Τι σημαίνει η νίκη του Ερντογάν…

Μια από τις καλύτερες αναλύσεις.

Του Θανάση Κ. 

 

Εν όψει την εκλογών στην Τουρκία τα δυτικά Μέσα Ενημέρωσης εξέφραζαν την ελπίδα ότι ο Ερντογάν δεν θα επανεκλεγεί. 

Κι ότι ο μεγάλος αντίπαλός του, ο Κιλιντσάρογλου, θα μπορέσει να επαναφέρει την Τουρκία στη “δυτική επιρροή”. 

Πριν τον πρώτο γύρο, για πολλές βδομάδες, όλες οι δημοσκοπήσεις έβλεπαν “προβάδισμα Κιλιντσάρογλου”.

Και στο μεταξύ “προετοίμαζαν” την ελληνική κοινή γνώμη, ότι μετά τις εκλογές η Ελλάδα θα έπρεπε να διαπραγματευθεί με την Άγκυρα τα κυριαρχικά της δικαιώματα, ώστε να διευκολύνει την επαναπροσέγγιση της Τουρκίας με τη Δύση. 

Όλοι προετοιμάζονταν για την “μετά τον Ερντογάν” εποχή. 

Στο μεταξύ ο Ερντογάν επικράτησε στις εκλογές, κόντρα στις ελπίδες και τις προσδοκίες όλων. 

Άπαντες παραδέχονται σήμερα ότι μετά και το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών (όπου επίσης ο συνασπισμός υπό τον Ερντογάν επικράτησε) η χώρα έχει το πιο εθνικιστικό πολιτικό προσωπικό που είχε ποτέ!

Ακόμα και στους κύκλους της αντιπολίτευσης κυριαρχούν πλέον οι εθνικιστές. 

Στον αντίπαλο συνασπισμό, του Κιλιντσάρογλου, κυριαρχεί η κα Ακσενέρ, επικεφαλής του “Καλού Κόμματος”, που είναι ακόμα πιο σκληρή στα “εθνικά ζητήματα”. 

Κι έχει το προσωνύμιο “Λύκαινα”. 

Γιατί προέρχεται από τους Γκρίζους Λύκους…

Ο Παπαδόπουλος-Τετράδης «καρφώνει» ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα: Θρασύδειλα ανθρωπάκια που καπηλεύτηκαν την έννοια της αριστεράς

 Ήταν υποψήφιος με τον Σύριζα το 2012.

Σε αιχμηρή ανάρτηση κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα με αφορμή την ήττα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις εκλογές της 21ης Ιουνίου προχώρησε ο δημοσιογράφος Γιώργος Παπαδόπουλος- Τετράδης, ο επί χρόνια διευθυντής της Ελευθεροτυπίας που υπέγραφε ως «Καιρός» στην ομώνυμη στήλη.

Ο δημοσιογράφος, ο οποίος το 2012 ήταν υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ, αναλύει στην ανάρτησή του «απο τι προσδοκω οτι θα ξεβρωμισει ο τοπος απο την εξαφανιση του ΣΥΡΙΖΑ» δίνοντας την απάντηση χρησιμοποιώντας, μεταξύ άλλων, τη φράση, «απο κατι θρασυδειλα ανθρωπακια που καπηλευτηκαν την εννοια της αριστερας».
Από το σχόλιό του δεν λείπει και το «καρφί» για την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να εκπροσωπείται στα μέσα ενημέρωσης από τα μέλη της νέας εκλογικής επιτροπής, γράφοντας ότι «δεν αντεχουν και δεν δεχονται αλλη αποψη απο τη δικη τους, ουτε καμια κριτικη και που ανεχονται εναν αρχηγο, που τους απαγορευει ακομα και να μιλησουν αν η αποψη τους ειναι διαφορετικη απο τη δικη του».

«Ο τοπος εχει αναγκη απο μια σοβαρη, προσγειωμενη,

Το παράδειγμα της Κρήτης

 

Παρά την ήττα και το στραπάτσο, μυαλό δεν έβαλαν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και στο ΠΑΣΟΚ έχουν παρόμοιο θέμα, σας ενημερώνω. Οι μεν έβγαλαν το συμπέρασμα ότι έφταιγε μόνο η επικοινωνιακή τους αδυναμία και όχι η σαθρή τους κυβερνητική πρόταση, οπότε επιμένουν να λένε τα ίδια επί της ουσίας. Η ακρίβεια, οι πλειστηριασμοί, οι κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας, οι συλλογικές συμβάσεις, η έκθεση των Βρυξελλών και άλλα κατάμαυρα παρόμοια. 

Οι Πασόκοι απ’ την πλευρά τους, έφτιαξαν τη θεωρία ότι ο Μητσοτάκης νίκησε λόγω της ύπαρξης του ανίκανου Τσίπρα που δεν ήξερε να κάνει αντιπολίτευση. Με μια αστεία παραδοχή, καθάρισαν κι αυτοί. Ούτε ο Ανδρουλάκης λοιπόν  υπολείπεται σε κριτική επί της οικονομικής πολιτικής του Μητσοτάκη, πέραν των υποκλοπών στις οποίες επιμένει. Πάνω-κάτω τα ίδια με τον Τσίπρα λέει για την οικονομική κατάσταση της χώρας και του κόσμου, μην νομίζετε. Αμφότεροι αρνούνται πεισματικά να δουν ούτε καν ψήγμα θετικής ψήφου του κόσμου προς τον Κυριάκο. 

Μα έλα που δεν είναι έτσι. Θα σας δώσω ένα απτό παράδειγμα από την πατρίδα μου, την Κρήτη. Η οποία έγινε μπλε κι έμειναν όλοι εμβρόντητοι, απορώντας που οι

Άγιοι

Μετά τον μετεωρολόγο Ξυδάκη και περιμένοντας την ερμηνεία Πολάκη (που είχε ανακοινώσει διορατικά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται καθαρά) προτείνω για το εκλογικό αποτέλεσμα να αρκεστούμε στην ανάλυση Γκλέτσου.

Σύμφωνα με τον δημοφιλή καλλιτέχνη «ο λαός έπαθε ομαδική παράκρουση και ψήφισε Μητσοτάκη». Αλλά ευτυχώς «δεν συνετρίβη ο ΣΥΡΙΖΑ, συνετρίβη ο ελληνικός λαός» (Mega, 27/5).

Πάλι καλά δηλαδή που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπαθε τίποτα. Αγιο είχε. Ευτυχώς όχι σαν τον Άγιο που είχαμε εμείς το 2019.

Μην υποτιμάτε λοιπόν τη σημασία των Αγίων στο αποτέλεσμα.

Ευλόγως το κόμμα Νίκη διευκρινίζει με ανακοίνωσή του ότι «στα ψηφοδέλτιά μας εντάχθηκε μια καταξιωμένη εκπαιδευτικός, η οποία ήταν συγγενής λαοφιλούς Αγίου της εποχής, καθώς και άνθρωποι που έχουν στενή σχέση με Αγίους».

Διότι φυσικά «η Νίκη διαθέτει πολύ περισσότερους φίλους και συνοδοιπόρους, οι οποίοι είχαν στενούς δεσμούς με εγνωσμένους Αγίους της εποχής μας».

Υποθέτω ότι

Αρτιμελής η Αικατερίνη, αρτιμελέστατος και ο ΣΥΡΙΖΑ

Όπως λένε «πενάλτι». Όπως, ενίοτε εκ της τηλεοράσεως με το μαρκούτσι ανά χείρας λένε «των άνθρωπων»

Και όπως κάποτε διάσημος παρουσιαστής είχε πει «ο σωρός». Δηλαδή το φέρετρο και το περιεχόμενο αυτού είναι σκουπίδια. Και πολλά άλλα μαργαριτάρια

Κάπως έτσι και με την Αικατερίνη Νοτοπούλου την μεγάλη. Εννοώ της Θεσσαλονίκης. Αν και μόλις 34 Μαίων, γοητευτική και λαμπερή. Χωρίς ίχνος ειρωνείας. Το κορίτσι που κοινοβουλευτικώς και κομματικώς κουμαντάρει το μαντρί της συμπρωτεύουσας
Το Κατερινιώ λοιπόν, σε πάνελ τηλεοπτικό, είπε περίπου «ο ΣΥΡΙΖΑ κατεβαίνει αρτιμελής». Προφανώς επειδή αγνοεί τον ορισμό. Θα μου πείτε συμβαίνει. Θα σας πω, ε όχι και συμβαίνει. Μα ούτε τα στοιχειώδη; Μα ούτε τα ελληνικά;

Παιδάκι μου «αρτιμελής» σημαίνει εκείνος που έχει όλα τα μέλη. Από το «άρτιον» και το «μέλος». Το Α Βου Γου Δου. Μπας και εννοούσε πως όσοι τολμήσουν να τους ψηφίσουν, ύστερα, βγαίνοντας από το παραβάν θα αναφωνήσουν το γνωστό «καλύτερα να μου κοβόταν το χέρι»;

Μπας και εννοούσε πως όλα τα

Κινήσεις απελπισίας της τελευταίας στιγμής

Αρχαία τακτική να εξοντώνεται ο αγγελιοφόρος όταν το μήνυμα δεν είναι αρεστό. Ο Αλέξης Τσίπρας τελών υπό το σοκ της κατάρρευσης, αποφάσισε να δημιουργήσει νέα εκλογική επιτροπή, και να επιβάλει «κάστινγκ» στα πρόσωπα που θα βγαίνουν στις τηλεοράσεις, προκειμένου να αντιπαρατίθενται με τα στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Το τελευταίο, εν αντιθέσει με τη γενική εντύπωση, δεν το θεωρούμε αντιδημοκρατικό, αν και όντως τέμνει την ελευθερία του πολιτικού. Όμως ούτως ή άλλως κάθε πολιτικός έχει εκχωρήσει την προσωπική ελευθερία του στο κόμμα. Σχεδόν πάντα, ανεξαρτήτως της προσωπικής του άποψης, είναι υποχρεωμένος να εκφράζει τη γραμμή του κόμματος, και στη Βουλή η στάση του στα νομοσχέδια να  είναι εκείνη που αποφασίζει το κόμμα. 

Και δεν είναι το πρώτο κόμμα που υιοθετεί αυτή την επιλογή του κάστινγκ για τα ΜΜΕ. Το ΚΚΕ το τηρεί έκπαλαι σε σημείο υπερβολής, που καταντά δυσλειτουργικό και για τα ΜΜΕ και για το κόμμα.

Από την άλλη όμως τα ελληνικά κανάλια έχουν το

Ανδρέας Δρυμιώτης: Πρέπει να φύγει ο Τσίπρας, εξάντλησε το κεφάλαιό του

Στην ανατομία της συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές προχώρησε ο γνωστός εκλογολόγος Ανδρέας Δρυμιώτης, σε συνεντευξη του στο «Πρώτο Θεμα» αναλύοντας με ψυχραιμία γιατί τελικά ο κόσμος επέλεξε τη σταθερότητα της Νέας Δημοκρατίας και όχι τους ακροβατισμούς του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κορυφαίος εκλογολόγος θεωρεί ότι βασική αιτία της συντριβής είναι ο Αλέξης Τσίπρας και πως εάν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θέλει πραγματικά να αλλάξει κάτι, τότε θα πρέπει αν σκεφτεί σοβάρα την απομάκρυνση του αρχηγού της.

Στην ερώτηση εάν ο Τσίπρας στις 25 Ιουνίου το βράδυ φεύγει; Ο εκλογολόγος απάντησε ευθεώς «Πρέπει να φύγει. Ο Τσίπρας έχω την εντύπωση ότι εξαντλήθηκε, εξάντλησε το κεφάλαιό του. Όταν τέσσερα χρόνια δεν έκανε την αυτοκριτική του, να διορθώσει, να γίνει ένα πραγματικά συστημικό κόμμα, και εξακολουθούσε να πορεύεται με τη διαμαρτυρία.

Δεν γίνεται αυτό. Σε όλα τα πράγματα ήταν κόντρα. Σε όλα. Από πού να το πιάσουμε; Στον εμβολιασμό; Που έλεγε ότι δεν υπάρχουν εμβόλια; Στο θέμα των συνόρων; Που ο

Ο κόσμος χρειάζεται θετικό αφήγημα και προοπτική

Γιατί συνετρίβη ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές; Γιατί τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και τα στελέχη του αρνούνταν να δουν την πραγματικότητα. Και αναγνώριζαν ως αλήθεια όσα απίθανα έγραφαν τα ποτισμένα από συνωμοσίες και λαϊκισμό κοινωνικά δίκτυα. Δημιούργησαν έτσι ένα αφήγημα μαύρο και άραχλο. Ότι η χώρα βυθίζεται στη φτώχεια και τη μιζέρια. Οτι οι πολίτες είναι σε απόγνωση και απελπισία. Οτι τη χώρα κυβερνάει η χειρότερη μεταπολεμική κυβέρνηση.

Μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς του ΣΥΡΙΖΑ ο Μητσοτάκης δεν έκανε τίποτα σωστό. Στόχος του ήταν οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Γι’ αυτό και ο κ. Τσίπρας έμεινε και πάλι σταθερός στο δοκιμασμένο πρόγραμμα του 2014. «Μοιράζω λεφτά, χαρίζω δάνεια και σπίτια». Και «για όλα φταίει ο Μητσοτάκης».

Ενδεικτικό της ιδεοληπτικής θολούρας της Κουμουνδούρου:

Τίτλοι τέλους για τη νεκρή Μαρία του Έβρου

Πριν καλά—καλά κυκλοφορήσει η άποψη του Γιώργου Τσίπρα πως ο ΣΥΡΙΖΑ δικαιώθηκε στην υπόθεση της νεκρής και άταφης Μαρίας του Έβρου, ήρθε η είδηση από τη Γερμανία πως απομακρύνθηκε από τη θέση του ο αρχισυντάκτης της περιοδικού «Σπήγκελ», Στέφεν Κλούσμαν γιατί—πέραν των άλλων—του χρέωσαν και την άστοχη διαχείριση του συγκεκριμένου ζητήματος. 

Λόγω αυτής της αστοχίας το περιοδικό αναγκάστηκε πρώτα να κάνει μια διορθωτική δήλωση και στη συνέχεια, όταν αποκαλύφθηκε πως όλη αυτή η ιστορία ήταν μια καραμπινάτη απάτη, κατέβασε από την ιστοσελίδα του ό,τι είχε γράψει για αυτό το θέμα. 

Μεγάλη ντροπή για ένα περιοδικό διεθνούς κύρους. 

Στην Ελλάδα, στην αποκάλυψη του ψεύδους συνέβαλε αποφασιστικά το εκτενές, επιτόπιο ρεπορτάζ της κυρίας Βασιλικής Σιούτη που

Ψηφίσαμε, αλλά δεν ξεμπερδέψαμε ακόμα

Ασφαλώς το εκλογικό αποτέλεσμα της προηγούμενης Κυριακής, με τις 20 μονάδες διαφοράς μεταξύ της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ, δεν το φανταζόταν κανείς ούτε μέχρι το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, ειδικά όσον αφορά το ποσοστό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γιατί το 40% της κυβέρνησης ήταν «εντός πλαισίου», τουλάχιστον τις τελευταίες τρεις-τέσσερις ημέρες.

Υπάρχουν αρκετά άρθρα και αναλύσεις σήμερα στο «Πρώτο Θέμα» για τη μεγάλη αυτή πτώση του ΣΥΡΙΖΑ για να διαβάσουν οι αναγνώστες τις αιτίες. Εγώ άλλωστε θεωρώ ότι δεν είμαι και ο... πιο κατάλληλος και αντικειμενικός «αναλυτής» επ’ αυτού, αλλά επιτρέψτε μερικές απλές σκέψεις, τις οποίες έκανε προχθές στη «μουγκή συνεδρίαση» της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ο ίδιος ο κ. Τσίπρας.
Σταχυολογώ λοιπόν ατάκες του: «Οφείλουμε να δώσουμε κάποιες βασικές απαντήσεις γιατί συνέβη αυτό το αποτέλεσμα, γιατί δεν το καταλάβαμε, ποιες κοινωνικές μεταβολές έχουν συμβεί στην ελληνική κοινωνία...», «να γίνουμε πιο σοβαροί...», «να αλλάξουμε την καμπάνια...», «να αναμετρηθούμε με τη Δεξιά...», «το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν μια στρατηγική ήττα της απλής αναλογικής...», «πέρασε στον κόσμο η στρατηγική του φόβου που ακολούθησε η Ν.Δ.».
Θα συμφωνούσα με όλες τις διαπιστώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, με μία απαραίτητη διευκρίνιση στην τελευταία του ατάκα:

Τσίτσο, το λιμάνι φεύγει

Στις αρχές της 10ετίας του ΄70 προβλήθηκε η Ιταλική κωμωδία με την περίφημη σκηνή στην οποία ακούστηκε η ατάκα του τίτλου. Βλέποντας ο Φράνκο, του γνωστού κωμικού δίδυμου, μέσα από το φινιστρίνι την ώρα που σαλπάριζε το πλοίο που επέβαιναν, τη στεριά να απομακρύνεται, αναφώνησε «Τσίτσο το λιμάνι φεύγει».

Η φράση έγινε έκτοτε παροιμιώδης για να δείχνει παραστατικά την λαθεμένη αντίληψη, τη διαστρέβλωση, την αντιστροφή της πραγματικότητας.

Αυτή η φράση έρχεται συνειρμικά στο μυαλό ακούγοντας τα στελέχη του Σύριζα στα τηλεοπτικά πάνελ από το βράδυ των εκλογών μέχρι και σήμερα, αλλά και κάποιους αμετανόητους οπαδούς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να ρίχνουν την ευθύνη της συντριβής που υπέστησαν στο λαό που δεν τους κατάλαβε.
(Ένας μάλιστα καλός κατά τα λοιπά φίλος «ανέβασε» τον προβληματισμό του με την παροιμία «ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε», αποδεχόμενος εν τέλει την εκδοχή ότι ο γιαλός – ο λαός – είναι στραβός που δεν κατάλαβε τι ψήφισε).

Αντί να κάνουν απολογισμό, να αναλογισθούν τα λάθη που οδήγησαν στη συντριβή της προηγούμενης Κυριακής και να προσπαθήσουν να τα διορθώσουν, μέμφονται τους πολίτες που δεν κατάλαβαν και δεν

Ατέρμονοι μονόλογοι και ψευτογρατζουνίσματα

 

Μην δίνετε μεγάλη σημασία σε όσα λένε στις Κεντρικές Επιτροπές και στα διάφορα «όργανα». Έτσι είναι οι κομματικές «συλλογικότητες», όταν αδυνατούν να αποδεχτούν το προφανές και αυτονόητο, μαζεύονται όλοι μαζί, παίρνει ο καθένας με την σειρά του τον λόγο και λέει το μακρύ του και το κοντό του. Μερικές φορές πλακώνονται ή ψευτογρατζουνιούνται, αλλά τις περισσότερες φορές απλώς εκφωνούνται ατέρμονοι και περισπούδαστοι μονόλογοι από μικροφώνου, τους οποίους δεν ακούει ούτε αξιολογεί κανείς. Όπου βλέπετε πολλή οργανομανία, να κρατάτε μικρό καλάθι.

Σήμερα στον Σύριζα γίνεται της μαύρης κακομοίρας. Γι αυτό και τους βλέπετε να κόβουν βόλτες από «όργανο» σε «όργανο», να πηγαίνουν από τα Εκτελεστικά Γραφεία στις Κεντρικές Επιτροπές κι από τις καινούριες επικοινωνιακές ομάδες στις ειδικές πολιτικές επιτροπές. Ιδέα δεν έχουν γι αυτό που τους χτύπησε κατακέφαλα, ακόμα προσπαθούν να έρθουν στα συγκαλά τους από

Τα Κυριακάτικα πρωτοσέλιδα

Διαβάστε τα Κυριακάτικα φύλλα.

 

Λύσεις

Να εξομολογηθώ την αμαρτία μου. Μετά τις εκλογές περισσότερο με διασκεδάζουν οι θρήνοι και οι καβγάδες των ηττημένων παρά οι παιάνες και τα πανηγύρια των νικητών.

Τι να σου πουν οι νικητές; Ο Μάντζιος εξήγγειλε ήδη ότι «το ΠΑΣΟΚ θα διώξει τη Δεξιά» (24/5). Κάτι το οποίο είναι καταφανώς αναμενόμενο, αν κι ίσως όχι το αμέσως προσεχές διάστημα.

Αλλά μεταξύ μας είναι και ανθρώπινο. Τόσα τράβηξε το ΠΑΣΟΚ, ας πουν και μια κουβέντα παραπάνω τώρα που βγήκαν στο ίσιωμα.

Ενώ οι ηττημένοι είναι συνήθως περιβόλι.

Αν το 2007 δεν είχε χάσει το ΠΑΣΟΚ, θα είχαμε ζήσει ποτέ την τιτανομαχία Παπανδρέου – Βενιζέλου;

Κι αν το 2015 δεν είχε ηττηθεί η ΝΔ, θα είχε προκύψει η αναμέτρηση του Μητσοτάκη με τον Μεϊμαράκη που καθάρισε το τοπίο;

Όταν μάλιστα οι ηττημένοι είναι αριστεροί, τότε τα πράγματα είναι ακόμη καλύτερα. Διότι οι ηττημένοι αριστεροί έχουν δύο μεγάλα προσόντα στο καθαρά καλλιτεχνικό πεδίο.

Πρώτον, είναι φλύαροι. Ο ηττημένος αριστερός τα

Υπάρχει δεύτερη ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ;

Μία - έστω και γρήγορη – ματιά στον εκλογικό χάρτη της 21ης Μαΐου αρκεί για να αντιληφθεί οποιοσδήποτε το μέγεθος του προβλήματος που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ: αν εξαιρέσει κανείς το Λεκανοπέδιο και κάποιες λίγες περιφέρειες στην υπόλοιπη Ελλάδα όπου διατηρεί δυνάμεις κόμματος εξουσίας, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης φυλλοροεί

Σε έξι περιφέρειες – οι δύο στην Κρήτη, Ρέθυμνο και Λασίθι – το ΠΑΣΟΚ πέρασε μπροστά. Και στο Ηράκλειο, 11 χρόνια μετά από την πρωτιά στις δεύτερες εκλογές του 2012, που σηματοδότησε την αρχή της κυριαρχίας του, ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε να παλεύει για να κρατήσει τη δεύτερη θέση, σε ένα νησί που κυριαρχείται πλέον – για πρώτη φορά - από τη Νέα Δημοκρατία.

Η Κρήτη έδωσε πρώτη την πρωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ, που υποκατέστησε για 11 χρόνια το ΠΑΣΟΚ. Σήμερα, ο εκλογικός χάρτης του νησιού είναι μπλε, αλλά σημασία έχει η τάση – που παραπέμπει σε «αποσυριζοποίηση», σε ολόκληρο το νησί.
Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να επιστρέψει – ως δεύτερο κόμμα στην

Η αυτοδυναμία, η παντοδυναμία και η κουτοπονηριά του ΣΥΡΙΖΑ

Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ για την «προοδευτική» διακυβέρνηση ενταφιάστηκε κάτω από το 20% που έλαβε στις εκλογές. Πάει - τέλειωσε. Τώρα στόχος είναι να μην πάρει την αυτοδυναμία η Νέα Δημοκρατία στις εκλογές της 25ης Ιουνίου. Δηλαδή, με δεδομένη και τη θέση Ανδρουλάκη, στόχος είναι η ακυβερνησία και η πολιτική αστάθεια. 

Προς τούτο επινόησαν τη λέξη «παντοδυναμία» που αντικατέστησε τη λέξη «αυτοδυναμία». Δηλαδή αγωνίζονται πλέον για να μην καταστεί ο Μητσοτάκης παντοδύναμος. Προφανώς τα όρια που υπάρχουν μεταξύ παντοδυναμίας και αυτοδυναμίας τα θέτουν οι ίδιοι, καθώς δεν υπάρχει ένα ποσοστό που να αποτελεί το αντικειμενικό σύνορο των δύο εννοιών. 

Όπως προανέφερα, ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η πολιτική αστάθεια που μπορεί να προκληθεί είτε από την παντελή έλλειψη αυτοδυναμίας είτε από μια αυτοδυναμία 1-2 εδρών. Αυτό που τους τρομάζει—και το έχουν βαφτίσει «παντοδυναμία», προσδίδονται στη

Οι παραζαλισμένοι του ΣΥΡΙΖΑ

Τώρα, ειλικρινά πιστεύετε εσείς ότι στον ΣΥΡΙΖΑ διαθέτουν τη στοιχειώδη φρόνηση και νηφαλιότητα ώστε να κάτσουν γύρω από ένα τραπέζι και να χαράξουν νέα στρατηγική ενόψει των εκλογών της 25^ης Ιουνίου; Είναι σαν να ζητάμε από έναν ανθρωπάκο που ενώ προχωρούσε αμέριμνος στο χωράφι του τον χτύπησε ξαφνικά ένα UFO κατακέφαλα, να περιγράψει τον εξωγήινο που καθόταν στο τιμόνι του σκάφους.

Οι άνθρωποι είναι τόσο παραζαλισμένοι που είναι αδύνατο να συνέλθουν μέσα σ’ έναν μήνα, πόσο μάλλον μέσα σε λίγες ημέρες, για να φτιάξουν νέα στρατηγική και τακτική. Δεν υπάρχουν αυτά. Θα συνεδριάσουν και θα ξανασυνεδριάσουν ασφαλώς, τι άλλο να έκαναν; Εξάλλου η Αριστερά μόλις αρχίζει να ζορίζεται αρχίζει τις συνεδριάσεις. Και όταν δεν ξέρει τι να πει, πάλι στις συνεδριάσεις καταφεύγει. Εκεί ο καθένας λέει το μακρύ του και

Αργός θάνατος ή δεύτερη ευκαιρία;

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην Εντατική και τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν είναι ενθαρρυντικά. Θα βιώσει έναν αργό θάνατο ή θα ανακάμψει και θα διεκδικήσει μια δεύτερη ευκαιρία; Υπάρχει θεραπεία, και αν ναι, θα λειτουργήσει στον συγκεκριμένο ασθενή και στη συγκεκριμένη συγκυρία;

Το πρώτο τραύμα προήλθε από τη δυσφορία μέρους του εκλογικού σώματος κατά την κυβερνητική θητεία του. Η πληγή μεγάλωσε από την αδυναμία του να εμπνεύσει ως αξιωματική αντιπολίτευση. Και η κατάσταση επιδεινώθηκε το τελευταίο διάστημα από το θολό προεκλογικό μήνυμα.

Η υποχώρηση κατά 15 ποσοστιαίες μονάδες –από το 35% του 2015 στο σημερινό 20%– είναι τεράστια, αλλά όχι πρωτόγνωρη στην ελληνική πολιτική σκηνή. Στο πρόσφατο παρελθόν είχαν τιμωρηθεί βαριά και τα άλλα δύο, μεγάλα και με ιστορική διαδρομή, κόμματα.

Το ΠΑΣΟΚ, από το 44% του Οκτωβρίου του 2009, σχεδόν εξανεμίστηκε πέφτοντας κάτω από

Πόσο «χαρισματικός» είναι αλήθεια ο Αλέξης Τσίπρας;

Η εικόνα του 77χρονου Στέφανου Τζουμάκα να σηκώνεται όρθιος το βράδυ της περασμένης Κυριακής στο τηλεοπτικό πλατό για να επιβάλει με έκδηλο θυμό σιωπή στον εκπρόσωπο Τύπου του ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Μάντζο, χρησιμοποιώντας σε άψογη αρτινή προφορά τη γαλλική κραυγή «Σιλάνς!», ήταν ένα στιγμιότυπο που νομίζω ότι μπορεί να ερμηνεύσει το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου καλύτερα από όλες τις εισηγήσεις που ζήτησε ο Αλέξης Τσίπρας να καταθέσουν τα πενθούντα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Για όσους ίσως δεν το γνωρίζουν ο κ. Τζουμάκας, ο οποίος εξελέγη βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ το… μακρινό 1977, δηλαδή πέντε ολόκληρα χρόνια προτού να γεννηθεί ο κ. Μάντζος που εκλέγεται τώρα για πρώτη φορά στο ίδιο αξίωμα, ορίστηκε τον περασμένο Νοέμβριο επικεφαλής σε Επιτροπή που συγκρότησε ο Αλέξης Τσίπρας για την Πολιτική Στρατηγική και Ανάλυση.

Ανέτρεξα στο Διαδίκτυο για να βρω το έργο της συγκεκριμένης Επιτροπής, για την οποία ομολογώ ότι δεν είχα ακούσει το παραμικρό όλους τους προηγούμενους μήνες, πλην, όμως, εις μάτην. Με εξαίρεση τα διθυραμβικά δημοσιεύματα της περιόδου που διορίστηκε η Επιτροπή, τα οποία έγραφαν για την κίνηση ματ που έκανε ο κ. Τσίπρας με την «αξιοποίηση» του παλαιότατου στελέχους του ΠΑΣΟΚ, δεν βρήκα το παραμικρό.
Θα μπορούσε, βεβαίως, να αντιτείνει κάποιος ότι

Ανόητοι και αμετανόητοι

Η πανωλεθρία έχει απελευθερώσει ό,τι πιο ανόητο υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ. Χθες, πρώην υπουργός της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, από τους «διανοούμενους», δήλωσε πως οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή το 41% αυτών που ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές, διακατέχεται από το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Τι είναι αυτό το σύνδρομο; Η συμπάθεια ή και ο έρωτας ακόμα, του θύματος προς τον θύτη.

Δηλαδή, σύμφωνα με τον πρώην υπουργό, η Νέα Δημοκρατία, «κακοποιούσε» και «λήστευε» τους πολίτες, αυτοί όμως, παρ΄όλη ή μάλλον εξαιτίας της βάναυσης συμπεριφοράς, την ψήφισαν. Είναι μια βολική εξήγηση που κινείται στο γνωστό πλαίσιο που έβαλε ο ίδιος ο Α. Τσίπρας πως ο λαός έκανε λάθος. Ο υπουργός, πιο κουλτουριάρης, έδωσε και την ψυχολογική ερμηνεία του εκλογικού θριάμβου της Νέας Δημοκρατίας.

Τώρα να καθίσω να τον αντικρούσω μου είναι εντελώς βαρετό. Αν έτσι νομίζει, έτσι είναι και πάμε παρακάτω.

Ο γνωστός ξάδερφος, στην τηλεόραση του Σκάι, επέμενε, ισχυριζόμενος πως ο ΣΥΡΙΖΑ δικαιώθηκε με την

Φλωρίδης: Ολιγάρχες επιθυμούν να "κοντύνουν" τον Μητσοτάκη για να μην πάρει αυτοδυναμία - Αποκαλύψεις για το κόμμα ΝΙΚΗ

"Βρισκόμαστε μπροστά σε μία απόπειρα, η οποία εξελίσσεται από τα περιτρίμματα αυτά και τα θραύσματα του αντιμητσοτακικού μετώπου να περιορίσουν τη δυνατότητα του Μητσοτάκη να πάρει αυτοδυναμία" τόνισε ο Γιώργος Φλωρίδης, δικηγόρος, πρώην υπουργός, ο οποίος μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα, εξαπέλυσε, μεταξύ άλλων, σκληρή επίθεση στο κόμμα ΝΙΚΗ.

Ο κ. Φλωρίδης έκανε λόγο για "ολιγάρχες" που επιθυμούν να "κοντύνουν" τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

"Αφού απέτυχαν όλα αυτά τα πολιτικά εργαλεία του ολιγαρχισμού απέναντι στον Μητσοτάκη, τον οποίο θέλουν να τον περιορίσουν, να τον κοντύνουν, να μοιραστούν την πολιτική εξουσία, να βάλουν χέρι στα φράγκα που έχει η χώρα, τώρα ξαφνικά ο Μητσοτάκης μπορεί να γίνει παντοδύναμος, οπότε ας τον κοντύνουμε όσο μπορούμε και ας στρέψουμε τη συζήτηση για το αν στον χώρο της αντιπολίτευσης ο ένας θα πάρει 14 και ο άλλος θα πάρει 15. Λες και το θέμα της χώρας στις επόμενες εκλογές είναι τι θα γίνει με το 14 και το 15 και όχι αν θα έχει κυβέρνηση να μπορέσει να συνεχίσει, την ώρα που οι Τούρκοι την Κυριακή τελειώνουν και από ό,τι φαίνεται ο Ερντογάν επανέρχεται πανίσχυρος", ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Φλωρίδης.

Χαρακτήρισε "παραμύθι" το αφήγημα ότι ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να γίνει παντοδύναμος, ενώ, όπως είπε

Η αποτυχία των σταρ

Εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο άλλος μεγάλος ηττημένος αυτών των εκλογών ήταν το ελληνικό σταρ σίστεμ. Δεν εννοούμε μόνο τους πολιτικούς που εμφανίζονταν στην τηλεόραση περισσότερες φορές από τους τηλεπαρουσιαστές των καναλιών, π.χ. ο Νίκος Φίλης, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Ανδρέας Λοβέρδος κ.ά., αλλά λαμπερά ονόματα της σόουμπιζ. Ηθοποιοί, τραγουδιστές, μοντέλα, όπως οι κ.κ. Μάριος Αθανασίου, Νόνη Δούνια, Σπύρος Μπιμπίλας, Μιθριδάτης, Διονύσης Τσακνής, Παύλος Ορκόπουλος, Σταύρος Νικολαΐδης, Ποσειδώνας Γιαννόπουλος, Βαγγέλης Σερίφης, Ελένη Γερασιμίδου κ.ά., δεν κατάφεραν να κερδίσουν την προτίμηση των εκλογέων.

Να οφείλεται άραγε αυτή η μαζική αποτυχία στα καμώματα –ή, έστω, για όσα κατηγορούνται– της κ. Εύας Καϊλή και του κ. Αλέξη Γεωργούλη; Θέλουμε να ελπίζουμε ότι αυτό ήταν μια ένδειξη της ωριμότητας του εκλογικού σώματος. Αρχίσαμε άραγε να κατανοούμε ότι με κραυγές δεν βάφονται αυγά και ό,τι λάμπει στην τηλεόραση δεν είναι χρυσός; Πιθανόν. Μπορεί όμως να οφείλεται και στο

Τα παιδία παίζει

Πάλι δικαιολογίες. Πάλι το γνωστό τροπάρι. Πάλι φταίει ο άλλος. Πάλι φταίνε οι άλλοι.

Πάλι οι δημοσκοπήσεις κατέληξαν στα σκουπίδια. Το εξηγώ. Χωρίς να έχω την παραμικρή υποψία περί συνωμοσιών και άλλων τέτοιων ανοησιών. Φυσικά οι δημοσκοπήσεις είναι εργαλείο. Φυσικά τις περισσότερες φορές πέφτουν διάνα. Και φυσικά κάθε σοβαρός δημοσκόπος δεν αναμοχλεύει ούτε μαγειρεύει. Όποιος το κάνει την εταιρεία του χαλάει.

Ένα λοιπόν: χωρίς συζήτηση και χωρίς ίχνος δικαιολογίας. Τα πραγματικά ευρήματα έπρεπε να τα είχαν δημοσιοποιήσει κόντρα στις επιθυμίες και στο παράλληλο σύμπαν του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα. Εσύ κάμε σωστά τη δουλειά σου και άσε τους άλλους να κουρεύονται. Στο τέλος θα δικαιωθείς.
Δύο λοιπόν: και αν οι ταχαριστεροί απειλούσαν και ωρύονταν, εσύ προχώρα και μη δίνεις σημασία. Το στοιχειώδες. Δηλαδή τι; Και αν εκείνοι συμπεριφέρθηκαν όπως οι νταβατζήδες, ε τότε να βγεις και να τους καταγγείλεις. Το έκανες; Όχι! Ε τότε συνένοχος κι εσύ.

Τρία λοιπόν:

Ο ολοκληρωτισμός του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ

Ομολογώ ότι άργησα να εντοπίσω πού σκάλωσα με τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, αυτή που έκανε αφού επισκέφθηκε την Κατερίνα Σακελλαροπούλου για να αρνηθεί τη διερευνητική εντολή και να μας πει ότι «προσωπικά αναλαμβάνω ακέραια την ευθύνη για αυτό το αποτέλεσμα, αλλά στο δικό μου ηθικό λεξιλόγιο “αναλαμβάνω την ευθύνη” σημαίνει στέκομαι και δίνω τη μάχη», και ότι «το εκλογικό αποτέλεσμα είναι για εμάς ένα οδυνηρό σοκ, απρόσμενα οδυνηρό, φοβάμαι και για την κοινωνία είναι οδυνηρό, ακόμη και όσους ψήφισαν τη ΝΔ».

Στην αρχή νόμιζα πως δεν ήταν καν η δήλωση. Η εικόνα και μόνο ενός πολιτικού αρχηγού που επέβαλε στη χώρα το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής να μην παίρνει καν τη διερευνητική και να δικαιολογείται λέγοντας ότι η ευκαιρία χάθηκε πριν από τις εκλογές, μου φάνηκε θλιβερή. Αλλά δεν ήταν αυτό.

Μετά νόμιζα πως ήταν το ότι είπε πως παρά την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ –και παρά το ότι

Σοκ! (Και Δέος…)

Μια από τις καλύτερες πολιτικές αναλύσεις του εκλογικού αποτελέσματος.
 Θανάσης Κ.

Το εκλογικό αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής ήταν αληθινό σοκ! Για όλους…

Πρώτη παρατήρηση: Οι δημοσκοπήσεις έπεσαν έξω! Με έναν ιδιαίτερο τρόπο βέβαια, αλλά εντελώς έξω!
Φυσικά έπιασαν το πρώτο κόμμα. Όλες…

Αλλά όταν οι εκλογές γίνονται με απλή αναλογική, και θα ακολουθήσει κατά πάσα βεβαιότητα δεύτερος γύρος, το σημαντικό δεν ήταν μόνο η “πρωτιά“, αλλά και το εύρος της διαφοράς από το δεύτερο. Γιατί μικρή ή μεγάλη διαφορά, θα μπορούσε να επηρεάσει όλα τα κυβερνητικά σενάρια μετά το “δεύτερο γύρο“: Αν θα υπάρξει αυτοδυναμία τελικά – κι αν όχι, με ποιούς όρους θα βοηθούσε το τρίτο κόμμα να σχηματιστεί κυβέρνηση.
Το ζήτημα αυτών των “μετεκλογικών συνεργασιών” κυριάρχησε σχεδόν απόλυτα στον προεκλογικό διάλογο…
Κανείς δεν φανταζόταν αυτό που θα συνέβαινε. Το ότι δηλαδή η ΝΔ κόντεψε να βγάλει αυτοδυναμία ακόμα κι από τον πρώτο γύρο, με απλή αναλογική…

Οι μετρήσεις έδειχναν προς το τέλος διαφορά πρώτου δεύτερου 5-7 μονάδες (χωρίς αναγωγή).
Η διαφορά που προέκυψε τελικά ήταν… τριπλάσια: 20 μονάδες και πλέον!
Αυτό κανείς δεν το “μέτρησε“, κανείς δεν το πρόβλεψε – μεταξύ μας κανείς δεν το περίμενε…
Γιατί απλούστατα, στις προεκλογικές μετρήσεις ΔΕΝ υπήρχε!

Καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο, οι δημοσκοπήσεις έβγαζαν ένα “θολό τοπίο“. Κάποιοι έλεγαν ότι υπήρχε πολύ υπόκωφος θυμός. Κάποιοι αδιαφορία. Κάποιοι “αντι-συστημικό ρεύμα“.
Κάποιοι θεωρούσαν πως όλα αυτά προμήνυαν μειωμένη συμμετοχή.
Εκτός από το τελευταίο, όλα τα

Μήνυμα

Ο θρίαμβος του Μητσοτάκη και η πανωλεθρία του Τσίπρα ήταν τελικά η φυσιολογική κατάληξη μιας απόπειρας αποσταθεροποίησης που απέτυχε.

Εντελώς φυσιολογικά, ο θρίαμβος του Μητσοτάκη ήταν η πανωλεθρία του Τσίπρα. Στην πολιτική σπανίως υπάρχουν ισοπαλίες.

Με την ψυχραιμία όμως των ωρών που ακολουθούν το εκλογικό αποτέλεσμα έχω μια απορία.

Γιατί είδαμε τη νίκη αλλά όχι τον θρίαμβο, την ήττα αλλά όχι την πανωλεθρία;

Με άλλα λόγια, γιατί αξιολογήσαμε ορθά αυτό που συμβαίνει αλλά δεν διαβλέψαμε έγκαιρα πού θα καταλήξει;

Η απάντηση είναι απλή και κοινή. Επειδή μέσα από αδιευκρίνιστα κανάλια σκέψης είχαμε δεχτεί ότι η κανονικότητα μπορεί να οικοδομηθεί πάνω στα απομεινάρια ή τα απότοκα της κρίσης.

Αποδείχτηκε ότι δεν μπορεί. Κάθε νέα κατάσταση κουβαλάει μαζί τα δικά της οικοδομικά υλικά.

Παραδόξως όμως μια πνευματική οκνηρία είχε οδηγήσει ακόμη και σοβαρούς ανθρώπους να πιστέψουν ότι

Σαν τον άνθρωπο που έφαγε ξαφνική μπουνιά στη μούρη

Αναλαμβάνω ακέραια την ευθύνη, στο δικό μου ηθικό λεξιλόγιο σημαίνει ότι στέκομαι και δίνω την μάχη. Τάδε έφη Αλέξης Τσίπρας έξω από το Προεδρικό Μέγαρο μετά την αστραπιαία παραλαβή-παράδοση της διερευνητικής εντολής. Εντάξει λοιπόν, ο Αλέξης (όπως και καθένας άλλος) έχει δικό του ηθικό λεξιλόγιο και δεν πέφτει κανένας λόγος σε μας τους υπόλοιπους, να το κρίνουμε. Ειδικά αν οι συνέπειες του δεν μας αφορούν διόλου.

Απλώς αναρωτιόμαστε. Αν με το ηθικό λεξιλόγιο του Τσίπρα δικαιολογείται η παραμονή του στην θέση του αρχηγού μετά από μια εκλογική συντριβή, γιατί είναι επιλήψιμο το ηθικό λεξιλόγιο του Κώστα Καραμανλή (για παράδειγμα) που είπε ακριβώς το ίδιο πράγμα για το τραγικό συμβάν των Τεμπών κι έπεσαν οι Συριζαίοι να τον φάνε; Κι αυτός ανέλαβε την ευθύνη και στάθηκε να δώσει την μάχη.

Τι ψάχνω τώρα, θα αναρωτηθείτε. Δίκιο έχετε. Εδώ βγήκε ο Αλέξης από το

Θα γίνει αξιωματική αντιπολίτευση το ΠΑΣΟΚ;

«Είδαμε τον ίσκιο μας και τον περάσαμε για το μπόι μας» έλεγε ο θυμόσοφος Χαρίλαος Φλωράκης, και αυτό έπαθε το ΠΑΣΟΚ την βραδιά των εκλογών. Οι προσκεκλημένοι των τηλεπαραθύρων με οίηση, ζώντας τη μέθεξη της υποτιθέμενης νίκης, έθεταν τον στόχο στις επόμενες εκλογές να καταστεί το κόμμα τους αξιωματική αντιπολίτευση.

Είχαν υπέρ τους την ιστορία της προηγούμενης δεκαετίας, όταν ο ορμητικός ΣΥΡΙΖΑ από το 16,78% του 2012 φτερούγησε στο 36,34% τον Ιανουάριο του 2015. Μόνο που τότε ήταν άλλες εποχές. Ο λαός σε βαθιά δυσθυμία ήλπιζε σε ένα ξέφωτο, και του το έδωσαν οι παραπλανητικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν ψευδείς αλλά ιαματικές. Ο λογαριασμός ήρθε μετά.

Σήμερα δεν βρισκόμαστε σε παρόμοιες καταστάσεις. Ο λαός προσβλέπει στην παρούσα κυβέρνηση δίνοντάς της το ευμέγεθες ποσοστό 40,79%, και το πιο πιθανό είναι να της δώσει αυτοδυναμία στις εκλογές του Ιουνίου, προκειμένου να αποφύγει τη μετεκλογική αστάθεια. Οπότε δεν προβλέπεται κάποια θεαματική μαζική μετακίνηση της εκλογικής βάσης.

Την επομένη οι τόνοι έπεσαν στο ΠΑΣΟΚ, η οίηση έδωσε τη θέση της στη μετριοπάθεια, και το εκλογικό αποτέλεσμα εκτιμήθηκε στη σωστή του βάση. Το ΠΑΣΟΚ αύξησε τις δυνάμεις του περίπου κατά 40%, αλλά δεν

Γιατί ο Μητσοτάκης έβαψε την Ελλάδα μπλε

Ο τρόπος διαχείρισης της ήττας εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τη νίκη του αντιπάλου. Η εικόνα είναι σαφής. Ο κ. Τζανακόπουλος επέλεξε να επισημάνει ότι το 60% του ελληνικού λαού είναι κατά του Μητσοτάκη. Το γεγονός ότι το 80% του ίδιου λαού είναι κατά Τσίπρα προφανώς το διέλαθε της προσοχής του.

Ο κ. Ηλιόπουλος επέλεξε την γραμμή ότι την επομένη της νίκης της Ν.Δ. τα προβλήματα που ταλανίζουν τον ελληνικό λαό θα είναι εκεί, και συνέχισε να περιγράφει τη ζοφερή – κατά ΣΥΡΙΖΑ—πραγματικότητα.

Αυτές οι δύο θέσεις εξηγούν γιατί ο Μητσοτάκης κατήγαγε μεγαλειώδη νίκη.

Η στήλη αυτή υπερηφανεύεται που ανήκει στην κατηγορία πολλών έγκυρων αναλυτών που εδώ και δύο χρόνια είχαν προείδη την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα ταλαιπωρήσω τον αναγνώστη με παραπομπές – όποιος το

Αρθρογράφος της «Αυγής» εναντίον Πολάκη: «Το θαρραλέο θα ήταν να παραιτηθείτε»

Ο Νίκος Σαραντάκος, που συχνά αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Αυγή», τόνισε πως ένας από τους λόγους της εκλογικής συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η παραμονή του Παύλου Πολάκη στα ψηφοδέλτια.
Ο Νίκος Σαραντάκος σχολίασε κάτω από την ανάρτηση του Παύλου Πολάκη, ο οποίος θέλησε να ευχαριστήσει τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ στα Χανιά που τον εξέλεξαν και πάλι βουλευτή.
«Ένα μεγάλο "ευχαριστώ" μέσα από την καρδιά μου σε όσους στήριξαν το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και εξέλεξαν και μένα βουλευτή Χανίων ξανά. Η συνολική ήττα είναι βαρειά. Χρειάζονται γρήγορες κινήσεις, ιδεολογικό-πολιτικό και

Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε στην Ιστορία

Ο κ. Τσίπρας χαρακτήρισε επανειλημμένως την κυβέρνηση Μητσοτάκη ως τη «χειρότερη όλων των εποχών». Το εκλογικό σώμα τον επιβεβαίωσε. Επέλεξε να δώσει την ψήφο του στη «χειρότερη κυβέρνηση όλων των εποχών», προφανώς διότι επιθυμεί να γίνει ακόμη χειρότερη. Τέτοιοι είμαστε. Ως προχθές ακόμη, ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγελλε τις δημοσκοπήσεις ως υποβολιμαίες. Το εκλογικό σώμα τον επιβεβαίωσε. Οι δημοσκοπήσεις έπεσαν έξω. Ενώ μας διαβεβαίωναν ότι η διαφορά ανάμεσα στο πρώτο και στο δεύτερο κόμμα είναι μονοψήφια, η πονηρά έγινε διψήφια, και μάλιστα δις διψήφια. Πώς να εμπιστευθείς τις δημοσκοπήσεις όταν σε απειλούν ότι ο κ. Βαρουφάκης θα είναι παρών στη Βουλή και το εκλογικό σώμα τις διαψεύδει; Ο ΣΥΡΙΖΑ επέβαλε την απλή και άδολη αναλογική ελπίζοντας ότι με τους συμμάχους του θα αποτρέψει τον σχηματισμό κυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία.

Και σε αυτό επιβεβαιώθηκε. Συμμάχους δεν βρήκε, αλλά η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση. Και τέλος, πέτυχε τον

Αλέξη, δεν αρέσετε

 

Οι ψηφοφόροι κατάλαβαν πως η διακυβέρνηση της πατρίδας μας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν μπορεί να την εμπιστευθούν σε τυχοδιώκτες εναλλακτικών νομισμάτων, σε παλίμπαιδες της φοιτητικής ξενοιασιάς, σε μαθητευόμενους μάγους της κακιάς ώρας. Και ψήφισαν όπως ψήφισαν.

Ψήφισαν την ομαλότητα μέσα από τη συνέχεια του κυβερνητικού έργου. Γιατί, όπως έχει γραφτεί κατά κόρον, το δίλημμα των εκλογών ήταν: πολιτική σταθερότητα ή αστάθεια και αβεβαιότητα. Και αν δεχτούμε πως τελικά τα διλήμματα δοκιμάζονται στην κάλπη, αυτό το δίλημμα επικράτησε του ανάλογου διλήμματος του ΣΥΡΙΖΑ. 

Τι συνέβη κατά την τετραετία που πέρασε; Επανήλθε σταδιακά αυτό που λέμε κανονικότητα, έστω με καθυστερήσεις, με λάθη, με πισωγυρίσματα. Αλλά η αλλαγή ήταν αισθητή στους πολίτες. Και ήταν αλλαγή προς το καλύτερο σε όλους τους τομείς. Γινόταν αντιληπτή αυτή η αλλαγή στο πόσο γρήγορα απονέμονταν οι συντάξεις, πόσο γρήγορα προχωρούσαν έργα που είχαν βαλτώσει, πόσο γρήγορα υλοποιούνταν η ψηφιοποίηση του Δημοσίου, πόσο γρήγορα ελήφθησαν οι αποφάσεις για τα εξοπλιστικά, πόσο αποτελεσματική ήταν η

Ο κ. Τσίπρας θα αρχίσει να πακετάρει;

Aν αυτό δεν είναι συντριβή, τότε οι λέξεις στην πολιτική ορολογία έχουν χάσει το νόημά τους...
Από το 1974 είχαμε να δούμε ολογάλανο τον εκλογικό χάρτη της Ελλάδας, ενώ είναι η πρώτη φορά στην ιστορία των ελληνικών εκλογικών αναμετρήσεων (με εξαίρεση το «ανώμαλο» 1989-90) που κυβερνών κόμμα παίρνει σε εκλογές για την ανανέωση της θητείας του συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό από αυτό με το οποίο κυβέρνησε.
Αν ο κ. Τσίπρας θέλει να είναι στοιχειωδώς συνεπής με τον εαυτό του (αν και δεν μας έχει δείξει ότι του αρέσει… το σπορ), κανονικά θα πρέπει από απόψε να μαζεύει τα προσωπικά του αντικείμενα, μαζί και τα αρχεία του ΣΥΡΙΖΑ, από την Κουμουνδούρου, και να προβληματίζεται για το επόμενο επαγγελματικό του μέλλον!
Ο ίδιος δεν ήταν που παραδεχόταν στη συνέντευξή του στον Σταύρο Θεοδωράκη ότι «ήττα με μεγαλύτερη διαφορά από 6 μονάδες θα έχει συνέπειες…» -προφανώς για τον ίδιο;
Τώρα που η διαφορά είναι διψήφια, «νταμπλ σκορ», δεν του ζητάει φυσικά κανείς να κάνει... χαρακίρι (αν ήταν Ιάπωνας, ίσως θα το σκεφτόταν), αλλά κατ’ ελάχιστον δεν πρέπει να σηκωθεί και να φύγει από το κόμμα του; Αν μη τι άλλο, μπας και ο έρμος ΣΥΡΙΖΑ με κάποιον άλλον ηγέτη βάλει μυαλό, κάνει τη σκληρή αυτοκριτική του, εγκαταλείψει τις ιδεοληπτικές «βεβαιότητες», αναθεωρήσει άρδην την πολιτική του και ξεκινήσει από την αρχή, ελπίζοντας να γίνει κάτι που να μοιάζει με σύγχρονο ευρωπαϊκό κεντροαριστερό κόμμα, με σχέδιο, πρόγραμμα, στόχους; Να αφήσει κατά μέρος τις εμμονές για…

Αποτελέσματα εκλογών 2023: Οι 300 βουλευτές της Βουλής μετά τις κάλπες της Κυριακής

Νέα Βουλή, έστω και βραχύβιας «διάρκειας ζωής» καθώς θα υπάρξουν δεύτερες εκλογές πιθανότατα στις 25 Ιουνίου, προέκυψε μετά τις εκλογές της Κυριακής και τη σαρωτική νίκη της Νέας Δημοκρατίας με διπλάσιο ποσοστό έναντι του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι περισσότεροι από τους βουλευτές που εκλέγονται πιθανότατα θα βρεθούν και στη Βουλή που θα προκύψει μετά τις επόμενες εκλογές δεδομένου ότι αυτές θα διεξαχθούν με λίστα και χωρίς σταυροδοσία και είθισται οι πολιτικοί αρχηγοί να «ακούνε» την κατάταξη που προέκυψε από το προηγούμενο κλείσιμο της κάλπης.
Ωστόσο θα υπάρξουν και αλλαγές δεδομένου ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής που δίνει «μπόνους» έως και 40 εδρών στο πρώτο κόμμα.
Με καταμετρημένο το 99,57% η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει ποσοστό 40,79% εκλέγοντας 146 βουλευτές, ο ΣΥΡΙΖΑ 20,07% και εκλέγει 71 βουλευτές, το ΠΑΣΟΚ

Τέλος εποχής για τον ΣΥΡΙΖΑ, πού οφείλεται το Βατερλώ του Τσίπρα

Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης της λαϊκής ετυμηγορίας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία θα έχουν μια δεύτερη κυβερνητική θητεία και ταυτόχρονα μια δεύτερη ευκαιρία να ολοκληρώσουν την υλοποίηση των προγραμματικών τους δεσμεύσεων που όπως είπαν επανειλημμένα κατά την προεκλογική περίοδο δεν πρόλαβαν ή δεν μπόρεσαν να κάνουν πράξη στην πρώτη τετραετία.

Θα έχουν επίσης την ευκαιρία να επανορθώσουν τα λάθη που έγιναν, τουλάχιστον αυτά που ο πρωθυπουργός έχει ήδη παραδεχθεί και ζητήσει συγγνώμη.

Ολοκληρώνεται ο κύκλος του ΣΥΡΙΖΑ –πιθανώς και της ηγεσίας του– που ξεκίνησε στις πλατείες των αγανακτισμένων το ‘14, συνεχίστηκε με την διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και κλείνει σήμερα μετά από μια αλλοπρόσαλλη θητεία στην αξιωματική αντιπολίτευση που εκφράστηκε και στα ψηφοδέλτια, όπου εκτός από τον Πολάκη που επιχειρήθηκε να απομακρυνθεί ανεπιτυχώς, συμμετείχαν ακροδεξιά στοιχεία και Καραμανλικά στελέχη.

Τελευταία απόδειξη της απόφασης του Αλέξη Τσίπρα να

Γαλάζιος ο χάρτης της Ελλάδας-Πρωτοφανές αποτέλεσμα για απλή αναλογική

Τα ποσοστά των κομμάτων και οι έδρες στο 73% της Επικράτειας

• Νέα Δημοκρατία 40,82% και 145 έδρες
• ΣΥΡΙΖΑ 20,07% και 72 έδρες
• ΠΑΣΟΚ 11,78% και 42 έδρες
• ΚΚΕ 7,1% και 25 έδρες
• Ελληνική Λύση 4,49 και 16 έδρες

 

Σε αυτές τις εκλογές η «λύσσα» δεν πούλησε

Σε αυτές τις εκλογές η χώρα πλησίασε πολύ το πώς θα ήθελα να μοιάζει: πολιτικά προβλέψιμη, σχεδόν βαρετή. Όλοι περιμέναμε τις πιο τοξικές εκλογές των τελευταίων δεκαετιών. Δεν ήταν. Ανταλλάχθηκαν βαριές κουβέντες, έγινε σκληρή αντιπαράθεση, αλλά η χώρα δεν βυθίστηκε στη λάσπη. Ο φόβος του διχασμού ήταν επίσης πολύ έντονος. Τον είχαμε ζήσει το μοιραίο καλοκαίρι του 2015 και ξέραμε πόσο εύκολα μπορεί αυτός ο λαός να κατρακυλήσει σε τέτοια μονοπάτια. Δεν συνέβη ούτε αυτό. Το Twitter διχάστηκε και ξεκατινιάστηκε, τα καφενεία έμειναν ψύχραιμα. Η «λύσσα» δεν πούλησε.

Σε κάποιους λείπουν οι ογκώδεις συγκεντρώσεις, ο παλμός, το πάθος. Δεν μπορούν να χωνέψουν το πώς από το μπαλκόνι της πλατείας Συντάγματος πήγαμε στο TikTok και στα lifestyle πρωινάδικα. Αν όμως καθίσουμε και δούμε τι έγινε μετά το «μεθύσι» του μπαλκονιού, δεν έχουμε ιδιαίτερο λόγο να το νοσταλγούμε. Μπουκώσαμε από πάθος, υποφέραμε από υπερχαρισματικούς ηγέτες.

Έχουμε μια πρόκληση απέναντί μας: να ξεπεράσουμε την Ελλάδα που θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας και να πάμε τη χώρα λίγο παρακάτω.

Υπάρχουν βέβαια ακόμη παραδόσεις και έθιμα που

Μαυρίστε το πολιτικό μάρκετινγκ – Δεν διαλέγετε γιαούρτι, για τη ζωή σας αποφασίζετε

Ψηφίστε περιεχόμενο πολιτικού προγράμματος, όχι διαφημίσεις.

Εάν η πολιτική χρειάζεται μάρκετινγκ τότε, να πούμε ότι δεν έχουμε υποψηφιότητες αλλά τοποθετήσεις προϊόντων σε μια βιτρίνα.

Ότι δεν παίρνουμε πολιτικές αποφάσεις, αλλά διαλέγουμε γιαούρτι.

Ότι δεν κρίνουμε το μέλλον της χώρας, αλλά το είδος χαρτιού που θέλουμε στην τουαλέτα.

Δεν θα πω σε κανέναν τι θα ψηφίσει.

Μπορώ, όμως, να του πω ότι στο κόμμα που θα διαλέξει πρέπει να μαυρίσει τους υποψηφίους που συμπεριφέρονται ως προϊόντα.

Που επιδίδονται σε ένα χωρίς προηγούμενο διαφημιστικό κιτς.

Που έχουν κάνει τους διαφημιστές χαρούμενους και τους ψηφοφόρους απελπισμένους γιατί ψάχνουν να βρουν κάποια ή κάποιον που έχει κάτι να πει και δεν χαϊδεύει απλώς γατιά ή δεν χαμογελάει ή δεν χορεύει ή τραγουδά.

Και μην μου πει κανείς «ναι, αλλά τα views είναι χιλιάδες και οι κοινοποιήσεις πολλές δεκάδες», γιατί αυτό που δεν καταλαβαίνει είναι ότι οι άνθρωποι προφανώς και βλέπουν ή και κοινοποιούν πλήθος από χαζομάρες, χωρίς προφανώς να τις παίρνουν σοβαρά.

Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα

Τα Κυριακάτικα πρωτοσέλιδα

Διαβάστε τα Κυριακάτικα φύλλα εδώ.

Πυξίδα

Η προεκλογική εκστρατεία ολοκληρώνεται με κρεσέντο ξεκατινιάσματος. Δεν με εκπλήσσει. Η χασούρα είναι κακός σύμβουλος κι ο εκνευρισμός ακόμη χειρότερος.

Ξέρετε τι με εκπλήσσει;

Οτι τόσους μήνες πολιτικής αντιπαράθεσης (ουσιαστικά από πέρυσι το καλοκαίρι) οι μνηστήρες της εξουσίας τούς έζησαν τσαλαβουτώντας άγαρμπα στα γεγονότα. Χωρίς καμία σταθερή ιδέα για τα πράγματα.

Συγγνώμη, λάθος μου. Με μοναδική σταθερή ιδέα ότι «ο Μητσοτάκης γ@μιέτ@ι».

Το είπαν σε όλους τους τόνους και μάλιστα χωρίς να προσθέσουν κάτι περισσότερο.

Από την πανδημία έως τις υποκλοπές κι από τις πυρκαγιές έως τα Τέμπη, η αντιπαράθεση εξελίχθηκε σε ένα συνεχές ξεκατίνιασμα για φυλακές, διώξεις, εγκλήματα, ενόχους, πρακτοριλίκια και προανακριτικές χωρίς αντικείμενο.

Το οποίο δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι

Που ‘σαι νιότη που ‘λέγες πως θα γινόμουν άλλος

 

Η κυνική δήλωση του κ. Τσίπρα λίγα εικοσιτετράωρα πριν τις εκλογές, με την οποία, ουσιαστικά, καλούσε τα μέλη και τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής να στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως το μόνο αντισυστημικό κόμμα, αλλά και η ανερυθρίαστη ομολογία της γραμματέως του κόμματος κυρίας Γεροβασίλη για το ίδιο θέμα, είναι σίγουρο πως δεν εξέπληξαν πολλούς. Ιδιαίτερα εκείνους που παρακολουθούσαν με θρησκευτική ευλάβεια τις υπόγειες σχέσεις μεταξύ των δύο αυτών κομμάτων εδώ και χρόνια. 

Θυμόμαστε πολύ καλά δηλώσεις σχετικά με την αντισυνταγματικότητα των συλλήψεων, την αβελτηρία στην αναζήτηση κατάλληλης αίθουσας για τη διεξαγωγή τη δίκη, την ομολογία του τότε προέδρου της Βουλής πως «δεν υπάρχουν ανεπιθύμητες ψήφοι» για την συνταγματική αναθεώρηση. 

Οι δεσμοί αυτοί, σφυρηλατήθηκαν στους «αντιμνημονιακούς αγώνες» της άνω και κάτω πλατείας, όταν αυτός ο αντικοινοβουλευτικός συρφετός ήθελε, ουσιαστικά και κυριολεκτικά, να αλλάξει την ουσία του πολιτεύματος. 

Και τώρα, έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας πως δεν πείθει το

Δημοσκόπηση στο Mega για το αποτέλεσμα της Κυριακής – Που βρίσκεται η διαφορά ΝΔ με ΣΥΡΙΖΑ

 

Η δημοσκόπηση της Metron Analysis λίγες ημέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες φανερώνει την τάση που επικρατεί στο εκλογικό σώμα.

Στις 6,7 μονάδες βρίσκεται η διαφορά της Νέας Δημοκρατίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, λίγες ώρες προτού ανοίξουν οι κάλπες των εθνικών εκλογών. Η δημοσκόπηση – εκλογικό βαρόμετρο της Metron Analysis και του Mega παρουσιάστηκε από τον Στράτο Φαναρά στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων «Mega Γεγονότα» με την Κατερίνα Παναγοπούλου και τον Γιάννη Πρετεντέρη.

Στην πρόθεση ψήφου η Νέα Δημοκρατία λαμβάνει ποσοστό 31,2%, παίρνοντας 0,1 από την προηγούμενη έρευνα πριν από μία εβδομάδα. Το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ είναι στο 24,5% με αύξηση του ποσοστού του κατά 0,4 μονάδες. Στην τρίτη θέση το ΠΑΣΟΚ που ανεβαίνει στο 9,3% από 8,9% και ακολουθούν το ΚΚΕ με 6,2% (από 6,3%), η Ελληνική Λύση που φτάνει το 4% από 2,8%, το ΜέΡΑ 25 στο 3,4% από 3,8%, η Πλεύση Ελευθερίας στο 1,5% από 2,1% και το κόμμα Νίκη που

Ποιος θα ζητήσει συγγνώμη το βράδυ των εκλογών;

Κυριακή κοντή γιορτή και μαζί με τους λογαριασμούς των κομμάτων, που θα λυθούν στην κάλπη, θα λυθεί –επιτέλους– άλλος ένας «ανοιχτός λογαριασμός». Αυτός που έχει προκύψει μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και εταιρειών δημοσκοπήσεων.

Ας τα πάρουμε από την αρχή. Η διαμάχη είναι παλιά. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντοτε πίστευε ότι τα γκάλοπ τον αδικούν, έκανε μάλιστα σημαία του την αστοχία των εταιρειών δημοσκοπήσεων στο δημοψήφισμα του 2015, στην προσπάθειά του να τις βγάλει αναξιόπιστες, στημένες ή ακόμη και ύποπτες για συμμετοχή σε επιχείρηση χειραγώγησης της κοινής γνώμης.

Από το 2016 και μετά –όταν εξελέγη αρχηγός της ΝΔ ο Μητσοτάκης– όλες οι δημοσκοπήσεις άρχισαν να δίνουν καθαρό προβάδισμα της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Στις ευρωεκλογές του 2019, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούσε να λέει ότι οι δημοσκόποι παίζουν παιχνίδια σε βάρος του, προέβλεψαν με εντυπωσιακή ακρίβεια το τελικό αποτέλεσμα, γεγονός που ανάγκασε τότε την Κουμουνδούρου να συμβιβαστεί με την πραγματικότητα και να σταματήσει τις επιθέσεις. Έναν μήνα αργότερα, στις εθνικές εκλογές, έδωσαν τον ΣΥΡΙΖΑ λίγο πιο χαμηλά από το ποσοστό που πήρε στην κάλπη και αυτό