Ψευδαισθήσεις

Σε αυτά τα οκτώ και πλέον χρόνια της κρίσης η ελληνική κοινωνία έχει προσγειωθεί πολλές φορές απότομα στην πραγματικότητα πληρώνοντας δυστυχώς πολύ ακριβό τίμημα. Είναι μια πτώση από τα σύννεφα, για την οποία η ίδια φέρει το μικρότερο μέρος της ευθύνης: η ευθύνη ανήκει σε μεγάλο βαθμό σε μια πολιτική τάξη που παραπλάνησε συνειδητά τους πολίτες, άλλοτε λιγότερο και πολύ συχνά περισσότερο, για να υφαρπάξει την ψήφο τους.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν είναι η πρώτη που κατέφυγε σε αυτήν την τακτική. Αλλά θα πρέπει να είναι η τελευταία. Οι ψευδαισθήσεις, το ξέρουμε πια, κοστίζουν πολύ ακριβά. Θα ήταν λοιπόν ολέθριο λάθος να καλλιεργηθεί η ψευδαίσθηση ότι το τέλος του προγράμματος τον ερχόμενο Αύγουστο σημαίνει επιστροφή στην κανονικότητα, δηλαδή στην προ των Μνημονίων εποχή. Θα πρέπει να

Να κτυπάμε κάθε βράδυ τις κατσαρόλες!

Ζούμε σε ένα σουρεαλιστικό περιβάλλον. Ο κ. Τσίπρας πίστεψε στ' αλήθεια ότι με ένα βραβείο Νόμπελ και κάποιες καλές δηλώσεις από τους Σόιμπλε των Βρυξελλών θα μπορέσει να ξεγελάσει και πάλι τους ιθαγενείς. Την ίδια ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ και ο μηχανοδηγός Πάνος Καμμένος ζητούν από τον Κυριάκο να… αποκηρύξει την βία. Είναι φανερό ότι για όλα φταίει και πάλι η Μαρέβα.
Δεν έχουν αντιληφθεί τι ακριβώς τους περιμένει, αυτούς και τις άλλες συνιστώσες τους που έχουν καταλάβει εδώ και τρία χρόνια τα θερινά ανάκτορα. Ο κόσμος έχει πάψει να τους ακούει, έχει καταλάβει πλήρως την πολιτική τους απάτη. Το μέτωπο του λαϊκισμού ηττάται κατά κράτος εκεί που νόμιζε ότι έχει την απόλυτη δύναμη: στο πεζοδρόμιο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει. Και μαζί του καταρρέουν οι συνέταιροί του στην εξουσία, φανεροί και κρυφοί. Δεν είναι μόνο οι ΑΝΕΛ. Είναι και όσοι άλλοι είχαν δημιουργήσει «δίκτυα στήριξης» του ΣΥΡΙΖΑ, από Δεξιά και Αριστερά. Έχουν πέσει πολλά χρήματα σε αυτό το έργο που ανέβηκε στην σκηνή το 2015. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε ένας

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

Μπαμπούλες

Υποψιάζομαι ότι η αριστερή ψυχοσύνθεση κουβαλάει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: τον μπαμπούλα. Οι καλοί αριστεροί γουστάρουν μπαμπούλες.

Άλλοτε τους ψάχνουν κι άλλοτε τους φτιάχνουν. Τον ιμπεριαλισμό. Τους Αμερικανούς. Την ολιγαρχία. Τη διαπλοκή. Τον νεοφιλελευθερισμό. Το ΔΝΤ. Τα Μνημόνια.

New entry η Ακροδεξιά κι εσχάτως ο εθνικισμός.

Η απλή πραγματικότητα είναι ότι η κυβέρνηση έκανε μια διεθνή συμφωνία με την οποία άλλοι διαφωνούν κι άλλοι συμφωνούν. Ακριβώς όπως σε άλλους αρέσει η κυβέρνηση και σε άλλους δεν αρέσει.

Αυτό σε απλά ελληνικά λέγεται δημοκρατία.

Αν τώρα οι διαφωνούντες είναι πολλοί περισσότεροι και η κυβέρνηση τραβάει ζόρια, ας πρόσεχε.

Ούτε ο Μητσοτάκης τους φταίει, ούτε η Φώφη, ούτε ο Σαμαράς, ούτε ο Κουτσούμπας, ούτε κανείς άλλος. Ουδείς είχε υποσχεθεί να τους βοηθήσει στα ζόρια κι ούτε βλέπω γιατί να το κάνει.

Κι ο εθνικισμός; Η Ακροδεξιά; Να θυμίσω ότι

Ώρα «θερισμού» για την κυβέρνηση

«Ο, τι σπέρνεις, θερίζεις», λέει ο λαός και φαίνεται πως η εποχή του... θερισμού για την κυβέρνηση ξεκίνησε.
Επί χρόνια ο πρωθυπουργός και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ ακολουθούσαν την πολιτική του διχασμού της ελληνικής κοινωνίας, γιατί απλά αυτή η πολιτική τους ανέβασε δημοσκοπικά και όπως τελικά αποδείχτηκε, τούς έφερε στην εξουσία.
Ποιός ξεχνά τον Αλέξη Τσίπρα, ως αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να απειλεί τους πολιτικούς τους αντιπάλους από το βήμα της βουλής λέγοντας «δεν θα τολμάτε να βγείτε έξω από το σπίτι σας»;
Ποιός θα ξεχάσει την πρόσκληση Καμμένου στους πολίτες να λιντσάρουν τον Πάχτα;
Ποιός θα ξεχάσει το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «η εμείς η αυτοί» και τις κραυγές για «προδότες» και «Γερμανοτσολιάδες»;
Ποιός δεν θυμάται την αναφορά του πρωθυπουργού που υιοθέτησε τη ρίψη γιαουρτιών κατά των πολιτικών του αντιπάλων Με τη φράση «ε, ένα γιαουρτάκι είναι, δεν είναι βία»;
Και τότε καταδικάζονταν οι ακρότητες από

Δεν υπάρχει τζάμπα λαϊκισμός

Σε ό,τι αφορά το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, ο κ. Αλέξης Τσίπρας πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος. Με τους χειρισμούς του στο νεομακεδονικό, προσπάθησε να δημιουργήσει πρόβλημα στον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη και πρόβλημα δημιουργήθηκε στον κυβερνητικό του συνεταίρο, αυτόν που σύμφωνα με τον πρωθυπουργό κινείται μόνο από αγνά ιδεολογικά κίνητρα, τον κ. Πάνο Καμμένο. Για πρώτη φορά στην τριετή ιστορία αυτού του επικερδούς και για τους δύο συνεταιρισμού έσπασε η αρραγής πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Έφυγε ένας βουλευτής! Αλληλούια...
Το εκπληκτικό όμως δεν είναι αυτό. Είναι πως ουδείς βουλευτής των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξεκούνησε όταν πραγματικά κινδύνευσε η πατρίδα στο τραγικό πρώτο εξάμηνο του 2015. Οχι μόνο δεν έφυγε, αλλά δεν είπε και κουβέντα για τα φαντασμαγορικά καραγκιοζιλίκια του κ. Γιάνη Βαρουφάκη, για τα διαγγέλματα με τα σμιχτά φρύδια του κ. Αλέξη Τσίπρα όταν ανακοίνωνε το

Αυτούς θέλαμε, αυτοί μας κυβερνούν…

Όταν ήταν στο 3% ήταν όλο μαγκιά. Ολημερίς ξημεροβραδιαζόντουσαν στις πλατείες, στα πεζοδρόμια, και στα τηλεοπτικά πάνελ, έχοντας ως «επάγγελμα» το να καταγγέλλουν, να λοιδορούν, να βρίζουν, να φτύνουν, και να απειλούν τους όποιους κυβερνώντες, οι οποίοι όλοι ανεξαιρέτως ήταν τσιράκια και ενεργούμενα των ξένων συμφερόντων, πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες και μοιράζοντας άχυρο στον ζαλισμένο λαό.
Άρνηση για την άρνηση, και καταγγελία των πάντων.
Αυτοί ήταν οι συριζαίοι, οι άδολοι αγωνιστές, που αν ποτέ κυβερνούσαν θα μας δίδασκαν δημοκρατία, ήθος, και αξιοπρέπεια. Εξάλλου, όπως αποδείχθηκε ήξεραν πολύ καλά τι κάνουν. Όποιος ήταν τρόφιμος των «λαοδικείων» του Μάκη, του πολυπράγμονα Αυτιά, ή όποιος έστηνε μια πρόχειρη «επανάσταση» σε κάποια πλατεία, κατέληξε βουλευτής ή ακόμη και υπουργός. Τυχαίο;
Ο Ρωμανιάς, μου λένε, κοιμόνταν σε τροχόσπιτο στο πάρκινγκ του ΣΚΑΙ, για να είναι φρέσκος κάθε πρωί χαράματα να ξεδιπλώσει στον Αυτιά το όραμά του για πλέρια δημοκρατία και για αυξήσεις των συντάξεων…

Η παρεΐτσα των Πρεσπών

Η 17η Ιουνίου 2018 έχει ήδη καταγραφεί ως υπόδειγμα παγκόσμιας πρωτοτυπίας, μιας fast συναπόφασης από την παρεΐτσα Ζάεφ,-Τσίπρα-Κοτζιά-Νίμιτς για την επίλυση του προβλήματος της ψευδεπίγραφης και εξ υποκλοπής χρήσης της ελληνικής ονομασίας «Μακεδονία» από τα αλυτρωτικά γκρουπούσκουλα του πανσλαβικού-αλβανικού-ρομά αχταρμά της ΠΓΔΜ.

Το τελευταίο πεντάμηνο, το πνέον τα κυβερνητικά του λοίσθια, ψευδο-αριστερο-ακροδεξιό μόρφωμα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, προκειμένου να διασφαλίσει μια θετικώς υστερόφημη αποχώρησή του από την φαυλοκρατική τυραννία του, μηχανεύτηκε ή επί το κοσμιότερον… σοφίστηκε:

Πρέπει να φύγουν!

Ο κ. Ζάεφ είπε στην δική του Βουλή αυτό που λέμε εδώ και μέρες σε όλους τους τόνους. Ότι πήρε από την Ελλάδα την μακεδονική ταυτότητα και την μακεδονική γλώσσα χωρίς να χρειαστεί να δώσει κάτι. Αυτές τις δηλώσεις ας τις έχει πάντα συντροφιά ο κ. Κοτζιάς. Στις διεθνείς σχέσεις, σύντροφοι φιλελεύθεροι, δεν αρκούν οι καλές προθέσεις. Μετράει τι παίρνεις και τι δίνεις.
Είναι μία κακή συμφωνία. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Μεταξύ μιας κακής συμφωνίας και μιας μη συμφωνίας, προτιμότερη είναι η δεύτερη επιλογή. Ο Αλέξης Τσίπρας ελέγχεται για το γεγονός ότι τίναξε στον αέρα μία αντικειμενικά καλή ευκαιρία επίλυσης του προβλήματος. Ό,τι συμβαίνει σήμερα είναι απόρροια των επιλογών Τσίπρα. Αν ο Αλέξης Τσίπρας είχε ζητήσει την συνεργασία των πολιτικών του αντιπάλων για την χάραξη μιας εθνικής γραμμής, τότε το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων θα ήταν διαφορετικό. Ο κ. Ζάεφ κατέβηκε στις συζητήσεις αποφασισμένος να πάρει το εισιτήριο για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Και το πήρε χωρίς να χρειαστεί να ακουμπήσει καν το πορτοφόλι του. Του το έκαναν δώρο οι

Καλημέρα από τον ΚΥΡ

Στρατάρχα μου, λυπήσου μας!!!

Αντί ο Καμμένος να υποβάλει την παραίτησή του αποδεικνύοντας έτσι την ουσιαστική διαφωνία του για την επαίσχυντη συμφωνία, επέλεξε για μια ακόμη φορά να κρυφτεί πίσω από... ψεκασμένες θεωρίες.
Μάλιστα ζήτησε και την παρέμβαση εισαγγελέα καθώς όπως μας πληροφόρησε βρίσκεται σε εξέλιξη σχέδιο εξαγοράς βουλευτών και στελεχών των ΑΝΕΛ με στόχο την κατάλυση του πολιτεύματος.
Θα θυμάστε φυσικά, ότι ο... Πρόεδρος μας είχε σερβίρει ανάλογο σανό και επί Σαμαρά, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Βέβαια, οι κατηγορίες για χρηματισμό βουλευτών από τον Σαμαρά κατέρρευσαν και ο ακομβίωτος έμεινε με την λάσπη στο χέρι.
Την ζημία ωστόσο την έκανε.
Η πλάκα είναι ότι πρόσφατα, ο Χαϊκάλης που

Όταν (ξανα)βγήκε το Ουράνιο Τόξο

Σε μια (ακόμη) μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης θέλω να αναφερθώ, διότι, με ξέρετε εμένα, όταν πρόκειται για κυβερνητικές επιτυχίες, πρώτος είμαι εκεί για να τις  επικροτήσω - μέχρι αποθέωση μπορεί να το φτάσω άμα εκστασιαστώ.

Η νέα αυτή μεγάλη επιτυχία περί της οποίας προτίθεμαι  να αναφερθώ εν συνεχεία είναι απότοκος (τι ωραίες λέξεις μάθαιναν παλιά τα παιδιά στο σχολείο) της μεγαλειώδους συμφωνίας που προσυπέγραψαν προ ολίγων μόνο ημερών ο πρόεδρος Αλέξης από κοινού με τον πρόεδρο Ζόραν στις όχθες της Πρέσπας  - δεξιά όπως πάμε για Άγιο Αχίλλειο, όπου ο Γιώργος Λιάνης κάθε Αύγουστο  οργάνωνε κι από ένα φεστιβάλ.

Η επιτυχία αφορά στην επανεμφάνιση του Ουράνιου Τόξου, το οποίο σε πολλούς εξ υμών μπορεί να μη λέει τίποτε ή να παραπέμπει σε

Ο μόνος τρόπος που ξέρει ότι γίνονται τα πράγματα

Κατά τη γνώμη μου η συμφωνία για το Μακεδονικό είναι καλή, υπό το πρίσμα ότι τέτοιου είδους συμφωνίες δεν στρέφουν το βλέμμα στο παρελθόν αλλά στο μέλλον. Γιατί αντικατοπτρίζουν τη θέληση των δύο πλευρών να κάνουν υποχωρήσεις για να συζήσουν ειρηνικά και δημιουργικά, αντί να αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον με όρους νίκης και ήττας. Ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να πιστωθεί πολιτικά και ιστορικά μία μεγάλη επιτυχία, αλλά έκανε ό,τι μπορούσε ώστε να χρεωθεί μία ακόμα ευκαιρία διαίρεσης του λαού και του πολιτικού κόσμου. Ο λόγος είναι ότι δεν ξέρει άλλον τρόπο να γίνονται τα πράγματα. Ακόμα και τον ευγενέστερο σκοπό να υπηρετεί, θα μετέλθει τα πλέον διχαστικά μέσα, που ασφαλώς στο τέλος θα υπονομεύσουν αυτόν τον ίδιο τον σκοπό. Κοντολογίς, είναι ο άνθρωπος που όταν περάσει μια γιαγιά στο απέναντι πεζοδρόμιο, μέχρι να φθάσουν αυτή θα έχει πάρει διαζύγιο από τον παππού.
Αντί να επιδιώξει, όπως θα ήταν το απολύτως φυσικό, πολύ πριν

«Σιωπητήριο» Μαξίμου σε Μακεδόνες βουλευτές: «Είμαστε τελειωμένοι πολιτικά», λένε

«Σιωπητήριο» στους βορειοελλαδίτες βουλευτές έχει επιβάλλει το Μέγαρο Μαξίμου τις τελευταίες ημέρες, αμέσως μετά τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ.
Όχι μόνο βουλευτές αλλά και κορυφαία στελέχη του κυβερνώντος κόμματος στη διακεκαυμένη ζώνη της Μακεδονίας, είτε έχουν πάρει εντολή να μην ανοίγουν δημόσια θέμα για την υπόθεση των Πρεσπών είτε οι ίδιοι αποφεύγουν να εμφανίζονται κάνοντας αυτολογοκρισία και προσπαθώντας να αποφύγουν τις προκλήσεις.
Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ από τη Βόρεια Ελλάδα προχθές βρέθηκε με φίλους του στο κέντρο της Αθήνας και η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από το Μακεδονικό. Οι αυτήκοοι μάρτυρες αναφέρουν ότι ο εν λόγω βουλευτής ήταν έξαλλος με το Μέγαρο Μαξίμου και το πρωθυπουργικό περιβάλλον περιγράφοντας «πολιτικό bullying» στελέχη που έχουν αντίθετη γνώμη για τη συμφωνία των Πρεσπών.
Ο βουλευτής έλεγε επίσης ότι

Η προδοσία για τη Μακεδονία είναι τεράστια και θα τιμωρηθεί

Ο άνεμος οργής που φυσάει σε όλη τη χώρα θα κάνει τους κυβερνητικούς να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν...

Η προδοσία είναι μεγάλη και θα τιμωρηθεί. Τα μέλη της θλιβερής συγκυβέρνησης δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμα. Φυσάει άνεμος οργής σε όλη τη χώρα. Σε λίγο δεν θα μπορούν να κυκλοφορήσουν. Είναι ασυγχώρητοι. Νομίζουν ότι με το ίδιο τροπάριο θα μπορέσουν να γλιτώσουν, δηλαδή αποδίδοντας τις αποδοκιμασίες που δέχονται σε εξτρεμιστές, γραφικούς και χρυσαυγίτες. Κούνια που τους κούναγε.
Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, ένα ποσοστό που αγγίζει το 90% και βάλε, τους σιχαίνεται, τους απεχθάνεται ή τους θεωρεί υπεύθυνους και κατηγορούμενους για εσχάτη προδοσία. Ο υπουργός Δικαιοσύνης απέδωσε τις αποδοκιμασίες εναντίον του σε φασίστες, νεοδημοκράτες και χρυσαυγίτες. Εκτιμώ ότι έχει χάσει την αίσθηση του μέτρου και βρίσκεται σε σύγχυση.
Φασίστας είναι αυτός που δεν υπολογίζει την κοινή γνώμη, το λαό, τη δημοκρατία και το έθνος του. Φασίστας είναι αυτός που κλείνει προδοτικές συμφωνίες χωρίς να τις περνάει από την κρίση του λαού. Από δημοψήφισμα ή εκλογές. Για να έχει τη συναίνεση του λαού.
Ο φασίστας δεν έχει χρώμα. Μπορεί να