Το ΠΑΣΟΚ είναι αλλού...

Ότανο κ. Γιώργος Παπανδρέου είπε «δεν χρωστάω σε κανέναν», όλοι σκέφτηκαν τους βαρώνους του Τύπου που τον πολέμησαν λυσσαλέα και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα στα οποία δεν θέλησε να δώσει τα διαπιστευτήριά του. Ελάχιστοι σκέφτηκαν ότι το ίδιο ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ. Δεν αναφερόμαστε φυσικά στους ψηφοφόρους τού κόμματός του, αλλά στον κομματικό μηχανισμό. Μιλάμε για εκείνα τα 50 - 60 άτομα σε κάθε νομό της χώρας που μέχρι σήμερα χρειάζονταν για να οργανώνουν την μεταφορά του μηνύματος από την κορυφή στη βάση, έστω αφισοκολλώντας.

Το 2004 το ΠΑΣΟΚ σερνόταν ημιθανές στο πολιτικό σκηνικό. Συντηρούνταν τεχνηέντως, με την υποστήριξη του κρατικού κορβανά. Ήταν ένα κόμμα κρατικοδίαιτων που έβλεπε ύποπτα κάθε προσπάθεια ιδιωτικής προκοπής στη χώρα. Ένα κόμμα που κάποτε κήρυσσε τον τρίτο δρόμο προς τον σοσιαλισμό και τώρα επιχειρούσε να βρει τον τρίτο δρόμο προς τον καπιταλισμό. Ηταν ένα κίνημα που έθρεψε μύθους πολλούς και τράφηκε εκλογικά επί μακρόν από αυτούς.

Αυτό το ΠΑΣΟΚ ο κ. Παπανδρέου δεν είχε ελπίδα να το αναστήσει στα μάτια των πολιτών. Χωρίς κομματικούς μηχανισμούς όμως, ούτε ο κ. Σημίτης δεν τόλμησε να πάει σε εκλογές. Ο πρώην πρωθυπουργός μπορεί να απεχθανόταν αυτούς τους μηχανισμούς (δεν τράβηξε και λίγα από αυτούς!), αλλά γνώριζε ότι εκλογές δεν γίνονται χωρίς αυτούς. Η παραδοσιακή πολιτική χρειαζόταν τους ενδιάμεσους, ακόμη και αν ο κορυφαίος ήταν χαρισματικός στο μπαλκόνι· άσχετα αν ο κ. Σημίτης δεν ήταν.

Δεν ξέρουμε πόσο άλλαξε το ΠΑΣΟΚ, αυτό όμως που άλλαξε είναι ο τρόπος άσκησης πολιτικής που εισήγαγε αθόρυβα (επειδή τα ΜΜΕ δεν ασχολούνται) ο κ. Παπανδρέου. Δια της πληροφορικής τεχνολογίας έκανε by pass το κόμμα. Στην εποχή του Διαδικτύου τα σύγχρονα κόμματα δεν χρειάζονται τις ορδές των κομματικών αφισοκολλητών, οι οποίοι εφορμούν προεκλογικά για την κατάληψη της εξουσίας και μετά αποκτούν «αγωνιστικώ δικαίω» το προνόμιο να λαφυραγωγούν το κράτος. Αυτό που χρειάζονται είναι οι «εθελοντές του Διαδικτύου» · ανθρώπους που θα συμμετέχουν με το πληκτρολόγιο στο γίγνεσθαι της επικοινωνίας, θα περνούν το μήνυμα, αλλά δεν θα διεκδικούν μερίδιο στα κρατικά λάφυρα. Αυτό έγινε στο ΠΑΣΟΚ, αλλά μόνο οι χρήστες του Διαδικτύου το αντελήφθησαν. Η δουλειά που έγινε όλα αυτά τα χρόνια στο ΠΑΣΟΚ ήταν εκκωφαντική στο Διαδίκτυο, αλλά αθόρυβη για τα παραδοσιακά μέσα. Αυτά έτσι κι αλλιώς δεν πολυσκοτίζονται για τέτοια πράγματα. Συνήθως τα χλευάζουν, όπως χλεύαζαν κάποτε οι παραδοσιακοί ΠΑΣΟΚοι το λαπ τοπ που εμφάνιζε ο κ. Παπανδρέου στις κομματικές συνάξεις.

Το σίγουρο είναι ότι πρωθυπουργός δεν χρωστάει στους παραδοσιακούς κομματικούς μηχανισμούς που συμβάλλουν στην εκλογική νίκη. Οπότε, όποιος παλαιοκομματικός εμφανιστεί στο κρατικό ταμείο δεν θα έχει στα χέρια διατακτική. Έτσι τώρα ο κ. Παπανδρέου έχει την ευκαιρία να αποκρατικοποιήσει το ΠΑΣΟΚ και να αποκομματικοποιήσει το κράτος. Αφού έκανε πράξη την υπόσχεση για μικρό κυβερνητικό σχήμα, οφείλει να τιμήσει και την άλλη προεκλογική υπόσχεση: να προκηρύξει όλες τις θέσεις ευθύνης, από τους γενικούς γραμματείς μέχρι τους διοικητές των νοσοκομείων.

Π. Μανδραβέλης-Καθημερινή

Σχόλιο : Το άρθρο αυτό θα μπορούσε να ήταν μια αφιέρωση στους επώνυμους και ανώνυμους

εθελοντές του διαδικτύου που έδωσαν αφιλοκερδώς τη μεγάλη πολιτική μάχη και τη κέρδισαν με την αξία τους. Ο νέος Πρωθυπουργός το γνωρίζει καλά .