Και όχι, δεν συμμερίζομαι τις απροκάλυπτες παρεμβάσεις του Μάρτιν Σουλτς υπέρ του “Ποταμιού”. Αν και η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι μετριοπαθείς – κεντρογενείς, ακόμη και αυτοί που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ τον Ιανουάριο, θεωρούσαν ότι ο πολιτικός έρωτας Αλέξη – Πάνου θα έσβηνε γρήγορα. Το σενάριο, βέβαια, προϋπέθετε ότι και ο Πρωθυπουργός, αργά ή γρήγορα, θα εγκατέλειπε την άκαμπτη στάση και θα συναινούσε σε μία επώδυνη πλην όμως αναγκαία συμφωνία με τους πιστωτές.
Φοβούμαι ότι γελαστήκαμε ή, για την ακρίβεια, πέσαμε θύματα των προσδοκιών και της βούλησής μας να είναι ο Τσίπρας, απλώς, μία βελτιωμένη εκδοχή των όσων προηγήθηκαν.
Δυόμιση μήνες μετά, τείνω να καταλήξω πως αν ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε ένα Πάνο Καμμένο, θα έπρεπε να τον εφεύρει.
Διότι ο Πρόεδρος των ΑΝΕΛ (αυτός για τον οποίο μήνες πριν τις εκλογές ο κ. Τσίπρας είχε πει ότι
δεν συνεργάζεται και «να δούμε πρώτα αν θα είναι στη Βουλή») είναι αναγκαίο συστατικό στην κυβέρνηση που συγκροτήθηκε τον Ιανουάριο. Άλλωστε, μετά τον Τσίπρα και το Βαρουφάκη είναι αυτός με τον οποίο ασχολούνται περισσότερο τα διεθνή ΜΜΕ.
Είναι ο Πάνος, άλλωστε, που σε διαφορετικές συγκυρίες άνοιξε νέους δρόμους για τις κυβερνητικές προσπάθειες:
· Είναι αυτός που υπαινίχθηκε πρώτος ότι δεν χάθηκε και ο κόσμος εάν υπάρξει ρήξη με τους εταίρους γιατί θα μας στηρίξουν οι Κινέζοι, οι Ινδοί, οι Αμερικάνοι και οι Ρώσοι (σ.σ. οι δύο τελευταίοι ταυτοχρόνως!)
· είναι αυτός που απείλησε ευθέως να ανοίξει τα σύνορα και να στείλει μετανάστες, πρόσφυγες και... τζιχαντιστές στην κεντρική Ευρώπη (σ.σ. ασχέτως αν μόλις άνοιγαν τα ελληνικά σύνορα, οι υπόλοιποι απλώς θα έκλειναν τα δικά τους για κάθε εισερχόμενο από την Ελλάδα)
· είναι αυτός που «έκλεισε» την παραγγελία στη Lockheed Martin για την αναπαλαίωση των πέντε αεροσκαφών και λίγες ημέρες αργότερα άφησε να εννοηθεί, από τη Μόσχα, ότι η Αθήνα συζητά να αγοράσει και μερικούς S-300
· είναι αυτός που αφήνει να εννοηθεί ότι μπορούμε να πάρουμε χρήματα «μπροστάτζα» από αμερικανούς ή ρώσους για τους υδρογονάνθρακες του Αιγαίου
· είναι αυτός που αποτελεί το δεξιό άλλοθι της κυβέρνησης στους χειρισμούς της σχετικά με το μεταναστευτικό, τις καταλήψεις και την απελευθέρωση στελεχών της 17Ν (σ.σ. στελέχη της οποίας για τον Πάνο ήταν, ως γνωστόν, μέλη του ΠΑΣΟΚ)
· είναι αυτός που εν χορδαίς και οργάνοις επιχειρεί την επαναπροσέγγιση του λαού με το στράτευμα, εξαγγέλλει την επανασύσταση της ΜΟΜΑ και από τις 25 ιανουαρίου έχει φορέσει τόσες... «κλάρες» όσες δεν έχει όλη η ηγεσία του στρατεύματος μαζί (απορώ πώς νοιώθουν οι αντιμιλιταριστές του ΣΥΡΙΖΑ)
Όλα αυτά θα ήταν στα όρια της φαιδρότητας, εάν δεν ήταν επικίνδυνα. Και ο κίνδυνος δεν εντοπίζεται μόνον στις συνέπειες των λεγομένων Καμμένου στις διεθνείς σχέσεις της χώρας (άλλωστε είναι υπουργός Άμυνας, πόστο σοβαρό για τις περισσότερες χώρες). Ο κίνδυνος αφορά στη συνειδητοποίηση της ανάγκης που έχει ο Αλέξης Τσίπρας τον Πάνο Καμμένο. Διότι για να είναι αποτελεσματικό το αφήγημα της σύγκρουσης με τους εταίρους – ακόμη και με καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα – δεν αρκεί ο επαναστατισμός του ΣΥΡΙΖΑ. Χρειάζεται και το στοιχείο του εθνικισμού, που μόνον το κόμμα των ΑΝΕΛ μπορεί να προσφέρει με συνέπεια στην κυβέρνηση. Γι αυτό και πλέον είμαι σίγουρη, ότι το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου, η βασική προτεραιότητα της Κουμουνδούρου ήταν μία: «θέλουμε έναν Καμμένο, και γρήγορα».
http://www.matrix24.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.