Τελεσίγραφο στον εαυτό της

Αν πιστέψουμε τις κυβερνητικές διαρροές, αύριο-μεθαύριο υπογράφουμε. Μας πήρε λίγο χρόνο, η οικονομία γύρισε στην ύφεση, τέλος καλό όμως, όλα καλά, έστω και με μερικά δισεκατομμύρια επιπλέον φόρους. Να το δούμε και να το πιστέψουμε. Γιατί οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών πρέπει να μας προετοιμάζουν και για το αντίθετο: να μην καταλήξουμε σε συμφωνία ή να καταλήξουμε σε μια συμφωνία που ο κ. Τσίπρας ούτε θα μπορεί και ενδεχομένως ούτε θα θέλει να υπογράψει.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η εσωκομματική αντιπολίτευση. Είναι πολύ περισσότερο η ρητορική του πρωθυπουργού. Παρά το ότι φτάσαμε στο παρά πέντε της χρεοκοπίας, ο κ. Τσίπρας εξακολουθεί να μιλά για «κόκκινες γραμμές» και να επαναλαμβάνει ότι έχουμε κάνει όσες υποχωρήσεις μπορούσαμε. Τώρα είναι σειρά των Ευρωπαίων. Αντί να προσπαθεί δηλαδή να προσγειώσει τον ΣΥΡΙΖΑ στον ρεαλισμό, εξακολουθεί να
διακινεί τη γραμμή της αδιαλλαξίας και να κατηγορεί το ΔΝΤ και τον κ. Σόιμπλε ότι υπονομεύουν τις διαπραγματεύσεις.
Με αυτά τα δεδομένα, θα είναι πολιτική αυτοκτονία να προσπαθήσει η κυβέρνηση να υπερασπιστεί τα όποια σκληρά μέτρα θα περιλαμβάνει η συμφωνία. Μπορεί για παράδειγμα να φανταστεί κανείς τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να υπερασπίζεται τον νέο ΦΠΑ την ώρα που τα κανάλια θα έχουν στη διαπασών τη «θύελλα» των ανατιμήσεων που θα έρθουν; Είναι τελείως έξω από τη λογική τους. Και δεν χρειάζονται κανέναν Λαφαζάνη να τους το υπενθυμίσει.
Είναι χαρακτηριστικό ότι κορυφαίοι υπουργοί, οι κ. Βούτσης και Βαρουφάκης, ανακοίνωσαν επίσημα ότι δεν θα πληρώσουμε την επόμενη δόση αν δεν υπάρξει συμφωνία. Ουσιαστικά η κυβέρνηση έβαλε τελεσίγραφο στον εαυτό της, ενδεικτικό της διανοητικής της σύγχυσης: αν δεν μας βοηθήσετε, χρεοκοπούμε. Πρόκειται για την πιο ηχηρή διάψευση της προβαλλόμενης αισιοδοξίας για συμφωνία εντός των ημερών.
Υπάρχει βέβαια και αντίλογος. Κυβερνητικά στελέχη μιλούν για στρατηγική της «πόκας», υπονοώντας ότι στο παιχνίδι γίνονται και μπλόφες. Ιδίως, όταν χωρίς συμφωνία δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Σίγουρα, λένε, ο κ. Τσίπρας καταλαβαίνει ότι με τη χρεοκοπία τελειώνει και ο ίδιος. Γιατί είναι μια κουβέντα να μιλά ο κ. Λαφαζάνης για δραχμή και κάτι τελείως διαφορετικό να κλείσουν τα ΑΤΜ και να πληρώνονται μισθοί και συντάξεις με υποσχετικές.
Δυστυχώς, ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος θα έρθει σε ρήξη με το μισό του κόμμα και θα συγκρουστεί με τη νοοτροπία του συνόλου των μελών του είναι ένας φαντασιακός Τσίπρας, που απλώς δεν υπάρχει. Ο υπαρκτός Τσίπρας είναι αυτός που τέσσερις μήνες πριν έκανε πρόεδρο της Βουλής την κ. Κωνσταντοπούλου, υπουργό Οικονομικών τον κ. Βαρουφάκη και συνεταίρους του στην κυβέρνηση τους ΑΝΕΛ. Πόσο σίγουροι είμαστε ότι θα μπορέσει να υπερβεί τον εαυτό του;
Π. Καψής-Έθνος