Το «μίξερ» του Ευκλείδη

«Στη δική μας Αριστερά οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης δεν αφήνονται βορά σε όσους τους χτυπάνε», γράφει στο facebook ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, με αφορμή την αθώωση της Ρένας Δούρου για τις πλημμύρες τη Μάνδρας. Δεν γράφει ότι αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Διαβεβαιώνει ότι δεν αφήνονται βορά. Όπερ στη δική τους αριστερά, αν κατηγορηθεί ένας σύντροφος, ακόμη και αν αυτός έχει παρανομήσει, όλοι συσπειρώνονται ως μια γροθιά να τον υποστηρίξουν! Όπως κάνει ο ίδιος ας πούμε για τον Νίκο Παππά, στην ίδια ανάρτηση!

Καταρχάς για τη Δούρου: Με δεδομένο ότι ο υπογράφων με τα κείμενά του ποτέ δεν της επέρριψε προσωπικές ευθύνες για τη Μάνδρα και το Μάτι, διατηρεί το δικαίωμα της κριτικής: Ασχέτως με την αθώωση, όταν κάτσει στραβή στη βάρδια σου και χαθούν τόσες ζωές, αναλαμβάνεις την πολιτική ευθύνη και παραιτείσαι. Πράξη που επιβάλλεται από την ηθική ευθύνη της εξουσίας.

Χαρακτηριστικά, λίγες ημέρες πριν από το Μάτι, εκτροχιάστηκε στο

Κάιρο ένα τρένο και σκοτώθηκαν πάνω από 15 άτομα. Ο υπουργός Συγκοινωνιών της χώρας ούτε μηχανοδηγός ήταν ούτε σταθμάρχης, ώστε να έχει ευθύνη. Παρόλα αυτά υπέβαλε την παραίτησή του, η οποία και έγινε δεκτή. Αυτό σημαίνει ανάληψη πολιτικής ευθύνης και επίδειξη ευαισθησίας, ενσυναίσθησης και ηγετικότητας. Χαρακτηριστικά που δεν επέδειξε η Ρένα, που γαντζώθηκε στην καρέκλα, εξανεμίζοντας το προσωπικό πλεονέκτημα.

Στο μίξερ ο Ευκλείδης βάζει επίσης τη μεσαία τάξη και τα Σκόπια: «Πιστεύει κανείς ότι ξεπουλήσαμε τη Μακεδονία για τις συντάξεις; Ότι η ΝΔ είναι το κόμμα που βοηθάει τη μεσαία τάξη;» διερωτάται - Δεν ξέρουμε τι κάνει με τη μεσαία τάξη η ΝΔ, αλλά το τι έκανε ο ίδιος το εξέφρασε με την έκπαγλη γλώσσα του ο Παύλος Πολάκης: «Γα…με τη μεσαία τάξη γι’ αυτό χάσαμε». Δεν χρειάζονται άλλα επιχειρήματα.

Όσο για τη «Μακεδονία», άγνωστος ο λόγος για τον οποίο την ξεπούλησαν (δική του η λέξη), αλλά σίγουρα έδωσαν εθνικότητα και γλώσσα. Είτε το έκαναν για τις συντάξεις, είτε υπό την πίεση Αμερικανών και Ευρωπαίων για να μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και να υπάρξει ανάσχεση της ρωσικής διείσδυσης, το ξεπούλημα έγινε.

Αντιθέτως η Σόφια ακόμη δεν αίρει το βέτο για την ΕΕ, και ασκεί πιέσεις στη χώρα, προκειμένου να εγκρίνει συνταγματικές εγγυήσεις που προστατεύουν τα δικαιώματα των Βουλγάρων που ζουν εκεί, αλλά και να διευθετηθούν ορισμένες «ιστορικές διαφορές». Ιστορικές διαφορές που στην καθ' ημάς Αριστερά φάνταζαν ως εθνικιστικός αναχρονισμός. Γι’ αυτό τα έδωσε όλα.

Όσο για τον Νίκο Παππά, ο Ευκλείδης διαστρεβλώνει καφενειακά την κατηγορία, υποστηρίζοντας ότι «για 30 χρόνια κανένας υπουργός δεν εφάρμοσε το νόμο για τις άδειες, και παρέβη το καθήκον του ο Νίκος Παππάς που έφερε λεφτά στα ταμεία»;

Ο Ευκλείδης, μαθητής και φοιτητής σχολείων με 500 χρόνια ιστορία, στην αστική του αυτοπεποίθηση δεν περιλαμβάνει και τη διάκριση των εξουσιών; Ο Νίκος Παππάς παραπέμπεται από τη δικαιοσύνη επειδή διέπραξε παράβαση καθήκοντος. Και κατηγορείται για πλημμέλημα επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε τον Ποινικό Κώδικα...

Πάντως πριν φέρει λεφτά στα ταμεία, φρόντισε να δώσει λεφτά. Επί ΣΥΡΙΖΑ το 2018 μειώθηκε στο 5% από 20%, ο ειδικός φόρος επί των διαφημίσεων στα κανάλια που κατείχαν άδεια από το ΕΣΡ. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ένα χρόνο μετά, το 2019 (ενόψει εκλογών) ισόποση μείωση επεκτάθηκε και στα κανάλια που δεν είχαν άδεια!

Παρεμπιπτόντως, επειδή μιλάνε για «πετσωμένα Μέσα». Το πέτσωμα επί ΣΥΡΙΖΑ ονομαζόταν «Μέτρα ενίσχυσης του Τύπου». Το 2019 (προεκλογικά) εκδόθηκαν δύο υπουργικές αποφάσεις για την ενίσχυση του τοπικού και περιφερειακού Τύπου με 16 εκατ. ευρώ για τέσσερα χρόνια, και 6 εκατ. ευρώ για τις πανελλαδικής κυκλοφορίας εφημερίδες.

Επίσης η Αυγή εν έτει 2018 έγραφε: Κονδύλι ύψους 10 εκατ. ευρώ θα διατεθεί στον Τύπο και μικρότερο μέρος στα διαδικτυακά μέσα, προκειμένου να προβληθούν οι πολιτικές των υπουργείων και των εποπτευόμενων οργανισμών.

Δεν θέτουμε θέμα ουσίας. Είναι άλλη συζήτηση αν πρέπει το κράτος να υποβοηθεί τα ΜΜΕ, σε μια δύσκολη συγκυρία. Γίνεται σε όλα τα κράτη του ανεπτυγμένου κόσμου, με στόχο τη διατήρηση της πολυφωνίας. Έτσι βοηθούνται οι μικρές εκδόσεις και όχι τα μεγαθήρια, που δεν τα χρειάζονται καν. Στη χώρα μας πχ. δεν τα χρειάζονται ο Βαρδινογιάννης, ο Αλαφούζος και ο Μαρινάκης (ο τελευταίος άλλωστε είχε την άνεση να επιστρέψει τα χρήματα από την καμπάνια για τον Covid).

Απλώς με την επικοινωνιακή του υπερδύναμη στο twitter ο ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να ξεχαστούν οι δικές του ενέσεις προς τα ίδια μέσα, και να ελεεινολογήσει εναντίον τους όταν έγινε αντιπολίτευση.

Γ. Σιδέρης-liberal.gr