Κάποιος να τους λυτρώσει

Να μπει τέλος στο σαδομαζοχιστικό τρόπο που πέφτουν οι τίτλοι τέλους στο ΠΑΣΟΚ

Δεν έχει τέλος ο αυτοδιασυρμός στο ΠΑΣΟΚ. Ένα ιστορικό κόμμα, με τα θετικά και τα αρνητικά της διαδρομής του, καθίσταται καθημερινά χλεύη των αντιπάλων του εξ αιτίας των – υποτιθέμενων -δικών του ανθρώπων. Ο εξευτελισμός εαυτών και αλλήλων είναι διαρκής. Δεν περνάει μέρα που να μην αλληλοβρίζονται.

Δεν θέλουν να υπάρχει ΠΑΣΟΚ ο Παπανδρέου και ο Σημίτης; Να το δηλώσουν με ευθύνη απέναντι στον κόσμο που τους ακολούθησε τόσα χρόνια και να μην καλύπτουν τους δικούς τους που το τεμαχίζουν.

Είναι φυσικό σε ένα κόμμα που περνάει κρίση να υπάρχουν εσωτερικές συγκρούσεις. Αλλά πρέπει να είναι πολιτικές. Δεν νοείται να διατυπώνονται με χαρακτηρισμούς όπως «ηλίθιος», «ψεύτης» κλπ. Άλλο πολιτικά στελέχη άλλο κουτσαβάκηδες.
Δεν θέλουν τον Βενιζέλος κάποιοι; Ας περιμένουν το επόμενο συνέδριο. Ή ας βγουν να το πουν ευθέως. Να θέσουν θέμα ηγεσίας και αν η
εναπομείνασα κομματική βάση συμφωνήσει μαζί τους, να τους απαλλάξει από την παρουσία του - και απαλλαγεί και ο ίδιος από τον εαυτό του.
Δεν θέλουν να υπάρχει ΠΑΣΟΚ ο Παπανδρέου και ο Σημίτης; Να το δηλώσουν με ευθύνη απέναντι στον κόσμο που τους ακολούθησε τόσα χρόνια και να μην καλύπτουν τους δικούς τους που το τεμαχίζουν.
Πιστεύει ο Βενιζέλος ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αναζητήσει συμμάχους για να επιβιώσει; Να τους αναζητήσει εκεί που υπάρχουν αντί να συναγελάζεται με πρώην υβριστές του ΠΑΣΟΚ και να δημιουργεί ελαιώνες, οπωρώνες και άλλες εκφυλιστικές συσπειρώσεις προσώπων, τα οποία κατά τα λοιπά δεν θέλουν να βλέπουν ο ένας τον άλλον.
Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι μόνο όσοι το οδήγησαν στη συντριβή. Είναι κυρίως όσοι το ακολούθησαν από την ίδρυσή του για να αλλάξει τα πράγματα. Όσοι ανώνυμοι στρατεύτηκαν στις οργανώσεις του ανιδιοτελώς και το ψήφιζαν για τετραετίες. Όσοι προσπάθησαν από τις γραμμές του να συνεισφέρουν στην κοινωνία. Αυτοί υπάρχουν και είναι πολλοί. Απλώς γυρίζουν την πλάτη στο σημερινό ΠΑΣΟΚ της μιζέριας, των συντροφικών μαχαιρωμάτων, την ιδεολογικής εκτροπής και της πολιτικής αυτοακύρωσης.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι μόνο όσοι το οδήγησαν στη συντριβή. Είναι κυρίως όσοι το ακολούθησαν από την ίδρυσή του για να αλλάξει τα πράγματα.

Υπάρχει ένας εν ενεργεία πρόεδρος, δυο πρώην πρόεδροι και καμία εκατοστή «κορυφαία» στελέχη με τα καλά και με τα κουσούρια τους- παρόντες η παροπλισμένοι. Γιατί ανέχονται αυτή την κατάσταση; Γιατί επιτρέπουν στον καθένα να βρίζει τους υπόλοιπους;
Γιατί όσοι παριστάνουν σήμερα την «ηγετική ομάδα» παρακολουθούν το ξεκατίνιασμα - όταν δεν μετέχουν και οι ίδιοι σ' αυτό; Γιατί όσοι – παλαιότεροι και νεώτεροι - εξοβελίστηκαν από τη σημερινή ηγεσία μεταβλήθηκαν σε βουβά πρόσωπα;
Κάποιος πρέπει να βάλει τέλος στο σαδομαζοχιστικό τρόπο με τον όποιο πέφτουν οι τίτλοι τέλους στο κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Να σταματήσει το εσωκομματικό ψυχόδραμα που παρακολουθούμε καθημερινά και τους λυτρώσει όλους.
Αν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να συζητήσουν μεταξύ τους για το κόμμα του με πολιτικά επιχειρήματα, ας κηρύξουν οι ίδιοι το τέλος του - επίσημα και με αξιοπρέπεια. Να τελειώνει το δράμα που κάνει τους απλούς ανθρώπους που στήριξαν αυτό κόμμα για τέσσερις δεκαετίες, να ντρέπονται.
Γ Λακόπουλος- http://www.thetoc.gr