Πασοκάρα ρε

Με αφορμή το screenshot, 2 ιστορίες:- Δεν έχει περάσει ούτε μήνας. Ο Κυρ Γιώργης μπαίνει στο καφενείο, ''καπνισμένος'' από την προγραμματική συμφωνία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. To παρατσούκλι του είναι Κουτσόγιωργας και η σχέση του με το ΠΑΣΟΚ, ερωτική. Φυσάει, ξεφυσάει, ζητάει το συνηθισμένο ελληνικό καφέ. Γνωρίζει ότι οι θαμώνες είναι έτοιμοι για κάζο. Συμφωνία με τη ΝΔ; Ξανά τα ίδια, φυσάει, ξεφυσάει, μετανιώνει που υποστήριξε στις συζητήσεις του ακόμη και τον Βενιζέλο που δεν τον γούσταρε μέσα του, για την πασοκάρα και μόνο...Του τόλεγε το ένστικτό του, τούτος ο μπλαμπλάς είναι δεξιός αλλά ντρεπόταν να το πει ακόμη και στο γιο του διότι στις εσωκομματικές είχε ρίξει λευκό και αν τού έλεγε και τούτο θα ΄φευγε από το κόμμα (εν τω μεταξύ ο γιος του στις εσωκομματικές ψήφισε για το χατήρι του  ενώ στις εθνικές τόριξε ΔΗΜΑΡ στα κρυφά). Φυσάει, ξεφυσάει, μέχρι τη στιγμή που
πετάγεται ο πολιτικός του αντίπαλος στον καφενέ και του λέει ''σου τάλεγα, Κουτσόγιωργα, κούτσα-κούτσα σε μένα θάρθεις στο τέλος''. Ο Κυρ Γιώργης δαγκώνεται, αναρωτιέται τί δουλειά έχει με δαύτον, γυρίζει στον αντίπαλο και του λέει ''εγώ ΠΑΣΟΚ ήμουν, ΠΑΣΟΚ είμαι και ΠΑΣΟΚ θα μείνω. Όμως σ' αυτές τις εκλογές θα ψηφίσω Σαμαρά, όχι για σένα, για μένα θα το κάνω, για το ΠΑΣΟΚ''.- Δύο σύντροφοι από τα παλιά μιλούν στο τηλέφωνο.,, ,,-Ti κάνεις, σύντροφε;,,-Κρατάω την ταμπέλα [εννοεί το όνομα του ΠΑΣΟΚ], σύντροφε.,,-Δεν κουράστηκες μ' αυτά που γίνονται;,,-Κουράστηκα, σύντροφε, αλλά δεν έμεινε κανείς να την κρατήσει, ούτε για λίγο, να ανασάνω και έπειτα να συνεχίσω. Epikairo: Δε σας το κρύβω, πιότερο όλων με συγκινούν οι παλιοί του ΠΑΣΟΚ, αυτοί που δε λυγάνε. Άλλωστε, αν πέσει και σπάσει η ταμπέλα, ο πόνος θάναι αβάσταχτος, τούτη η ταμπέλα είναι όλη τους η ζωή. Δεν προσπαθώ να τους μιλήσω για κάτι άλλο, τους καταλαβαίνω. Ναι, είναι λάθος να κινείται κάποιος με τη φορά των αναμνήσεών του, ας είναι, όμως.  Μακάρι και μεις να φτιάξουμε κάτι καινούργιο που νάχει αυτές τις ρίζες, νάναι γεμάτο κοινωνικούς αγώνες και κατακτήσεις, νάναι αγώνας για ιδανικά, νάναι αγώνας για τους μη προνομιούχους που ξαναγεννήθηκαν όπως παλιά. Και νάμαστε περήφανοι για την ταμπέλα στο τέλος, να την κρατάμε σφιχτά, να μη μπορεί να μας την πάρει κανείς απ' τα χέρια, και ας είναι για τους επόμενους απλά ένα όνομα.
epikairo.gr