Θα βγάλει η Δικαιοσύνη το... ράσο από τον Ρασπούτιν;

Τα μυρμήγκια όταν πρόκειται να χαθούν βγάζουν φτερά, λέει η γνωστή ρήση, και αυτό έπαθε η γεμάτη οίηση, απειρία και αήθεια, πρώτη φορά Αριστερά.

Η Δικαιοσύνη παραπέμπει στο ειδικό δικαστήριο τον πρώην υπουργό Νίκο Παππά, για τη μεθόδευσή του στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών. Δεν έχει σημασία αν τον παραπέμπει για το πλημμέλημα παράβασης καθήκοντος.

Σημασία έχει ότι θα απογυμνωθεί μια ακόμη πτυχή του περίφημου ηθικού πλεονεκτήματος που ύψωσαν γύρω τους ως ψευδές φωτοστέφανο και έπεισαν τους οπαδούς τους ότι καθαρίζουν την κόπρο του Αυγεία στα ΜΜΕ. Εξ αυτού και δεν έχει σημασία η ποινή αλλά η δημοσία διαδικασία που θα αποκαλύψει τις μεθόδους τους.

Το ίδιο φυσικά, ως πολίτες πρωτίστως, ελπίζουμε να

γίνει και στην έτερη, και σοβαρότερη, υπόθεση του πρώην υπουργού Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, για τη Novartis. Ο ίδιος την είχε χαρακτηρίσει ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο από καταβολής ελληνικού κράτους. Και ίσως αποδειχθεί ότι όντως ήταν, αλλά για διαφορετικούς λόγους, και με αντίστροφη πορεία: Οι κατήγοροι να γίνουν κατηγορούμενοι και να καταδικαστούν!

Η αρμόδια εισαγγελέας πρότεινε προς το δικαστικό συμβούλιο την παραπομπή στο ειδικό δικαστήριο του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου, της Ελένης Τουλουπάκη, και των πρώην εισαγγελέων διαφθοράς Χρ. Ντζούρα και Στέλιο Μανόλη, για το κακούργημα της κατάχρησης εξουσίας.

Ανατριχιαστικό για ευνομούμενη συντεταγμένη πολιτεία, το πόρισμα της εισαγγελέως Ελένης Μετσοβίτου -Φουρλή, σύμφωνα με τις διαρροές. Αναφέρεται για παράδειγμα, σε αφόρητες πιέσεις που άσκησε ο Δημ. Παπαγγελόπουλος στον τότε οικονομικό εισαγγελέα Αθανασίου προκειμένου να επισπεύσει φορολογικούς ελέγχους στον ιδιοκτήτη του Σκάι Αλαφούζο και να δεσμεύσει τους λογαριασμούς του, ώστε αυτός να μην μπορέσει να συμμετάσχει στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες (κατά τα άλλα μιλούσαν για καθαρό ανοιχτό διαγωνισμό).

Για τον μακαρίτη Βγενόπουλο, ο Παπαγγελόπουλος φέρεται να ζητούσε από τον εισαγγελέα να πιέσει του αρμόδιους φορολογικού ελέγχου, διατυπώνοντας την απειλή ότι αν δεν περαιωθεί άμεσα (και κατά το δοκούν προφανώς) ο φορολογικός έλεγχος, αυτοί (δε θα υποβληθούν σε πειθαρχική ποινή, αλλά άκουσον…) θα τους καταγγείλει μέσω τηλεοπτικών σταθμών ότι… τα έχουν αρπάξει από τον Βγενόπουλο!

Ακόμη κα για μικρά ψάρια, όπως τον δημοσιογράφο Γιώργο Παπαχρήστο που απλώς έχει μια δημοσιογραφική στήλη και έκανε το αμάρτημα να ασκεί αντιπολίτευση στον ΣΥΡΙΖΑ, ζητούσε να του βρουν κάτι για να τον ενοχοποιήσουν.

Δεν ξέρουμε τι θα αποφασίσει το δικαστικό συμβούλιο, αν θα στείλει την υπόθεση στο ειδικό δικαστήριο. Όμως η παραπομπή σε αυτό, θα βγάλει το ράσο από τον επονομαζόμενο Ρασπούτιν και το πέπλο του ηθικού πλεονεκτήματος από την πρώτη φορά Αριστερά.

Γιατί ήταν πρωτοφανής αήθεια, να μεθοδεύουν την κατηγορία δέκα πολιτικών προσώπων, μεταξύ των οποίων αξιόμαχα στελέχη της τότε αντιπολίτευσής, και δύο πρώην Πρωθυπουργών, χωρίς στοιχεία. Και δεν είχαν συναίσθηση της ιστορικής ευθύνης και του ιστορικού άγους που επωμιζόταν. Το θέατρο με τις δέκα κάλπες στη Βουλή θα μείνει στα χρονικά της πολιτικής ιστορίας του τόπου και θα τους στιγματίζει.

Η αγωνία τους δεν ήταν φυσικά η διαλεύκανση του σκανδάλου, που εντοπιζόταν όπως και στο εξωτερικό, στον χρηματισμό γιατρών. Τίποτα δεν έκαναν ως προς αυτό. Ο στόχος τους ήταν να παραπέμψουν τους αντιπάλους τους («και ας πάνε παρακάτω να βρουν το δίκιο τους» που φέρεται να έλεγε ο Παπαγγελόπουλος), και αν τους κρατούν υπό ομηρία το Φθινόπωρο των εκλογών.

Ο λαός δια της ψήφου τους στις ευρωεκλογές ανέτρεψε τον σχεδιασμό. Υπό το βάρος της ήττας και με την κήρυξη πρόωρων εκλογών, δεν οδεύσαμε σε αυτές με τους επιφανείς αντιπάλους δακτυλοδεικτούμενους, και τους οπαδούς τους στα κοινωνικά δίκτυα να βυσσοδομούν και να έχουν εκ των προτέρων εκδώσει δικαστική απόφαση καταδίκης.

Αν το δικαστικό συμβούλιο παραπέμψει τους κατηγορούμενους στο ειδικό δικαστήριο, θα ζήσουμε το χρονικό μια κάθαρσης, ώστε στο μέλλον ουδείς να διανοηθεί κάτι παρόμοιο. Η πολιτική δεν είναι μεν υπόθεση αγγέλων, αλλά ουδείς στο παρελθόν, ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές του πολιτικού μας βίου «από καταβολής ελληνικού κράτους» που θα έλεγε ο Παπαγγελόπουλος, επεξεργάστηκε τέτοια συνωμοσία και επεχείρησε τέτοια σπίλωση.

 Γ. Σιδέρης-liberal.gr