Αν πρέπει να αξιολογήσουμε με πέντε κουβέντες τις προχθεσινές
εκλογές, οι οποίες οδηγούν τη χώρα σε αλλαγή σελίδας, είναι ότι έχουμε
ήδη ως πρώτο σοβαρό παράγωγό τους τις εθνικές εκλογές της 30ής Ιουνίου. Ο
«άχαστος» Αλέξης, που προκάλεσε με την πολιτική και τη συμπεριφορά του,
με την αλαζονεία και την εμπάθειά του (ακόμη και χθες το βράδυ, η
δήλωσή του για την ήττα απέπνεε αδιανόητη κακότητα, μισαλλοδοξία και
εχθρότητα), οδηγείται πλέον στο περιθώριο της ιστορίας – «μια παρένθεση
και μόνο» θ’ αποδειχθεί ότι ήταν…
Από εκεί και πέρα, στα επιμέρους:
● αδιαφιλονίκητος νικητής των εκλογών είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝουΔου του. Για πρώτη φορά εδώ και επτά χρόνια, μέσα σε συνθήκες οικονομικής και πολιτικής κρίσης, ο Μητσοτάκης νίκησε τον «άχαστο» Τσίπρα και έφερε τη ΝΔ μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ, κόντρα σε όλες τις
αντιξοότητες, και ειδικά τη μία και μεγαλύτερη, ότι ο άλλος είχε ως Πρωθυπουργός και επικεφαλής της κυβέρνησης, και το μαχαίρι και το πεπόνι
● η νίκη του προέδρου Κυριάκου έχει μία πτυχή η οποία αφορά τη μεταξύ τους σχέση, με τον «άχαστο» πρόεδρο Αλέξη. Το θύμα της στρατιάς των τρολ του ΣΥΡΙΖΑ και των δυσωδών υπογείων του Μεγάρου Μαξίμου, που τάχα μου έχανε συνεχώς από τον «χαρισματικό» Τσίπρα, και που έκανε δήθεν το ένα μετά το άλλο επικοινωνιακό λάθος, ο «Κούλης», τον κέρδισε καθαρά, ξάστερα, ολοκληρωμένα, και χωρίς αμφισβητήσεις
● μαζί κατέρρευσε παταγωδώς δε, και όλη η φιλολογία ότι ο Τσίπρας είναι ηγέτης μακράς πνοής, και πως την επομένη των εκλογών, σήμερα δηλαδή, μετά τη νίκη του, η ΝουΔου θα εξαναγκαζόταν να αλλάξει ηγέτη
● η συντριπτική διαφορά μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κόμματος, αυτές οι 9 και κάτι μονάδες, εξαναγκάζει τον «άχαστο» Αλέξη να σταματήσει να υποδύεται ότι «ψιχαλίζει». Δεν «ψιχαλίζει». Ο ελληνικός λαός τού έδειξε την έξοδο
● αν για τον «Κούλη», όπως απαξιωτικά ονόμαζαν τον Μητσοτάκη οι συνεργάτες του, και συνόδευαν τις εκτιμήσεις τους για το αποτέλεσμα των εκλογών ότι «έχασε, έφυγε», το ίδιο ισχύει και για εκείνον! Εχασε, πρέπει να φεύγει. Ο λαός τον αποδοκίμασε ηχηρά…
● θυμίζω για όσους έχουν αμφισβητήσεις αναφορικά με όλα τα προηγούμενα, ότι ήταν ο Αλέξης ο «άχαστος» αυτός ο οποίος πότε χαρακτήριζε «δημοσκόπηση» το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, πότε δήλωνε ότι η κάλπη των ευρωεκλογών αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση, και πότε ότι η ψήφος των πολιτών θα είναι ψήφος έγκρισης ή απόρριψης των μέτρων
● έθεσε λοιπόν ένα πλήθος διλημμάτων, διχαστικών και εκβιαστικών κατά κανόνα, και απορρίφθηκαν όλα, από τους πολίτες. Κυρίως όμως απορρίφθηκε η στρατηγική της πόλωσης που καλλιέργησε εμφυλιοπολεμικό κλίμα στη δημόσια ζωή, και προοιωνίζεται ακόμη χειρότερες συνθήκες για τη συνέχεια…
● ο ΣΥΡΙΖΑ όμως διατήρησε ένα σοβαρό ποσοστό. Το 24% του δίνει το δικαίωμα να δηλώνει ότι είναι χωρίς αμφισβήτηση το δεύτερο κόμμα στη χώρα, και πως είναι παρών στον πολιτικό χάρτη, ότι η εποχή του 3% και του μικρού κόμματος της ανανεωτικής Αριστεράς ανήκει οριστικά στο παρελθόν, και πως ως κόμμα εξουσίας μπορεί δυνητικά να επανέλθει
● το 24% δίνει μεν στον ΣΥΡΙΖΑ τη δυνατότητα να εδραιώσει οριστικά και αμετάκλητα την παρουσία του στον πολιτικό χάρτη, έστω και με ασαφές πολιτικό υπόβαθρο (είναι Αριστερά; είναι Κεντροαριστερά; είναι και τα δυο μαζί; είναι προοδευτική παράταξη με τόσους ακροδεξιούς στο εσωτερικό του; άγνωστο και αδιευκρίνιστο), αλλά από την άλλη πλευρά ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει ότι το 8% του ΚΙΝΑΛ το οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο περιθώριο
● όσοι πανηγυρισμοί και να υπάρξουν, που το ΚΙΝΑΛ είναι τρίτο κόμμα, και δεν είναι τρίτη η Χρυσή Αυγή, τίποτε δεν μπορεί να αποκοιμίσει τους πολίτες και να τους κρύψει την πραγματικότητα. Ποια είναι αυτή; Οτι το ΚΙΝΑΛ οδεύει αργά αλλά σταθερά προς το τέλος του, και θα πρέπει να αγωνιστεί σκληρά για να το αποφύγει στις εκλογές της 30ής Ιουνίου οι οποίες θα πραγματοποιηθούν σε κλίμα ακραίας πόλωσης
● 8% αν θυμούνται καλά στη Χαριλάου Τρικούπη πήρε μόνος του ως επικεφαλής ενός καθημαγμένου από την κρίση ΠΑΣΟΚ ο Ευάγγελος Βενιζέλος το 2014, με απέναντί του έναν ΣΥΡΙΖΑ που σάρωνε ό,τι υπήρχε μπροστά του και το μισό ΠΑΣΟΚ, και τον Γ. Παπανδρέου να τον πολεμούν αλύπητα
● αυτό το γηρασμένο ΚΙΝΑΛ, για να το αναλύσω περισσότερο, αυτό το ΚΙΝΑΛ που στις νεαρές ηλικίες των 17-24 συγκεντρώνει μόλις το 3%, δεν μπορεί να πάει πουθενά. Εχει ό,τι και τα περισσότερα στελέχη του: αρθριτικά, ζάχαρο, ουρία, μεγάλη πρεσβυωπία, ισχιαλγία, πολλές βουλωμένες αρτηρίες και χρειάζεται επειγόντως ανανέωση. Νέο αίμα. Παιδιά, με όρεξη και δυνάμεις, να ξεκοκαλίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Οχι καταθλιπτικούς γέρους, που λένε όλο ιστορίες για τον Ανδρέα, και δακρύζουν όταν αναφέρονται στα κλέη του παρελθόντος
● επιμένω για το ΚΙΝΑΛ και το μέλλον του, γιατί φοβούμαι ότι από την ύπαρξή του εξαρτάται το μέλλον της Κεντροαριστεράς, της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης της χώρας. Φοβούμαι δηλαδή ότι στη Χαριλάου Τρικούπη θα αρχίσουν πάλι τίποτε «παπάντζες» του είδους πόσο μεγάλη νίκη πήραμε, και θα παρακάμψουν το πραγματικό γεγονός ότι το κόμμα δεν κατάφερε να επαναπατρίσει τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που έφυγαν το 2015 και επέλεξαν τον ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται στο 24% υποδυόμενος την Κεντροαριστερά, ενώ η πραγματική Κεντροαριστερά είναι καθηλωμένη σε ένα ποσοστό που δεν της δίνει το δικαίωμα να παίξει κάποιο ρόλο στις εξελίξεις μετά την 30ή Ιουνίου
● όταν ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει 13-14 ολόκληρες μονάδες από το ποσοστό του τού 2015 και το ΚΙΝΑΛ δεν εισπράττει τίποτε αλλά πανηγυρίζει διότι διατήρησε το 8% των προηγούμενων εκλογών, τότε κάποιος έχει πάρει στάχτη, μας έχει βάλει όλους κάτω και μας τη ρίχνει στα μάτια…
● ούτε οι προσεχείς εκλογές, ούτε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, πρέπει να δημιουργήσουν πέπλο κάλυψης για το τι συνέβη στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εξαφανισμένος από παντού, και όχι μόνο αυτό, αλλά η εμμονή του στο να κατεβάσει υποψήφιους ακόμη και εκεί που δεν είχε καμία τύχη, «παρέδωσε» ολόκληρη τη χώρα στη Δεξιά
● παράλληλα ο καταστροφικός για την Αυτοδιοίκηση «Κλεισθένης», το τερατούργημα που κατασκεύασε ο Σκουρλέτης ως υπουργός, είναι απολύτως βέβαιο ότι διαλύει κάθε ελπίδα να λειτουργήσει αποτελεσματικά Τοπική Αυτοδιοίκηση στη χώρα. Τον σπόρο για να υπάρξει συναλλαγή πάνω και κάτω από το τραπέζι βάζει ο εγκληματικός αυτός νόμος και μένει να δούμε πώς θα υλοποιηθεί
● το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε απολύτως τις δημοσκοπήσεις που παρακολουθήσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα, και διέψευσε πανηγυρικά τις δημοσκοπήσεις-μαϊμού που εμφάνιζαν τον ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικεί τη νίκη στις εκλογές. Χαστούκι επίσης ήταν και στην προπαγάνδα ΣΥΡΙΖΑ περί fake news που κατασκευάζουν τα μέσα ενημέρωσης για να πλήξουν τον Αλέξη τον «άχαστο»
● το «κλείνει η ψαλίδα» θα είναι το μεγαλύτερο ανέκδοτο που θα συνοδεύει τον Τσίπρα και τους δικούς του. Οι αθεόφοβοι, μέχρι και χθες έβαλαν την ΕΡΤ να ισχυρίζεται ότι η διαφορά θα είναι μικρή στις πέντε μονάδες ή κάτω από αυτές – για να μπορεί προφανώς να ισχυριστεί ο «ηγεμόνας» ο «άχαστος» ότι μπορεί και να το γυρίσει το «ματσάκι»…
● και δεν σχολιάζω καν το γεγονός της αδιανόητης καθυστέρησης στη συγκέντρωση και την παρουσίαση των αποτελεσμάτων.
Κλείνοντας να υπογραμμίσω, με βάση και τις εμφανίσεις των αλαζόνων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στις τηλεοράσεις (Σκουρλέτης, Τασία Χριστοδουλοπούλου, Σπίρτζης κ.λπ.), ότι αυτό που έπαθαν, αλλά φευ τίποτε δεν κατάλαβαν, ήταν ότι ο λαός αποδοκίμασε την οίηση με την εξουσία, τη φιλαυτία, και τον έπαρσή τους…
Γ. Παπαχρήστος-in.gr
Από εκεί και πέρα, στα επιμέρους:
● αδιαφιλονίκητος νικητής των εκλογών είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝουΔου του. Για πρώτη φορά εδώ και επτά χρόνια, μέσα σε συνθήκες οικονομικής και πολιτικής κρίσης, ο Μητσοτάκης νίκησε τον «άχαστο» Τσίπρα και έφερε τη ΝΔ μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ, κόντρα σε όλες τις
αντιξοότητες, και ειδικά τη μία και μεγαλύτερη, ότι ο άλλος είχε ως Πρωθυπουργός και επικεφαλής της κυβέρνησης, και το μαχαίρι και το πεπόνι
● η νίκη του προέδρου Κυριάκου έχει μία πτυχή η οποία αφορά τη μεταξύ τους σχέση, με τον «άχαστο» πρόεδρο Αλέξη. Το θύμα της στρατιάς των τρολ του ΣΥΡΙΖΑ και των δυσωδών υπογείων του Μεγάρου Μαξίμου, που τάχα μου έχανε συνεχώς από τον «χαρισματικό» Τσίπρα, και που έκανε δήθεν το ένα μετά το άλλο επικοινωνιακό λάθος, ο «Κούλης», τον κέρδισε καθαρά, ξάστερα, ολοκληρωμένα, και χωρίς αμφισβητήσεις
● μαζί κατέρρευσε παταγωδώς δε, και όλη η φιλολογία ότι ο Τσίπρας είναι ηγέτης μακράς πνοής, και πως την επομένη των εκλογών, σήμερα δηλαδή, μετά τη νίκη του, η ΝουΔου θα εξαναγκαζόταν να αλλάξει ηγέτη
● η συντριπτική διαφορά μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κόμματος, αυτές οι 9 και κάτι μονάδες, εξαναγκάζει τον «άχαστο» Αλέξη να σταματήσει να υποδύεται ότι «ψιχαλίζει». Δεν «ψιχαλίζει». Ο ελληνικός λαός τού έδειξε την έξοδο
● αν για τον «Κούλη», όπως απαξιωτικά ονόμαζαν τον Μητσοτάκη οι συνεργάτες του, και συνόδευαν τις εκτιμήσεις τους για το αποτέλεσμα των εκλογών ότι «έχασε, έφυγε», το ίδιο ισχύει και για εκείνον! Εχασε, πρέπει να φεύγει. Ο λαός τον αποδοκίμασε ηχηρά…
● θυμίζω για όσους έχουν αμφισβητήσεις αναφορικά με όλα τα προηγούμενα, ότι ήταν ο Αλέξης ο «άχαστος» αυτός ο οποίος πότε χαρακτήριζε «δημοσκόπηση» το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, πότε δήλωνε ότι η κάλπη των ευρωεκλογών αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση, και πότε ότι η ψήφος των πολιτών θα είναι ψήφος έγκρισης ή απόρριψης των μέτρων
● έθεσε λοιπόν ένα πλήθος διλημμάτων, διχαστικών και εκβιαστικών κατά κανόνα, και απορρίφθηκαν όλα, από τους πολίτες. Κυρίως όμως απορρίφθηκε η στρατηγική της πόλωσης που καλλιέργησε εμφυλιοπολεμικό κλίμα στη δημόσια ζωή, και προοιωνίζεται ακόμη χειρότερες συνθήκες για τη συνέχεια…
● ο ΣΥΡΙΖΑ όμως διατήρησε ένα σοβαρό ποσοστό. Το 24% του δίνει το δικαίωμα να δηλώνει ότι είναι χωρίς αμφισβήτηση το δεύτερο κόμμα στη χώρα, και πως είναι παρών στον πολιτικό χάρτη, ότι η εποχή του 3% και του μικρού κόμματος της ανανεωτικής Αριστεράς ανήκει οριστικά στο παρελθόν, και πως ως κόμμα εξουσίας μπορεί δυνητικά να επανέλθει
● το 24% δίνει μεν στον ΣΥΡΙΖΑ τη δυνατότητα να εδραιώσει οριστικά και αμετάκλητα την παρουσία του στον πολιτικό χάρτη, έστω και με ασαφές πολιτικό υπόβαθρο (είναι Αριστερά; είναι Κεντροαριστερά; είναι και τα δυο μαζί; είναι προοδευτική παράταξη με τόσους ακροδεξιούς στο εσωτερικό του; άγνωστο και αδιευκρίνιστο), αλλά από την άλλη πλευρά ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει ότι το 8% του ΚΙΝΑΛ το οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο περιθώριο
● όσοι πανηγυρισμοί και να υπάρξουν, που το ΚΙΝΑΛ είναι τρίτο κόμμα, και δεν είναι τρίτη η Χρυσή Αυγή, τίποτε δεν μπορεί να αποκοιμίσει τους πολίτες και να τους κρύψει την πραγματικότητα. Ποια είναι αυτή; Οτι το ΚΙΝΑΛ οδεύει αργά αλλά σταθερά προς το τέλος του, και θα πρέπει να αγωνιστεί σκληρά για να το αποφύγει στις εκλογές της 30ής Ιουνίου οι οποίες θα πραγματοποιηθούν σε κλίμα ακραίας πόλωσης
● 8% αν θυμούνται καλά στη Χαριλάου Τρικούπη πήρε μόνος του ως επικεφαλής ενός καθημαγμένου από την κρίση ΠΑΣΟΚ ο Ευάγγελος Βενιζέλος το 2014, με απέναντί του έναν ΣΥΡΙΖΑ που σάρωνε ό,τι υπήρχε μπροστά του και το μισό ΠΑΣΟΚ, και τον Γ. Παπανδρέου να τον πολεμούν αλύπητα
● αυτό το γηρασμένο ΚΙΝΑΛ, για να το αναλύσω περισσότερο, αυτό το ΚΙΝΑΛ που στις νεαρές ηλικίες των 17-24 συγκεντρώνει μόλις το 3%, δεν μπορεί να πάει πουθενά. Εχει ό,τι και τα περισσότερα στελέχη του: αρθριτικά, ζάχαρο, ουρία, μεγάλη πρεσβυωπία, ισχιαλγία, πολλές βουλωμένες αρτηρίες και χρειάζεται επειγόντως ανανέωση. Νέο αίμα. Παιδιά, με όρεξη και δυνάμεις, να ξεκοκαλίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Οχι καταθλιπτικούς γέρους, που λένε όλο ιστορίες για τον Ανδρέα, και δακρύζουν όταν αναφέρονται στα κλέη του παρελθόντος
● επιμένω για το ΚΙΝΑΛ και το μέλλον του, γιατί φοβούμαι ότι από την ύπαρξή του εξαρτάται το μέλλον της Κεντροαριστεράς, της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης της χώρας. Φοβούμαι δηλαδή ότι στη Χαριλάου Τρικούπη θα αρχίσουν πάλι τίποτε «παπάντζες» του είδους πόσο μεγάλη νίκη πήραμε, και θα παρακάμψουν το πραγματικό γεγονός ότι το κόμμα δεν κατάφερε να επαναπατρίσει τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που έφυγαν το 2015 και επέλεξαν τον ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται στο 24% υποδυόμενος την Κεντροαριστερά, ενώ η πραγματική Κεντροαριστερά είναι καθηλωμένη σε ένα ποσοστό που δεν της δίνει το δικαίωμα να παίξει κάποιο ρόλο στις εξελίξεις μετά την 30ή Ιουνίου
● όταν ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει 13-14 ολόκληρες μονάδες από το ποσοστό του τού 2015 και το ΚΙΝΑΛ δεν εισπράττει τίποτε αλλά πανηγυρίζει διότι διατήρησε το 8% των προηγούμενων εκλογών, τότε κάποιος έχει πάρει στάχτη, μας έχει βάλει όλους κάτω και μας τη ρίχνει στα μάτια…
● ούτε οι προσεχείς εκλογές, ούτε το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, πρέπει να δημιουργήσουν πέπλο κάλυψης για το τι συνέβη στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εξαφανισμένος από παντού, και όχι μόνο αυτό, αλλά η εμμονή του στο να κατεβάσει υποψήφιους ακόμη και εκεί που δεν είχε καμία τύχη, «παρέδωσε» ολόκληρη τη χώρα στη Δεξιά
● παράλληλα ο καταστροφικός για την Αυτοδιοίκηση «Κλεισθένης», το τερατούργημα που κατασκεύασε ο Σκουρλέτης ως υπουργός, είναι απολύτως βέβαιο ότι διαλύει κάθε ελπίδα να λειτουργήσει αποτελεσματικά Τοπική Αυτοδιοίκηση στη χώρα. Τον σπόρο για να υπάρξει συναλλαγή πάνω και κάτω από το τραπέζι βάζει ο εγκληματικός αυτός νόμος και μένει να δούμε πώς θα υλοποιηθεί
● το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε απολύτως τις δημοσκοπήσεις που παρακολουθήσαμε όλο το προηγούμενο διάστημα, και διέψευσε πανηγυρικά τις δημοσκοπήσεις-μαϊμού που εμφάνιζαν τον ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικεί τη νίκη στις εκλογές. Χαστούκι επίσης ήταν και στην προπαγάνδα ΣΥΡΙΖΑ περί fake news που κατασκευάζουν τα μέσα ενημέρωσης για να πλήξουν τον Αλέξη τον «άχαστο»
● το «κλείνει η ψαλίδα» θα είναι το μεγαλύτερο ανέκδοτο που θα συνοδεύει τον Τσίπρα και τους δικούς του. Οι αθεόφοβοι, μέχρι και χθες έβαλαν την ΕΡΤ να ισχυρίζεται ότι η διαφορά θα είναι μικρή στις πέντε μονάδες ή κάτω από αυτές – για να μπορεί προφανώς να ισχυριστεί ο «ηγεμόνας» ο «άχαστος» ότι μπορεί και να το γυρίσει το «ματσάκι»…
● και δεν σχολιάζω καν το γεγονός της αδιανόητης καθυστέρησης στη συγκέντρωση και την παρουσίαση των αποτελεσμάτων.
Κλείνοντας να υπογραμμίσω, με βάση και τις εμφανίσεις των αλαζόνων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στις τηλεοράσεις (Σκουρλέτης, Τασία Χριστοδουλοπούλου, Σπίρτζης κ.λπ.), ότι αυτό που έπαθαν, αλλά φευ τίποτε δεν κατάλαβαν, ήταν ότι ο λαός αποδοκίμασε την οίηση με την εξουσία, τη φιλαυτία, και τον έπαρσή τους…
Γ. Παπαχρήστος-in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.