Ενέχει μια εσωτερική ειρωνεία η θέσπιση μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Έγινε μεταξύ άλλων για να καταργηθεί το ρουσφέτι. Το ρουσφέτι δεν καταργήθηκε αλλά μονιμοποιήθηκαν και τα ρουσφέτια των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Η μονιμότητα είναι υπεραιωνόβιος θεσμός. Καθιερώθηκε με το σύνταγμα του 1911 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, καθώς πριν από το αυτό με κάθε νέα κυβέρνηση γινόταν μαζική αντικατάσταση προσωπικού, και κριτήριο δεν ήταν η εργατικότητα, το εργασιακό ήθος και η προσήλωση στο καθήκον, αλλά η κομματική ταυτότητα.
Η πλατεία Κλαυθμώνος αποτελεί μνημείο αυτής της καθαυτό νεοελληνικής θλιβερής εποχής. Η πλατεία ονομαζόταν Δημοκρίτου, αλλά τη μετονόμασε έτσι η ίδια η ζωή, καθώς εκεί συγκεντρώνονταν οι απολυμένοι δημόσιοι υπάλληλοι θρηνώντας και παρακαλώντας επαναπρόσληψη.
Η μεταρρύθμιση Βενιζέλου υποτίθεται ότι θα προστάτευε τους υπαλλήλους από πολιτικές παρεμβάσεις και θα εξασφάλιζε την ανεξαρτησία και την αμεροληψία των προϊσταμένων τους. Οι υπάλληλοι θα επιτελούσαν το καθήκον τους χωρίς τον φόβο απόλυσης.
Η βιωματική γνώση μας λέει ότι ουδέν τέτοιο συνέβη. Όποιος υπάλληλος διαφωνούσε είτε