόβαθρο και δεν περνάει από τα παραδοσιακά κανάλια της πολιτικής επικοινωνίας. Κάτι μεταξύ Μπέπε Γκρίλο και Χαβιέρ Μιλέι, αυτόν στην Αργεντινή με το αλυσοπρίονο που βγήκε πρόεδρος. Πιστεύοντας προφανώς ότι το προϊόν ΣΥΡΙΖΑ έχει οριστικά λήξει, εξαφάνισε όλους τους <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">συντρόφους του και αμπαλάρει μόνο τον εαυτό του, τον οποίο πουλάει μανιωδώς. Δεν νοείτο, ως σήμερα, στην Ελλάδα, αρχηγός κόμματος να χτυπιέται στο TikTok, να φοράει τόσο κολλητά ρούχα, να επιδεικνύει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ή να μπουκάρει ακόμη και σε σοβαρά ακροατήρια με τον σκύλο αγκαλιά.<br /><br />Μιλάμε ότι μας δουλεύει αριστοτεχνικά. Δεν ξέρει τίποτα για Νοβάρτις, για τον 13-0, τις γάτες Ιμαλαΐων, τα Ινστιτούτα Φλωρεντίας, τους λαγούς Σαββίδη, τα βοσκοτόπια και την Καλογριτσιάδα. Αγνοεί ακόμη και το νόμο που τον τσίμπησε για τα αστακοκάραβα. Έχει άποψη για όλα, αλλά όταν δεν τον βολεύει κάνει άνετα το παγόνι.<br />Προφανώς υπηρετεί στην Ελλάδα μια νέα εκδοχή της πολιτικής. Έχει το ακαταλόγιστο, λένε ορισμένοι. Φραγκάτος (πώς άραγε;), με εμφανή άγνοια ελληνικής ιστορίας, έχει βάλει τον ΣΥΡΙΖΑ να τον παρακολουθεί αποσβολωμένος. Και το ερώτημα είναι: ένα κόμμα που επενδύει στον τομέα της πλάκας μπορεί να έχει μέλλον; Μπορεί αυτό το στιλ να ευδοκιμήσει ως μονιμότερο φαινόμενο που υποκρύπτει μια βαθιά αλλαγή στην ελληνική κοινωνία; Ειλικρινά δεν βγαίνει συμπέρασμα. Κυρίως επειδή κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι μέλλεται να ζήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.<br /><br />Προς το παρόν, ένα απροσδιόριστο κοινό, ένα απολίτικο ρεύμα που βρίζει, καταριέται, οργίζεται τυφλά, ακολουθεί τον Κασσελάκη. Ο ίδιος τους ντοπάρει μανιωδώς, στα πιο τυφλά τους αντανακλαστικά. Ενώ π.χ. εκείνος ετοιμάζει, υποτίθεται, στροφή στο Κέντρο, μόλις σκάει η είδηση για την ρωσική επίθεση στην Οδησσό, οι δικοί του σχολιάζουν «κρίμα, δεν πέτυχε η βόμβα τον Μητσοτάκη». Έχουν πειστεί ότι μόλις τελειώσει το κούρεμα ο Κασσελάκης, από το διαμέρισμα των 2 εκατομμυρίων ευρώ, θα φτιάξει και την Ελλάδα. Ακόμη και στην υπόθεση των αστακών, που προσκρούει στο αφήγημα ενός «ηθικού πλεονεκτήματος», το οποίο διαφημίζει κατ’ εξακολούθηση ο ΣΥΡΙΖΑ από συστάσεώς του, έκλεισαν τα μάτια. Ο Κασσελάκης μπορεί να κάνει πολιτική ταμπουρωμένος στο χλιδάτο ξενοδοχείο των 500 ευρώ τη βραδιά, αλλά ο συριζαίος από το δυάρι στο Παγκράτι στηρίζει το τζακούζι του από όπου και αν προέρχεται. Και μπορεί να γελάμε σήμερα με αυτά, αλλά δεν αποκλείεται αύριο να κλαίμε.<br /><br />Το εκπληκτικό είναι ότι όσο ο Κασσελάκης υπόσχεται αστακούς, τόσο εκτοπίζει από την επικαιρότητα τον Νίκο Ανδρουλάκη, που είναι σοβαρότερος πολιτικά, με την κλασική έννοια. «Ο πρωθυπουργός προτιμά τη λάιφσταιλ αντιπολίτευση», παραπονέθηκε εκείνος στον ΣΚΑΪ [14/5], λες και ο Μητσοτάκης φταίει που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κόμμα για τα πρωινάδικα!<br /><br />Σε πραγματικούς αριθμούς, ο Κασσελάκης παραμένει πολύ χαμηλά στις δημοσκοπήσεις. Υψηλά ποσοστά εξακολουθεί να παίρνει εκείνος εναντίον του οποίου σύσσωμη η αντιπολίτευση επιτίθεται. Στην ερώτηση ποιον θεωρείτε καταλληλότερο πρωθυπουργό, το 41% απαντά τον Μητσοτάκη, το 14% τον Κασσελάκη και το 7% τον Ανδρουλάκη [Interview, 12/3]. Η έλλειψη στοιχειώδους σοβαρότητας, πολιτικής συγκρότησης και αξιόπιστης προσδοκίας ότι κάποιος από την αντιπολίτευση θα κυβερνήσει καλύτερα, αποτυπώνονται σαφώς.<br /><br />Στη γλώσσα των δημοσκόπων το χαρακτηριστικό της ΝΔ λέγεται «κυβερνησιμότητα». Η πλάκα, οι πόζες, ο σαματάς και η διαμαρτυρία δεν αγγίζουν την πλειοψηφία. Γελάνε, ίσως διασκεδάζουν, αλλά μένουν μακριά. Τίποτα πιο αμάχητο από την κοινή και τετράγωνη λογική, μέσα στον καταιγισμό της πολιτικής κερδοσκοπίας. </span><p></p><p><span style="font-size: large;">Σοφία Γιαννακά-iefimerida.gr<br /> </span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-85962671522016234732024-03-16T07:18:00.001+02:002024-03-16T07:18:32.232+02:00Εξυπνάδες<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1O2VP_hdv5I9ubZhM9GXEtMcl-AF-abzuJEXc3SljGfgD_sR0tJ9O0zkHW3gKvhqOEoorvNCW3Xe3FI0bJg7v8r5FQ_xsAx_Ftselod5qfivkfiGbnIdekAf9VkUKM8BRHMxB3ogubh0cp0NKTjvpWBmPXZFHl6Ph5K_VTZzDsAwl_EtzA9_DRmKoPD4/s288/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="175" data-original-width="288" height="175" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1O2VP_hdv5I9ubZhM9GXEtMcl-AF-abzuJEXc3SljGfgD_sR0tJ9O0zkHW3gKvhqOEoorvNCW3Xe3FI0bJg7v8r5FQ_xsAx_Ftselod5qfivkfiGbnIdekAf9VkUKM8BRHMxB3ogubh0cp0NKTjvpWBmPXZFHl6Ph5K_VTZzDsAwl_EtzA9_DRmKoPD4/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.jpg" width="288" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Το πρόβλημα</strong> με τα περιουσιακά και τα επιχειρηματικά του Κασσελάκη δεν είναι ένα αλλά δύο.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Πρώτον</strong>, ότι δεν γνωρίζουμε ποια είναι.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Οι εξηγήσεις</strong>
είναι ασαφείς, γενικόλογες και ενίοτε αντιφατικές. Συνήθως δίνει δυο –
τρεις διαφορετικές εκδοχές για το ίδιο θέμα. Πότε μπήκε, πότε βγήκε, τι
δραστηριότητα είχε κι άλλα τέτοια αδιευκρίνιστα πράγματα.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Δεύτερον</strong>, ότι δεν γνωρίζουμε αν είναι σύννομα.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ξέρουμε</strong>,
για παράδειγμα, πως σύμφωνα με νόμο του 2016 δεν δικαιούται να μετέχει
σε εταιρείες του εξωτερικού. Αλλά αποκαλύφθηκε ότι τον Δεκέμβριο 2023,
τρεις μήνες μετά την εκλογή του, διατηρούσε τουλάχιστον μία εταιρεία στο
Ντελαγουέρ με την οποία δανειοδότησε το κόμμα του.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Τώρα δηλώνει</strong> ότι δεν εμπλέκεται πουθενά. Τι συνέβη λοιπόν; Άγνωστο.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Επιτρέψτε μου</strong> όμως να πω πως όλα αυτά είναι μπερδεμένα πράγματα.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Και φυσικά</strong> θα ελεγχθούν τον Ιούνιο 2024 όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ καταθέσει για πρώτη φορά δήλωση «πόθεν έσχες».</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Διευκρίνιση</strong>.
Σύμφωνα με νόμο του 2023, ο Κασσελάκης ήταν υπόχρεος να καταθέσει
δήλωση «πόθεν έσχες» εντός 90 ημερολογιακών ημερών από την εκλογή του.
Δηλαδή έως τις 22 Δεκεμβρίου 2023.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Δεν χρειάστηκε</strong>
διότι η κατάθεση των<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;"> δηλώσεων πήρε παράταση για τεχνικούς λόγους έως
τον προσεχή Ιούνιο και η παράταση αυτή παρέσυρε και τον Κασσελάκη.</span><p></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Θα ελεγχθεί λοιπόν</strong> και εκείνος τον Ιούνιο όπως φυσικά όλοι οι υπόχρεοι «πόθεν έσχες» πολιτικοί και πολίτες.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ</strong> συνεπώς δεν αποτελεί καμία ειδική περίπτωση, ούτε υπόκειται σε κάποια ξεχωριστή διαδικασία.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Και ο Μητσοτάκης</strong>
και ο Ανδρουλάκης και ο Κουτσούμπας και ο Χαρίτσης και ο Τσίπρας, όλοι
οι πολιτικοί φίλοι ή αντίπαλοί του, έχουν ελεγχθεί επανειλημμένα, σε
ετήσια βάση και θα ελεγχθούν ξανά με τον ίδιο τρόπο.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Η συζήτηση</strong> φυσικά είναι ενοχλητική. Το καταλαβαίνω.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Να σημειώσω όμως</strong>
πως θα είχε αποφευχθεί αν από τις πρώτες μέρες της εκλογής του ο ίδιος ο
Κασσελάκης είχε δώσει σαφείς κι ακριβείς εξηγήσεις για τις
επιχειρηματικές του δραστηριότητες.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Τι έχει</strong>, τι κάνει, τι προτίθεται να κάνει για να τις καταστήσει σύννομες μέσα στα πλαίσια που ορίζει ο νόμος.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Στην πραγματικότητα</strong>
δηλαδή πρόκειται για μια άχαρη συζήτηση που φούντωσε μόνη της επειδή
φτάσαμε να κουβεντιάζουμε το αυτονόητο όταν το ζητούμενο ήταν απλώς να
εφαρμοστεί το νόμιμο.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Αν μάλιστα</strong> ο Κασσελάκης
διατηρούσε διάφορες επιφυλάξεις για το «πόθεν έσχες» των αντιπάλων του
θα ήταν καλοδεχούμενος στην κουβέντα αφού είχε πρώτα ξεκαθαρίσει το δικό
του.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Διότι η πολιτική</strong> δεν γίνεται με υπονοούμενα. Ούτε με εξυπνάδες.</span></p><p><span style="font-size: large;"> Γ. Πρετεντέρης-ΤΟ ΒΗΜΑ<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-70642826839231099142024-03-15T06:18:00.004+02:002024-03-15T06:18:52.001+02:00Όταν σε κυνηγούν τα φαντάσματα του παρελθόντος <div class="row article__body">
<div class="col overflow-hidden js-article-body-wrapper js-article-500667">
<div><p><span style="font-size: large;"> </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdwxnUSjByoBTxpc1SZUnnfoskKVn6TV9cTCIhX66b8vHpsvRxq94OrZMIsaSJJ_sWlESawe651PECdt2Jckq1NRIdQtfWzu-H-puFw4QRhtVrkCemlUytfaAx1zaetiTf-Vv7iKQv8wxVhcPP9fbogFZfWXpF-rdHih8x2pzVQjEvcFyUL8j4c5bdtgQ/s275/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="183" data-original-width="275" height="183" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdwxnUSjByoBTxpc1SZUnnfoskKVn6TV9cTCIhX66b8vHpsvRxq94OrZMIsaSJJ_sWlESawe651PECdt2Jckq1NRIdQtfWzu-H-puFw4QRhtVrkCemlUytfaAx1zaetiTf-Vv7iKQv8wxVhcPP9fbogFZfWXpF-rdHih8x2pzVQjEvcFyUL8j4c5bdtgQ/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.jpg" width="275" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;">Είδαν κι αποείδαν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, προβληματισμένοι
(αν όχι απογοητευμένοι) με τα ευρήματα όλων ανεξαιρέτως των
δημοσκοπήσεων του τελευταίου διαστήματος κι αποφάσισαν να το ρίξουν στην
πολιτική και να αφήσουν κατά μέρος τις εσωκομματικές ίντριγκες. Θετικό,
θετικότατο βήμα.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Βέβαια, με τον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει πάντα ένα μεγάλο ΑΛΛΑ…</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Ο νέος πρόεδρος του κόμματος παρουσίασε τις 5 μεταρρυθμίσεις του
φορολογικού πλαισίου, οι οποίες κατά τη γνώμη του ιδίου και των ειδικών
που συμβουλεύτηκε θα δώσουν ώθηση στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας και
αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Μέχρις εδώ καλά. Είναι ζητούμενο η κατάθεση προτάσεων, ακόμη κι αν
αυτές δεν είναι κοστολογημένες και βρίσκονται σε επίπεδο διακηρύξεων και
ευχών.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Κάπου εκεί, όμως, αρχίζει το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Το συγκεκριμένο πλαίσιο προτάσεων, είναι άλλη μία προσπάθεια
απογαλακτισμού της νέας ηγεσίας του κόμματος από <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">την παλαιά και, κυρίως
από τα πεπραγμένα της κυβερνητικής θητείας.</span><p></p>
<p><span style="font-size: large;">Αυτό φάνηκε τουλάχιστον από την αντίδραση του αψίκορου βουλευτή
Χανίων, ο οποίος έσπευσε να αποθεώσει τις προτάσεις του νέου προέδρου,
λέγοντας πως είναι «η πιο σοβαρή, αριστερή πρόταση που έχει ακουστεί τα
τελευταία 30 χρόνια».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Αβίαστα προκύπτει το ερώτημα: ο κ. Πολάκης, συμμετείχε ή όχι στην
ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στις κυβερνήσεις του; Οι προτάσεις
και οι πολιτικές που υιοθετήθηκαν κατά την κυβερνητική θητεία του
κόμματος είχαν τύχει της έγκρισης του κ. Πολάκη ή είχε περιοριστεί στη
σιωπή και άρα, αποδοχή; Πότε ήταν σοβαρές και αριστερές προτάσεις για
την οικονομία, επί Τσίπρα ή επί Κασσελάκη; Ποιες οι διαφορές ανάμεσα
στις δύο περιόδους και τις αντίστοιχες προτάσεις;</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Φυσικά, κανείς δεν περιμένει απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Θα ήταν μάταιη μια τέτοια προσδοκία.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Είναι απόλυτα θεμιτή και κατανοητή η αγωνιώδης προσπάθεια της νέας
ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ αφενός να διαχωρίσει τη θέση της από το βεβαρημένο
παρελθόν του κόμματος και, αφετέρου να κατοχυρώσει τη δεύτερη θέση στις
επερχόμενες ευρωεκλογές. Μια πιθανή τρίτη θέση, θα ανοίξει τους ασκούς
του Αιόλου με άδηλο, μα εκ των προτέρων τρομακτικό μέλλον.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Στον ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν διακρίνονταν για τη λεπτότητα στην εκφορά του
δημόσιου λόγου, ενώ στις εσωκομματικές τους διαδικασίες τα πράγματα
ξέφευγαν πολλές φορές. Η προσωρινή «ανακωχή» στις χοντράδες που
ακούστηκαν το τελευταίο διάστημα, δεν θα διαρκέσει πολύ και πάντως το
καλοκαίρι θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε, όπως τον παλιό καλό
καιρό, τον αυθεντικό ΣΥΡΙΖΑ, εκείνον που στον DNA του έχει τα γονίδια
της εχθροπάθειας και της τοξικότητας. <br /><br />Απλά τώρα, παραδέρνοντας
ανάμεσα στο πουθενά και άπειρο, προσπαθεί να μαζέψει κάπως τα κομμάτια
του και γλείφοντας τις πληγές του να πορευτεί όσο μπορεί πιο αξιοπρεπώς
προς τις εκλογές. Το πρόβλημα του, όμως, είναι πως δεν τον πιστεύει πια
κανείς.</span></p></div>
</div>
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><span style="font-size: large;">Δ. Τριανταφυλλίδης-liberal.gr<br /></span>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-5686668239639333982024-03-14T06:06:00.002+02:002024-03-14T06:06:38.422+02:00Το «ιδιωτικό» ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyT2GFiQI-WM8M6nn0cCzsYbb1xJdTKA9g_01Y70_h1Vb0_TNbTbb0YgGPmpnFbRRNHJQsogvSNEyc9NFjRxPU2izYtgyEiF3DolnTIRvIsrErWiC_GjjlDN8DowDAqzqhgMnEHPn_aDf1OT6nHoqTl2rnUy3Kq512KKcm5L-SQj1aC-sXLgcJBGVub7I/s720/1710358867252_6043077.jpg.webp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyT2GFiQI-WM8M6nn0cCzsYbb1xJdTKA9g_01Y70_h1Vb0_TNbTbb0YgGPmpnFbRRNHJQsogvSNEyc9NFjRxPU2izYtgyEiF3DolnTIRvIsrErWiC_GjjlDN8DowDAqzqhgMnEHPn_aDf1OT6nHoqTl2rnUy3Kq512KKcm5L-SQj1aC-sXLgcJBGVub7I/s320/1710358867252_6043077.jpg.webp" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><div class="row article__body">
<div class="col overflow-hidden js-article-body-wrapper js-article-500675">
<div><p><span style="font-size: large;">Όταν η <strong>Εύα Καϊλή</strong> ενεπλάκη στις γνωστές περιπέτειες, ο <strong>Νίκος Ανδρουλάκης</strong>
δεν την κατηγόρησε ότι αποτελεί όνειδος για το ΠΑΣΟΚ. Την κατήγγειλε
ότι ήταν Δούρειος Ίππος της ΝΔ. Λες και η ηθική απαξία αυτών για την
οποία κατηγορείτο, επαυξάνετο εάν την επικολλούσε στο κυβερνητικό κάδρο.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Γράφαμε τότε Δεκέμβρη 22, και με τίτλο «Θέλει ο Ανδρουλάκης ένα μικρό
προσωπικό ΠΑΣΟΚ;»: Δεν ήταν μια κίνηση αντιπολιτευτικής μικροπολιτικής η
καταγγελία περί Δούρειου Ίππου. Σε εκείνο που στοχεύει, κατά τους
προβληματιζόμενους εντός ΠΑΣΟΚ, είναι η επιβολή άτεγκτης πειθαρχίας.
Φοβούνται ότι οι ανωτέρω δηλώσεις αποτελούν προείκασμα επιβολής του ενός
ανδρός αρχή.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Και με αφορμή την αποχώρηση του <strong>Λοβέρδου </strong>γράφαμε τον
Ιούνιο του 2023: Προσωπικώς είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι ο
Ανδρουλάκης φρόντισε να υπονομεύσει την υποψηφιότητα των βουλευτών που
στήριξαν Λοβέρδο, αλλά και τον ίδιο. Την ίδια εποχή που ο Λοβέρδος σε
δημοσκοπήσεις υπερτερούσε του τότε Περιφερειάρχη Αττικής Γ. Πατούλη.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Τώρα νέα εστία καχυποψίας για αυταρχική, αρχηγοκεντρική νοοτροπία
Ανδρουλάκη, δημιουργήθηκε με την εκδήλωση του <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">Ινστιτούτου για τη
σοσιαλδημοκρατία (InSOcial) και με θέμα «Αξιοβίωτη Ελλάδα 2030 – Εθνικός
διάλογος για την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον».</span><p></p>
<p><span style="font-size: large;">Αξιομνημόνευτη πρωτοβουλία. Αποτυπώνει περιβαλλοντική ευαισθησία και
στοχεύει να εκπέμψει εικόνα σοβαρότητας και κυβερνησιμότητας του
κόμματος.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Αλλά και σε αυτή την περίπτωση, από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, καταλογίζεται αυταρχισμός και <strong>κλειστοφοβική λογική αποκλεισμών</strong>
εκ μέρους του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Του καταλογίζεται ότι διέπεται από
συνωμοτική λογική παλιάς ΠΑΣΠ, στις δολιχοδρομίες της οποίας έχει
διαπρέψει επιτυχώς.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Για παράδειγμα στην προηγούμενη ημερίδα του InSocial για την Παιδεία,
τότε που ο Ανδρουλάκης έριξε τη φωτοβολίδα περί «Σκανδιναβικού
μοντέλου», (για να εισπράξει στη συνεδρίαση της Κ.Ο. από τη Νάντια
Γιαννακοπούλου ότι αυτό δεν υπήρχε στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ), ένας εκ των
ομιλητών ήταν ο αρμόδιος τομεάρχης του ΠΑΣΟΚ, και προσκείμενος στον
Ανδρουλάκη, <strong>Στέφανος Παραστατίδης</strong>.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Τώρα ο αρμόδιος τομεάρχης Περιβάλλοντος <strong>Μανώλης Χριστοδουλάκης</strong>
δεν εκρίθη ικανός να εκπροσωπήσει το κόμμα σε μια ημερίδα με
αντικείμενο τον τομέα κομματικής ευθύνης του! Αντ΄ αυτού θα μίλησε ο
αρχηγός για να καλύψει το κενό!</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Από την πλευρά του Χριστοδουλάκη η «αποβολή» του από τη λίστα των
ομιλητών ερμηνεύεται ως αποτέλεσμα της δυσαρέσκειας που προκάλεσε στη
Χαριλάου Τρικούπη η συμμετοχή του στην εκδήλωση «Απέναντι στην κυριαρχία
Μητσοτάκη, ποιος;», όπου παραβρέθηκε ομού μετά των Διονύση Τεμπονέρα
και Έφης Αχτσιόγλου.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Τα κεντρικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όπως ο γραμματέας του Ανδρέας
Σπυρόπουλος, υποστήριζαν τότε ότι το κόμμα δεν είχε λάβει γνώση για τη
συγκεκριμένη εκδήλωση και συμμετοχή, την οποία χαρακτήριζαν ως
«προβληματική».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Ο Χριστοδουλάκης είχε «αυθαδιάσει» προς την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ,
λέγοντας «Δεν χρειάζομαι άδεια για να πηγαίνω σε εκδηλώσεις»! Βέβαια για
να μην επέλθη οριστική ρήξη, φρόντισε να στείλει και το νομιμόφρων
μήνυμα, πως η απάντησή του στο ερώτημα της εκδήλωσης, θα ήταν
«Απέναντι στον Μητσοτάκη το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης»!</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Φυσικά υπάρχει και μια ανομολόγητη αιτία του χθεσινού αποκλεισμού
του. Ο Χριστοδουλάκης, πρώην γραμματέας του κόμματος επί Φώφης
Γεννηματά, προβάλει ως ο επικρατέστερος δελφίνος, όταν εκπνεύσει η
αρχηγία Ανδρουλάκη. Και αυτή σίγουρα θα υποστεί κλυδωνισμούς εάν παρά
τις αναταράξεις που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ δεν κατορθώσει να καταλάβει
τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Ο Ανδρουλάκης ελέγχει τον κομματικό μηχανισμό. Άλλωστε σε αυτό τον
έλεγχο οφείλεται κατά πολύ η εκλογή του – ο δεύτερος λόγος ήταν η ηλικία
του. Επειδή απέναντι ήταν ο Τσίπρας, που είχε αναδειχθεί ως το νέο
πρόσωπο, πρόβαλε η ανάγκη ενός νέου προσώπου και στο ΠΑΣΟΚ.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Μόνο που η εκλογή αυτή αφορούσε τον κόσμο του οργανωμένου ΠΑΣΟΚ και
των πολύ πιστών ψηφοφόρων του. Αριθμητικά δηλαδή αποτελούσαν έναν
μικρόκοσμο, και η εκλογή εσωτερική διευθέτηση διεξήχθη με την κοινωνία
απόμακρη. Ακόμη πιο περίκλειστος μικρόκοσμος ήταν αυτός της ΠΑΣΠ, τον
καιρό που ο Ανδρουλάκης αποτέλεσε ηγεμονική δύναμη.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Τώρα καθώς το ΠΑΣΟΚ φιλοδοξεί να γίνει δεύτερο κόμμα, η θέαση έχει
επαυξηθεί. Τα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ αποτελούν θέμα και θέαμα της κεντρικής
πολιτικής σκηνής και των πολιτών. Η συνωμοτική λογική ΠΑΣΠ με
αποκλεισμό των εσωτερικών αντιπάλων, μικραίνει το ΠΑΣΟΚ. Είναι μια
λογική εκλογικώς αντιπαραγωγική.</span></p></div>
</div>
</div><p><span style="font-size: large;"> Γ. Σιδέρης-liberal.gr<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-79325085945602268502024-03-13T07:13:00.001+02:002024-03-13T07:13:13.082+02:00Τελική<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjjyOv_iuvHq3BbUYAlVAvNRJ4rrTcEIpxOqOQKPkG9FZflqpDIJyfxawghyphenhyphenSFDoupHMRI7_Vah4e6RbqfOOf6QVhlDpm5fPIMVzWFld7y7gwYADhqFwyapqVSHARxILoxHYVgezqzqhOIl_brKW7DFDwfY3APxbCMaY0M3c_KUbG8j9vXAiKiAC3i_d8/s1990/tzakri-e1710244278725.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1315" data-original-width="1990" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjjyOv_iuvHq3BbUYAlVAvNRJ4rrTcEIpxOqOQKPkG9FZflqpDIJyfxawghyphenhyphenSFDoupHMRI7_Vah4e6RbqfOOf6QVhlDpm5fPIMVzWFld7y7gwYADhqFwyapqVSHARxILoxHYVgezqzqhOIl_brKW7DFDwfY3APxbCMaY0M3c_KUbG8j9vXAiKiAC3i_d8/s320/tzakri-e1710244278725.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;"><strong>«Ήταν πρωί</strong> του Αυγούστου» τραγουδούσε ο Μίκης Θεοδωράκης αλλά τελικά πέσαμε έξω στους μήνες.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Δεν ήταν παρά</strong>
«πρωί του Οκτώβρη» που η Θεοδώρα Τζάκρη ανακοίνωσε τον «πόλεμο αστραπή»
που «θα υποστεί το Μαξίμου» («ΤΑ ΝΕΑ», 6/10). «Blietzkrieg» τον έλεγε ο
αείμνηστος Γκουντέριαν.</span></p><div class="floated-div" data-google-query-id="CMWLjKa88IQDFWE0VQgdOIgLUA" id="300x250_m1" style="margin: 3rem auto;"> </div><p><span style="font-size: large;"><strong>Τελικά</strong> κάπου σκάλωσε η αστραπή. Και «τον ήπιαμε».</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Φτάσαμε </strong>λοιπόν
«ένα πρωί του Μάρτη» πάλι η Τζάκρη να απειλεί ότι «το Συνέδριό μας
πυροδότησε την τελική μας αντεπίθεση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη» (Mega,
2/3).</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Προσέξτε</strong>, παρακαλώ. Είναι η τελική αντεπίθεση. Όλες οι προηγούμενες ήταν τρόπον τινά για ζέσταμα.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Φυσικά</strong>
δεν μπορώ να προεξοφλήσω το αποτέλεσμα μιας τελικής αντεπίθεσης, ούτε
να στενοχωρήσω τους επιτιθέμενους, αλλά αναρωτιέμαι μήπως κάηκαν στο
ζέσταμα. Διότι στο μεταξύ εξαϋλώθηκε ο μισός ΣΥΡΙΖΑ.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ενώ</strong> στο «γελαστό παιδί» δεν την έπεσαν «οι φασίστες» (όπως τραγουδούσε ο μεγάλος Μίκης) αλλά κάτι κουκουλοφόροι.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Παράξενα πράγματα</strong>. Διότι δεν ξέρω τι θα γίνει με την αντεπίθεση αλλά ο πρόεδρος της Τζάκρη χρωστάει μερικές εξηγήσεις.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Οχι μόνο</strong>
για τα «αστακοκάραβα» και άλλες δραστηριότητες που <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">ερευνά ήδη η
Δικαιοσύνη. Αλλά για δύο δυσώδεις υποθέσεις που δεν εμπλέκουν τον ίδιο
αλλά τον προκάτοχό του και το κόμμα του.</span><p></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Εννοώ</strong> τη Novartis και τις τηλεοπτικές άδειες.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Αλλωστε</strong>
οι γενικούρες που αναμασάει περί «διεθνούς σκανδάλου» και «δημοσίου
συμφέροντος» περνάνε μόνο στα Σφακιά και μετά από πολλές ρακές
(«Καθημερινή της Κυριακής», 10/3).</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Επειδή όμως</strong>
μπορεί ο αρχηγός της Τζάκρη να βρισκόταν τότε στο Ντελαγουέρ ή το Μαϊάμι
και να μην έμαθε, δεν έχω πρόβλημα να του εξηγήσω το θέμα. Διότι είναι
πολύ απλό.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Η υπόθεση Novartis</strong> δεν αφορά τις επιχειρηματικές πρακτικές μιας εταιρείας, σκανδαλώδεις ή μη.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Αλλά την εμπλοκή</strong>
χωρίς στοιχεία δέκα πολιτικών στελεχών της αντιπολίτευσης από ένα
παραδικαστικό κύκλωμα που αναφερόταν στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Και οι τηλεοπτικές άδειες</strong> δεν έχουν καμία σχέση με δημόσια έσοδα.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Αλλά με την προσπάθεια</strong>
για την οποία καταδικάστηκε ο Παππάς «13-0» στο Ειδικό Δικαστήριο να
χρησιμοποιήσει τις άδειες για να ελέγξει την τηλεόραση στο όνομα του
ΣΥΡΙΖΑ.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Γι’ αυτά εγκαλείται</strong> ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό ψιλο-παραδέχτηκε ο πρώην αρχηγός του και τότε πρωθυπουργός.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Συνεπώς</strong> δεν μπορεί ο νέος αρχηγός να κάνει το παγόνι.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Αν δεν ξέρει</strong>,
να ρωτήσει. Αν ρωτήσει, θα μάθει. Αν μάθει, θα φρίξει. Κι αν φρίξει, θα
διώξει όλους τους εμπλεκόμενους σε αυτές τις αθλιότητες.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Κι ας περιμένει</strong> λίγο η τελική αντεπίθεση. Ούτως ή άλλως, δεν βλέπω το Μαξίμου έτοιμο να πέσει.</span></p><p><span style="font-size: large;"> Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-23400340088895631932024-03-12T07:02:00.004+02:002024-03-12T07:02:36.256+02:00 Κι όμως σύντροφοι δεν είναι, ακριβώς έτσι <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfUTds3sNJyvNAW107NRneNkFvLya5Lu5ohDgWSB5-K7tG59n_q_JCbGZ5SppAcEWaYWVe-3x7T2As1A12BwKKc2a5VLLiqKeRCYF7qKRS-84xV2gS2EcMWuoWNLk3h8cb0qLazyENVHJe0_boruS0d0F-0yxxOxuNwhxGzbNEMRs1lArrwg1WZ1_ZSDY/s279/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="181" data-original-width="279" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfUTds3sNJyvNAW107NRneNkFvLya5Lu5ohDgWSB5-K7tG59n_q_JCbGZ5SppAcEWaYWVe-3x7T2As1A12BwKKc2a5VLLiqKeRCYF7qKRS-84xV2gS2EcMWuoWNLk3h8cb0qLazyENVHJe0_boruS0d0F-0yxxOxuNwhxGzbNEMRs1lArrwg1WZ1_ZSDY/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.jpg" width="279" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><div class="articleTopInfo">
<h3><span style="font-size: large;">Η μισή αλήθεια δεν είναι αλήθεια. Το συμπέρασμα
αναφορικά με τις δηλώσεις του Δημήτρη Κουτσούμπα σχετικά με Sugar
Daddies, Sugar Babies και άλλα τέτοια. Εχουμε και λέμε λοιπόν. Μετά από
έρευνα που έκανα</span></h3>
</div>
<div class="articleContainer__media">
</div>
<div class="cnt"><span style="font-size: large;">
Ναι συμβαίνει. Όμως πρέπει ο σύντροφος να γνωρίζει ότι το κίνητρο αυτών
των επιδόσεων δεν είναι η κάλυψη διδάκτρων και άλλων τέτοιων. Τότε; Μα
το κάνουν για να εξασφαλίσουν μια τσάντα Louis Vuitton, για να
αποκτήσουν I Phone τελευταίας τεχνολογίας. Ακόμα για ένα ταξίδι στο
εξωτερικό και για να ξεφαντώσουν απολαμβάνοντας, φερ ειπείν, Αντώνη Ρέμο</span><span style="font-size: large;"><br />
Μάλιστα ο ειδήμων της ιστορίας που για ευνόητους λόγους δεν επιθυμεί να
αποκαλυφθεί το όνομά του, υπογράμμισε «εγώ δεν ξέρω ούτε μία». Εννοεί
φοιτήτρια να εκδίδεται για δίδακτρα</span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<div class="bannerWrp stickyBanner configurable-element mceNonEditable server-side-component" data-component="Atcom.Sites.ProtoThema.Components.HtmlSnippets.Banner" data-configuration-type="Atcom.Sites.ProtoThema.Models.Banners.BannerConfiguration, Atcom.Sites.ProtoThema" data-plugin-mobsticky="">
<div class="bannerCnt bannerWrp__inner">
</div>
</div><span style="font-size: large;">
Πάμε παρακάτω. Ο σύντροφος Κουτσούμπας προσπέρασε μια πραγματικότητα που
συνέβαινε κατά την ένδοξη πορεία του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού»
στη Μόσχα του Κρεμλίνου. Οπου τα πιο λουσάτα ξενοδοχεία που φιλοξενούσαν
αλλοδαπούς, προερχόμενους από την «κόλαση» του Δυτικού καπιταλισμού,
ήταν περικυκλωμένα από χιλιάδες πρόθυμες νέες Ρωσίδες</span><span style="font-size: large;"><br /></span>
<div class="bannerWrp stickyBanner configurable-element mceNonEditable server-side-component isVideo" data-component="Atcom.Sites.ProtoThema.Components.HtmlSnippets.Banner" data-configuration-type="Atcom.Sites.ProtoThema.Models.Banners.BannerConfiguration, Atcom.Sites.ProtoThema" data-plugin-mobsticky="">
<div class="bannerCnt bannerWrp__inner">
<div class="bannerWrp">
<div class="inReadVideo">
</div>
</div> </div>
</div><span style="font-size: large;">
Οι οποίες δεν πήγαιναν, όπως ισχυρίζεται η φτηνής ποιότητα προπαγάνδα,
για ένα ζευγάρι κάλτσες. Πήγαιναν, προθύμως, προκειμένου να <span><a name='more'></a></span>εξασφαλίσουν
δολάρια ώστε στη συνέχεια μ αυτά τα επισκεφθούν καταστήματα
καταναλωτικά τα οποία πωλούσαν στους ξένους μόνο με ξένο συνάλλαγμα.
Τουτέστιν δολάρια.<br /></span>
<span style="font-size: large;"><br />
Πάμε ακόμα πιο κάτω. Όπως με πληροφόρησε γνωστός μου, επισκέπτης
λουσάτων «περιοχών» στο Σίντνευ της Αυστραλίας, μία τέτοια πρόθυμη
ηλικίας είκοσι και τεσσάρων ετών, μάλιστα παντρεμένη, όταν την ρώτησε
«γιατί το κάνεις;» εκείνη απάντησε με την φράση «If you don’ t like this
«fucking» business you never get it in to it»<br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<div class="bannerWrp stickyBanner configurable-element mceNonEditable server-side-component" data-component="Atcom.Sites.ProtoThema.Components.HtmlSnippets.Banner" data-configuration-type="Atcom.Sites.ProtoThema.Models.Banners.BannerConfiguration, Atcom.Sites.ProtoThema" data-plugin-mobsticky="">
<div class="bannerCnt bannerWrp__inner">
</div>
</div><span style="font-size: large;">
Που μεθερμηνευόμενο, ελευθέρως, πάει να πει «αν δεν το γουστάρεις δεν
κάνεις γι αυτή τη δουλειά». Καλύτερα-λέω εγώ-να κάνεις κάτι άλλο<br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<div class="bannerWrp configurable-element mceNonEditable server-side-component" data-component="Atcom.Sites.ProtoThema.Components.HtmlSnippets.Banner" data-configuration-type="Atcom.Sites.ProtoThema.Models.Banners.BannerConfiguration, Atcom.Sites.ProtoThema" data-plugin-mobsticky="">
<div class="bannerCnt bannerWrp__inner">
</div>
</div><span style="font-size: large;">
Πρέπει ακόμα να επικαλεστώ, σχετικά με την ταχύτατη αναπτυσσόμενη
πορνεία, ότι στις ΗΠΑ, σύμφωνα με στοιχεία που κατατέθηκαν στο Κογκρέσο,
ο ετήσιος τζίρος ολόκληρου του κύκλου με την επωνυμία «Sex», δηλαδή από
πορνό και πορνεία μέχρι sex shops και άλλα τέτοια, ξεπερνάει ακόμα και
τον αντίστοιχο της πολεμικής βιομηχανίας<br /></span>
<span style="font-size: large;"><br />
Με απλά λόγια το αρχαιότερο επάγγελμα της Υφηλίου, αναπτύσσεται σε όλες
τις χώρες, με ασύλληπτους ρυθμούς, για τον απλούστατο λόγο ότι το χρήμα
είναι εύκολο, γρήγορο και μαύρο. Σκεφτείτε μόνο τα ποσά που μπορεί να
εξασφαλίσει ένα τέτοιο πρόθυμο κορίτσι μέσα σε διάστημα ενός μηνός.
Σκεφτείτε ακόμα την φρενίτιδα του καταναλωτικού ονείρου. Σκεφτείτε τους
μύριους πειρασμούς. Και σκεφτείτε τον σχεδιασμό που κάνουν αυτές οι
κοπέλες για το μέλλον τους<br /></span>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<div class="bannerWrp stickyBanner configurable-element mceNonEditable server-side-component" data-component="Atcom.Sites.ProtoThema.Components.HtmlSnippets.Banner" data-configuration-type="Atcom.Sites.ProtoThema.Models.Banners.BannerConfiguration, Atcom.Sites.ProtoThema" data-plugin-mobsticky="">
<div class="bannerCnt bannerWrp__inner">
</div>
</div><span style="font-size: large;">
Και τέλος ένα έχω να πω. Και στο παρελθόν το έχω γράψει. Σήμερα, ηρωίδα
είναι το όμορφο, γοητευτικό κορίτσι του μόχθου που αντιστέκεται σε όλους
αυτούς τους πειρασμούς και που στο τέλος της ημέρας λέει σε όλους
αυτούς που την περιτριγυρίζουν με δέλεαρ το χρήμα «Fuck You»!</span></div><p><span style="font-size: large;"> Δ. Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-3336487587898503992024-03-11T06:58:00.004+02:002024-03-11T06:58:53.159+02:00Γέρνει..<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBL0FZ_ZhPO81P2RsN5MpRRF2SZdwrTrMfMJ2b6_RwvRnCYY3cUiFbffSRJfTgZbqeqyxkyaLqJd_s-wdJYTIxzBKCdMcYtFTXpbZa_OI2GeQCGxCxP812MshDrPN2ZpUWfi55g_AZI-tWd68X6hkeMlek9Ogtfw8Z3qkLpnoiVB7fXegH4pYN5cU-ZJo/s290/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="174" data-original-width="290" height="174" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBL0FZ_ZhPO81P2RsN5MpRRF2SZdwrTrMfMJ2b6_RwvRnCYY3cUiFbffSRJfTgZbqeqyxkyaLqJd_s-wdJYTIxzBKCdMcYtFTXpbZa_OI2GeQCGxCxP812MshDrPN2ZpUWfi55g_AZI-tWd68X6hkeMlek9Ogtfw8Z3qkLpnoiVB7fXegH4pYN5cU-ZJo/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.jpg" width="290" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><div class="articleTopInfo">
<h3><span style="font-size: large; font-weight: normal;">Στα δύσκολα χρόνια των μνημονίων και του ΣΥΡΙΖΑ
που πέρασε η χώρα, μεταξύ άλλων θεωριών, υπήρχαν και αρκετοί που
υποστήριζαν ότι η δοκιμασία αυτή θα λειτουργήσει ευεργετικά στην
ελληνική κοινωνία, γιατί επιτέλους οι πολίτες θα αντιληφθούν ότι οι
θεωρίες της Αριστεράς και των κομμουνιστικών καθεστώτων είναι κενές
ουσίας, συχνά αποτελούν φληναφήματα που δεν αντέχουν στην πράξη και
«ευδοκιμούν» μόνο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και χρονικές συγκυρίες
- όχι όμως για πολύ</span></h3>
</div>
<div class="articleContainer__media">
</div>
<div class="cnt"><span style="font-size: large;">
Το ψέμα γενικώς έχει κοντά ποδάρια.</span><span style="font-size: large;"><br />
Η αλήθεια είναι ότι τότε δεν ήμουν και τόσο σίγουρος γι’ αυτή τη θεωρία
(ότι όταν κυβερνήσουν θα μάθει ο κόσμος περί τίνος πρόκειται), αλλά
σήμερα φαίνεται ότι όντως οι πολίτες αντιμετωπίζουν πιο ώριμα ή έστω πιο
δύσπιστα τις αερολογίες, τις πομφόλυγες και τις κωλοτούμπες όλων των
κομμάτων βεβαίως και όχι μόνο της Αριστεράς. </span><span style="font-size: large;"><br />
Διακρίνουν επίσης πιο εύκολα και τα λάθη της κυβέρνησης και τα κρίνουν
και αν αυτό δεν προκύπτει ιδιαίτερα στα δημοσκοπικά ποσοστά, εμφανίζεται
στα ποιοτικά ευρήματα και θεωρώ ότι καταγράφονται και στον «σκληρό
δίσκο» της κοινής γνώμης.</span><span style="font-size: large;"><br />
Ας επιχειρήσουμε να δούμε, για παράδειγμα, τα τελευταία ευρήματα των
δημοσκοπήσεων όπου παρατηρείται μια σταθεροποίηση και... <span><a name='more'></a></span>κάτι προς τα
πάνω για τον ΣΥΡΙΖΑ, μια μάλλον απρόσμενη κάμψη για το ΠΑΣΟΚ, την ίδια
ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κυριολεκτικά διαμελιστεί, και μια μάλλον
φυσιολογική κάμψη της κυβέρνησης μέσα σε μία εβδομάδα συναισθηματικά
φορτισμένη λόγω του ετήσιου μνημοσύνου για τα Τέμπη.<br /></span>
<span style="font-size: large;"><br />
Μια εξήγηση που μπορεί να δοθεί για το έστω και ελαφρύ rebound του
ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως από τους δημοσκόπους, είναι η αύξηση της έστω και οριακής
συσπείρωσης των οπαδών του κόμματος λόγω αυτού καθαυτού του γεγονότος
του Συνεδρίου - ένα σημαίνον γεγονός συσπειρώνει από μόνο του,
υποστηρίζουν οι ειδικοί.<br /></span>
<span style="font-size: large;"><br />
Εγώ θα πρόσθετα και μια «τσαντίλα» αρκετών φίλων του ΣΥΡΙΖΑ που άκουσα
να λένε «μα τι δουλειά έχει ο Τσίπρας να θέλει να τον ρίξει (τον
Κασσελάκη), αφού μόλις πριν από λίγους μήνες εξελέγη» κ.λπ. Αν η ελαφρά
ανάκαμψη θα έχει συνέχεια ή όχι, δεν μπορεί κανείς να το προβλέψει,
πάντως μοιάζει δύσκολο, αφού το προφίλ και τα λεγόμενα του Κασσελάκη δεν
ταιριάζουν καθόλου στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο άνθρωπος δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ... με την
καμία, που λένε, και άρα μπορεί να αλιεύσει ψήφους από όπου αλλού πλην
της αυθεντικής συριζαίικης δεξαμενής. Αν αυτή η δεξαμενή φτάνει να
αναπληρώσει εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ, είτε από δεξιά είτε από αριστερά, θα
φανεί.<br /></span>
<span style="font-size: large;"><br />
Πιο «ενδιαφέρουσα περίπτωση» είναι το ΠΑΣΟΚ και ειδικά ο Ανδρουλάκης, ο
οποίος φυσιολογικά θα έπρεπε με την κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ και τη φθορά
της δεύτερης τετραετίας μιας οποιασδήποτε κυβέρνησης μόνο να ανεβαίνει,
μόνο πάνω να έχει και σε καμία περίπτωση κάτω. Το 32% του ΣΥΡΙΖΑ έγινε
17% και το 17% περίπου 14%, πώς γίνεται το ΠΑΣΟΚ να παλεύει στα ίδια με
τις εθνικές εκλογές, δηλαδή 12%-14%; Εστω και το 41% της Ν.Δ. έγινε 35%,
τι πήρε το «όμορο» ΠΑΣΟΚ;<br /></span>
<span style="font-size: large;"><br />
Η εξήγηση είναι τόσο απλή όσο και καταφανής, το ΠΑΣΟΚ επισήμως αλλάζει
θέσεις σε βασικά ζητήματα της νομοθετικής ατζέντας που θέτει η κυβέρνηση
ή παίρνει εξαρχής λάθος στάση, στις απόψεις και τα επιχειρήματα που
προβάλλονται επικρατούν το «ναι μεν αλλά», η θολούρα και εντέλει η
άρνηση, το «όχι σε όλα», ενώ ο ίδιος ο αρχηγός του δεν είναι πουθενά.
Και προς επίρρωση αυτών, προχθές ο κ. Ανδρουλάκης κατέφυγε στην «εύκολη
λύση Τσίπρα», ότι για όλα φταίνε τα media. Τι είχες, Γιάννη, τι είχα
πάντα...<br /></span>
<span style="font-size: large;"><br />
Προφανώς νομίζει ο κ. Ανδρουλάκης ότι η κοινή γνώμη δεν έχει καταλάβει
τι έχει συμβεί με τη συνεχή αλλαγή στάσης του στον νόμο για τα μη
κρατικά πανεπιστήμια ή θεωρεί ότι δεν καταλαβαίνει το... φιλοθέαμον
κοινό, ενώ αντιθέτως ο κόσμος το ’χει τούμπανο. Το ίδιο έκανε το ΠΑΣΟΚ
και με την επιστολική ψήφο που τα μπέρδεψε δίχως λόγο για έναν πολύ απλό
και ξεκάθαρο νόμο, που δίνει το δικαίωμα σε όλους που είναι
εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους να ψηφίσουν.<br /></span>
<span style="font-size: large;"><br />
Μοιάζει ο κ. Ανδρουλάκης να μην καταλαβαίνει ότι ο λαϊκισμός και η
«συριζολαγνεία» δεν ταιριάζουν στους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους του
ΠΑΣΟΚ και θεωρεί ότι οι αριστεροί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ που εγκαταλείπουν
τον Κασσελάκη θα πάνε σε αυτόν, ενώ είναι ηλίου φαεινότερον ότι όσοι
θέλουν να φύγουν από τον «Τσιπρικό ΣΥΡΙΖΑ» μπορεί να πάνε οπουδήποτε
αλλού εκτός από ένα κόμμα που λέγεται ΠΑΣΟΚ. Το ακούν και βγάζουν σπυριά
οι Συριζαίοι, μόνο ο Ανδρουλάκης δεν το ξέρει. Κάθε νομοσχέδιο που
περνάει ο Μητσοτάκης τρώει κι ένα μικρό (δεν απέμεινε και πολύ) κομμάτι
κεντρώων ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ, είτε με τα μη κρατικά πανεπιστήμια,
είτε με τα ομόφυλα ζευγάρια, είτε με τους Ποινικούς Κώδικες, είτε με την
ψήφο των αποδήμων. Και ακόμα δεν τελείωσε, αν συνεχίσει έτσι, έχει κι
άλλο η κατηφόρα.</span></div><p><span style="font-size: large;"> Τ. Καραμήτσος-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-51703727784462584362024-03-10T06:56:00.003+02:002024-03-10T06:56:59.815+02:00Τα αντιθετικά ενός λιλιπούτειου… Τραμπ <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGDW9GqheplAXKY5efQ6yoCyxo5RknFeKK4gFK2pCHChSgShHi1QtnooNa_dPA2PEknB9stgY0vdlrDCYc-AuwYNevwwiWCDxHF2pV4ecl7jUuetPRxenCDGSsxuHXqvy59YeQirwdFnou2Ui4lvqsDy2kH37bHWWc8rLlnEUrUm05fN5Ocul4rdk2qb4/s720/1710018418082_kasselakissideris.jpg.webp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGDW9GqheplAXKY5efQ6yoCyxo5RknFeKK4gFK2pCHChSgShHi1QtnooNa_dPA2PEknB9stgY0vdlrDCYc-AuwYNevwwiWCDxHF2pV4ecl7jUuetPRxenCDGSsxuHXqvy59YeQirwdFnou2Ui4lvqsDy2kH37bHWWc8rLlnEUrUm05fN5Ocul4rdk2qb4/s320/1710018418082_kasselakissideris.jpg.webp" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><div class="row article__body">
<div class="col overflow-hidden js-article-body-wrapper js-article-500033">
<div><p><span style="font-size: large;">Ημέρα <strong>«εσωτερικής εφόδου»</strong> στον <strong>ΣΥΡΙΖΑ </strong>σήμερα για τον <strong>Κασσελάκη.</strong> Διεξάγονται εκλογές για την ανάδειξη Νομαρχιακών Επιτροπών και συντονιστικών οργάνων των <strong>οργανώσεων Βάσης (Οργανώσεις Μελών). </strong>Και όπως φάνηκε από τις χουλιγκανικές εκδηλώσεις των φαν του στο συνέδριο, μάλλον θα κατισχύσει της εσωκομματικής διαδικασίας.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Έτσι θα γίνει και κυρίαρχος του κομματικού μηχανισμού, και
ενδυναμωμένος, θα ανοίξει τον δρόμο για την αλλαγή του ονόματος και του
συμβόλου του κόμματος. Άλλωστε, αυτοί που θα μπορούσαν να του
εναντιωθούν, φρόντισαν βιαστικά και άστοχα να αποχωρήσουν, και
βρίσκονται παραπαίοντες μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Τα εμπόδια που θα μπορούσαν να ανακόψουν την επέλασή του στο πολιτικό πεδίο, είναι δύο: Οι <strong>ευρωεκλογές</strong>, καθώς μόνος του, σε ώρα μαχητικού ενθουσιασμού, <strong>έθεσε το όριο 17%</strong> - όριο των <strong>δεύτερων εκλογών του 2023.</strong></span></p>
<p><span style="font-size: large;">Και όντως θα μπορούσε να το προσεγγίσει αν δεν είχε υπάρξει η διάσπαση, καθότι ο <strong>ΣΥΡΙΖΑ </strong>έχει ανακόψει την ελεύθερη πτώση του, ενώ τα ποσοστά του, αν προστεθούν και εκείνα τη <strong>Νέας Αριστεράς</strong>, που είναι σαρξ εκ της <strong>συριζαϊκής σαρκός</strong>, υπερβαίνουν κατά πολύ το καθηλωμένο <strong>ΠΑΣΟΚ.</strong></span></p>
<p><span style="font-size: large;">Το δεύτερο πρόβλημα σχετίζεται με τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. <strong>Τις εξωχώριες εταιρίες του</strong>,
που <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">σύμφωνα με τον ίδιο είναι διαφανείς και φορολογημένες, αλλά αυτό
αφορά το αμερικανικό δημόσιο. Το ελληνικό το αφορά η συνεχιζόμενη
ιδιοκτησία ενώ είναι αρχηγός κόμματος. Εξ ου και η παρέμβαση της
εισαγγελίας για ενδεχόμενη παραβίαση του νόμου περί «πόθεν έσχες»
αρχηγών κομμάτων.</span><p></p>
<p><span style="font-size: large;">Τα ανωτέρω ενδεχομένως να αποτελέσουν εμπόδια και να ανακόψουν την
ορμητική είσοδο του Στέφανου στην πολιτική σκηνή, στην οποία ήδη
καταλαμβάνει προσωπικό χώρο. Όχι τόσο ως πρόεδρος του <strong>ΣΥΡΙΖΑ </strong>αλλά ως συγκεκριμένη «πολιτική» περσόνα.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Φάνηκε και από την απόρριψη της πρότασης Τσίπρα για προσφυγή στη
βάση, που επεφύλαξε το συνέδριο. Ναι μεν παρενέβησαν δολοπλόκα στελέχη
για να την αναχαιτίσουν, αλλά η στάση τους αυτή εναρμονίστηκε με τη
διάθεση της πλειοψηφίας των συνέδρων.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Και στο περιβάλλον <strong>Τσίπρα </strong>έμειναν απογοητευμένα
έκπληκτοι, από το πόσο γρήγορα τον ξεπέρασαν τα μέλη που κάποτε
ορκίζονταν στο όνομά του. Που γι’ αυτούς προσωποποιούσε το όνειρο της <strong>κυβερνώσας Αριστεράς</strong>, αλλά τον αντιμετώπισαν σαν να είναι ήδη «χθες».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Αν ο <strong>Στέφανος </strong>ξεπεράσει τις συμπληγάδες των ευρωεκλογών και της εισαγγελίας, έχει μέλλον λαμπρόν. Είναι το ίδιο αδίστακτος με τον <strong>Τσίπρα </strong>αλλά
περισσότερο λαϊκιστής. Ο πρώην είχε τουλάχιστον συνεκτικό πολιτικό λόγο
στον λαϊκισμό του. Ο Στέφανος είναι «όσα παίρνει ο άνεμος». Αλλά έχει
δημιουργήσει <strong>fanclub </strong>που τον ακολουθεί φανατικά και αποδέχεται άκριτα κάθε δήλωσή του.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Όπως ας πούμε αυτή για τα μη κρατικά μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια.
Λέει όχι, και την ίδια στιγμή ανατρέπει πάγιες θέσεις της Αριστεράς. Οι
οπαδοί του τον χειροκρότησαν και σε κανέναν δε φάνηκε ιερόσυλη και
αντιαριστερή, η φράση του «Χωρίς έρευνα δεν μπορεί να διασυνδεθεί το
πανεπιστήμιο με την αγορά εργασίας».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Σωστή θέση, αλλά η σύνδεση πανεπιστημίου με την αγορά εργασίας μπορεί να είναι επιχείρημα της <strong>ΝΔ </strong>και του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ. Επουδενί του <strong>ΣΥΡΙΖΑ </strong>και της <strong>εκείθεν Αριστεράς.</strong>
Αυτοί καταγγέλλουν την συγκεκριμένη πρακτική επειδή, λέει, θέτει την
επιστημονική γνώση στην υπηρεσία των μεγάλων πολυεθνικών. Επειδή με
αυτόν τον τρόπο, η επιστήμη εμπορευματοποιείται, αλλοιώνεται η
ουμανιστική προσφορά της, και γίνεται υπηρέτης του Κεφαλαίου!</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Το ακόμη πιο αντιθετικό ήταν ότι πρότεινε: «Δημιουργία
αυτοδιοικούμενων πυλώνων ξένων πανεπιστημιακών προγραμμάτων εντός των
ελληνικών πανεπιστημίων. Έτσι θα έρθουν πανεπιστήμια με κύρος στην
Ελλάδα»!</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Δηλαδή ο αρχηγός που λέει όχι στα ξένα πανεπιστήμια (σε αυτά που θα
έρθουν σε δικούς τους χώρους, με δικούς τους πόρους, και με τα δίδακτρα
των φοιτητών), ζητά να διαθέσει το ελληνικό κράτος δικούς του πόρους και
δικούς του χώρους, για να έρθουν ξένα πανεπιστήμια αυτοδιοικούμενα
μάλιστα, εντός των ελληνικών!</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Πέρασε και αυτή η σουρεαλιστική θέση της πλήρους ασυναρτησίας, απαρατήρητη. Ουδείς τον έκρινε, ουδείς τον έψεξε!</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Από την άλλη επέδειξε ότι αποτελεί μια μικρογραφία του Τραμπ, στο πιο
αριστερό, με αφορμή την παρέμβαση της εισαγγελίας για το Πόθεν Έσχες:
Ειρωνεύτηκε την ελληνική Δικαιοσύνη, δηλώνοντας:</span></p>
<p><span style="font-size: large;">«Έχει τα πιο γρήγορα αντανακλαστικά στον κόσμο. Όταν αναλαμβάνει να
υπερασπιστεί την κυβέρνηση Μητσοτάκη απέναντι στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο
που βοά για την κατάλυση του κράτους δικαίου στην Ελλάδα. Όταν
αναλαμβάνει να στείλει σπίτι τους, αντί για τη φυλακή, βιαστές
πρωθυπουργικούς φίλους και στελέχη της ΝΔ που παρανομούν.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Όταν αναλαμβάνει να με στοχοποιήσει για το δάνειο που έδωσα στο κόμμα
μου για να μη μείνουν απλήρωτοι τις γιορτές οι εργαζόμενοι. Από τα
δεδουλευμένα μου στις ΗΠΑ, όχι από σακούλες από επιχειρηματίες».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Βέβαια, την ίδια μέρα η δικαιοσύνη διέταξε έρευνα και για τα <strong>email </strong>της <strong>Μισέλ.</strong> Αλλά ο Στέφανος… δεν το έμαθε!</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Δεδομένου ότι δεν έχει <strong>βουλευτική ασυλία</strong>, θα πρέπει η <strong>Δικαιοσύνη </strong>να
τον καλέσει να τεκμηριώσει αυτά που λέει, ειδικά για τις σακούλες με
χρήματα. Γιατί τελευταία φορά που ακούστηκαν χρήματα σε σακούλες, ήταν
από τον Καλογρίτσα και αφορούσαν το κόμμα του.</span></p></div>
</div>
</div><p><span style="font-size: large;"> Γ. Σιδέρης-Φιλελεύθερος <br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-70578057025398087342024-03-09T06:46:00.001+02:002024-03-09T06:46:24.227+02:00Φεμινιστικές αναισθησίες, αριστερές χυδαιότητες<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH99g2maa-f7FoVDGgKjU4wS7pdEgU4sJALmI5fuJKtQL3UQ1rX7P1GFv3cw2R51PVHm3_Q2yb54StgQ1AjCm-iPVsfLx59a_jCTuii5IhemrurzgANbme5qA5430Nk3kaiVqw0AjxlFkg5qCbZUS2DJXb4qogtBhb5msLBgRTLIqQsY9AEnX2h0wck40/s720/1709930458835_6099789.jpg.webp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiH99g2maa-f7FoVDGgKjU4wS7pdEgU4sJALmI5fuJKtQL3UQ1rX7P1GFv3cw2R51PVHm3_Q2yb54StgQ1AjCm-iPVsfLx59a_jCTuii5IhemrurzgANbme5qA5430Nk3kaiVqw0AjxlFkg5qCbZUS2DJXb4qogtBhb5msLBgRTLIqQsY9AEnX2h0wck40/s320/1709930458835_6099789.jpg.webp" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><div class="row article__body">
<div class="col overflow-hidden js-article-body-wrapper js-article-499946">
<div><p><span style="font-size: large;">Χθες ήταν η «Ημέρα της Γυναίκας». Φαντάζομαι ουδείς
νουνεχής πολίτης θα περίμενε οι φεμινίστριες να διοργάνωναν πορεία στα
γραφεία του ΚΚΕ διαμαρτυρόμενες για τα <strong>χυδαία</strong> - <strong>σεξιστικά</strong>
σχόλια του γραμματέα του Κόμματος. Είναι γεγονός πως το Κόμμα τυγχάνει
μιας ευρύτερης ασυλίας και ως εκ τούτου αυτές οι δηλώσεις του <strong>Δ. Κουτσούμπα</strong> δεν ενόχλησαν τις «προοδευτικές» γυναικείες συλλογικότητες.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Επίσης, υποθέτω πως ουδείς νουνεχής πολίτης θα περίμενε οι
φεμινίστριες να έλεγαν μια κουβέντα για τις κακοποιημένες γυναίκες των <strong>κιμπούτς.</strong> Και πώς να πουν, αφού είναι με το μέρος των βιαστών - τρομοκρατών. Στις πορείες τους ανεμίζουν σημαίες της Παλαιστίνης και της <strong>Χαμάς.</strong></span></p>
<p><span style="font-size: large;">Όλος αυτός ο χώρος των συλλογικοτήτων και των ομάδων κοινωνικής
κριτικής και ακτιβισμού, τυφλωμένος από ένα ανεξήγητο μίσος για τον
τρόπο ζωής μας συντάσσεται με αυτούς που θέλουν να τον καταστρέψουν. Δε
βλέπουν πως οι <strong>αφιονισμένοι τρομοκράτες</strong> τους πρώτους που θα εξοντώσουν είναι αυτούς που οι «ευαίσθητες» συλλογικότητες των δυτικών κοινωνιών υπερασπίζονται.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Η δολοφονική επιδρομή στο φεστιβάλ Νόβα στις 7 Οκτωβρίου 2023, δεν
προέκυψε. Δεν περνούσαν από εκεί τυχαία οι τρομοκράτες της Χαμάς και
άρχισαν να δολοφονούν. Πήγαν εκεί, με τα αλεξίπτωτά τους γιατί γνώριζαν
ποιοι έκαναν το πάρτι και τους δολοφόνησαν γιατί <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">εκπροσωπούσαν αυτό που
οι τρομοκράτες μισούσαν. Το Άλλο, τη διαφορετικότητα. Αν ζούσαν στη Γάζα
θα τους πετούσαν από τις ταράτσες.</span><p></p>
<p><span style="font-size: large;">Όλα αυτά οι <strong>φεμινιστικές συλλογικότητες</strong> τα
προσπερνούν. Ο αγώνας τους είναι ενταγμένος στην ανατροπή του
καπιταλιστικού συστήματος. Κατά βάθος συμφωνούν με τον σ. Κουτσούμπα. Ο
καπιταλισμός φταίει για την εκπόρνευση. Τα πάντα αφορούν τις παραγωγικές
δυνάμεις και τις παραγωγικές σχέσεις. Αν αυτές ανατραπούν, θα αλλάξουν
και οι συνειδήσεις.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Κάτι τέτοιο αποτυπωνόταν με έξοχο τρόπο στην ταινία του Ντάνιελ
Εσπινόζα «Child 44», όπου στη Σοβιετική Ένωση, σε μια σοσιαλιστική
κοινωνία, ήταν αδιανόητο να υπάρχει ένας κατά συρροή δολοφόνος. Και αν
παρ΄όλα αυτά υπήρχε, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα και για
τους ελάχιστους που τολμούσαν να τη δουν!</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Με τούτα και με κείνα ο φεμινισμός έχει χάσει το διεθνιστικό του
μήνυμα. Δεν αγκαλιάζει τις γυναίκες όλου του κόσμου που βασανίζονται,
δολοφονούνται, βιάζονται, αλλά μόνον αυτές που οι θύτες βρίσκονται στον
δυτικό κόσμο. Οι άλλες, οι γυναίκες των κιμπούτς, οι γυναίκες του Ιράν,
οι ομοφυλόφιλοι του ισλαμικών χωρών, άνδρες και γυναίκες, βρίσκονται έξω
από την εμβέλεια της ευαισθησίας των φεμινιστριών των δυτικών
κοινωνιών.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Συνεπώς, η <strong>απόλυτη σιωπή,</strong> μέχρις αναισθησίας, με την
οποία αντιμετώπισαν οι ημεδαπές φεμινίστριες τις σεξιστικές δηλώσεις
Κουτσούμπα - Σοφιανού - Παπαρήγα, δε θα πρέπει να μας εκπλήσσει. Και ο
Κουτσούμπας και ο Σοφιανός και η Παπαρήγα έχουν υψηλά ιδανικά και μπορεί
να λένε και καμιά κουβέντα παραπάνω.</span></p></div>
</div>
</div><p><span style="font-size: large;"> Σ. Μουμτζής-liberal.gr<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-21316108061090664272024-03-08T06:00:00.001+02:002024-03-08T06:00:00.137+02:00Ντουβάρια<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6KvMVNid66eioSakMPx9SvHf4bUqb1oh7_yvtSKGRL8UycgIoSgJ07889seNn9rSKltxTa0gLpdYLUnthQUzJRP-_W4An_GhJKgw8cz4HDSD3VKKYz8eMjtUsxSqiCWxZ-prANcfGYoR9Wl1EWKR_5hxTpOxGfD-BzPTbZRIaPVhV536R9u00QNv9Y9w/s1200/EKPA.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6KvMVNid66eioSakMPx9SvHf4bUqb1oh7_yvtSKGRL8UycgIoSgJ07889seNn9rSKltxTa0gLpdYLUnthQUzJRP-_W4An_GhJKgw8cz4HDSD3VKKYz8eMjtUsxSqiCWxZ-prANcfGYoR9Wl1EWKR_5hxTpOxGfD-BzPTbZRIaPVhV536R9u00QNv9Y9w/s320/EKPA.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Η γιαγιά μου έλεγε</strong> πως «όσο κι αν βαράς το ντουβάρι, ντουβάρι θα μείνει». Και (να σημειώσω) η γιαγιά μου δεν ήταν συνταγματολόγος.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Οι διαπρεπέστεροι</strong> συνταγματολόγοι εξηγούν πως η ρύθμιση για τα «μη κρατικά» Πανεπιστήμια δεν παρουσιάζει πρόβλημα συνταγματικότητας.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ακόμη και</strong> το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής παραπέμπει (τελικά) στα δικαστήρια για να κριθεί το ζήτημα.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Αν δεν κάνω λάθος</strong>
τα «κράτη δικαίου» (για τα οποία κόπτονται εσχάτως διάφοροι…) έτσι
λειτουργούν. Δεν αποφασίζουν με ξύλο, ούτε με τραμπουκισμούς, ούτε με
καταλήψεις.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Το ερώτημα όμως</strong> είναι άλλο. Τι τους ενοχλεί;</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Από τη στιγμή</strong>
που τίποτα δεν αλλάζει στα δημόσια Πανεπιστήμια που λειτουργούν σήμερα,
τι τους πειράζει αν θα υπάρξουν και «άλλα» Πανεπιστήμια όπου θα
πηγαίνουν «άλλοι» φοιτητές και θα διδάσκουν «άλλοι» διδάσκοντες;</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ομολογώ πως</strong> δεν έχω ακούσει ούτε μία λογική απάντηση, παρά μόνο πως «το απαγορεύει το Σύνταγμα» που (όπως είδαμε) μάλλον δεν το απαγορεύει.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Επί της ουσίας</strong> όμως ποιο είναι το θέμα τους;</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ζούμε</strong>
σε μια ελεύθερη χώρα όπου το <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">δημόσιο και το ιδιωτικό συνυπάρχουν εδώ
και δεκαετίες. Διαλέγεις και παίρνεις. Στην εκπαίδευση, στις μεταφορές,
στην υγεία, στην ασφάλιση, παντού.</span><p></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Για την ακρίβεια</strong> όμως όχι παντού.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Διότι</strong>
ως προς τα Πανεπιστήμια η ελευθερία επιλογής απαγορεύεται. Ισχύει
δηλαδή ένα αναχρονιστικό για σύγχρονη κοινωνία κρατικό μονοπώλιο – το
οποίο έχει καταργηθεί ακόμη και στο αλάτι ή τα σπίρτα…</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Θα καταλάβαινα</strong> ενδεχομένως τις αντιδράσεις αν έμπαινε σε αμφισβήτηση η δωρεάν και δημόσια εκπαίδευση. Αλλά τέτοιο θέμα δεν τίθεται.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Συνεπώς</strong> τι τους ενοχλεί; Τους ενοχλεί το «άλλο». Το «διαφορετικό». Το «ανταγωνιστικό».</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Εκείνο</strong> που θα μπορούσε να αποδειχθεί «καλύτερο» και δεν τους περιλαμβάνει.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Εκείνο</strong> που θα καταργήσει εκ των πραγμάτων ένα κρατικό μονοπώλιο που τρέφει αδιάκριτα όσους το υπηρετούν με δημόσιο χρήμα.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Αν τους αρέσει</strong>, κανένα πρόβλημα. Σε μια ελεύθερη χώρα δεν θα τους στερήσει κανείς την εμπειρία της «κοινωνικοποίησης» στην ανοησία.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Την ίδια στιγμή όμως</strong>
κανείς δεν μπορεί να στερήσει κι από τους άλλους το δικαίωμα να
σπουδάσουν διαφορετικά. Να πάνε σε καλύτερα Πανεπιστήμια, να ανοίξουν τα
στραβά τους και να ξελαμπικάρει το μυαλό τους.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Η συζήτηση</strong> λοιπόν θα ήταν πραγματικά ουσιώδης αν δεν αφορούσε παρωχημένες ιδεοληψίες, κουτοπόνηρο εαυτουλισμό ή συνωμοσιολογίες ανικάνων.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Αν επικεντρωνόταν</strong> δηλαδή σε ένα μοναδικό ζητούμενο: πώς θα φτιάξουμε καλύτερα Πανεπιστήμια.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Πώς θα οργανώσουμε</strong> μια εκπαίδευση αντάξια του 21ου αιώνα. Είτε είναι δημόσια είτε ιδιωτική, αδιάφορο.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Τα υπόλοιπα</strong>, θα έλεγε η αείμνηστη γιαγιά μου, είναι για τα ντουβάρια.</span></p><p><span style="font-size: large;"> Γ. Πρετεντέρης-ΤΟ ΒΗΜΑ<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-51923957754274484682024-03-07T05:33:00.001+02:002024-03-07T05:33:46.591+02:00Από υπηρέτες του Θεού, Δερβέναγες της κοινωνίας και του Κράτους<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7j5dr87bOpLc6UjF5Cta45AvL0IAb5QnqLJFn45_-a_sFWNJ3alO46t3M7AO4vdGeqzZkLnSph0cZqjrfyZpVYM5wxRhKON9bapBF0xHP-t4QZL1M50X9LJnCXkXdM71iYCP2npoP02K3KGEl_6COIuqpo5xqQQBhZ9rh23Bs2cGUh35AQWuSgjZpbRY/s309/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="163" data-original-width="309" height="163" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7j5dr87bOpLc6UjF5Cta45AvL0IAb5QnqLJFn45_-a_sFWNJ3alO46t3M7AO4vdGeqzZkLnSph0cZqjrfyZpVYM5wxRhKON9bapBF0xHP-t4QZL1M50X9LJnCXkXdM71iYCP2npoP02K3KGEl_6COIuqpo5xqQQBhZ9rh23Bs2cGUh35AQWuSgjZpbRY/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.jpg" width="309" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><div class="row article__body">
<div class="col overflow-hidden js-article-body-wrapper js-article-499603">
<div><p><span style="font-size: large;">Δηλώνουν και είναι υπηρέτες του Θεού αλλά αξιώνουν να γίνουν αφεντάδες του κράτους και της κοινωνίας. Η <strong>ιεραρχία</strong> έχει μετατρέψει το πλέον ανοιχτό, ενοποιητικό και αγαπητικό δόγμα του <strong>χριστιανισμού</strong>, σε μια εξουσιαστική σέχτα απόλυτης εκκοσμίκευσης, κοινωνικού αυταρχισμού, και προσωπικής αλαζονείας.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Μετά την κραυγαλέα αντίθεσή τους στον <strong>γάμο</strong> των <strong>ομοφυλοφίλων</strong>,
για τον οποίο δεν τους πέφτει κανένας λόγος (αφού πρόκειται για μια
σύμβαση μεταξύ Πολιτείας και Πολίτη), οι Συνοδικοί Ιεράρχες άρχισαν την
αντίσταση με κλεφτοπόλεμο.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Αποφάσισαν να εορτασθεί η Κυριακή της Ορθοδοξίας, στο Καθολικό της
Μονής Πετράκη, σπάζοντας μια μακροχρόνια παράδοση λαμπρότητας. Στόχος
τους να στείλουν το μήνυμα ότι δεν επιθυμούν την παρουσία πολιτικών
προσώπων που τάχθηκαν υπέρ του νόμου.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Έτσι δεν θα παραστεί και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η οποία κατά
παράδοση εκφωνούσε το «Πιστεύω» στον μητροπολιτικό ναό. Θα την
αντικαταστήσει ο Αρχιεπίσκοπος! Προφανώς, δεν θα ανταποκριθούν και στην
πρόσκληση της κας <strong>Σακελλαροπούλου</strong>, να παραβρεθούν στο εθιμοτυπικό γεύμα που τους παραθέτει ανήμερα την Κυριακή της Ορθοδοξίας.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Το παράδοξο «προνουντσιαμέντο» της Μονής Πετράκη, μάλλον δεν είναι η
κορύφωση του πολέμου που <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">ξεκίνησαν με την Πολιτεία και την κοινωνία. Και
δεν είναι η αρχή του βεβαίως.</span><p></p>
<p><span style="font-size: large;">Προϋπήρξαν: Το -μη προβλεπόμενο συνταγματικά- δημοψήφισμα που
πρότεινε ο Ιερώνυμος. Ακολούθησαν εξουσιαστικές συμπεριφορές βαθμοφόρων.
Όπως αυτή του αρχιμανδρίτη της Σεραφείμ του ναού της Αγίας Μαρίνας, ο
οποίος καθυστέρησε για μια ώρα την κοπή πίτας τοπικού συλλόγου Αρκάδων,
μέχρι να φύγει ο... υπηρέτης του Σατανά, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Παύλος
Χρηστίδης, επειδή ψήφισε τον νόμο.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Το επεισόδιο δεν έγινε καν στον χώρο της εκκλησίας αλλά σε «ουδέτερο»
έδαφος. Και δεν αρκέστηκε σε αυτό ο… μειλίχιος υπηρέτης του Χριστού,
αλλά στοχοποίησε και την οικογένεια του βουλευτή, αναρτώντας στα
κοινωνικά δίκτυα φωτογραφία της γυναίκας του και των παιδιών του!</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Από την κακόφωνη χορωδία του παραληρηματικού μίσους δεν θα έλειπε φυσικά και ο Μητροπολίτης Πειραιά, Σεραφείμ. Αποφάσισε ότι θα<strong> διακόπτεται</strong> η <strong>Θεία Κοινωνία</strong>
σε όσους βουλευτές ψήφισαν υπέρ. Και η τιμωρία θα ισχύει μέχρι… να
ακυρωθεί το «αίσχιστο νομοθέτημα» από το ίδιο το Κοινοβούλιο που το
ψήφισε!</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Στην Κέρκυρα η Γενική Ιερατική Σύναξη της μητρόπολης, εγγραφείσα καθ΄
υπόδειξιν του Μητροπολίτη Νεκταρίου, απαιτεί από τους τοπικούς
βουλευτές Δημήτρη Μπιάγκη του ΠΑΣΟΚ και Αλέξανδρο Αυλωνίτη του ΣΥΡΙΖΑ,
να απέχουν από οποιαδήποτε εκκλησιαστική εκδήλωση. Και προφανώς δεν
αφορά μόνο τους εντός της εκκλησίας χώρους, αλλά όπου οι εκπρόσωποι της
Εκκλησίας παρευρίσκονται. Σε παραδοσιακά λατρευτικά έθιμα και σε
κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως εκείνη του Χρηστίδη.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Και αφού τα κάνουν οι μεγάλοι, γιατί να μην ακολουθήσουν τα χνάρια
τους οι μικροί; Όπως ας πούμε ο τοπικός ιερέας στην Αγία Κυριακή
Τρικάλων, ο οποίος κήρυξε ανεπιθύμητους τους βουλευτές του νομού που
ψήφισαν. Και αν τολμήσουν να τον παρακούσουν, προφανώς θα προτάξει τα
στιβαρά του στήθη αφού δηλώνει ότι θα τον βρουν «ανάχωμα»!</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Ναι, να δεχτούμε ότι δεν είναι θέμα Ιερώνυμου, όπως λένε οι
γνωρίζοντες τα της εκκλησίας. Ο ίδιος είναι μειλίχιος και με περίσσια
κατανόηση, αλλά υποχρεώνεται να φερθεί ανελαστικά επειδή πιέζεται από
τους συνοδικούς και την «αφρισμένη» λαϊκή βάση της εκκλησίας.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Ενδεχομένως! Αλλά ουδείς τον υποχρέωσε να μιμηθεί τον λαοπλάνο
Χριστόδουλο και να ζητάει δημοψήφισμα, ή να παραινεί τους δημοσιογράφους
να κάνουν «πολλές βαπτίσεις αλλά όχι τέτοιους γάμους».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Ναι, οι ιερωμένοι δικαιούνται να έχουν γνώμη, όπως όλοι μας.
Δικαιούνται και να μην τελούν τέτοιους γάμους στις εκκλησίες τους.
Άλλωστε ουδείς τους υποχρέωσε. Αλλά η επήρεια της γνώμης τους φτάνει ως
τους τοίχους ή το προαύλιο της εκκλησίας τους.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Όταν θέλουν να την επιβάλλουν στο κοινωνικό σύνολο, γίνονται οι
πρώτοι αιρετικοί. Ξεχνούν την ευαγγελική ρήση «Ό Θεός αγάπη εστί». Και
αν ακόμη οι τελούντες παρόμοιο γάμο θεωρούνται «αμαρτωλοί», η
συμπεριφορά τους προς αυτούς δεν κατηχείται από τον Ιησού, αλλά από τους
Φαρισαίους που χλεύαζαν τον Ιησού για τις επαφές του με τελώνες και
αμαρτωλούς.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Βέβαια, στην πραγματική ζωή τα πράγματα είναι πιο πεζά. Με τον μη<strong> διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας</strong>,
οι ιερωμένοι διαιωνίζουν την εξουσιαστική τους φιλοδοξία. Την ηγεμονία
επί του κοινωνικού συνόλου και του πολιτικού προσωπικού. Πολύ περισσότερο
που τμήμα του τελευταίου τους παρέχει αφορμές, χρησιμοποιώντας τους ως
«ψηφοσυλλέκτες».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Γιατί οι υπηρέτες του Θεού κομματίζονται και λειτουργούν ως
κομματάρχες υποψηφίων - αναφερόμαστε στους λειτουργούς της mainstream
εκκλησίας, και όχι στους δεισιδαίμονες σκοταδιστές σχηματισμών, όπως η
Νίκη. Όπως έγινε στην Ηλιούπολη που ο Ιερέας επαινούσε στο εκκλησίασμα
βουλευτή που δεν ψήφισε και κατακρεουργούσε την ίδια στιγμή έτερο
βουλευτή του ιδίου κόμματος που ψήφισε!</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Οι αντιδράσεις τους πάντως δείχνουν και περιορισμένο ορίζοντα.
Κλεισμένοι στον παρωχημένο μικρόκοσμό τους, κείνται μακράν των ρευμάτων
της σύγχρονης κοινωνίας. Όταν οι δημοκοπήσεις δείχνουν ότι οι Έλληνες σε
ποσοστό άνω του 50% είναι υπέρ του συγκεκριμένου γάμου, δημιουργείται
κενό επικοινωνίας. Πώς θα πλησιάσουν για να προσελκύσουν αυτόν τον
κόσμο; Με ακατανοησία, διχασμό και πύρινους λόγους μίσους;</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Και φυσικά, όταν απαιτούν να επιβάλουν τις απόψεις τους στην
Πολιτεία, ενισχύουν εκείνα τα ρεύματα (που δεν είναι και μικρά) τα οποία
απαιτούν επί τέλους, τον διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Μωραίνει Κύριος όν βούλεται απολέσαι…</span></p></div>
</div>
</div><p><span style="font-size: large;"> Γ. Σιδέρης-liberal.gr<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-83387919497399249242024-03-06T06:02:00.003+02:002024-03-06T06:02:38.629+02:00Ατυχίες<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT7iygbIOpIipNGczwlyYgCaYQZVYD8TkNpJcmn24sj5wsGYrCjq51Ih1TdLi-8v77jZKBquZFRNEY-hUTpcKnjVP0-l4ssg4mpzPR0AtzP8uYH7eEENhFwMVs2Ay059nQzWxiCoE95D1P8DeJWbyxM2zR61tpvrhRFKCrAmnOk4b9f7Jg9Li2Z00Va9I/s2000/tsipras33.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1333" data-original-width="2000" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT7iygbIOpIipNGczwlyYgCaYQZVYD8TkNpJcmn24sj5wsGYrCjq51Ih1TdLi-8v77jZKBquZFRNEY-hUTpcKnjVP0-l4ssg4mpzPR0AtzP8uYH7eEENhFwMVs2Ay059nQzWxiCoE95D1P8DeJWbyxM2zR61tpvrhRFKCrAmnOk4b9f7Jg9Li2Z00Va9I/s320/tsipras33.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /> </span><p></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Δυσκολεύομαι</strong> να καταλάβω τον θόρυβο για τη δημόσια
αυτοκριτική του Τσίπρα. Τι διαφορετικό είπε ο πρώην πρωθυπουργός από όσα
οι κανονικοί άνθρωποι λέγαμε και γράφουμε εδώ και οκτώ χρόνια;</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Οτι υπήρξαν</strong>
παρεμβάσεις της κυβέρνησής του που ήταν (τουλάχιστον) «ατυχείς»; Οτι
κάποιοι δικοί του ήθελαν να βγάλουν τη χώρα από το ευρώ; Σιγά την
είδηση.</span></p><div class="floated-div" data-google-query-id="CO_Npsvf3oQDFcEIvwQd-sgPsg" id="300x250_m1" style="margin: 3rem auto;"> </div><p><span style="font-size: large;"><strong>Οτι χρησιμοποίησε</strong> η κυβέρνησή του τις τηλεοπτικές άδειες για να ελέγξει την τηλεόραση και την ενημέρωση; Χαίρω πολύ.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Οτι επικαλέστηκαν</strong>
τις επιχειρηματικές πρακτικές μια φαρμακευτικής εταιρείας για να
στείλουν στο εδώλιο δέκα κορυφαία στελέχη της αντιπολίτευσης για «το
μεγαλύτερο σκάνδαλο από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους»; Χαίρω πολύ
ξανά.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Η ίδια η δικαιοσύνη</strong> πέταξε στα άχρηστα τις κατασκευές, αρχειοθέτησε τις κατηγορίες και απάλλαξε τους ανθρώπους.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Άλλωστε</strong> και οι δυο ατυχείς παρεμβάσεις έχουν<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;"> εν τω μεταξύ κριθεί τελεσίδικα σε πολλαπλά επίπεδα δικαιοσύνης.</span><p></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Οι άδειες</strong> στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στο Ειδικό Δικαστήριο όπου καταδικάστηκε «13-0» ο τότε υπουργός Παππάς.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Η Novartis</strong> στην τακτική δικαιοσύνη και σε ένα άλλο Ειδικό Δικαστήριο.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Τι μπορούσε</strong>
δηλαδή να πει ο πρώην πρωθυπουργός; Να αναμασήσει τα παραληρήματα του
Πολάκη; Είπαμε: αριστερός είναι ο άνθρωπος, δεν είναι σούργελο.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Το ερώτημα</strong> όμως για μένα είναι άλλο.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Οταν λέγαμε</strong>
και γράφαμε αυτά που παραδέχεται σήμερα ο Τσίπρας, τι είχαν γίνει οι
κλαπατσίμπαλοι που τώρα κουνάνε το δάχτυλο για την ελευθερία του Τύπου
και το κράτος δικαίου; Πού ήταν οι συντάκτες και οι εφημερίδες τους;</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Τώρα τους ένοιαξε</strong>; Τώρα κατάλαβαν τι συνέβη; Ή μήπως γεννήθηκαν μετά το 2019 όταν έφυγε η κυβέρνηση με τις «ατυχείς παρεμβάσεις»;</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Είναι δηλαδή συνένοχοι</strong>, βραδύνοες ή νήπια;</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Διότι</strong> εδώ πλέον δεν είναι θέμα Τσίπρα. Είναι θέμα μιας τάξης ανθρώπων που επέτρεψε στις «ατυχίες» να εκδηλωθούν.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Που τις επικρότησε</strong>, τις παίνεψε, ενδεχομένως τις χειροκρότησε.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Που τις ονόμασε</strong> δικαιοσύνη, δημοσιογραφία ή διαφάνεια, αν και βουτηγμένοι στη μεθόδευση έως τον λαιμό.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Δεν θα αμφισβητήσω</strong>
λοιπόν ότι ήταν μια δύσκολη περίοδος για όλους μας. Για όσους
συνέπλευσαν. Και για όσους αντιστάθηκαν. Δόξα τον Θεό, τους ξέρουμε.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Η πολιτική παραδοχή</strong>
του πρώην πρωθυπουργού κλείνει ένα κεφάλαιο που είχε ήδη κλείσει. Και
το οποίο, αν θέλετε τη γνώμη μου, το έκλεισαν πρώτες η δημοκρατία και η
δικαιοσύνη.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Δεν θα καθόμαστε</strong> λοιπόν τώρα να
αντιδικούμε με τα απομεινάρια του ΣΥΡΙΖΑ. Κι είναι θετικό αν την
κατάληξη των πραγμάτων αποδέχεται πλέον δημόσια κι ο Τσίπρας.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Οχι γι’ αυτά</strong> που συνέβησαν. Αλλά για εκείνα που δεν πρέπει ξανά να συμβούν.</span></p><p><span style="font-size: large;">Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ <br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-87971847687586380172024-03-05T06:06:00.002+02:002024-03-05T06:06:32.237+02:00Θέλουν να χτυπήσουν τον Μητσοτάκη αλλά χτυπούν τη χώρα<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjywkOMSYIVVqEsHx78hcAIdEJv_dvO18SELv3dg9KFF5c8TEc-W_jXQaGmkwMa_d73UMUPDTJmbeP_t77P6jb3IvYC8gPxwF7XHzJp99znkXUGM8-W59EOPDRrwpMqBfOrJr7hToOsrv46sda-5hQ1UTwdwxZboYWGxV0W25XgnzX5fjd6UjPGMBWN8ts/s720/1709584637450_17087865377626127605.jpg.webp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjywkOMSYIVVqEsHx78hcAIdEJv_dvO18SELv3dg9KFF5c8TEc-W_jXQaGmkwMa_d73UMUPDTJmbeP_t77P6jb3IvYC8gPxwF7XHzJp99znkXUGM8-W59EOPDRrwpMqBfOrJr7hToOsrv46sda-5hQ1UTwdwxZboYWGxV0W25XgnzX5fjd6UjPGMBWN8ts/s320/1709584637450_17087865377626127605.jpg.webp" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><div class="row article__body">
<div class="col overflow-hidden js-article-body-wrapper js-article-499253">
<div><p><span style="font-size: large;">Ανίκανοι να συγκρατήσουν την αφηνιασμένη κατηφόρα
των ποσοστών τους, αφότου πλέον διαπιστώθηκε ότι βασιλιάς είναι γυμνός,
ανίκανοι να αντιμετωπίσουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη στο εσωτερικό
πολιτικό ρινγκ παρόλα τα όποια λάθη της, αποφάσισαν να την
πλαγιοκοπήσουν μέσω Βρυξελλών.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Εργώδης και αγωνιώδης από το 2019 η προσπάθεια των βουλευτών του <strong>ΣΥΡΙΖΑ</strong>
να ελεεινολογήσουν την ελληνική κυβέρνηση (και κατ΄ επέκταση τη χώρα)
μέσα από προσβάσεις που αναπτύσσουν με «εναλλακτικά» δίκτυα και ΜΚΟ (μια
από αυτές μας φιλοδόρησε με την 107η θέση στην ελευθερία του τύπου,
κάτω από τη Σενεγάλη, την Αλβανία, τη Μοζαμβίκη και το Κατάρ!).</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Όχι δεν είναι ανθέλληνας ο ευρωβουλευτής <strong>Κώστας Αρβανίτης</strong> που χθες σήκωσε κουρνιαχτό. Η έννοια του ανθέλληνα εμπεριέχει αποδοχή των εννοιών εθνότητα και πατρίδα. Είναι κυρίως <strong>αντιμητσοτακικός,</strong> και ίσως <strong>άπατρις.</strong>
Από την όλη του δραστηριότητα, ατύπως δηλώνει «οικουμενικός». Από
αυτούς που θεωρούν ότι <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">πατρίδα τους είναι η γη - παρότι απεσταλμένος
εκεί ως εκπρόσωπος του ελληνικού λαού.</span><p></p>
<p><span style="font-size: large;">Γι’ αυτό και πλήρης επάρσεως δήλωσε στο OPEN: «Στο άρθρο 27 που
συνέβαλα ουσιαστικά λέει ότι η κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει πλήρως τα
εργαλεία, αλλιώς θα κοπούν τα κονδύλια της ΕΕ». Υπερηφανεύθηκε δε:
«Φώναζαν στην κυβέρνηση ότι είμαστε ανθέλληνες, και πως είναι δυνατόν
που το ψηφίσαμε. Τους ενημερώνω ότι το συγγράψαμε κιόλας»!</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Και όταν ρωτήθηκε επί αυτού, διευκρίνισε ότι έγραψε το επίμαχο άρθρο
για την περικοπή των κονδυλίων λέγοντας «Όχι «οι ευρωβουλευτές». Ο
«ευρωβουλευτής», εγώ το έγραψα»! Αργότερα επανήλθε με κάτι μίζερες και
ανυπόληπτες δικαιολογίες για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Είναι γεγονός ότι η <strong>κοπή</strong> της <strong>χρηματοδότησης</strong> από την <strong>Ε.Ε.</strong>
θα ήταν θανατηφόρο χτύπημα για την κυβέρνηση καθώς θα κοβόταν η
ζωογόνος αρτηρία χρηματοδότησης της χώρας. Κάτι που θα σάρκωνε τα πιο
γλυκά όνειρα των Συριζαίων, καθώς η οικονομία ενδέχετο να εισέλθει σε
νέα φάση οικονομικού μαρασμού. Ε και; Μικρό το κακό μπρος στον θεάρεστο
σκοπό, να κατατροπωθεί ο Μητσοτάκης.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Λίγες ημέρες πριν διοργανώθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες εκδήλωση για την <strong>τραγωδία</strong> των <strong>Τεμπών.</strong>
Την εκδήλωση διοργάνωσε η Αριστερά/Left, με πρωτοβουλία -ποιου άλλου;-
του Κώστα Αρβανίτη. Παρευρέθη και ο Στέφανος Κασσελάκης ο οποίος
ταξίδεψε στις Βρυξέλλες προκειμένου να μιλήσει στην εκδήλωση.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Εκεί μίλησαν και συγγενείς των θυμάτων, η κα Μαρία Καρυστιανού και ο
κ. Παύλος Ασλανίδης. Κανένα σχόλιο δεν έχουμε για τους γονείς που
βιώνουν την ανείπωτη οδύνη. Έχουμε όμως για τους διοργανωτές που
ξετσίπωτα εργαλειοποιούν τον χαμό τόσων ανθρώπων. Τι θα έλεγαν αν η <strong>ΝΔ,</strong> το <strong>ΠΑΣΟΚ</strong> ή το <strong>ΚΚΕ,</strong> διοργάνωναν αντίστοιχες εκδηλώσεις για το Μάτι στο ευρωκοινοβούλιο;</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Στην εκδήλωση, πλήρης συγκίνησης ο Αρβανίτης είπε μεταξύ άλλων: «Η
δημοκρατία δέχεται επίθεση. Η ατζέντα της ακροδεξιάς είναι ήδη
mainstream και είναι ήδη εδώ» - («πλήρης»… εναρμονισμός με το πνεύμα της
εκδήλωσης…).</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Ευσυγκίνητος ήταν και για τη μικρή <strong>Μαρία</strong> του <strong>Έβρου,</strong>
όντας πεπεισμένος ότι η δολοφονική ελληνική κυβέρνηση άφησε τη…
χαροκαμένη μάνα να κρατάει στο νερό το άψυχο κορμάκι του άμοιρου
κοριτσιού για να το διατηρήσει δροσερό.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">«Είστε σίγουρη ότι η μικρή Μαρία είναι ζωντανή;» ρωτούσε με προπέτεια
σε πάνελ, βουλευτή της συμπολίτευσης. Και για να κρατήσει «πισινή»
δήλωνε: Κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει αυτή την ιστορία».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Την προσδιόρισε βέβαια Σύρος πρόσφυγας, που έκανε γνωστό ότι γυναίκα
που είχε αναλάβει την επικοινωνία με τα κοινωνικά δίκτυα, μετέφερε την
εντολή να σκηνοθετηθεί, ακόμη και με χρήση μέικ-απ ο θάνατος του
πεντάχρονου κοριτσιού.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Και τότε σύμπας ο ΣΥΡΙΖΑ, από τον <strong>αρχηγό Τσίπρα</strong> ως
τα στελέχη και τα μέλη, και φυσικά ο Αρβανίτης, δεν ζήτησαν συγγνώμη
γιατί εξευτέλισαν τη χώρα - όχι την κυβέρνηση. Τότε που αποκαλύφθηκε ότι
η συγκεκριμένη γυναίκα ζούσε καλοβαλμένη στη Γερμανία, και απλώς
εκτελούσε εντεταλμένη προβοκάτσια εις βάρος της χώρας μας.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Το <strong>ναυάγιο</strong> της <strong>Πύλου</strong> το χαρακτήρισε
έγκλημα, όπως και όλος ο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι ουδείς ξέρει τι έγινε στα
σκοτεινά νερά εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τα εθνικά μας ύδατα.
Κατήγγειλε μεν συνολικά την Ε.Ε., την Frontex και την ελληνική
κυβέρνηση, αλλά επεσήμανε, για να μην ξεχνιόμαστε: «Να σημειώσω ότι και
το ’14 και το ’23 που είχαμε πολύνεκρα ναυάγια, η ίδια κυβέρνηση ήταν
στα πράγματα. Τυχαίο γεγονός!».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Η ύψιστη… μελωδία του όμως ήταν η φράση «Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη
έχει αναγάγει τη συγκάλυψη εγκλημάτων (Πύλος, Τέμπη, δολοφονία
Καραϊβάζ, υπόθεση Μάγγου) σε ύψιστη τέχνη».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Άρα υποδορίως διοχετεύει ότι όλους τους έφαγε ο Μητσοτάκης, ή ξέρει
τους εγκληματίες και κάνει το παν για να μην αποκαλυφθούν. Αλλά ο
Μητσοτάκης είναι ο πρωθυπουργός της χώρας, και τα όποια προβλήματα μαζί
του λύνονται, εδώ. Όχι με ανεύθυνες καταγγελίες στις Βρυξέλλες. Γιατί
έτσι καταγγέλλεται η χώρα.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Τα ανωτέρω δεν είναι τα μόνα. Είναι το αιχμιακό μέρος που συνθέτει το
πανόραμα της δράσης Αρβανίτη στην Ευρωβουλή. Ας του ευχηθούμε καλή
επιτυχία στις ευρωεκλογές. Έχει για πολλά ακόμη να κακολογήσει τη χώρα
μας. Μην του… στερήσουμε την ευκαιρία!</span></p></div>
</div>
</div><p><span style="font-size: large;"> Γ. Σιδέρης-liberal.gr<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-91646917725857033062024-03-01T06:23:00.001+02:002024-03-01T06:23:12.481+02:00Υποψήφιος<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii-hMjklHt9SVoTlF3gAj9Q37_tumfn7LCSsFYKnH2e0ZXhh9kk1eaLqyrbtH6uuWq0EXVCpUK4zC-uGPVtuu51xowGYnwdtC6vTACd89W-7AoP3O6nrNTmR9juJLCW7dPjELcpA4kXLdHsYrebu3Nug13hss0a7rnKyrcXgTGoVugj2R9A9QUIkQJWAg/s1200/protest.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii-hMjklHt9SVoTlF3gAj9Q37_tumfn7LCSsFYKnH2e0ZXhh9kk1eaLqyrbtH6uuWq0EXVCpUK4zC-uGPVtuu51xowGYnwdtC6vTACd89W-7AoP3O6nrNTmR9juJLCW7dPjELcpA4kXLdHsYrebu3Nug13hss0a7rnKyrcXgTGoVugj2R9A9QUIkQJWAg/s320/protest.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Είναι αστείο</strong> σε μια χώρα που πηγαίνει από αγροτικές κινητοποιήσεις σε πανεκπαιδευτικές διαδηλώσεις και από απεργίες της κάθε ΑΔΕΔΥ σε κάθε απεργό ταξιτζή να παραπονιέσαι ότι δεν υπάρχει αντιπολίτευση.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Προφανώς</strong> υπάρχει και μάλιστα άφθονη.</span></p><div class="floated-div" data-google-query-id="CLblpsWa0oQDFd0FvwQdspQHGg" id="300x250_m1" style="margin: 3rem auto;"> </div><p><span style="font-size: large;"><strong>Ξέρετε τι δεν υπάρχει</strong>; Κάποιος υποψήφιος να κυβερνήσει τη χώρα αν εκλείψει η κυβέρνηση την οποία αντιπολιτεύεται η αντιπολίτευση.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Διάβαζα χθες</strong> την ανακοίνωση κάποιων απεργών. Ξεκινούν με «θλίψη και οργή» για τα Τέμπη. Κατανοητό.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Αλλά προφανώς</strong>
για να κατευνάσουν τη «θλίψη και την οργή» τους ζητούν «παύση
πλειστηριασμών», «πλήρη δικαιώματα για τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς»,
αύξηση του αφορολόγητου, δωρεάν σίτιση (!), χορήγηση ενοικίου και
επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού (ανακοίνωση ΔΟΕ, 28/2).</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Είναι η επιτομή</strong> του «δώσε». Πάλι καλά δηλαδή που οι άνθρωποι δηλώνουν θλιμμένοι κι οργισμένοι.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Μόνο που</strong> δεν υπάρχει χώρα στον κόσμο της οποίας η κυβέρνηση να μοιράζει αφορολόγητα, σπίτια, φαγητό και μισθούς.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ως εκ τούτου</strong> είναι λάθος να πιστεύουν οι θλιμμένοι κι οργισμένοι απεργοί πως οι άλλοι βλέπουν και δεν καταλαβαίνουν.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Και βλέπουν</strong>
και καταλαβαίνουν. Δεν είναι τυχαίο πως στην <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">επιλογή κυβέρνησης παίρνει
υψηλά ποσοστά εκείνος εναντίον του οποίου διαμαρτύρονται.</span><p></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ενώ μόνο κάτι λιμά</strong> κάτω του 5% εμπιστεύονται τον Κασσελάκη ή τον Ανδρουλάκη ή τον Τσίπρα ή τον Κουτσούμπα και τον Βελόπουλο.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Στη γλώσσα</strong>
της πολιτικής επιστήμης αυτό λέγεται «κυβερνησιμότητα» Κάποιοι την
έχουν ενώ κάποιοι άλλοι δεν ενδιαφέρονται καν να την αποκτήσουν.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Σκεφτείτε μια κυβέρνηση</strong> «θλιμμένων και οργισμένων» που μοιράζει χαρτζιλίκια. Ούτε στην Μπουρκίνα Φάσο!</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Συνεπώς</strong> το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη αντιπολίτευσης. Από <a href="https://www.tovima.gr/tag/%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%af%cf%84%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7/" rel="noopener" target="_blank">αντιπολίτευση</a>, να φάνε κι οι κότες.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Είναι η έλλειψη</strong> στοιχειώδους σοβαρότητας, συγκρότησης και αξιόπιστης προσδοκίας ότι κάποιοι άλλοι θα κυβερνήσουν καλύτερα.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Οποιος παρακολουθεί</strong> στοιχειωδώς τη συζήτηση για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια τραβάει τα μαλλιά του.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Οχι επειδή</strong> δεν υπάρχει αντιπολίτευση, υπάρχει. Αλλά επειδή είναι δύσκολο να χωρέσουν τόσες ανοησίες σε μια αντιπολίτευση.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Πέστε μου ειλικρινά</strong>
ποιος περιμένει να μεγαλώσει ξανά το ΠΑΣΟΚ, να κερδίσει τις εκλογές, να
γίνει πρωθυπουργός ο Ανδρουλάκης, να αναθεωρήσει το Σύνταγμα και να
φέρει το <a href="https://www.tovima.gr/2024/02/26/opinions/panepistimia-i-protasi-tou-pasok-me-vasi-to-skandinaviko-paradeigma/" rel="noopener" target="_blank">«σκανδιναβικό μοντέλο»</a> για να στείλει το παιδί του στο Πανεπιστήμιο.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ούτε στην Κρήτη</strong> δεν τα πιστεύουν αυτά τα πράγματα όση ρακή κι αν τους ποτίσεις.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Και γι’ αυτό</strong>
η λύση είναι απλή. Αντί στην αντιπολίτευση να τσακώνονται μεταξύ τους
ποιος είναι ψηλότερος, να ασχοληθούν με το μέλλον και την προοπτική της
χώρας.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ούτως ή άλλως</strong>, κανείς ποτέ δεν ψήλωσε μετρώντας το μπόι του.</span></p><p><span style="font-size: large;"> Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-18067537240096751472024-02-29T05:58:00.002+02:002024-02-29T05:58:58.309+02:00Η Αριστερά θα διαλέγει πάντα τους νεκρούς <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhidMp3GNdvQj4G2xHkVgGv5ACxtvwQ1xRKe4u0YxhTFxrXQsBZt-Nq-UN8RykFVOpNk8r8ejp8cc1VOobZp1tJMTzMH7oWJq7l112I8eMeFUKhJUyaDtmLYQ51R5neviOz0kfTQgLHxFqtt6umEQKPluDsMCaeOc-7xcqfE9PzvEwwoSRTMi_7HVgAwwQ/s720/1709143012939_5820681.jpg.webp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhidMp3GNdvQj4G2xHkVgGv5ACxtvwQ1xRKe4u0YxhTFxrXQsBZt-Nq-UN8RykFVOpNk8r8ejp8cc1VOobZp1tJMTzMH7oWJq7l112I8eMeFUKhJUyaDtmLYQ51R5neviOz0kfTQgLHxFqtt6umEQKPluDsMCaeOc-7xcqfE9PzvEwwoSRTMi_7HVgAwwQ/s320/1709143012939_5820681.jpg.webp" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><div class="row article__body">
<div class="col overflow-hidden js-article-body-wrapper js-article-498521">
<div><p><span style="font-size: large;">Ολόψυχα δίπλα στους γονείς, τα αδέλφια, τους
συγγενείς, με σεβασμό και οδύνη «για τα σπίτια που έγιναν νεκροταφεία
και τα νεκροταφεία που έγιναν σπίτια». Μαζί τους, και στην απολυτότητα
της απαίτησης για απόδοση της πιο καθαρής <strong>δικαιοσύνης</strong>. Συνοδοιπόροι τους και στην αμφιβολία του κατά πόσο είναι εφικτή αυτή η απόλυτη δικαιοσύνη.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Η <strong>τραγωδία των Τεμπών</strong>, εξακολουθεί να συνθλίβει ψυχολογικά όσους διαθέτουν συνείδηση.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Εκείνους, που ανάμεσα στο γεγονός και στην αξιολόγησή του, δεν
παρεμβάλουν το κομματικό και ιδεολογικό τους έρμα και που σε καμία
περίπτωση δεν επιδιώκουν τη φτηνή <strong>εργαλειοποίηση </strong>των παιδιών που σκοτώθηκαν. </span></p>
<p><span style="font-size: large;">Δίπλα στους γονείς που έχασαν και χάθηκαν για πάντα.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Απέναντι όμως σε όλους όσοι, στις εικόνες του χθεσινού θρήνου,
πρόσθεσαν την εικόνα μιας θλιβερής κοινωνίας που επιλέγει, διαιρεί τους
νεκρούς και βάφει τα φέρετρα. </span></p>
<p><span style="font-size: large;">Απόλυτα απέναντι σε όλους εκείνους που χρησιμοποίησαν τα 57 αθώα
θύματα ως «κράχτες» για να βγουν στο δρόμο, να προβάλλουν αιτήματα και
διεκδικήσεις, να καταγγείλουν την <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">κυβέρνηση, να δείξουν την ισχύ τους
στο πεζοδρόμιο. Μέρος κι αυτής της εθνικής τραγωδίας είναι ο τρόπος με
τον οποίο η αριστερά διαλέγει και ξεδιαλέγει τους νεκρούς. Αυτούς που θα
κλάψει. Εκείνους που θα τιμήσει. Και όσους θα διαπομπεύσει. </span><p></p>
<p><span style="font-size: large;">Ο σεβασμός στη μνήμη των αθώων θυμάτων των Τεμπών επιβάλει διαρκή αυτοσυγκράτηση.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Το χαμηλόφωνο «πού ήταν όλες αυτές οι χιλιάδες να διαδηλώσουν
ζητώντας δικαιοσύνη για τα θύματα, στη Μάνδρα και στο Μάτι», δεν
καταλήγει σε κραυγή: Αιδώς.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Σαν την κραυγή που δικαιολογεί η ανακοίνωση - κάλεσμα της <strong>ΑΔΕΔΥ </strong>στη χθεσινή απεργία και διαδήλωση. </span></p>
<p><span style="font-size: large;">Σύνολο 481 λέξεις. </span></p>
<p><span style="font-size: large;">Η πρώτη παράγραφος, 80 λέξεις αφιερωμένες στην επέτειο, στη μνήμη των
θυμάτων με την υπόσχεση: «Θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να λογοδοτήσουν
οι υπεύθυνοι και να ακυρώσουμε κάθε προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών». </span></p>
<p><span style="font-size: large;">Οι υπόλοιπες 400 λέξεις αφιερωμένες στον ιερό σκοπό για τον οποίο
επιστράτευσαν τα θύματα μιας τραγωδίας, που έχει στον πυρήνα της, αυτό
που «υπηρετεί» ο συνδικαλισμός της ΑΔΕΔΥ. Σε όλα τα επίπεδα και σε όλες
τις εκφάνσεις τους.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Έβαλαν τα νεκρά παιδιά στην προμετωπίδα για να «χτυπήσουν» τον Χατζηδάκη (μαζί και τον Γ. Αυτιά). </span></p>
<p><span style="font-size: large;">Χωρίς να ντρέπονται απαρίθμησαν και τον κατάλογο των <strong>7 αιτημάτων </strong>τους ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει η απαίτηση να καταργηθεί η εισφορά 2% υπέρ της ανεργίας.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Για την ιστορία, στο δρόμο που βγήκαν ζήτησαν να μην ξεχαστούν τα
Τέμπη και οι συγκεκριμένες διεκδικήσεις: Οριζόντια αύξηση 10% στους
μισθούς των εργαζομένων στο Δημόσιο, προκειμένου να αντιμετωπισθεί
στοιχειωδώς η ακρίβεια κι ο πληθωρισμός, ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΕΔΩ και ΤΩΡΑ των
ΔΩΡΩΝ, συλλογικές συμβάσεις για τους μισθούς μας, Κατάργηση του
μισθολογικού παγώματος της διετίας 2016 – 17, Κατάργηση της εισφοράς 2%
υπέρ της ανεργίας, Αύξηση του αφορολόγητου στα 12.000€, Αύξηση του
επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας, να στελεχωθούν άμεσα με μόνιμους
υπαλλήλους όλοι οι κρίσιμοι δημόσιοι φορείς (υγεία, παιδεία, κοινωνικές
υπηρεσίες, ασφάλιση κ.α) και να αναβαθμιστούν όλες οι αναγκαίες
υποδομές.</span></p></div>
</div>
</div><p><span style="font-size: large;"> Κατερίνα Γαλανού-Φιλελεύθερος <br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-86109298183673427292024-02-28T10:48:00.005+02:002024-02-28T10:48:59.299+02:00Δρόμοι<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHf65KAztmsUVL6mdwVcjXcuSWboZSsSJBXdQQgAdGGZX893Wev3HGeCesGsjpgfxyGElDTpy9N_-XrRY1KBLTxixkgZ73EbyHYaEawkMf3xqmEqutzUSK0Wth_6tW5ddCO44AI4Du_C4w_tE-diaYf6p1chWPKtQk-cv6qks0PBr3uyZOFv48cVW7faU/s843/430017556_10230121668518549_4550848608813425729_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="774" data-original-width="843" height="294" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHf65KAztmsUVL6mdwVcjXcuSWboZSsSJBXdQQgAdGGZX893Wev3HGeCesGsjpgfxyGElDTpy9N_-XrRY1KBLTxixkgZ73EbyHYaEawkMf3xqmEqutzUSK0Wth_6tW5ddCO44AI4Du_C4w_tE-diaYf6p1chWPKtQk-cv6qks0PBr3uyZOFv48cVW7faU/s320/430017556_10230121668518549_4550848608813425729_n.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;">Διάβασα προσεκτικά όσα (περίπου) γράφτηκαν για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.</span></p><p><span style="font-size: large;">Έκανα όμως και κάτι (νομίζω) πιο χρήσιμο. Προσπάθησα να παρακολουθήσω όσο
περισσότερους ομιλητές μπορούσα. Απλούς και λιγότερο απλούς.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ήθελα να καταλάβω τι είναι αυτός ο σχηματισμός που έχει απομείνει μετά τις ήττες, τις αποχωρήσεις και τις διασπάσεις.</span></p><p><span style="font-size: large;">«Ενα πουκάμισο αδειανό» θα μου απαντήσετε. Λάθος.</span></p><p><span style="font-size: large;">Στα
πρόσωπα και στα λόγια των περισσότερων ομιλητών αναγνώρισα κάτι
χειρότερο. Έναν κόσμο εκτός κόσμου. Ή έστω ένα περιθωριακό τμήμα της
κοινωνίας μας που απέχει παρασάγγες από την τρέχουσα πραγματικότητα.</span></p><p><span style="font-size: large;">Νομίζουν
ότι ζουν σε μια δυστοπική Ελλάδα, στην οποία συμβαίνουν ακατανόμαστα
πράγματα και γι’ αυτό «πρέπει να γεμίσουμε τους δρόμους» (Σ. Φάμελλος,
26/2).</span></p><p><span style="font-size: large;">Κάτι σαν τους «παλαιοχριστιανούς».</span></p><p><span style="font-size: large;">Δεν ξέρω πώς
δημιουργήθηκαν και πώς συντηρούνται. Αν είναι κατάλοιπα ή προσήλυτοι. Το
βέβαιο είναι όμως ότι δεν έχουν καμία αντιστοιχία με την εποχή, τον
χρόνο και τη χώρα.</span></p><p><span style="font-size: large;">Βρίσκονται αλλού.</span></p><p><span style="font-size: large;">Υποψιάζομαι πως για τη
<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">δημιουργία και τη συντήρησή τους φέρει βαριά ευθύνη το Διαδίκτυο. Άλλωστε το ίδιο έχει παρατηρηθεί και για μερίδα οπαδών του Τραμπ στην
Αμερική ή κάποιων «αντισυστημικών» και ψεκασμένων ακροατηρίων σε
διάφορες χώρες.</span><p></p><p><span style="font-size: large;">Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου. Θα τα βρουν οι κοινωνιολόγοι.</span></p><p><span style="font-size: large;">Το
θέμα μου είναι πως αυτού του τύπου το ακροατήριο είναι παράγων
αποσταθεροποίησης του ίδιου του εαυτού του. Ζει σε κατάσταση
παρατεταμένου παροξυσμού.</span></p><p><span style="font-size: large;">Και δεν θα εκφραστεί τελικά ούτε από τον
Κασσελάκη (που αποθεώθηκε από το ακροατήριο του Συνεδρίου), ούτε από
τον Τσίπρα (που εύκολα προσπεράστηκε).</span></p><p><span style="font-size: large;">Διότι δεν υπάρχει τρόπος να εκφραστεί κατά τρόπο στοιχειωδώς συμβατό με την πραγματικότητα. Βρίσκεται αλλού.</span></p><p><span style="font-size: large;">Γιατί λοιπόν τα λέω αυτά;</span></p><p><span style="font-size: large;">Επειδή νομίζω πως πολλοί βιάζονται να προδιαγράψουν αβέβαιες εξελίξεις.</span></p><p><span style="font-size: large;">Δεν
είμαι καθόλου βέβαιος ότι ο Κασσελάκης θα φύγει μετά από μια ήττα στις
ευρωεκλογές, ούτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταλήξει σε κάποια άλλα χέρια. Δεν
είμαι καν βέβαιος ότι επήλθε «ανακωχή» στο μαλλιοτράβηγμα.</span></p><p><span style="font-size: large;">Διότι ο
ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον αυτό το απροσδιόριστο ακροατήριο που έβγαλε τον
Κασσελάκη και φωνάζει στο Συνέδριο «κάτω τα χέρια από τον Κασσελάκη!».</span></p><p><span style="font-size: large;">Και που δεν είναι ούτε καν με τον Κασσελάκη αφού βιάστηκε να τον πουλήσει στην πρώτη ψηφοφορία.</span></p><p><span style="font-size: large;">Μπλέξαμε, θα μου πείτε. Καθόλου, θα σας απαντήσω.</span></p><p><span style="font-size: large;">Εχουμε απλώς ένα κόμμα ιδιάζουσας αντίληψης αλλά ευτυχώς μικρού μεγέθους και περιορισμένης απήχησης.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ακόμη και οι «δρόμοι» που υπόσχεται ο Φάμελλος περισσότερο δουλεύουν για λογαριασμό της κυβέρνησης παρά για οτιδήποτε άλλο.</span></p><p><span style="font-size: large;">Αρκεί οι υπόλοιποι να κάνουν τη δουλειά τους.</span></p><p><span style="font-size: large;"> Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-89329191518470694522024-02-28T06:02:00.001+02:002024-02-28T06:02:45.169+02:00Κοίτα ποιος μιλάει!<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixRQVDLIWS3hQtTcrZm4HwcJH4bUtsqPYDnfbQrwRoH4Cen68r4pB70nIcWMYGL9tvuzpBEA0bAQRJ97csbaiFpLprdJtFIMqcnPgJJrRrlkm6dU7NuW4w3d1BMcbz9Iu8jC9J-v7FC4tPCTLdB4NM-9Ur4zjXFscUqE8Aj6z0_-Q1W9xdMXEL6pRsBUk/s1368/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="739" data-original-width="1368" height="173" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixRQVDLIWS3hQtTcrZm4HwcJH4bUtsqPYDnfbQrwRoH4Cen68r4pB70nIcWMYGL9tvuzpBEA0bAQRJ97csbaiFpLprdJtFIMqcnPgJJrRrlkm6dU7NuW4w3d1BMcbz9Iu8jC9J-v7FC4tPCTLdB4NM-9Ur4zjXFscUqE8Aj6z0_-Q1W9xdMXEL6pRsBUk/s320/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.png" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;">Τον θυμάμαι από τότε που καθάρισε τον Αλαβάνο με δυο κινήσεις, σαν
εργάτης ψαράδικου που του έδωσαν μια πεσκανδρίτσα να την κάνει φιλέτο
δίχως ψαροκόκαλα. Απόρησα τότε, πώς ισοπεδώνει έτσι κυνικά τον ευεργέτη
του, που τον πήρε από το λύκειο και τον έκανε αρχηγό κόμματος.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></p>
<p><span style="font-size: large;">Απόρησα και τότε που, ενώ ήταν πια αρχηγός της αντιπολίτευσης,
εναγκαλίστηκε με κάθε λούμπεν στοιχείο που κυκλοφορούσε στην κάτω
πλατεία, που έσπαγε βιτρίνες, που έδερνε αντιπάλους στον δρόμο. Του
μιλούσες για τη Μαρφίν κι ένας μορφασμός απαξίωσης διαπερνούσε το
νεανικό του πρόσωπο.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></p> <div class="nomobile">
<figure>
</figure>
</div>
<p><span style="font-size: large;">Ένιωσα βαθιά έκπληξη ακούγοντας το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, που
υποσχόταν στην φαλιρημένη Ελλάδα έναν Αμαζόνιο από λεφτόδεντρα.
Κορόιδευε τον κοσμάκη συνειδητά και απροκάλυπτα με σεισάχθειες,
καταργήσεις ΕΝΦΙΑ, αυξήσεις συντάξεων και παρακάλια των Ευρωπαίων να μας
δανείσουν.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></p>
<p><span style="font-size: large;">Απόμεινα ενεός όταν τον είδα να κάνει κυβέρνηση με τον «πιο δεξιό δεν
γίνεται» Καμένο –αυτός ένας ριζοσπάστης αριστερός, και όχι με τον
Σταύρο Θεοδωράκη, ας πούμε. Τα βουλευτικά κουκιά έβγαιναν. Πλην ο
Τσίπρας είχε επιλέξει τον «μπούλη», έτσι<span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;"> δεν τον έλεγε; Του ‘κανε δώρο
ένα υπουργείο Αμυνας να παίζει και ο εκείνος κυβερνούσε την χώρα.
Αργότερα του ‘κλεψε τους βουλευτές και τον ξαπόστειλε.<span class="Apple-converted-space"> </span></span><p></p>
<p><span style="font-size: large;">Έβαλα τα γέλια όταν τον είδα να παραλλάσσεται από αντιμνημονιακός σε
μνημονιακό και από αντιγερμανό σε φιλομερκελιστή. Μόλις υπέγραψε το
μνημόνιο του, σάστισα με την άνεση με την οποία αποδέχτηκε να διασπαστεί
το κόμμα του. Οσους έφυγαν, τους έγδαρε δίχως περιστροφές. Τον Λαφαζάνη
κόντεψε να τον χώσει μέχρι και φυλακή.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></p>
<p><span style="font-size: large;">Θαύμασα ξανά το θράσος του, όταν κάλεσε τους άλλους «μνημονιακούς»
αρχηγούς να υπερψηφίσουν το μνημόνιο του υποσχόμενος ότι δεν θα πάει σε
εκλογές και την επομένη της υπερψήφισης τις προκήρυξε, με σύνθημα «μας
τελειώνουν ή τους τελειώνουμε». Τότε ήταν που η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά
είπε: «Οταν σε χαιρετήσει, μέτρα τα δάκτυλα σου».<span class="Apple-converted-space"> </span></span></p>
<p><span style="font-size: large;">Τον αποθαύμασα εκ νέου, όταν διαπίστωνα τις επιλογές προσώπων που
έκανε σε καίρια πόστα, δίχως το παραμικρό έρμα ή ενδοιασμό. Ο καμένος
Καμένος στο Αμυνας, ο Γιάνης στο Οικονομικών, ο Χαϊκάλης και ο
Κατρούγκαλος στο Ασφαλιστικό. Επίσης, όλοι οι κολλητοί του Ακη και όλο
το επιτελείο του Ολαντρέου, βρέθηκε δίπλα του στον αρχηγικό κύκλο.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></p>
<p><span style="font-size: large;">Κυβέρνησε με Novartis, με ινστιτούτα Φλωρεντίας, με Θάνου στην
Δικαιοσύνη, με πεντακοσάρικα μια βδομάδα πριν από τις κάλπες και με
πολακική επιχειρηματολογία. Όλο αυτό κατέληξε στο Μάτι, όπου με εκατό
νεκρούς ο Τσίπρας κορόιδευε τον κόσμο σε απ’ ευθείας μετάδοση. Ακόμα και
την «επίλυση» του Μακεδονικού την σχεδίασε έτσι ώστε οι μεν Γερμανοί να
του επιτρέψουν αύξηση συντάξεων, η δε «λύση» να κόψει στα δυο την ΝΔ. <span class="Apple-converted-space"> </span></span></p>
<p><span style="font-size: large;">Εχασε με διαφορά το 2019, ενώ ο ίδιος αυτοδιαφημιζόταν ως άχαστος, που «έχει» τον <em>Κούλη</em>
στην κωλότσεπη. Κι έκανε τέσσερα χρόνια αντιπολίτευση, προεξοφλώντας
εκλογές κάθε δεύτερο μήνα. Δεν έκανε την παραμικρή αυτοκριτική για τα
αίτια της ήττας του, δεν άφησε το κόμμα του να ψαχτεί και να αναρωτηθεί,
απλώς αντιπολιτεύθηκε με μια παλιομοδίτικη οργή λες και είχε ακόμα
απέναντι του τον Σόιμπλε.<span class="Apple-converted-space"> </span></span></p>
<p><span style="font-size: large;">Απέθεσε όλη του την στρατηγική στην απλή αναλογική, που ως μελλοντική
τρικλοποδιά στον Μητσοτάκη είχε ψηφίσει, λίγο πριν αποχωρήσει. Και με
θράσος χιλίων πιθήκων θυμήθηκε ξανά ότι το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν καταστροφικό
και προδοτικό κόμμα, αλλά μέρος της δημοκρατικής παράταξης που ήταν –εκ
τούτου- υποχρεωμένο να τον ξανακάνει πρωθυπουργό συμμαχικής αντιδεξιάς
κυβέρνησης. <span class="Apple-converted-space"> </span></span></p>
<p><span style="font-size: large;">Η διπλή ήττα του 2023 ήταν τόσο συντριπτική, που δικαίως παράτησε την
ηγεσία και εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Αφησε πίσω του έναν τόσο
σαθρό και ξεφτισμένο πολιτικό οργανισμό, που ένας εξ Αμερικής τουρίστας,
ινφλουένσερ της πολιτικής, τον βούτηξε στην ψύχρα δίχως να είναι καν
μέλος του κόμματος. Ο Τσίπρας πάλι δεν διείδε τον κίνδυνο της εξαέρωσης
του ΣΥΡΙΖΑ, παρά έκανε το σιωπηλό κορόιδο μέχρι να δει τι θα γίνει.
Στήριξε τον τουρίστα σιωπηλά, αφήνοντας όμως να διαρρέονται και σενάρια
μεσσιανικής επιστροφής του. <span class="Apple-converted-space"> </span></span></p>
<p><span style="font-size: large;">Και ξάφνου, τρεις ώρες πριν αρχίσει το Συνέδριο τους, μίλησε. Για
προδιαγεγραμμένες ήττες που κανείς δεν πάει να αποτρέψει, για φαινόμενα
ιδιοτέλειας, ναρκισσισμού και παραβίασης της συντροφικότητας, για λευκή
επιταγή που ζητά ο αρχηγός, για επικείμενη ήττα στις ευρωεκλογές που
πάει να κουκουλωθεί με διαδικασίες επίπλαστης αισιοδοξίας. Κοντολογίς,
κατήγγειλε όλα όσα ο ίδιος έκανε κατά κόρον και που οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ
στο δικό του<span class="Apple-converted-space"> </span>17,5% και στο σημερινό δημοσκοπικό 10%. Τι να πει κανείς; Να αναφωνήσει <em>κοίτα ποιος μιλάει…;</em></span></p><p><span style="font-size: large;"> Δημ. Ευθυμάκης-protagon.gr<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-76166702330074779692024-02-27T05:22:00.000+02:002024-02-27T05:22:03.708+02:00Προηγούμενος<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmMPCTkwdpaFgegc-Ssv2b61XdaPabj2eKCepNzr3mFFVfc-9fyIkfOaH5obq_j8u73cEYFXeqyNbuoVtWlbzALZY1UEI6JxtHZgK1CYNfzHQK_d8-66J1Wtn50yBFXr7bN6LPcJCak0ocy6upVek-Q2jMLQsVlOuNJ2tCZllKTPvy0lXzcZlP8TZUJ7U/s2000/kasselakis_gerovasili-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1449" data-original-width="2000" height="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmMPCTkwdpaFgegc-Ssv2b61XdaPabj2eKCepNzr3mFFVfc-9fyIkfOaH5obq_j8u73cEYFXeqyNbuoVtWlbzALZY1UEI6JxtHZgK1CYNfzHQK_d8-66J1Wtn50yBFXr7bN6LPcJCak0ocy6upVek-Q2jMLQsVlOuNJ2tCZllKTPvy0lXzcZlP8TZUJ7U/s320/kasselakis_gerovasili-2.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /> </span><p></p><p><span style="font-size: large;">Το μαλλιοτράβηγμα στον ΣΥΡΙΖΑ είχε όλα τα προσόντα να εξελιχθεί σε ένα αξιοπρεπές μελόδραμα.</span></p><p><span style="font-size: large;">Φανταστείτε ένα βαγκνερικό σκηνικό με τους Θεούς να θρηνούν τους χαμένους Ηρωες της κυβερνώσας Αριστεράς. Μεγαλείο!</span></p><div class="floated-div" data-google-query-id="CMyK7r_HyoQDFfckVQgdSPoL5w" id="300x250_m1" style="margin: 3rem auto;"> </div><p><span style="font-size: large;">Τελικά όμως κατάντησε φαρσοκωμωδία. Στο τέλος μπαίνει ο Σεφερλής και τους μαζεύει όλους για το «Δελφινάριο».</span></p><p><span style="font-size: large;">Η
υπόθεση δεν υπακούει σε κάποια λογική. Άλλωστε και για να είμαι
ειλικρινής κανείς δεν καταλαβαίνει τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τον Ιούνιο
2023.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ο προηγούμενος αρχηγός που έφυγε ύστερα από πέντε
συνεχόμενες ήττες διαμήνυσε ξαφνικά στον επόμενο να αναζητήσει την
εμπιστοσύνη του κοινού. Μόλις πέντε μήνες μετά την εκλογή του.</span></p><p><span style="font-size: large;">Κανείς δεν κατάλαβε γιατί και πάντως ο προηγούμενος δεν το εξήγησε.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ο επόμενος όμως δεν κρύφτηκε και προκειμένου να γίνει κι εκείνος προηγούμενος, βγήκε στα κάγκελα.</span></p><p><span style="font-size: large;">Άπονη ζωή. Ξεκίνησε πριν από πέντε μήνες σίγουρος ότι θα νικήσει τον Μητσοτάκη και τώρα ψάχνεται να κερδίσει τη Γεροβασίλη.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ενώ το ζητούμενο πλέον είναι να καπελώσει τους παρατρεχάμενους που καπέλωσαν το Συνέδριο και εμπόδισαν την εκλογή. Μύλος.</span></p><p><span style="font-size: large;">Οι
φαρσοκωμωδίες έχουν <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">τέτοια απρόοπτα στην πλοκή τους. Το ομολογούσε κι ο
Διονύσης Παπαγιανόπουλος. «Τι θα το κάνουμε εδώ; Αμέρικαν μπαρ;».</span><p></p><p><span style="font-size: large;">Ακούω από διάφορους ειδήμονες ότι τα παραπάνω είναι «σχέδιο Τσίπρα». Δεν το ξέρω.</span></p><p><span style="font-size: large;">Αλλά
αν είναι σχέδιο, μοιάζει λίγο χειρότερο από το άλλο με τον Ζάλογγο.
Τουλάχιστον οι Σουλιώτισσες έπεφταν στον γκρεμό τραγουδώντας.</span></p><p><span style="font-size: large;">Κι
αν το νέο σχέδιο είναι οι ευρωεκλογές, μάλλον δεν περπατάει καλύτερα από
το προηγούμενο σχέδιο για τις ευρωεκλογές που ούτε εκείνο έκοβε
εισιτήρια.</span></p><p><span style="font-size: large;">Τότε όμως τι θα γίνει; Θα βγει κάποιος καινούργιος
επόμενος μετά τον σημερινό επόμενο για να τα βάλει με όλους τους
προηγούμενους; Σε δουλειά να βρισκόμαστε. Και κέφια να έχουμε.</span></p><p><span style="font-size: large;">Προφανώς
δεν μπορεί κανείς να προεξοφλήσει ποιος θα επικρατήσει. Αλλά μη
γελιέστε: είναι πια μια αναμέτρηση μεταξύ Κασσελάκη και Τσίπρα.</span></p><p><span style="font-size: large;">Οποιος χάσει, τελείωσε.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ο
Κασσελάκης έχασε την ευκαιρία να ξεμπερδέψει μέσα από μια εκλογή. Του
το στέρησαν οι παρατρεχάμενοι που προσπαθούσαν να σώσουν τα τομάρια
τους.</span></p><p><span style="font-size: large;">Αλλά ομολογώ πως ακόμη δεν έχω καταλάβει σε τι απέβλεπε ο Τσίπρας ούτε γιατί ανακατεύτηκε.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ισως να κρύβει μια στρατηγική επιστροφής.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ισως
να διατηρεί πάντα την αναπόδεικτη και μάλλον καλλιεργημένη αίσθηση
προσωπικής υπεροχής που τον κατέστρεψε ήδη απέναντι στον Μητσοτάκη.</span></p><p><span style="font-size: large;">Αν
και μεταξύ μας δεν ξέρω καν αν έχει πια ιδιαίτερη σημασία. Διότι όποιος
κι αν υπερισχύσει, το μαγαζί έχει ήδη γίνει καλοκαιρινό.</span></p><p><span style="font-size: large;">Κι είμαστε ακόμη στον Φεβρουάριο.</span></p><p><span style="font-size: large;">Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ <br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-22028473805891936992024-02-26T07:19:00.001+02:002024-02-26T07:19:23.344+02:00ΣΥΡΙΖΑ: Όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX_V0CI-9hMoNHXLgWTIZVIYyWLvWkk-E2IgIUZ6LaJgPo5k-qLbxySsemjoIG97dQNQllGToYW2wybAXbnZuAenFMSzSRwiHnfDla7tfsue58PiwCrPq6P5JFZK0xEYhofEa-1R8pr_7FhozzkWHO6U9Ac5eK_DWcy_fN2HKYh0q3O6DVHIQ31ulcu6I/s720/1708883065873_1683660303766tsipras111.jpg.webp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiX_V0CI-9hMoNHXLgWTIZVIYyWLvWkk-E2IgIUZ6LaJgPo5k-qLbxySsemjoIG97dQNQllGToYW2wybAXbnZuAenFMSzSRwiHnfDla7tfsue58PiwCrPq6P5JFZK0xEYhofEa-1R8pr_7FhozzkWHO6U9Ac5eK_DWcy_fN2HKYh0q3O6DVHIQ31ulcu6I/s320/1708883065873_1683660303766tsipras111.jpg.webp" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;">Τα φώτα ήταν ανοιχτά σε πολλά παράθυρα του Κρεμλίνου. Λόγω απόστασης,
οι περαστικοί δεν μπορούσαν να ακούσουν τον μανιασμένο θόρυβο που
έκαναν οι γραφομηχανές, τις οποίες χτυπούσαν με ζήλο οι ξάγρυπνες
γραμματείς της ηγεσίας του ΚΚΣΕ.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Το ημερολόγιο έγραφε 26 Φεβρουαρίου 1956 και την προηγούμενη ημέρα, ο
Γενικός Γραμματέας του κόμματος είχε αναγνώσει την περιβόητη ομιλία του
με τίτλο «Για την προσωπολατρία και τις επιπτώσεις της» αποκλειστικά
και μόνο για τους σοβιετικούς συνέδρους.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Οι καλεσμένοι, εκπρόσωποι πολλών Κ.Κ. δεν ήταν παρόντες και θα
μάθαιναν πολύ αργότερα το περιεχόμενο αυτής της ομιλίας που έμελλε να
προκαλέσει την πρώτη ρωγμή στο ατσαλάκωτο αφήγημα της κομμουνιστικής
ουτοπίας. Τα αριθμημένα αντίγραφα αυτής της ομιλίας, στάλθηκαν με ειδικά
έντυπα παράδοσης - παραλαβής στις ηγεσίες των Κομμουνιστικών Κόμματων
των διαφόρων ενωσιακών δημοκρατιών, προκειμένου να αναλυθούν σε κλειστές
συγκεντρώσεις επιλεγμένων στελεχών του κόμματος και της σοβιετικής
κυβέρνησης.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Πολλές δεκαετίες αργότερα, στις μέρες, ολοκληρώθηκε ένα ακόμη
συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, εν μέσω αντεγκλήσεων, ειρωνειών, αλληλοϋπονόμευσης
και προσωπικών επιθέσεων. Πρώην και νυν ηγέτες, αλλά και οι περί αυτών,
ομάδες υποστηρικτών, έδωσαν <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">«μάχες» κατά τη διάρκεια αυτού του
συνεδρίου, όχι για το πως θα διαμορφώσουν κάποια πολιτική πρόταση, αλλά
για το πως θα διασφαλίσουν την κομματική ηγεσία.</span><p></p>
<p><span style="font-size: large;">Ευτυχώς, χάρη στην απευθείας μετάδοση μέσω του Διαδικτύου, οι
υπόλοιποι είχαμε την ευκαιρία να διασκεδάσουμε με τα άπειρα ευτράπελα,
αλλά και ορισμένες ομιλίες συνέδρων που ξέφευγαν από τα συνηθισμένα και
ήταν βγαλμένες από σενάρια θερινής επιθεώρησης στο Δελφινάριο.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Ο θόρυβος πολύς, οι μάχες των συριζαϊκών τρολ στο Διαδίκτυο,
απέκτησαν χαρακτηριστικά ολοκληρωτικού πολέμου, οι σύνεδροι επέστρεψαν
στα σπίτια τους και ο υπό προθεσμία πρόεδρος, κάλεσε τους βουλευτές του
κόμματος για ποτό σε γνωστό μπαρ του κέντρου της πρωτεύουσας.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Και η πολιτική; Η πολιτική πήγε περίπατο ή μάλλον κανείς δεν
ασχολήθηκε με αυτή λες κι είναι η ηλικιωμένη, μακρινή θεία που κάνει
διαρκώς ενοχλητικές ερωτήσεις και φέρνει σε δύσκολη θέση τους λοιπούς
συγγενείς κατά τη διάρκεια κηδείας ή μνημοσύνου.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Το ερώτημα που αναζητάει απάντηση είναι απλό: πώς μετά από τα
γουχαΐσματα, τις ύβρεις, τις επιδεικτικές αποχωρήσεις την ώρα που
μιλούσαν οι μη αρεστοί σε κάποιους, όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα βρουν το
ψυχικό σθένος να συνεργαστούν μεταξύ τους.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Προφανώς, το ψυχολογικό χάσμα ανάμεσα στην παλαιά και τη νέα φρουρά,
είναι αδύνατο να καλυφθεί, όσο μερεμέτια κι αν κάνουν τα κομματικά
συνεργεία ευκαιριακής επικοινωνίας. Εξάλλου, η πλευρά του νέου προέδρου
έχει οπαδούς που διακρίνονται για τον ζήλο του νεοφώτιστου,
επιδεικνύοντας υπερβάλλουσα σκληρότητα έναντι των σημερινών αντιπάλων
και χθεσινών συντρόφων.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Βλέποντας τα όλα αυτά, αναρωτιέται κανείς: πόσο ισχυρός ήταν ο
παροξυσμός της ελληνικής κοινωνίας το 2015, όταν δια τη ψήφου ανέθεσε σε
αυτούς τη διακυβέρνηση της χώρας και παραλίγο θα οδηγήσουν το λαβωμένο
καράβι στα βράχια;</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Μαζική τύφλωση χτύπησε τότε την κοινωνία, η οποία πίστεψε πως «με ένα
νόμο και ένα άρθρο θα γίνουν όλα όπως πριν». Και βρέθηκαν αυτοί οι
τυχοδιώκτες, με πλήρη άγνοια των κανόνων και των πολιτικών στη διεθνή
σκηνή να απειλούν δημόσια πως «θα βαράνε τα νταούλια και θα χορεύουν οι
αγορές».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Βαρύ το τίμημα που πλήρωσε και θα πληρώνει για πολύ ακόμη η ελληνική
κοινωνία λόγω του 4ου μνημονίου που υπέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ για να παραμείνει
λίγους ακόμη μήνες στην εξουσία, ικανοποιώντας αιτήματα και χάρες του
εκλογικού του ακροατηρίου και των σκοτεινών του διασυνδέσεων.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Αυτές τις μέρες, παρακολουθήσαμε τις εργασίες του αποκαλούμενου
συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η αρχή του τέλους, ενός τέλους που θα είναι
αργό, βασανιστικό, εξευτελιστικό. Γιατί όπως έστρωσαν, έτσι θα
κοιμηθούν.</span></p><p><span style="font-size: large;"> Δημ. Τριανταφυλλίδης-liberal.gr<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-4056133301896111072024-02-25T12:07:00.000+02:002024-02-25T12:07:04.686+02:00Στην υγεία του απέναντι<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilAimEOQTkNgrt7lQ1k_f5H_RfM29wla_CHOmKWjN_z7YokssMzrEczhzlL2UiQ_0jstDEMF7TC-5dKmWHbq1BvDddkRiAa9rkuEpYXC-wNnrdpfe4yqyJlonKn8cZJfJk-QtmS5gAg-ZJNCd3OjDI98t6HP_Obvm6ly0wCYCW3LPfs6_rzyoOBDDmfKc/s1980/KASS2-e1708779136916.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1305" data-original-width="1980" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilAimEOQTkNgrt7lQ1k_f5H_RfM29wla_CHOmKWjN_z7YokssMzrEczhzlL2UiQ_0jstDEMF7TC-5dKmWHbq1BvDddkRiAa9rkuEpYXC-wNnrdpfe4yqyJlonKn8cZJfJk-QtmS5gAg-ZJNCd3OjDI98t6HP_Obvm6ly0wCYCW3LPfs6_rzyoOBDDmfKc/s320/KASS2-e1708779136916.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;">Δεν ξέρω ποιος είχε την παράξενη ιδέα να πιάσουμε την κουβέντα ποιος θα είναι «απέναντι» στον Μητσοτάκη.</span></p><p><span style="font-size: large;">Και λέω ότι η ιδέα είναι παράξενη για λόγους ευγένειας. Στην πραγματικότητα είναι πολιτικά βλακώδης.</span></p><p><span style="font-size: large;">Για διάφορους λόγους.</span></p><p><span style="font-size: large;">Πρώτον, επειδή δεν είναι προφανές αν χρειάζεται κάποιος «απέναντι» στον Μητσοτάκη, ούτε τι δουλειά θα κάνει ακριβώς.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ποιος το αποφάσισε; Και τελικά τι θα πει «απέναντι»;</span></p><p><span style="font-size: large;">Διότι
αν ψάχνουμε απλώς κάποιον ανισόρροπο να κάνει φασαρία, κανένα πρόβλημα.
Από ανισόρροπους η Ελλάδα είναι γεμάτη. Περιττό το ψάξιμο.</span></p><p><span style="font-size: large;">Δεύτερον, επειδή από πουθενά δεν προκύπτει ότι ψάχνουμε ειδικά έναν (ή μια) για «απέναντι» στον Μητσοτάκη.</span></p><p><span style="font-size: large;">Στην
Ελλάδα έχουμε πολυκομματισμό και κάθε κόμμα που μετέχει του
δημοκρατικού συστήματος δικαιούται να τοποθετείται απέναντι, δίπλα ή
πίσω από τον εκάστοτε πρωθυπουργό. Οπου θέλει.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ούτως ή άλλως τα
κόμματα δεν πολιτεύονται παρέα ή αγκαζέ ό,τι κι αν πιστεύει ο Μιχ.
Σταθόπουλος («ΤΑ ΝΕΑ», 17-18/2). Ο καθένας κάνει τη δουλειά του.</span></p><p><span style="font-size: large;">Τρίτον,
επειδή είτε χρειάζεται είτε δεν χρειάζεται κάποιος «απέναντι» στον
Μητσοτάκη, αυτό δεν θα το αποφασίσει ο Μητσοτάκης αλλά ούτε οι απέναντι
κουβενταδόροι.</span></p><p><span style="font-size: large;">Και αυτός ο κάποιος δεν θα επιλεγεί με κλήρωση, ούτε «στα τρία κόρνερ πέναλτι».</span></p><p><span style="font-size: large;">Τέτοια
πράγματα στη δημοκρατία τα αποφασίζει συνήθως ο λαός και με εκλογές. Τα
πολλά λόγια λοιπόν είναι φτώχεια και <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">παντελώς αδιάφορα.</span><p></p><p><span style="font-size: large;">Τέταρτον, αν υπήρχε κάποιος σοβαρός υποψήφιος «απέναντι» στον Μητσοτάκη, αποκλείεται να μην το είχαμε πάρει χαμπάρι έως τώρα.</span></p><p><span style="font-size: large;">Εξι εκλογές έχουν γίνει από το 2019. Λέτε να είναι τόσο καλά κρυμμένος ο ερχόμενος;</span></p><p><span style="font-size: large;">Με άλλα λόγια, η έμφαση του ερωτήματος δεν βρίσκεται μόνο στον κρυπτόμενο «απέναντι» αλλά και στο «ποιος» μπορεί να είναι αυτός.</span></p><p><span style="font-size: large;">Γέλια στο ακροατήριο.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ανακεφαλαίωση, λοιπόν. Η συζήτηση δεν έχει αποτέλεσμα επειδή δεν έχει πραγματικό περιεχόμενο.</span></p><p><span style="font-size: large;">Μπορείς
να κουβεντιάζεις όσο θέλεις. Μπορείς να φτιάξεις «Λαϊκό Μέτωπο», αν και
λίγο ντεμοντέ. Μπορείς να κλαις καθημερινά για το κράτος δικαίου, τον
Ράμμο και τα Τέμπη. Μπορείς να διαδηλώνεις πηγαινέλα Προπύλαια-Σύνταγμα.</span></p><p><span style="font-size: large;">Αλλά
αν δεν βρεθεί κάποιος να κάνει τη δουλειά του Μητσοτάκη κι αν δεν τον
προτιμήσει ο λαός στη θέση του Μητσοτάκη, τζάμπα το κλάμα και τα
χαρτομάντιλα.</span></p><p><span style="font-size: large;">Στη συζήτηση «τριών υποψήφιων απέναντι» (θέατρο
Αλφα, 13/2), το συμπαθητικό παιδί Χριστοδουλάκης ζήτησε από τους
παρόντες να συμφωνήσουν πως για τη χρεοκοπία του 2010 ευθύνεται η ΝΔ του
2009 και όχι ο Παπανδρέου του 2010.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ακου τώρα τι απασχολούσε τον άνθρωπο.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ενα
ζήτημα άσχετο με την κουβέντα κι άσχετο με το ζητούμενο, υποψιάζομαι
πως ούτε ο ίδιος ο Παπανδρέου δεν τα λέει αυτά. Εκτός αν ο ομιλητής
μπέρδεψε τις ημερομηνίες.</span></p><p><span style="font-size: large;">Εξήγησε επίσης ότι για άγνωστους λόγους χρειάζεται κάτι σαν «αντιδεξιό μέτωπο».</span></p><p><span style="font-size: large;">Εδώ
να δεις μπέρδεμα. Εχω την αίσθηση ότι τα ίδια περίπου κουβέντιαζε και ο
παππούς μου με τους φίλους του στις δημοτικές του 1954 πριν
υποστηρίξουν τον Παυσανία Κατσώτα.</span></p><p><span style="font-size: large;">Τόσο φρέσκα πράγματα δηλαδή είχε στο μυαλό του ένα νέο παιδί. Τι να τους πει μετά ο Μητσοτάκης; Στην υγεία του απέναντι!</span></p><p><span style="font-size: large;">Γι’
αυτό λοιπόν η συζήτηση δεν είναι το «απέναντι», ούτε το «ποιος», αλλά ο
Μητσοτάκης. Και κυρίως για ποιον λόγο μετριέται τέσσερις φορές πάνω από
τα αθροιστικά ποσοστά του Ανδρουλάκη και του Κασσελάκη.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ομολογώ
ότι με εντυπωσιάζει η αδυναμία ή η αδιαφορία των «απέναντι» να
καταλάβουν στοιχειωδώς τον αντίπαλό τους. Αναμασούν απλώς τα κλισέ μιας
«αριστερής» εχθροπάθειας.</span></p><p><span style="font-size: large;">Αν όμως ο κόσμος έψαχνε τέτοια κλισέ, θα διάβαζε την «Εφημερίδα των Συντακτών» ή την «Αυγή» και θα έβλεπε Kontra TV.</span></p><p><span style="font-size: large;">Δεν
το κάνει. Καταφανώς λοιπόν άλλα απασχολούν τον κόσμο και άλλα τον
προσδιορίζουν. Κι όχι πάντως πότε θα ξανακυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ, πόσο θα
μείνει στον ΣΥΡΙΖΑ ο Κασσελάκης ή αν θα γυρίσει πίσω ο Τσίπρας.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ακόμη
περισσότερο που η αντιπολίτευση συνολικά δεν έχει αναδείξει την ανάγκη
κάποιου «απέναντι». Από πουθενά και από κανέναν δεν προκύπτει κάποιο
αίτημα πολιτικής αλλαγής.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ούτε νομίζω ότι το ντέρμπι ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ
για τη δεύτερη θέση ενθουσιάζει ιδιαίτερα τις κερκίδες. Κανείς δεν
αισθάνεται ότι κάτι θα αλλάξει στη ζωή του αν βγουν δεύτεροι οι μεν ή οι
δε.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ακόμη λοιπόν και σε ζητήματα δύσκολα όπως ο γάμος των
ομόφυλων ζευγαριών η κυβέρνηση κατάφερε παρά τον προφανή εσωκομματικό
διχασμό της να μην κλονιστεί.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ποιο είναι λοιπόν το μυστικό; Δεν βρίσκεται φυσικά στους απέναντι που ψάχνονται αναιτίως.</span></p><p><span style="font-size: large;">Βρίσκεται
στην ικανότητα του Μητσοτάκη και ενός διευρυμένου συστήματος
διακυβέρνησης να εκφράζουν μια σημαντική σχετική πλειοψηφία. Μια
πλειοψηφία που προσδιορίζεται από κοινωνικά, μορφωτικά και πολιτισμικά
χαρακτηριστικά.</span></p><p><span style="font-size: large;">Είναι περίεργο που αριστεροί άνθρωποι δεν
διαβάζουν καν Μαρξ ή Γκράμσι. Αντί να ψάχνουν για αρχηγό, θα μπορούσαν
ίσως να αναζητήσουν την έννοια του ταξικού προσδιορισμού και της
ιδεολογικής ηγεμονίας. Εκεί ναυάγησε ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα.</span></p><p><span style="font-size: large;">Αν δεν αμφισβητηθεί αυτό το πλειοψηφικό γεγονός, μπορούν να ψάχνουν όσους απέναντι θέλουν.</span></p><p><span style="font-size: large;">Αλλά
(μεταξύ μας) και πώς να αμφισβητηθεί; Ποιος από τους υπάρχοντες θέτει
υποψηφιότητα να αμφισβητήσει τον Μητσοτάκη στο κοινωνικό ακροατήριο του
Μητσοτάκη;</span></p><p><span style="font-size: large;">Και ίσως να μη φταίνε καν οι ίδιοι. Η Ελλάδα πέρασε μια
πρωτοφανή δοκιμασία με τα Μνημόνια και τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Τη βίωσε
τραυματικά.</span></p><p><span style="font-size: large;">Ψάχνει πλέον για άλλα πράγματα. Και μάλλον δεν ρισκάρει να ξαναζήσει το παρελθόν.</span></p><p><span style="font-size: large;">Εκεί λοιπόν νομίζω ότι βρίσκεται το μυστικό.</span></p><p><span style="font-size: large;">Οχι στον «απέναντι». Αλλά στα «άλλα πράγματα».</span></p><p><span style="font-size: large;">Διαφορετικά, όπως έλεγε και ο Ζακ Σιράκ, «το καλύτερο εκλογικό επιχείρημα είναι να έχεις απέναντί σου έναν μαλάκα».</span></p><p><span style="font-size: large;"> Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-54682515302935438642024-02-24T06:15:00.000+02:002024-02-24T06:15:05.672+02:00ΣΥΡΙΖΑ: Business as usual<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8r0XPLoPW0Z7eVw4a4lNItz2e4bfhizHfYv-dRrCzq73zbBc6gk7eWMuC2sFPHNYMdtuh9guNsvEVKm6PyO2d6nZMQSfFAJnC2So5PnFefTZZh6R1Udq1x-HqdSs-hJA_SOB0tE1DFuBCw6chBrDgxOhGzi0XMxPR2dW3c6XEzbB37hA1KIINGaglCco/s1200/3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8r0XPLoPW0Z7eVw4a4lNItz2e4bfhizHfYv-dRrCzq73zbBc6gk7eWMuC2sFPHNYMdtuh9guNsvEVKm6PyO2d6nZMQSfFAJnC2So5PnFefTZZh6R1Udq1x-HqdSs-hJA_SOB0tE1DFuBCw6chBrDgxOhGzi0XMxPR2dW3c6XEzbB37hA1KIINGaglCco/s320/3.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;">Ο τίτλος του σημειώματος θα μπορούσε να είναι υπαινιγμός για την
εξωχώρια εταιρεία, ιδιοκτησίας του Στέφανου Κασσελάκη, μα νομίζω πως θα
αδικούσε το σύνολο των στελεχών και των μελών του ΣΥΡΙΖΑ.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Για να εξηγούμαι. Αυτές τις μέρες γινόμαστε μάρτυρες μίας σπονδυλωτής
φαρσοκωμωδίας, την οποία θα ζήλευε ο μαιτρ του είδους Μελ Μπρουκς που
μας χάρισε αλησμόνητες στιγμές γέλιου στη σκοτεινή αίθουσα του
κινηματογράφου.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Από το περασμένο καλοκαίρι και εντεύθεν ο ΣΥΡΙΖΑ βιώνει μία υπαρξιακή
περιδίνηση, η οποία με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στην πλήρη πολιτική
απαξίωση και διάλυση.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Η αρχή έγινε με την προσγείωση του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του
κόμματος, ως αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών δύο γύρων. Τότε
κιόλας, πολλοί είχαν παρατηρήσει τις ιδιόρρυθμες, αλλά χαρακτηριστικές
για την αριστερά ομαδοποιήσεις, ίντριγκες και αλισβερίσι μεταξύ των
ανθυποψηφίων. Εντύπωση είχε προκαλέσει η αιδήμων σιωπή του Αλέξη Τσίπρα,
ο οποίος παρακολουθούσε από την ντάτσα του, όπως λένε εκείνοι που
ισχυρίζονται πως διερμηνεύουν σωστά τη στάση του, τα τεκταινόμενα στο
κόμμα, ελπίζοντας πως θα επαναληφθεί το θαύμα και το αστραφτερό
χαμόγελο, μαζί με την αδιαμεσολάβητη επαφή του νέου ηγέτη, θα ανακόψουν
την πτωτική πορεία του οργανισμού που ο ίδιος είχε απογειώσει μέχρι τα
υπουργικά έδρανα.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Φευ! Το σενάριο ήταν κακογραμμένο, ο πρωταγωνιστής δεν είχε μελετήσει
καλά τον ρόλο, ενώ οι <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">διάφοροι δευτεραγωνιστές προσπαθούσαν είτε κατά
μόνας είτε συλλογικά να γίνουν χαλίφης στη θέση του χαλίφη.</span><p></p>
<p><span style="font-size: large;">Ομάδες, φράξιες, ρεύματα και συνιστώσες, είδαν πεδίο δόξης λαμπρό και
άρχισαν να τρώνε οι μεν να τρώνε τις σάρκες των δε, προσφέροντας
ξεκαρδιστικό θέαμα στο πανελλήνιο. Αν και ισχυρίζονται πως τους
ενδιαφέρει η πολιτική και πως οι ίδιοι είναι οι πολιτικοί εκπρόσωποι του
μοναδικού, αληθινού και αδιαπραγμάτευτου ηθικού πλεονεκτήματος, από τη
μέχρι σήμερα στάση και δράση τους λείπει η πολιτική και περισσεύει ο
εγωισμός και ο ναρκισσισμός.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Αυτό, όμως, είναι κάτι στο οποίο έχουν εντρυφήσει εδώ και δεκαετίες.
Είναι μεγάλοι δεξιοτέχνες στα παιχνίδια που στήνονται στο γκρίζο φως των
κομματικών διαδρόμων. Το καρνέ των επιταγών τελείωνε εύκολα, άσχετα από
το γεγονός πως όλες ήταν ακάλυπτες. Σημασία είχε πως κάποιος κρατούσε
ένα χαρτί στο χέρι του προς μελλοντική εξαργύρωση.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Καβαλώντας το κύμα της αγανάκτησης και προκαλώντας τεχνηέντως έναν απίστευτο <strong>παροξυσμό στην ελληνική κοινωνία</strong>,
κατάφεραν με ψεύτικες υποσχέσεις να πάρουν την εξουσία. Μόλις, όμως,
κάθισαν στις υπουργικές καρέκλες, είδαν ως άλλοι Γαλάτες τον ουρανό να
πέφτει στο κεφάλι τους. Η σύγκρουση με την πραγματικότητα ήταν μετωπική,
παραλίγο καταστροφική για τη χώρα, αλλά καθόλου διδακτική για τους
ίδιους.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα ευρύχωρο κόμμα. Στις τάξεις του χωρούσε
παλαιοκομμουνιστές, ευρωκομμουνιστές, αριστεριστές, αυριανιστές,
πολιτικούς τυχοδιώκτες και γυρολόγους. Όλοι αυτοί πέραν του ότι είχαν
γαλουχηθεί με μια ιδεολογία που δεν έχει καμιά σχέση με την
πραγματικότητα του 21ου αιώνα και παρά το γεγονός ότι ευαγγελίζονταν το
ηθικό τους πλεονέκτημα, διακρίθηκαν για τη διοικητική τους ανεπάρκεια
και, ορισμένοι εξ αυτών, καταδικάστηκαν αμετακλήτως για ατιμωτικά
αδικήματα. Όχι, βέβαια, πως ίδρωσε το αυτί τους.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Οι αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες, η αδυναμία –ή μάλλον άρνηση– άσκησης
αντιπολίτευσης που να μην στηρίζεται στην κατασκευασμένη, παράλληλη
πραγματικότητα, στην οποία ζούσε η ηγεσία και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ,
οδήγησαν αυτό το κόμμα σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Η προσμονή ενός θαύματος με την έλευση του «Μεσσία» στο πρόσωπο ενός <strong>απολιτίκ υποψηφίου</strong>,
ο οποίος είδε φως και μπήκε στο κόμμα, κινητοποίησε μεν μερικές δεκάδες
χιλιάδες μέλη για τις εσωκομματικές εκλογές, δεν κατάφερε ωστόσο να
ανακόψει την πτωτική πορεία.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Οι διαρκείς διαρροές για τις εσωκομματικές ίντριγκες, απλά
επιβεβαιώνουν αυτό που ξέραμε από πάντα. Η ελληνική αριστερά αρέσκεται
σε αυτού του είδους τα παιχνίδια, όπως και στις ατέρμονες, ατελέσφορες
και ανόητες συζητήσεις περί όνου σκιάς. Κάθε φορά που καλούνται να
συνεισφέρουν πρακτικές λύσεις ή εποικοδομητικές προτάσεις, υποκρίνονται
πως είναι τουρίστες της πολιτικής και αραδιάζουν άπειρα τσιτάτα που δεν
έχουνε καμιά σχέση με την πραγματικότητα.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Αυτό κάνουν και αυτές τις ημέρες στο πολυδιαφημισμένο συνέδριό τους.
Δεν είναι μακριά η ημέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατραπεί σε μία μικρή,
παιδική χαρά, όπου γερασμένα στελέχη και νεόγεροι της νεολαίας θα
προσπαθούν να κρατήσουν αναμμένη τη σπίθα που κάποτε κόντεψε να κάψει
όλη την Ελλάδα.</span></p><p><span style="font-size: large;"> Δημ. Τριανταφυλλίδης-liberal.gr<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-70741524386364135752024-02-23T06:06:00.000+02:002024-02-23T06:06:52.543+02:00Χορός του Ζαλόγγου για τον ΣΥΡΙΖΑ! <p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvZr4N1OOsWOaxfWYInVFrIoukysQdvsq7ahOgnjNa6mwBy61URMxy75rfWSeTM19Iv81kjXv15Gn1Qtumi90RNP3bvRvA6XCvBX49_mlPahgQg0zXrk4607QvYqTB-6C32_HxkZ9MPtQu-6UAjxyNaGtlxTPT5OEgAW0nsr6TuoRCQdfOMZIJN3gQ2bM/s720/1708636232319_home1.jpg.webp" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="394" data-original-width="720" height="175" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvZr4N1OOsWOaxfWYInVFrIoukysQdvsq7ahOgnjNa6mwBy61URMxy75rfWSeTM19Iv81kjXv15Gn1Qtumi90RNP3bvRvA6XCvBX49_mlPahgQg0zXrk4607QvYqTB-6C32_HxkZ9MPtQu-6UAjxyNaGtlxTPT5OEgAW0nsr6TuoRCQdfOMZIJN3gQ2bM/s320/1708636232319_home1.jpg.webp" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;">Εν μέσω εμφυλίου σπαραγμού, ξεκίνησε το περιβόητο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Ο <strong>Στέφανος Κασσελάκης</strong> ανταποκρίθηκε «ντρέτα» στην πρόκληση που του πέταξε ο <strong>Αλέξης Τσίπρας</strong>
στο παρά πέντε του Συνεδρίου, και δέχτηκε να γίνουν νέες εκλογές για
την ανάδειξη αρχηγού. Απάντησε προκλητικά: «Βρείτε μου αντίπαλο και πάμε
για επανεκλογή προέδρου».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Ανοίγοντας τον δρόμο για νέα προσφυγή στις κάλπες, προανήγγειλε
μάλιστα τετραπλές εκλογές: «Για Κεντρική Επιτροπή, Νομαρχιακές
Επιτροπές, Τοπικά Συντονιστικά και εκλογή προέδρου».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Φυσικά είναι μια <strong>αυτοκτονική επιλογή,</strong> αλλά δεν την
χρεώνεται μόνο ο νυν. Δεδομένου ότι ο Φεβρουάριος πέρασε, δύο μήνες προ
των ευρωεκλογών ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίζει για να αναδείξει αρχηγό. Και ενώ τα
άλλα κόμματα θα διεξάγουν προεκλογική εκστρατεία παρουσιάζοντας τις
πολιτικές τους θέσεις για την Ευρώπη (όποιες έχουν τέλος πάντων) ο
ΣΥΡΙΖΑ θα απασχολεί την επικαιρότητα με τα χτυπήματα (κάποια κάτω από τη
μέση), με τα μάτια του κοινού στραμμένα στο ρινγκ των υποψηφίων
προέδρων.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Τον <strong>ασκό του Αιόλου</strong> άνοιξε η παρέμβαση του Αλέξη
Τσίπρα, ο οποίος τάχθηκε υπέρ <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">της προσφυγής στα μέλη για την ανάδειξη
νέου αρχηγού, και κατά της μεταχρονολογημένης λευκής επιταγής ως τις
εθνικές εκλογές που ζητάει ο Κασσελάκης. Όπως είπε «ο νικητής φέρεται να
ζητά λευκή επιταγή τριετίας, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις
ευρωεκλογές. Προεξοφλώντας έτσι την εκλογική αποτυχία και αδιαφορώντας
και αυτός για τις συνέπειές της».</span><p></p>
<p><span style="font-size: large;">Ως προς αυτό έχει δίκιο ο Τσίπρας. Οι <strong>ευρωεκλογές</strong>
σαφώς παράγουν πολιτικό αποτέλεσμα. Μια θριαμβευτική νίκη ή μια
ντροπιαστική ήττα, δεν μπορούν να περάσουν άνευ καταλογισμού. Ωστόσο ο
νυν αρχηγός εξελέγη πριν πέντε μήνες. Μια πιο ώριμη συμπεριφορά του
«ιστορικού» αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν να συστήσει από το κόμμα
σύμπνοια και ανοχή ως τις ευρωεκλογές, προκειμένου το κόμμα να μην τρώει
τις σάρκες του σε προεκλογική περίοδο.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Το αιχμιακό ωστόσο που σήκωσε την αντάρα, ήταν ότι ζήτησε από τον διάδοχό του να προσφύγει σε <strong>εσωκομματικές εκλογές:</strong>
«Αντί να σερνόμαστε σε μια παρατεταμένη κρίση που οδηγεί με ακρίβεια σε
νέα εκλογική συρρίκνωση, η μόνη διέξοδος είναι να δώσουμε εκ νέου το
λόγο σε αυτούς που κρατήσανε και συνεχίζουν να κρατάνε όρθιο το κόμμα
και την παράταξή μας: Στα μέλη μας».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Επίσης, για να μη φανεί ότι πριμοδοτεί τους αποσκιρτήσαντες τη Νέας
Αριστεράς, εξαπέλυσε δηκτικά βέλη και προς αυτούς, μη αναγνωρίζοντάς
τους ευγενή ιδεολογικά κίνητρα: «Οι ηττημένοι των εσωκομματικών εκλογών
έφυγαν ήδη από το κόμμα, επειδή έχασαν τη μάχη για την ηγεσία του.
Αδιαφορώντας αν με τον πολυκερματισμό αυτός που κερδίζει είναι ο
πολιτικός μας αντίπαλος».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Βέβαια και με τη δική του παρέμβαση τον πολυκερματισμό προωθεί. Αλλά ο Τσίπρας είναι το <strong>ιερό φετίχ</strong> του <strong>ΣΥΡΙΖΑ,</strong>
απόλυτος άρχων και υπεράνω κριτικής. Τουλάχιστον του απάντησε ο
Τσακαλώτος: «Δεν φύγαμε γιατί χάσαμε αλλά γιατί βλέπαμε την εξαέρωση του
κόμματός μας» Και υπενθύμισε την ανευθυνότητα που έχει επιδείξει ο
Τσίπρας, λέγοντας «Θα ήταν μια καλή αρχή εάν έκανες την αυτοκριτική
σου».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Πάντως, παρότι από όλα τα ΜΜΕ η παρέμβαση Τσίπρα ερμηνεύτηκε ως <strong>«δήλωση βόμβα»,</strong>
κρίνουμε ότι επί της ουσίας δεν πρότεινε κάτι άλλο από αυτό που είχε
απειλήσει ο ίδιος ο Κασσελάκης στην Πολιτική Γραμματεία. Είχε απαιτήσει
τη δέσμευση των μελών να μην τον αμφισβητήσουν μετά τις ευρωεκλογές
ανεξαρτήτως αποτελέσματος και να του δώσουν χρόνο έως τις εθνικές
κάλπες. Άλλως, όπως απείλησε, θα προσφύγει στη βάση».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Οπωσδήποτε η <strong>παρέμβαση Τσίπρα</strong> δύο ώρες πριν την
έναρξη του συνεδρίου, είναι κατά τι αντιδεοντολογική και ανεύθυνη. ΚΑΙ
φυσικά υπεράνω. Θα μπορούσε να περιμένει να εκφωνήσει την πρότασή του
στο συνέδριο. Αλλά ως Αρχων δεν θα καταδεχθεί να συμμετάσχει, γράφοντας:
«Αν τα πράγματα είναι έτσι, δεν μπορώ ούτε να παραμείνω σιωπηλός, ούτε
όμως και να παραβρεθώ σε ένα συνέδριο που έχει δρομολογηθεί ώστε να
αγνοήσει τα κρίσιμα προβλήματα εν ονόματι μιας επίπλαστης αισιοδοξίας».</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Είναι δεδομένο ότι η δήλωση αποσταθεροποιεί τον Κασσελάκη, αφ΄ ής
στιγμής δεν τον αναγνωρίζει ως αδιαμφισβήτητο πρόεδρο, και προτείνει εκ
νέου προσφυγή στη βάση. Μπορεί η προτροπή του να ήταν ίδια με την απειλή
Κασσελάκη, αλλά έχει άλλο βάρος να ακούγεται από τον Τσίπρα.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Γι’ αυτό και η δήλωσή του ανοίγει τις φτερούγες των φιλόδοξων
«αρχηγίσιμων». Ένας εξ αυτών, ο Διονύσης Τεμπονέρας, φτάνοντας στον χώρο
του συνεδρίου είπε με νόημα «οι νόμιμοι ιδιότητες παίρνουν την
κατάσταση στα χέρια τους και θα διαμορφώνουν την επόμενη μέρα». Ο ίδιος
φέρεται να αρνείται το ενδεχόμενο υποψηφιότητας. Παράλληλα άρχισαν και
σενάρια γύρω από τα ονόματα «μεταβατικών» προέδρων όπως της <strong>Γεροβασίλη</strong> και του <strong>Φάμελλου</strong></span></p>
<p><span style="font-size: large;">Αναμένουμε λοιπόν την «διαμόρφωση της επόμενης μέρας» που προβλέπεται
διαλυτική για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα βρίσκεται μπροστά στο χάος. Τα μέλη
του χορεύουν τον χορό του Ζαλόγγου, χωρίς την λεβεντιά και αυταπάρνηση
που εκπέμπει ο θρύλος. Μάλλον τους ταιριάζει ο στίχος του Βάρναλη «Ποιος
φταίει; Ποιος φταίει;… κανένα στόμα δεν το’ βρε και δεν το’ πε ακόμα».</span></p><p><span style="font-size: large;"> Γ. Σιδέρης-liberal.gr<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-28296257397862139602024-02-22T06:36:00.002+02:002024-02-22T06:36:54.896+02:00H Ελλάδα που ξέχασε να καλλιεργεί<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4urqniffi31Z3Ys-iUmToRSuXxpLz4En_R9S3zKV6RhMxkh3iG6R9i5_ZsLziT9sclPIHF-JFuSfoD6Q1OTH5QujDeaQnCkOKG_LG6aF8iPTiDLmbKOzXfdpBviA1-gQ0iMEDR6Jsb9QUB4XMLg9o48pvy3b5JLsTY16Wie-WbMvXdzU4Tk-u3q5UzTE/s979/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="695" data-original-width="979" height="227" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4urqniffi31Z3Ys-iUmToRSuXxpLz4En_R9S3zKV6RhMxkh3iG6R9i5_ZsLziT9sclPIHF-JFuSfoD6Q1OTH5QujDeaQnCkOKG_LG6aF8iPTiDLmbKOzXfdpBviA1-gQ0iMEDR6Jsb9QUB4XMLg9o48pvy3b5JLsTY16Wie-WbMvXdzU4Tk-u3q5UzTE/s320/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82%20%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.png" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;">Τώρα που τα τρακτέρ είναι στην Αθήνα και οι αναδιαρθρώσεις στην
ημερήσια διάταξη, επαναφέρω έναν παλιό μου προβληματισμό που είχα κάθε
φορά που πήγαινα για διακοπές στα Δωδεκάνησα. Στην Κω και στην Ρόδο που
είναι μεγάλα νησιά με ορεινούς όγκους (άρα νερό) και πεδινές εκτάσεις
(άρα χωράφια προς καλλιέργεια), κάθε χρόνο πάνε πάνω από δύο εκατομμύρια
τουρίστες. Αυτοί θέλουν να φάνε. Τους καλοκαιρινούς μήνες με την
τουριστική κίνηση στο απόγειο της, κάθε πρωί καταφθάνουν με τα πλοία
δεκάδες νταλίκες φορτωμένες με κηπευτικά. Τομάτες, αγγούρια, πατάτες,
κρεμμύδια, παντζάρια, μαρούλια και όλα τα συναφή της ελληνικής γης και
της πολυδιαφημισμένης μεσογειακής διατροφής μας. Οι νταλίκες φορτώνονται
με προϊόντα στην λαχαναγορά του Ρέντη.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Αν κάποιος από σας πάρει το αυτοκίνητο και διασχίσει τα δυο αυτά
μεγάλα νησιά των Δωδεκανήσων, είτε τον δρόμο Ρόδο-Λίνδο είτε τον δρόμο
Κως-Κέφαλος, θα διαπιστώσει ότι δεξιά και αριστερά του δρόμου υπάρχουν
απέραντα χωράφια, όχι απλώς ακαλλιέργητα αλλά και ολοφάνερα χέρσα επί
πολλά χρόνια. Οποιος έχει ζήσει λίγο σε χωριό κι έχει περιποιηθεί
περιουσία, μπορεί αμέσως να <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">διακρίνει το χωράφι που εγκαταλείφθηκε
οριστικά στην τύχη του. Κι αν ανέβει κάποιος στην ταράτσα κάποιου από τα
δεκάδες πεντάστερα ξενοδοχεία που στέκουν στην σειρά, θα δει αμέσως ότι
πέρα από το γκαζόν που οριοθετεί τις πισίνες και τους κήπους, υπάρχει
κρανίου τόπος.</span><p></p> <div class="nomobile">
<figure>
</figure>
</div>
<p><span style="font-size: large;">Πηγαίνω τακτικά στα δυο αυτά νησιά και αναρωτιόμουν πάντα για ποιο
λόγο κάποιοι από τους κατοίκους τους δεν επιλέγουν να ασχοληθούν με τη
γη. Κάποτε στην Κω υπήρχαν πέντε βιομηχανίες τομάτας, από την τομάτα
ζούσε το νησί. Τώρα οι χωριάτικες σαλάτες που σερβίρονται στα ξενοδοχεία
παράγονται από τομάτες που έρχονται από την Θήβα ή την Ιεράπετρα.
Γιατί; Οι περισσότεροι έχουν χωράφια, αν τους βάλουν κηπευτικά την
καλοκαιρινή σεζόν, θα βγάλουν πολλαπλάσια χρήματα απ’ αυτά που βγάζουν
σήμερα. Καθότι σήμερα δουλεύουν το καλοκαίρι στα ξενοδοχεία και σε
παράπλευρες τουριστικές επιχειρήσεις, ενώ τον χειμώνα παίρνουν το
επίδομα ανεργίας. Ζήτημα αν μαζεύουν ένα χιλιάρικο τον μήνα καθαρά.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Με ένα στρέμμα πατάτες ή τομάτες ή αγγούρια ή μαρούλια (για τα
χάμπουργκερ) προφανώς θα βγάλουν πολύ παραπάνω. Εντάξει η γη είναι
δύσκολη και κουραστική, έχει και πολλά ρίσκα. Αλλά η ζήτηση είναι
εξασφαλισμένη, τα ξενοδοχεία και τα φαγάδικα ψάχνουν ντόπιο προϊόν για
να δώσουν στον τουρίστα. Ναι, θα σκύψεις, θα κουραστείς, θα σκονιστείς,
αλλά και χρήμα θα βγάλεις και δεν θα ‘χεις κανέναν κερατά πάνω απ’ το
κεφάλι σου. Εξ ου και για πολλά χρόνια, αλήθεια σας το λέω, θεωρούσα
τους κατοίκους των νησιών αυτών ψιλοτεμπέληδες. Λάθος μου και το
διαπίστωσα πρόσφατα, μετά από εκτενείς κουβέντες που έκανα με σοβαρούς
ανθρώπους της περιοχής.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Η αγροτική Κως και η αγροτική Ρόδος πέθαναν την δεκαετία του ’60,
όταν άρχισε να έρχεται ο μαζικός τουρισμός. Τα τότε τουριστικά
εισοδήματα ήταν απείρως μεγαλύτερα από τα τότε αγροτικά. Ολοι έτρεξαν
εκεί. Η πρώτη μετά το ’60 γενιά νησιωτών έχασε την επαφή που είχαν οι
πατεράδες τους με τη γη, η δεύτερη γενιά αποξενώθηκε οριστικά και
αμετάκλητα. Ούτε τεχνογνωσία καλλιέργειας κατέχει πια, ούτε κουλτούρα
αγροτικής ενασχόλησης, ούτε τους περνάει καν από το μυαλό η πιθανότητα
να ζήσουν κάνοντας τους αγρότες.</span></p>
<p><span style="font-size: large;">Ενας σημερινός έφηβος από τη Ρόδο ή την Κω δεν διαφέρει καθόλου από
έναν έφηβο που έχει μεγαλώσει στην Κυψέλη. Ο τουρισμός, η επιστήμη, το
υπαλληλίκι ή το μανατζεριλίκι είναι μέσα στην οπτική του, το προσοδοφόρο
φύτεμα τομάτας ή πατάτας δεν υπάρχει ούτε ως θεωρητική πιθανότητα. Μήτε
το σκέφτεται, μήτε το ξέρει. Είναι άλλη κοινωνία απ’ αυτήν που υπήρχε
πριν εξήντα χρόνια. Κι έτσι και υπάρξει καμιά κατάρρευση του τουριστικού
προϊόντος, θα χρειαστούν δυο γενιές για να ξαναμάθουν. Οσοι δεν
μεταναστεύσουν…</span></p><p><span style="font-size: large;"> Δημ. Ευθυμάκης-protagon.gr<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6832646449390529661.post-13304944601290455942024-02-21T05:55:00.004+02:002024-02-21T05:55:58.092+02:00Αποσύνθεση<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9IlqKt556dXI0jPWFtXSF6buBa2waBBAcIXm_9bUF_BIjLpRIli_drBtAoEzCQuZB_UIRQ8JPDf7NaGNNZnYIEjkfh1x3BBdTFNj2D7lhNEQ0XyzYdChxB3byOSOLRExX8I4_NccdBTt09ne5RKlR5_yvQUEzusvjfUgb4sg1ggOxPdDWcZJRPnTd5Qg/s1200/syriza.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9IlqKt556dXI0jPWFtXSF6buBa2waBBAcIXm_9bUF_BIjLpRIli_drBtAoEzCQuZB_UIRQ8JPDf7NaGNNZnYIEjkfh1x3BBdTFNj2D7lhNEQ0XyzYdChxB3byOSOLRExX8I4_NccdBTt09ne5RKlR5_yvQUEzusvjfUgb4sg1ggOxPdDWcZJRPnTd5Qg/s320/syriza.jpg" width="320" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Πώς το λέει</strong> εκείνη η ωραία λαϊκή έκφραση; «Ανεμαζώματα, διαβολοσκορπίσματα».</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Αυτό ακριβώς</strong>. Που εξηγεί γιατί η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν περίπου προδιαγεγραμμένη.</span></p><div class="floated-div" data-google-query-id="CMvg_O3Du4QDFTwGVQgddTkFmw" id="300x250_m1" style="margin: 3rem auto;"> </div><p><span style="font-size: large;"><strong>Ξεκίνησε</strong> σαν «μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική» για να θυμηθούμε τον Διονύση Σαββόπουλο.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ανδρώθηκε</strong>
μέσα στις περιστάσεις. Απέκτησε πολιτικά χαρακτηριστικά λόγω των
περιστάσεων. Κυβέρνησε χάρη στις περιστάσεις. Και επιστρέφει στον
πρότερο φλύαρο βίο του μόλις εξέλιπαν οι περιστάσεις.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Να ζούμε</strong>, να τους θυμόμαστε.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Το θέαμα</strong> φυσικά δεν είναι κολακευτικό. Από την άλλη όμως κρύβει μια δικαιοσύνη.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Που λέει</strong> ότι η πολιτική τελικά σε ανταμείβει στην πραγματική σου αξία.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ο,τι έβαλες</strong>, παίρνεις. Κορόιδεψες; Θα σε κοροϊδέψουν. Υποτίμησες; Θα σε υποτιμήσουν. Πλάκωσες; Θα σε πλακώσουν.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Δεν είναι τυχαίο</strong> λοιπόν πως ό,τι μάζεψε ο ΣΥΡΙΖΑ στην <span></span></span></p><a name='more'></a><span style="font-size: large;">αναμπουμπούλα του 2012 αποσυντίθεται δώδεκα χρόνια αργότερα.</span><p></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Φυσικά </strong>τίποτα
δεν ήταν προκαθορισμένο. Είχε πολλές ευκαιρίες ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει κάτι
άλλο στη διαδρομή. Δεν αξιοποίησε καμία. Δεν ενδιαφέρθηκε καν.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Εγκλωβίστηκε</strong>
σε ένα τοξικό περιβάλλον, δεν προσαρμόστηκε στο νέο σκηνικό που
αναδυόταν μετά την κρίση, μάζεψε κάθε καρυδιάς ανυπόληπτη δημοσιογραφία
να τον σιγοντάρει στην ξαναμμένη μπουρδολογία, ζούσε σε ένα διαρκές
κλίμα ξεπερασμένου ακτιβισμού κι ακατάπαυστης καταγγελίας.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Την εποχή της πανδημίας</strong> αντιτάχθηκε ακόμη και στα εμβόλια ή τα περιοριστικά μέτρα.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Στις εκλογές</strong> το πλήρωσε (πολλές φορές…) αλλά απτόητοι συνεχίζουν υπό νέα διεύθυνση.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ο Κασσελάκης</strong> ήταν η εύλογη κατάληξη ώστε «ο εξευτελισμός να γίνει τέλειος» για να θυμηθούμε και τον Μίκη Θεοδωράκη.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Φυσικά</strong>, δεν θα κλάψουμε. Τον ΣΥΡΙΖΑ τον πληρώσαμε όλοι μας, ας πληρώσει τώρα κι εκείνος. Η δικαιοσύνη, που λέγαμε.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Αλλά θα ήταν λάθος</strong>
να μείνουμε σε αυτό. Διότι η χώρα χρειάζεται όχι τόσο κάποια
αντιπολίτευση, όσο μια σοβαρή κι αξιόπιστη αντιπολίτευση. Η οποία θα
πολιτεύεται όχι εναντίον του Μητσοτάκη αλλά υπέρ του μέσου πολίτη.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Αυτό ποτέ</strong> δεν το κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ, ίσως επειδή ποτέ δεν το επιδίωξε πραγματικά. Η οπτική του είναι ξένη και η φιλοδοξία του ήταν άλλη.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Εκ των πραγμάτων</strong>
λοιπόν η αιφνίδια μετάβασή του από μια παρέα άεργων νεοκομμουνιστών σε
μια συντροφιά από χαρούμενους hipsters δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μπάζει
από παντού.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Κι έτσι φτάσαμε</strong> στα διαβολοσκορπίσματα.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Μεταξύ μας</strong>
δεν ξέρω πολλούς που θα τα βάψουν μαύρα. Ακόμη κι όσοι είχαν πιστέψει ή
ελπίσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποδειχτεί η νέα εκδοχή του ελληνικού
δικομματισμού θα αναζητήσουν αλλού ένα άλλο παραμύθι.</span></p><p><span style="font-size: large;"><strong>Ούτως</strong> <strong> Ή άλλως</strong>, κάποιος φέρελπις θα βρεθεί να ταΐσει τις ανησυχίες τους.</span></p><p><span style="font-size: large;"> Γ. Πρετεντέρης-ΤΑ ΝΕΑ<br /></span></p>Βασίλης Αξελήςhttp://www.blogger.com/profile/01972540670865404703noreply@blogger.com3