Κυβερνητικό βέρτιγκο με το βλέμμα σε πρόωρες κάλπες

Με την πλάτη στον τοίχο βρίσκεται η κυβέρνηση, παρά τις προσπάθειες που κάνει επιμελώς να δείξει ότι τα πάντα κινούνται σε θετική κατεύθυνση.
Οι ανοίκειες και πέραν πάσης αμφιβολίας αντιδημοκρατικές επιθέσεις που εξαπολύει το Μέγαρο Μαξίμου σε όσους δεν βρίσκονται υπό τον έλεγχό του δείχνει ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε πανικό.
Μπορεί να μην «άρεσαν» τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που δημοσίευσαν τα «Νέα Σαββατοκύριακο», ωστόσο, η πραγματικότητα είναι σκληρή, και για την κυβέρνηση και για τη χώρα.
Οικονομία, ανεργία και εσχάτως τα εθνικά θέματα, είναι τα τρία πιο «καυτά» (και άλυτα) προβλήματα για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Παρά τις διακηρυγμένες υποσχέσεις της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου για επίλυση όλων των θεμάτων που απασχολούν τους Ελληνες, ημέρα με την ημέρα η κατάσταση χειροτερεύει.
Το αφήγημα της «καθαρής» εξόδου κάηκε αφού η οικονομική κρίση δεν έχει παρέλθει, η κυβέρνηση δεν
έχει προχωρήσει σε γενναίες μεταρρυθμίσεις που έχει δεσμευτεί, το επενδυτικό κλίμα έχει βελτιωθεί ελάχιστα και οι αγορές κάθε άλλο παρά προεξοφλούν ανέφελη πορεία της οικονομίας. Αλλά και τα μηνύματα των δανειστών δεν είναι αισιόδοξα και ο Μάιος – Ιούνιος είναι κρίσιμοι μήνες για τις διαπραγματεύσεις, τόσο για το αυστηρό πρόγραμμα εποπτείας μετά τον Αύγουστο όσο και για την ελάφρυνση του χρέους.
Και βεβαίως, το κρίσιμο στοίχημα βελτίωσης της καθημερινότητας έχει χαθεί αφού οι πολίτες δεν αισθάνονται βελτίωση στα οικονομικά τους. Το γεγονός ότι οι φόροι θα μειωθούν, όπως είπε πρόσφατα ο υφυπουργός Δ. Λιάκος, από το 2020, σημαίνει ότι για τα εισοδήματα 2017, 2018, 2019 και 2020, η φορολόγηση θα είναι ίδια. Αλλά και πολύ χειρότερη όταν θα εφαρμοστεί το αφορολόγητο, από του χρόνου ή από το 2020.
Στο δεύτερο πρόβλημα των πολιτών, την ανεργία η κυβέρνηση καυχιέται για μείωσή της κατά 3-4 μονάδες, αποκρύβοντας ότι πρόκειται για υποαμειβόμενες θέσεις, για μερικής απασχόλησης κατά κύριο λόγο, για εποχικές δουλειές λόγω της μακράς τουριστικής σεζόν. Οσο δεν γίνονται επενδύσεις που θα φέρουν χιλιάδες θέσεις εργασίας τόσο θα είναι αδύνατη η ανακοπή του κύματος μετανάστευσης των νέων στο εξωτερικό.
Τέλος, το τρίτο πρόβλημα είναι τα εθνικά θέματα με τον κόσμο να αντιλαμβάνεται τη διαχειριστική ανεπάρκεια της κυβέρνησης και την αδυναμία της να σταθεί στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων. Οι πολίτες εκτιμούν ότι παίζονται επικίνδυνα επικοινωνιακά παιχνίδια, τόσο στα ελληνοτουρκικά όσο και στο Σκοπιανό και γι’ αυτό ρίχνουν «μαύρο» στην κυβέρνηση. Μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων αισθάνονται φοβισμένοι για τις εξελίξεις και κυρίως για το αν είναι σε θέση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να αντιμετωπίσει τους κινδύνους.
Οσο τα προβλήματα διογκώνονται τόσο φαίνεται και η «γύμνια» της κυβέρνησης η οποία επιχειρείται να συγκαλυφθεί με δύο τρόπους.
Ο πρώτος είναι η προσπάθεια εξωραϊσμού της πραγματικότητας. Η επιχείρηση να πειστεί ο κόσμος ότι όλα πάνε καλά. Ακόμη και τα περιφερειακά συνέδρια αυτό το σκοπό έχουν, να αναδείξουν μια Ελλάδα εξωστρεφή που έχει ξεπεράσει την οικονομική κρίση. Και η επιμονή Τσίπρα στη δέσμευση ότι έρχεται μια ιστορική εποχή με το τέλος των μνημονίων δείχνει την προσπάθεια να επανακάμψει ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που είναι απογοητευμένοι.
Ο δεύτερος τρόπος είναι η επίθεση του Μαξίμου σε κάθε «εχθρό». Είτε είναι δημοσιογράφος, είτε μέσω ενημέρωσης, είτε πολιτικός ή επιχειρηματικός αντίπαλος. Είτε βεβαίως, χτυπώντας ανεξάρτητες αρχές και θεσμούς όπως τα δικαστήρια (που εκδίδουν αποφάσεις που δεν αρέσουν στην κυβέρνηση), η Τράπεζα της Ελλάδος κ.λπ.
Οι διαρροές και ανακοινώσεις που εκδίδονται ανά τακτά διαστήματα ξεφεύγουν κάθε έννοιας πολιτικού πολιτισμού και δείχνουν την «αλλεργία» που έχει η κυβέρνηση στην αντίθετη άποψη, στην αλήθεια που αν δεν είναι δική της τότε είναι ψέμα.
Οσο οι κ. Τσίπρας και Καμμένος χάνουν τη δύναμη τους στην κοινωνία τόσο πιο σκληροί με τους αντιπάλους τους είναι. Και όσο αποδεικνύουν ότι είναι σε αποδρομή τόσο πιο επικίνδυνοι γίνονται για την Ελλάδα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η αίσθηση της βαθιάς πολιτικής κρίσης που περνά η χώρα έχει βάλει σε δεύτερες σκέψεις την κυβέρνηση ως προς τις εκλογές και το χρόνο που θα γίνουν. Σενάρια που ενισχύονται από το «αντάρτικο» των 53+ και του Νίκου Φίλη αλλά και από την μερική «αυτονόμηση» Καμμένου για τον οποίο πνέουν μένεα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Και δεν είναι καθόλου τυχαία τρία στοιχεία που είναι δείγμα μιας μακράς προεκλογικής περιόδου στην οποία έχουμε εισέλθει.
Το πρώτο είναι ότι γίνονται πολλά «ρουσφέτια», προσλήψεις, χρηματοδότηση δήμων με εκατομμύρια ευρώ, υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα για μείωση φόρων, ακόμη και για εξαίρεση από τα διόδια.
Το δεύτερο είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει αρχίσει να είναι όλο και πιο εξωστρεφής. Βγαίνει πιο συχνά από το Μαξίμου, κάνει ταξίδια στην περιφέρεια, μιλά και παρεμβαίνει πιο συχνά.
Και το τρίτο είναι οι παρασκηνιακές συζητήσεις για μετεκλογικές συνεργασίες ΣΥΡΙΖΑ με άλλα κόμματα καθώς και οι αναταράξεις που υπάρχουν σε διάφορους χώρους, από την ακροδεξιά μέχρι τους πολιτικούς χώρους αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ όπου συζητούν για πιθανές συμμαχίες.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν… κάλπες οι οποίες θα κριθούν κυρίως από τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές αλλά και από ένα απρόβλεπτο σκηνικό με την Τουρκία.
ΠΗΓΗ: TA NEA