Κι αυτός καμαρώνει...

Διάβασα τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στον κομματικό του ραδιοσταθμό. Είναι, λέει, περήφανος για το πεντάμηνο της διαπραγμάτευσης. Και φυσικά ο εκτελών χρέη δημοσιογράφου συνομιλητής του δεν μπήκε στον κόπο να τον ρωτήσει «πώς» και «γιατί». Τα έχει αυτά η «αριστερή δημοσιογραφία». Ρωτάει μόνο αυτά που θέλει ο ερωτώμενος. Ποτέ αυτά που μπορεί να τον ενοχλήσουν. Κι έτσι δεν μάθαμε ποιοι είναι οι λόγοι που τον κάνουν να καμαρώνει για το διάστημα αυτό της πρωθυπουργίας του.
Προς στιγμήν μου πέρασε από το μυαλό πως μπορεί να θεωρεί ότι η κατάστασή μας έχει βελτιωθεί σε σχέση με τον περασμένο Δεκέμβριο. Αλλά το απέρριψα. Τέτοια μεγαλοστομία ούτε κι αυτός δεν θα την αποτολμούσε. Μοιραία, λοιπόν, σκέφτηκα και τη
διαπραγμάτευση, στον τρόπο που από κοινού με τον Βαρουφάκη τη χειρίστηκε και στα κωμικοτραγικά αποτελέσματα που οι προσπάθειές τους απέδωσαν.
Λέτε αυτήν να εννοούσε; Αλλά κι εκεί τι να βρήκε για να καμαρώσει; Τα δώδεκα «όπου να 'ναι υπογράφεται η συμφωνία» που μας πλασάριζε, τα οκτώ «γράφεται το τελικό κείμενο» που συνολικά μας διαμήνυε, τις υποσχέσεις που απλόχερα μοίραζε αλλά ποτέ δεν τηρήθηκαν ή μήπως τον εξευτελισμό στον οποίο υποβλήθηκε από τους εταίρους όταν ανέλαβε την υποχρέωση να ψηφιστούν τα προαπαιτούμενα σε συγκεκριμένη μέρα και μέσα σε συγκεκριμένα χρονικά περιθώρια με αποτέλεσμα να καταντήσει η όλη διαδικασία κακόγουστο επιθεωρησιακό νούμερο;
Μια τρίτη εκδοχή ήταν το παραχθέν από την κυβέρνησή του νομοθετικό έργο. Μάλιστα κάπου τον άκουσα να το συγκεκριμενοποιεί στις επαναπροσλήψεις των καθαριστριών και των σχολικών φυλάκων καθώς και στην επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Α, ναι, και στις 100 δόσεις, αν και αυτές είχαν νομοθετηθεί και από τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και υπάρχει και η εκκρεμούσα καταγγελία για λαμογιά προκειμένου να βολευτούν συγκεκριμένοι μεγαλοοφειλέτες. Υπάρχει κανείς που παίρνει στα σοβαρά έναν τέτοιο απολογισμό;
Και μοιραία καταλήγουμε στη σημερινή πολιτική, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα. Στις υπολειτουργούσες τράπεζες, στην απονεκρωμένη αγορά, στην αυξανόμενη και πάλι ανεργία και στην ουσιαστική διάλυση του κόμματός του, που έχει φτάσει να θυμίζει το γνωστό «ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα». Λέτε γι' αυτά να καμαρώνει;
Ερ. Μπαρτζινόπουλος-Έθνος