Ψηφίσαμε, αλλά δεν ξεμπερδέψαμε ακόμα

Ασφαλώς το εκλογικό αποτέλεσμα της προηγούμενης Κυριακής, με τις 20 μονάδες διαφοράς μεταξύ της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ, δεν το φανταζόταν κανείς ούτε μέχρι το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, ειδικά όσον αφορά το ποσοστό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γιατί το 40% της κυβέρνησης ήταν «εντός πλαισίου», τουλάχιστον τις τελευταίες τρεις-τέσσερις ημέρες.

Υπάρχουν αρκετά άρθρα και αναλύσεις σήμερα στο «Πρώτο Θέμα» για τη μεγάλη αυτή πτώση του ΣΥΡΙΖΑ για να διαβάσουν οι αναγνώστες τις αιτίες. Εγώ άλλωστε θεωρώ ότι δεν είμαι και ο... πιο κατάλληλος και αντικειμενικός «αναλυτής» επ’ αυτού, αλλά επιτρέψτε μερικές απλές σκέψεις, τις οποίες έκανε προχθές στη «μουγκή συνεδρίαση» της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ο ίδιος ο κ. Τσίπρας.
Σταχυολογώ λοιπόν ατάκες του: «Οφείλουμε να δώσουμε κάποιες βασικές απαντήσεις γιατί συνέβη αυτό το αποτέλεσμα, γιατί δεν το καταλάβαμε, ποιες κοινωνικές μεταβολές έχουν συμβεί στην ελληνική κοινωνία...», «να γίνουμε πιο σοβαροί...», «να αλλάξουμε την καμπάνια...», «να αναμετρηθούμε με τη Δεξιά...», «το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν μια στρατηγική ήττα της απλής αναλογικής...», «πέρασε στον κόσμο η στρατηγική του φόβου που ακολούθησε η Ν.Δ.».
Θα συμφωνούσα με όλες τις διαπιστώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, με μία απαραίτητη διευκρίνιση στην τελευταία του ατάκα: Ο κόσμος δεν επέλεξε τη στρατηγική του φόβου της Ν.Δ., απλώς απέρριψε την πλήρη έλλειψη προγραμματικού λόγου και σχεδίου, την απεραντολογία του τίποτα, το «όχι» σε όλα, από την εθνική άμυνα μέχρι τη μείωση της φορολογίας. Αγνόησε εμφατικά επίσης όλες αυτές τις ρετρό κινδυνολογίες περί κακής Δεξιάς που επιστράτευε ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, αλλά πριν από 40 χρόνια. Κερδίζεις ποτέ εκλογές και νέους ανθρώπους με συνθήματα του 1985 «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά»;

Ακριβώς λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε γιατί δεν κατάλαβε προφανώς ούτε ο κ. Τσίπρας, ούτε όλο του το κόμμα ότι ο κόσμος εδώ και τέσσερα χρόνια... είναι αλλού. Σταδιακά ξεπέρασε την οργή των μνημονίων, άφησε σχεδόν ολοκληρωτικά την τοξικότητα και το κοινωνικό μίσος και τον φθόνο που εκπέμπουν οι πρωταγωνιστές αυτού του κόμματος. Και φυσικά θα ξαναχάσει για τον ίδιο λόγο, γιατί και τώρα τα ίδια λέει, περί ολομέτωπου αγώνα κατά της Δεξιάς κ.λπ. Τώρα αν το «μαγαζί» επιδιορθώνεται ή θέλει γκρέμισμα και από την αρχή, αυτό είναι κάτι που θα απασχολήσει μετά τις νέες εκλογές.

Φεύγοντας από τον ΣΥΡΙΖΑ και τα προβλήματά του, ας αποτιμήσουμε το εκλογικό αποτέλεσμα από την πλευρά του νικητή. Ο κ. Μητσοτάκης είναι ο πρωταγωνιστής αυτού του άκρως εντυπωσιακού εκλογικού αποτελέσματος, αλλά δυστυχώς η χώρα δεν έχει ξεμπλέξει εξαιτίας ενός ακόμα «στρατηγικού λάθους» του κ. Τσίπρα, της απλής αναλογικής, που δεν επέτρεψε να σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση από το πρώτο κόμμα ακόμα και με 41%. Στις 25 Ιουνίου ξανάχουμε εκλογές με έναν άλλο εκλογικό νόμο, ενισχυμένης αναλογικής μεν, αλλά «ικανό» να δημιουργήσει αστάθεια στη διακυβέρνηση της χώρας.

Με απλά λόγια, αν κυριαρχήσει ο εφησυχασμός στους πολίτες που επέλεξαν τη Ν.Δ., η λογική του «ψηφίσαμε - τελειώσαμε» στις 21 Μαΐου, τότε είναι πιθανό να ξανακερδίσει η Ν.Δ. με 20 πόντους διαφορά, αλλά παρά ταύτα να μην μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση ή έστω να μπορέσει, αλλά με ισχνή πλειοψηφία 151-152 εδρών. Δυστυχώς, αυτό το σενάριο με την πιθανή είσοδο έξι ή εφτά κομμάτων στη Βουλή δεν μπορεί να αποκλειστεί, όπως επίσης δεν είναι απίθανο να πάμε και σε τρίτες εκλογές μέσα στο καλοκαίρι αν η Ν.Δ. χάσει 3% και πέσει κάτω από τις 149 έδρες, με δεδομένο ότι ο κ. Ανδρουλάκης ξεκαθάρισε πως δεν συγκυβερνάει με τη Ν.Δ. ούτε αν της λείπει μία έδρα.

Η χώρα πριν από μία Κυριακή έκανε ένα μεγάλο βήμα και έδειξε διάθεση να αλλάξει σελίδα, φαίνεται ότι οι περισσότεροι πολίτες αισθάνονται την ανάγκη να αποβάλουν οριστικά από τη σκέψη τους την εποχή της μιζέριας των μνημονίων και αναζητούν μια νέα αρχή, την πρόοδο και την προκοπή τους πάνω απ’ όλα. Σε αυτό τούς ταίριαξε ο Μητσοτάκης για πρωθυπουργός, τουλάχιστον στο 40%. Θα ήταν κρίμα αυτή η επιθυμία να ακυρωθεί για μια χούφτα ψήφους και έναν κακό εκλογικό νόμο.

Τάσος Καραμήτσος