Γιατί φυσικά μέχρι εκεί μπορούν. Διαφορετικά θα ήξεραν ότι υπάρχει μια αιτιώδης συσχέτιση μεταξύ αυτών που λένε ή πράττουν και του εξερχόμενου αποτελέσματος που εισπράττουμε εν τέλει εμείς ως χώρα και ως πολίτες.
Προφανώς, θεώρησαν ότι τόσο στην περίπτωση της φυλάκισης των δυο Ελλήνων στρατιωτών από τους Τούρκους όσο και της παρατεταμένης έντασης στο Αιγαίο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, θα ξεμπέρδευαν, με ατάκες και κορώνες και ενίοτε μαγκιές.
Φευ! Οι δυο στρατιώτες παραμένουν έγκλειστοι χωρίς καν να τους απαγγελθεί καταγγελία και τα
κυριαρχικά μας δικαιώματα συνεχίζουν αμφισβητούνται και να παραβιάζονται από την γείτονα.
Εν τω μεταξύ, στα ξένα δημοσιεύματα όλο και πιο συχνά τις τελευταίες μέρες γίνεται αναφορά σε πιθανό πόλεμο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Γιατί είναι ανίκανοι να ασκήσουν υπεύθυνα και προς όφελος της χώρας μας πολιτική άμυνας και ασφάλειας.
Αυτοί ξέρουν από καταλήψεις μόνο. Στα νιάτα τους ονειρεύτηκαν πως θα είναι πρωταγωνιστές σε επαναστάσεις, που όχι μόνο δεν τόλμησαν ποτέ να κάνουν, αλλά ευχαρίστως συμβιβάστηκαν με όλους και με όσα κατηγορούσαν.
Τρανταχτό παράδειγμα, ότι τώρα αισθάνονται ασφάλεια στην «τρυφερή» αγκαλιά της Ευρώπης γιατί παίρνει θέση εναντίον της Τουρκίας. Πρόκειται ασφαλώς για την ίδια Ευρώπη που 9 χρόνια πριν καθύβριζαν και έκαιγαν τη σημαία της γιατί ήθελαν την εξουσία- και ως γνωστό, ό σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Όπως όλοι, έτσι και αυτοί γνωρίζουν -ή τουλάχιστον όφειλαν να γνωρίζουν- ότι όλα τα χρόνια υπάρχει κίνδυνος επεισοδίου στο Αιγαίο.
Όμως, οι προηγούμενες κυβερνήσεις, οι συστημικές κατά την τωρινή, κατόρθωναν μέσω της διπλωματίας και της ειρηνικής οδού να οδηγούν τις κρίσεις σε εκτόνωση.
Σε αντίθεση με αυτούς, ο σημερινός υπουργός Άμυνας, βρίσκεται παγιδευμένος στα λάθη τακτικής που ακολούθησε και αντί να παραιτηθεί συνεχίζει με την ίδια οίηση να διερωτάται γιατί να δέχεται λεκτικές επιθέσεις από τους Τούρκους και να μιλά για ακήρυχτο πόλεμο.
Προφανώς, δεν γνωρίζει ότι ο τελευταίος «ακήρυχτος» πόλεμος ήταν ο ελληνοτουρκικός το 1897, στον οποίο ηττηθήκαμε.
Ο πόλεμος δεν είναι παίξε γέλασε και ας μη ξεχνούμε ότι μόλις πριν λίγες μέρες θυσιάστηκε ο σμηναγός Γιώργος Μπαλταδώρος στο βωμό μιας παρατεταμένης έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να αποφασίσει. Ή θα θυσιάσει την φιλία του και την στήριξη που έχει από τον Καμμένο ή την χώρα.
Κατερίνα Αυξεντίου- thecaller.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.