Η τραγωδία της Ν.Δ.

Αν υπάρχει κάτι πιο εκνευριστικό από τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, είναι χωρίς αμφιβολία οι ανακοινώσεις της Νέας Δημοκρατίας. Πρόκειται για παιδαριώδεις ανακοινώσεις, καφενόβιου πολιτικού κουτσομπολιού («Ακόμα και μεταξύ τους δεν συμφωνούν για την Παναρίτη»), από τις οποίες απουσιάζει κάθε ίχνος πολιτικού λόγου και στρατηγικής σκέψης. Με τέτοιες ανακοινώσεις δεν είναι να απορεί κανείς που το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αδυνατεί να αποκτήσει οποιαδήποτε δυναμική και επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να μονοπωλεί την πολιτική αρένα.
Φυσικά, το θέμα είναι βαθύτερο. Η έλλειψη σοβαρών ανακοινώσεων αντανακλά την αμηχανία της Ν.Δ. μπροστά στις εξελίξεις, μια αμηχανία την οποία εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο η «λαϊκή Δεξιά» δίνοντας το
δικό της εθνικο-καφενόβιο στίγμα στο αφήγημα που προτάσσει η Ν,Δ.
Η Ν.Δ. θα έπρεπε να είχε διαμορφώσει ένα σαφές σύστημα πολτικών κριτηρίων, στη βάση των οποίων θα έκρινε και θα αξιολογούσε κάθε συμφωνία. Θα έπρεπε να είχε τονίσει ευθύς εξ αρχής ότι η αντιπαράθεση για τη συμφωνία δεν είναι «εθνική αντιπαράθεση» -όπως επιμένει να την προβάλλει ο κ. Τσίπρας αλλά αντιπαράθεση πολιτικών και οικονομικών φιλοσοφιών. Σ' αυτό το πλαίσιο, θα έπρεπε να είχε υπογραμμίσει ότι στα περισσότερα θέματα (μείωση του κράτους, ιδιωτικοποιήσεις, διαρθρωτικές αλλαγές, κ.λπ.), οι απόψεις του Γερμανού κ. Σόιμπλε είναι πολύ πιο «φιλελληνικές» απ' ό,τι οι απόψεις του Έλληνα κ. Τσίπρα (επέκταση του κράτους, κρατικοποιήσεις, ρυθμιστικό στάτους-κβο, κ.λπ.).
Αντ' αυτού, η Ν.Δ. προσπαθεί απλά να αποδείξει ότι οι «υποχωρήσεις» που πιθανώς να κάνει η κυβέρνηση είναι χειρότερες απ' αυτές που είτε αναγκάσθηκε να κάνει η Ν.Δ. είτε θα έκανε αν ήταν στην εξουσία. Όμως, όσο λειτουργεί μ' αυτόν τον τρόπο, τόσο το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στην ουσία αποδέχεται το «εθνικοπατριωτικό αφήγημα» του ΣΥΡΙΖΑ και τη μη αποδοχή των προτάσεων των «θεσμών» ως μία μορφή «εθνικής αντίστασης».
Η Ν.Δ. θα έπρεπε να είχε ευθύς εξ αρχής διακηρύξει ότι δεν πρόκειται να στηρίξει οποιαδηποτε συμφωνία που προβλέπει αύξηση φόρων, έστω και κατά 1 ευρώ. Παράλληλα, θα έπρεπε να είχε τονίσει ότι οποιοδήποτε έλλειμα θα αντιμετωπιζόταν αποκλειστικά και μόνο από την πλευρά της μείωσης των δημόσιων δαπανών -ιδιαίτερα αυτών που καλύπτουν το μισθολογικό κόστος του Δημοσίου- καθώς και ριζικών δομικών μεταρρυθμίσεων.

Είναι, πλέον, σκανδαλώδες αυτό που συμβαίνει με τη χώρα τα τλευταία χρόνια: Όλες οι κυβερνήσεις, είτε εθνικομπολσεβικικές όπως του ΣΥΡΙΖΑ, είτε εθνικιστικές όπως της Ν.Δ., έχουν ένα και μοναδικό στόχο: Πώς να διατηρήσουν ανέπαφο το Δημόσιο οδηγώντας ταυτόχρονα καθημερινά στο κλείσιμο εκατοντάδες μικροεπιχειρήσεις και στέλνοντας στην ανεργία δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. 
Τάκης Μίχας-protagon.gr