Ο Τσίπρας «ψηφίζει» συμφωνία, ο ΣΥΡΙΖΑ εκλογές

...και ο Τσακαλώτος Σκάρλετ Γιόχανσον, όπως είπε ο ίδιος στη Βουλή - Οσοι τάσσονται υπέρ της πρόωρης προσφυγής   στις κάλπες δεν στέκονται μόνο στη μεγάλη φθορά της κυβέρνησης, αλλά και στις επιπτώσεις στο κόμμα.

Στον αστερισμό του Χόλιγουντ κινείται η κυβέρνηση. Πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών φαντασιώνονται με δύο Σκάρλετ. Μία φανταστική και μια πραγματική. Τη Σκάρλετ Ο’ Χάρα και τη Σκάρλετ Γιόχανσον.
Ο Αλέξης Τσίπρας προτιμά την πρώτη και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος τη δεύτερη. Ο επικεφαλής των «53+» μάλιστα το ομολόγησε προ ημερών, όταν, και προκειμένου να χαρακτηρίσει ανεδαφική τη θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη για 2% πλεόνασμα, είπε πως και ο ίδιος θα ήθελε να βγει ραντεβού με την αισθησιακή Κριστίνα που πρωταγωνιστεί στην ταινία του Γούντι Αλεν «Βίκι Κριστίνα Μπαρτσελόνα».
Οι γνωρίζοντες τον Ευκλείδη, πάντως, υποστηρίζουν ότι δύο είναι οι ρόλοι που έχει υποδυθεί η Γιόχανσον και του αρέσουν περισσότερο:
ως Σάρλοτ στην ταινία της Σοφίας Κόπολα «Χαμένοι στη μετάφραση» και ως Ολίβια στο «Prestige» του Κρίστοφερ Νόλαν. Ο πρώτος για προφανείς λόγους, αφού παραπέμπει στις νομοτεχνικές διατυπώσεις των μνημονίων με τις οποίες μας έχουν δέσει χειροπόδαρα οι ξένοι, και ο δεύτερος επειδή αναφέρεται στον κόσμο των μάγων και ο Ευκλείδης για να μπορέσει να επιβιώσει πολιτικά στη θέση όπου βρίσκεται χρειάζεται τις δεξιότητες ενός μάγου και ιδιαίτερα την τέχνη της εξαπάτησης και της δημιουργίας ψευδαισθήσεων.

«Αύριο είναι μια άλλη μέρα»

Ενδεχομένως οι προτιμήσεις του υπουργού Οικονομικών, όσον αφορά τις εξόδους του για κοκτέιλ, να μην έχουν τόση σημασία επειδή ουσιαστικά είναι εξυπνακισμοί προκειμένου να ξεφύγει από την κριτική που του ασκεί η αντιπολίτευση ένεκα της αρνητικής -για την κυβέρνηση και τη χώρα- τροπής που έχουν πάρει οι διαπραγματεύσεις για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης. 

Εχει όμως σημασία, και μάλιστα μεγάλη, η προτίμηση του πρωθυπουργού στη Σκάρλετ Ο’ Χάρα, την ηρωίδα που ενσαρκώνει η Βίβιαν Λι στο «Οσα παίρνει ο άνεμος». Οχι βέβαια στην ίδια τη Σκάρλετ, αλλά στη μυθική ατάκα της «αύριο είναι μια άλλη μέρα», με την οποία τελειώνει η ταινία. Και έχει σημασία γιατί όλες οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός, περίπου, χρησιμοποιεί αυτή τη φράση για να αποκρούσει τις αυξανόμενες πιέσεις των συντρόφων του στη Βουλή και στο κόμμα, προκειμένου να μην αποδεχτεί τα επαχθή και αντιδημοφιλή μέτρα που προτείνουν οι εταίροι-δανειστές για να κλείσει η αξιολόγηση.


Μάλιστα, πηγές από το κυβερνητικό στρατόπεδο υποστηρίζουν ότι ιδιαίτερα το τελευταίο δεκαήμερο έχουν δυναμώσει στον ΣΥΡΙΖΑ οι φωνές όσων τάσσονται υπέρ της διεξαγωγής πρόωρων εκλογών επειδή θεωρούν ότι «τα νέα μέτρα θα είναι η ταφόπλακα στη δημοφιλία της κυβέρνησης, ενώ δεν πρόκειται να βγάλουν την οικονομία και τη χώρα από την κρίση». 
Την ίδια γνώμη φαίνεται να έχει και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος όσο οι δανειστές -με πρώτο και καλύτερο τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε- αρνούνται να συναινέσουν σε μεσοπρόθεσμα μέτρα για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους πριν από την ολοκλήρωση του προγράμματος. «Χωρίς σοβαρά μέτρα διευθέτησης του χρέους το πρόγραμμα δεν βγαίνει», παραδέχεται σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις του και ο υπουργός Οικονομικών, ενώ συνομιλητές του λένε πως «ο Ευκλείδης έχει διαμηνύσει στον Αλέξη ότι δεν θα δεχτεί να είναι αυτός που θα πάρει στο τέλος τον μουτζούρη». Η άρνηση των δανειστών να υπάρχουν και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος στο συνολικό πακέτο της συμφωνίας είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους καθυστερεί η ολοκλήρωση της αξιολόγησης και ένα από τα επιχειρήματα που προβάλλει ο Τσακαλώτος για να αντικρούσει όσους -μεταξύ των οποίων και συνεργάτες του πρωθυπουργού- επείγονται να κλείσει άμεσα η συμφωνία. 


Παράγοντες του οικονομικού επιτελείου μάλιστα απορούν με τη στάση του ΔΝΤ να συμπλέει με τον Σόιμπλε, όταν το Ταμείο, με κάθε ευκαιρία και σε όλους τους τόνους,  διαμηνύει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Περιμένουν δε την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ (21-23 Απριλίου) για να δουν αν αυτό θα συνεχίσει να συμμετέχει ως παρατηρητής -όπερ και το πιθανότερο στο ελληνικό πρόγραμμα- ή και με χρηματοδότηση, ενώ δεν θέλουν καν να σκέφτονται την αποχώρηση, επειδή στην περίπτωση αυτή εκτός από την Ελλάδα τινάζεται στον αέρα και η Ευρωζώνη. Σημειώνουμε ότι την επομένη της λήξης της συνόδου του ΔΝΤ, στις 24 Απριλίου, είναι ο πρώτος γύρος των γαλλικών εκλογών και τυχόν απόφαση, με την ευλογία, άμα και πίεση του Ντόναλντ Τραμπ, για αποχώρηση του Ταμείου από τις ευρωπαϊκές υποθέσεις θα ισοδυναμούσε με σκανδαλώδη πριμοδότηση της Μαρίν Λεπέν. 


Τον ως άνω προβληματισμό λένε ότι τον συμμερίζεται σε σημαντικό βαθμό και ο πρωθυπουργός, όμως ειλημμένη απόφασή του -όπως τουλάχιστον τη μεταφέρει το στενό του περιβάλλον, αλλά όπως και ο ίδιος τη διατυπώνει σε συνομιλίες του με παράγοντες του δημόσιου βίου- είναι να κλείσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα η αξιολόγηση επειδή «κάθε μέρα καθυστέρησης μπορεί μεν να αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύεται σκληρά, ταυτοχρόνως όμως έχει και καταστροφικές συνέπειες στην πραγματική οικονομία». Αν μάλιστα αποδειχθούν αληθινές οι προβλέψεις στελεχών του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους περί μεγάλης ύφεσης (ενδεχομένως πάνω από -1% ή και -1,5%) το πρώτο τρίμηνο του 2017, τότε, εκ των πραγμάτων είναι ορθή η απόφαση του πρωθυπουργού να κλείσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα η αξιολόγηση - ει δυνατόν και πριν από το Πάσχα, στο Eurogroup της 7ης Απριλίου. 


Εάν οι Τσακαλώτος - Χουλιαράκης και οι λοιποί της διαπραγματευτικής ομάδας το καταφέρουν, τότε στο Μαξίμου εξετάζουν το ενδεχόμενο η ψήφιση των μέτρων από τη Βουλή να γίνει ή τη Μεγάλη Τρίτη ή τη Μεγάλη Τετάρτη. Οχι μόνο για να περιοριστούν, λόγω του κλίματος, οι αντιδράσεις, αλλά και για να μην επηρεαστούν από το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών, το οποίο, παρά τις προβλέψεις για ήττα της Λεπέν στον δεύτερο γύρο (7 Μαΐου), ουδείς είναι σίγουρος ποιο ακριβώς θα είναι και τι επιπτώσεις θα έχει στο μέλλον της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης. Επειδή λοιπόν «αύριο είναι μια άλλη μέρα» στην Ευρώπη, γι’ αυτό και ο Τσίπρας βιάζεται να κλείσει την αξιολόγηση και να μπει η χώρα στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης. Και όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα, αφού ο πρωθυπουργός πιστεύει ότι αν κλείσουν τώρα οι εκκρεμότητες με τους δανειστές, «μπορούμε μέσω επενδύσεων και μείωσης της ανεργίας να γυρίσουμε το παιχνίδι στους 30 καθαρούς μήνες που απομένουν μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση». Αυτός είναι άλλωστε και ο αντίλογός του σε όσους επιφανείς του ΣΥΡΙΖΑ του λένε να στήσει τώρα κάλπες, καταγγέλλοντας τους δανειστές αν δεν δεχτούν τα σκληρά μέτρα να συνοδεύονται και από σοβαρά αντίμετρα και κυρίως συγκεκριμένα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. 



Σημειώνουμε ότι όσοι τάσσονται υπέρ της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες δεν στέκονται μόνο στη, βασίμως πιθανολογούμενη, μεγάλη φθορά που θα έχουν η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ από τα νέα μέτρα και την προνομοθέτησή τους (ιδιαίτερα αυτά που αφορούν το Αφορολόγητο, τις περικοπές των συντάξεων και τα Εργασιακά), αλλά και στις επιπτώσεις που μπορεί αυτά να έχουν στο κόμμα. «Αν συμφωνήσουμε με τις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών, το ποσοστό μας θα πέσει ίσως και κάτω από το 10%. Αντίθετα αν αρνηθούμε και ζητήσουμε είτε να ψηφιστούν από αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, είτε να αποφανθεί ο λαός, τότε η φθορά μπορεί να συγκρατηθεί. Μπορούμε να κρατήσουμε ένα ποσοστό 20%, ενδεχομένως και 25%. Εξάλλου και λόγοι δημοκρατικής τάξης δεν επιτρέπουν να δεσμεύσουμε τη χώρα για μετά το 2019, οπότε και λήγει η κυβερνητική εντολή που λάβαμε τον Σεπτέμβρη του 2015», είναι το επιχείρημα όσων αφενός διαφωνούν να πιει μέχρι τέλους το πικρό ποτήρι ο ΣΥΡΙΖΑ, αφετέρου θα ήθελαν να αφήσουν τα πυρωμένα κάρβουνα να τα βγάλει από τη φωτιά ο Μητσοτάκης.

 «Αφ’ ης στιγμής ο Μητσοτάκης μας καταγγέλλει γι’ αυτά που πρέπει να υπογράψουμε, γιατί θα πρέπει εμείς να του στρώσουμε το χαλί να μας κερδίσει, με διαφορά ενδεχομένως και με αυτοδυναμία, στις εκλογές και να κυβερνήσει με καθαρό το τοπίο;» αναρωτιούνται και προσθέτουν: «Δεν θα πρέπει μαζί με την κυβέρνηση να χαθεί και το κόμμα. Μια μεγάλη ήττα θα έχει αμέσως επιπτώσεις και στην ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν συμφέρει ούτε τον Αλέξη. Αν κρατήσουμε ένα αξιοπρεπές ποσοστό, ουδείς θα τολμήσει να τον αμφισβητήσει. Μάλιστα συμφέρει και τον ίδιο. Το πιθανότερο είναι πως και ο Κυριάκος θα αποτύχει, όποτε μετά από περίπου δύο χρόνια, όσο φαίνεται ότι διαρκεί η πρωθυπουργική θητεία σε συνθήκες μνημονίου (Παπανδρέου, Σαμαράς), μπορεί να επανέλθει». 


Η απάντηση του Τσίπρα και των συνεργατών του είναι ότι αυτές οι απόψεις «είναι ηττοπαθείς», κυρίως όμως «τοποθετούν το συμφέρον του κόμματος πάνω από τα λαϊκά συμφέροντα, αλλά και τις προτεραιότητες της χώρας, κάτι που δεν συμβαδίζει με τη φερεγγυότητα της ριζοσπαστικής πρότασης εξουσίας που οφείλει να υπηρετεί η Αριστερά». Το βασικότερο όμως είναι η πεποίθηση, όπως προαναφέραμε, του πρωθυπουργού ότι μπορεί τα επόμενα δυόμισι, «νέτα», χρόνια να γυρίσει το παιχνίδι. Και μάλιστα, όπως λέει στους συνομιλητές του, «σε μια Ευρώπη που τους επόμενους μήνες μπορεί να αλλάξει άρδην, να σπάσει, να υπάρξουν συγκρούσεις, εξεγέρσεις, αλλαγές. Είμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο με Τραμπ, Brexit και εθνικολαϊκισμούς που φουντώνουν». Εξάλλου, όπως μας λέει και μέλος της Πολιτικής  Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο, εκτός από τις σκέψεις του πρωθυπουργού, γνωρίζει τον προγραμματισμό της κυβέρνησης και του κόμματος για το επόμενο διάστημα, «δεν υπάρχει περίπτωση να γίνουν εκλογές. Οσοι τις θέλουν, θα πρέπει να μας πουν και ποιο θα είναι το διακύβευμα: δώστε μας την έγκριση να ψηφίσουμε τα μέτρα; Αστεία πράγματα. Να βγούμε από το ευρώ; Αλλο αστείο. Για να μην πέσουμε στο 10%; Αυτό κι αν είναι αστείο. Αν είναι έτσι, καλύτερα να μην κατέβουμε καθόλου στις εκλογές». 

«Οι εκλογές μπορεί να είναι μια λύση»

Το «after all, tomorrow is another day» ή αλλιώς «ό,τι κι αν έγινε αύριο είναι μια άλλη μέρα» είναι ο σηματωρός του Αλέξη Τσίπρα. Αρκεί βεβαίως αυτό το αύριο να μη διαρκέσει πολύ (όπως το μέλλον του Αλτουσέρ), για να αναφερθούμε σε μια αγαπημένη φράση του πρωθυπουργού. Και κυρίως να μην πάει για τον Μάιο, ενδεχομένως και τον Ιούνιο, όπως θέλουν κάποιοι... βαρουφακιστές του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης επειδή, όπως λένε, «έχουμε μέχρι τον Σεπτέμβριο, ίσως και τον Νοέμβριο, τα απαραίτητα χρήματα για να αντεπεξέλθουμε, χωρίς να χρεοκοπήσουμε, στις εγχώριες αλλά και τις διεθνείς μας υποχρεώσεις». Αν τελειώσουν και οι γαλλικές εκλογές και η αξιολόγηση δεν έχει κλείσει, τότε το καλοκαίρι του 2015 θα είναι πολύ δροσερό σε σχέση με τις θερμοκρασίες στις οποίες θα χρειαστεί να ζήσουμε. Δεν το λέμε εμείς, αλλά σημαντικός παράγων του δημόσιου βίου ο οποίος προτιμά να κλείσει τώρα η αξιολόγηση, αλλά, όπως μας λέει, «εάν η κυβέρνηση δεν θέλει ή δεν μπορεί και προτιμά να κάνει εκλογές, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αρκεί οι εκλογές να γίνουν μέχρι τα τέλη Απριλίου ή το αργότερο την πρώτη εβδομάδα του Μαΐου». 

Την ίδια άποψη έχει και στέλεχος της ΕΚΤ: «Το δικαίωμα των Ελλήνων να αποφασίσουν για το μέλλον τους είναι δημοκρατικό και δεν μπορεί να τους το αμφισβητήσει κανείς. Τα μέτρα που θα πρέπει να λάβουν και να εφαρμόσουν είναι όντως εξόχως επαχθή - και μάλιστα για έναν λαό που επτά χρόνια τώρα ζει σε συνθήκες λιτότητας και υπερφορολόγησης. Αν η κυβέρνηση δεν τα αντέχει και η αντιπολίτευση δεν συναινεί στην ψήφισή τους, οι εκλογές μπορεί να είναι μια λύση. Οχι η καλύτερη, αλλά λύση. Αρκεί η κυβέρνηση να τις αποφασίσει αμέσως, να γίνουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και κυρίως το αποτέλεσμα να διασφαλίζει την αναγκαία πολιτική σταθερότητα»...
Ν. Φελέκης-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ