Πότε θα στηθούν οι κάλπες

Ωραία περάσαμε το 4ήμερο, το αυτό επιθυμώ και δι' υμάς - όπως κατέληγαν παλιά οι επιστολές. Δεν ξέρω τι κάνατε εσείς, αλλά εμείς συζητήσαμε πολύ για πολιτική (μιλάμε  για κανονικό βίτσιο, να είναι η άνοιξη στα καλύτερά της ένα  γύρω, κι εσύ να συζητάς για  πολιτική, αλλά τέλος  πάντων), και μεταξύ τυρού και αχλαδίου, "αρπαχτήκαμε", τα "ξαναβρήκαμε", γενικώς δεν πλήξαμε.

Κεντρικό θέμα, "πότε θα γίνουν εκλογές". Λες και θα λυθούν ως δια μαγείας τα προβλήματά μας με τις εκλογές. Ένας αριθμός συνομιλητών υποστήριζε, με ζέση, ότι αυτές "θα γίνουν σίγουρα τον Οκτώβριο" - ήταν αυτοί που πρέσβευαν την άποψη ότι ο πρόεδρος Αλέξης θα εκμεταλλευθεί την ευκαιρία της εξόδου (από τα Μνημόνια στις αγορές) και θα αποπειραθεί να τις κερδίσει με το σύνθημα "σας έβγαλα από τα Μνημόνια, ξαναψηφίστε με να σας φέρω και την  ανάπτυξη".

Ένας, μικρότερος, αριθμός υποστήριζε την άποψη ότι "εκλογές θα γίνουν τον Μάιο του 2019 μαζί με τις ευρωεκλογές" - στη λογική ότι όπως και άλλοτε στο παρελθόν έχει συμβεί, οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν συχνά τις ευρωεκλογές ως αμορτισέρ για να απορροφηθούν οι κραδασμοί από την κοινωνική αντίδραση έναντι των πολιτικών της κυβέρνησης.

Και υπήρχε και ένας, εγώ (!), ο οποίος κόντρα σε όλες αυτές τις (λογικές) προσεγγίσεις υποστήριζα την άποψη ότι "ο Τσίπρας θα κάνει τις εκλογές, την τελευταία ημέρα που ολοκληρώνεται η 4ετία. Και προηγουμένως θα διερευνήσει και την πιθανότητα που του δίνει το Σύνταγμα να την παρατείνει έστω και για μερικές  εβδομάδες".

Φυσικά έπεσαν όλοι πάνω μου "να με φάνε" - "τι είναι αυτά που λες", "δεν ξέρεις τι σου γίνεται" και άλλα παρόμοια.

To power game της πολιτικής

Δεν υποστηρίζω βέβαια (πώς είναι δυνατόν;) ότι τα γνωρίζω όλα. Ούτε προφανώς (απο)δέχομαι τους βερμπαλισμούς που κάθε τόσο εκτοξεύουν επί της κεφαλής ημών και υμών ο πρόεδρος Τσίπρας και οι υποτακτικοί του, του κυβερνητικού εκπροσώπου πρώτου και καλύτερου. Οχι!

Οι άνθρωποι έχουν αποστηθίσει το ποίημα "ολοκλήρωση του κυβερνητικού έργου και υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει" διότι, προφανέστατα, θέλουν να αποκρύψουν αυτό που πραγματικά τους κρατάει γαντζωμένους στις καρέκλες τους. Και αυτό δεν είναι άλλο από το παιχνίδι της εξουσίας, το power game, όπως λένε με την πάντοτε  άψογη οξφορδιανή προφορά οι συμπατριώτες μου  στην  εύανδρο Ηπειρο.

Είσαι στην εξουσία, τα έχεις όλα. Διότι συμβαίνει ό,τι και στο ποδόσφαιρο, όπως το περιέγραφε ο μακαρίτης Γιάννης Κυράστας ο προπονητής του Παναθηναϊκού: "ο πρώτος είναι πρώτος, ο δεύτερος δεν είναι τίποτε".

Επειδή δεν είναι μόνο ότι  έχεις όλο το κράτος στη διάθεσή σου - υπηρεσίες και μέσα. Το κρατικό learjet να σε πετάει όπου θέλεις, γρήγορα, με ασφάλεια, και όλα τα "κομφόρ". Ελικόπτερα του Στρατού, σκάφη του Λιμενικού, αυτοκίνητα να σε μεταφέρουν άκοπα, και κυρίως τζάμπα, εσένα και τους δικούς σου, όπου τραβάει η όρεξή σου.

Είναι ότι έχεις και τους "πρόθυμους" να γίνουν "χαλί για να τους πατήσεις". Ετοιμους να σπεύσουν να υλοποιήσουν κάθε επιθυμία σου, κάθε πιθανή θέλησή σου. Ας πούμε, λέω ένα τυχαίο παράδειγμα τώρα: θες να πας ένα τριήμερο κάπου με την οικογένεια και βαριέσαι να διανύσεις, έστω και αν δεν το οδηγείς εσύ το αυτοκίνητο, αλλά οδηγός, μια διαδρομή δυο ωρών με αυτοκίνητο σε ασφαλή και γρήγορο αυτοκινητόδρομο; Θα κάνει δυο τηλέφωνα ο ξάδερφος που έχεις στο γραφείο γι' αυτές τις δουλειές, και στη στιγμή θα βρεθεί το ελικόπτερο ενός "φίλου" ή λιγότερο "φίλου" επιχειρηματία να σε πετάξει άνετα και ωραία εκεί που θες να πας. Χλιδάτα, με την πολυτέλεια και την άνεση που σου ταιριάζει, και στην οποία πια είσαι τόσο εθισμένος…

Τα χάνεις όλα αυτά, για να κάνεις πρόωρες εκλογές, γιατί στο  ζητάει η αντιπολίτευση, το απαιτεί η κοινωνία και το έχει ανάγκη η οικονομία της χώρας; Δεν κάνεις, ακόμη κι αν σε υποβάλλουν στο μαρτύριο της σταγόνας και ταυτόχρονα σου βγάζουν τα νύχια ένα ένα...
Γ. Παπαχρήστος -ΤΑ ΝΕΑ