Αρτιμελής η Αικατερίνη, αρτιμελέστατος και ο ΣΥΡΙΖΑ

Όπως λένε «πενάλτι». Όπως, ενίοτε εκ της τηλεοράσεως με το μαρκούτσι ανά χείρας λένε «των άνθρωπων»

Και όπως κάποτε διάσημος παρουσιαστής είχε πει «ο σωρός». Δηλαδή το φέρετρο και το περιεχόμενο αυτού είναι σκουπίδια. Και πολλά άλλα μαργαριτάρια

Κάπως έτσι και με την Αικατερίνη Νοτοπούλου την μεγάλη. Εννοώ της Θεσσαλονίκης. Αν και μόλις 34 Μαίων, γοητευτική και λαμπερή. Χωρίς ίχνος ειρωνείας. Το κορίτσι που κοινοβουλευτικώς και κομματικώς κουμαντάρει το μαντρί της συμπρωτεύουσας
Το Κατερινιώ λοιπόν, σε πάνελ τηλεοπτικό, είπε περίπου «ο ΣΥΡΙΖΑ κατεβαίνει αρτιμελής». Προφανώς επειδή αγνοεί τον ορισμό. Θα μου πείτε συμβαίνει. Θα σας πω, ε όχι και συμβαίνει. Μα ούτε τα στοιχειώδη; Μα ούτε τα ελληνικά;

Παιδάκι μου «αρτιμελής» σημαίνει εκείνος που έχει όλα τα μέλη. Από το «άρτιον» και το «μέλος». Το Α Βου Γου Δου. Μπας και εννοούσε πως όσοι τολμήσουν να τους ψηφίσουν, ύστερα, βγαίνοντας από το παραβάν θα αναφωνήσουν το γνωστό «καλύτερα να μου κοβόταν το χέρι»;

Μπας και εννοούσε πως όλα τα μέλη της εκλογικής επιτροπής που συγκρότησε ο Αλέξης έχουν ακέραια όλα τα μέλη του σώματός τους; Ποιος ξέρει. Και το σερί καλά κρατεί. Σερί γκαφών, αμηχανιών, άλλα αντί άλλων, αντιφάσεων και άλλων τέτοιων εξαιρετικών συντροφικών χαιρετισμών και ευεργεσιών προς τον Κυριάκο που επιτέλους πρέπει επί καθημερινής βάσεως να στέλνει ανθοδέσμες, σαμπάνιες και σοκολατάκια σε όλα τα μεγαλοστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Με την επωδό «κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο»

Φοβούμαι λοιπόν πως μέχρι το Σάββατο, παραμονή των εκλογών της 25ης Ιουνίου, πλήθος μαργαριταριών θα κοσμούν τα πάνελ όλων των καναλιών. Φοβούμαι λοιπόν ότι εντός τόσων λίγων εβδομάδων, ούτε οι γκάφες θα εξαφανιστούν, ούτε τα καρούμπαλα θα έχουν θεραπευτεί, ούτε το «σύνδρομο της Στοκχόλμης» θα έχει ξεχαστεί

Προφανώς ο Αλέξης τρέμοντας στην σκέψη «η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος». Προφανώς τρέμοντας σε μια στοιχειώδη μελλοντική εικόνα των μεθεπόμενων εκλογών το ΠΑΣΟΚ να επανακάμψει, ο Ανδρουλάκης ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο ΣΥΡΙΖΑ κάτι μεταξύ πέντε με δέκα τοις εκατό. Και προφανώς σκεπτόμενος μια υπαρξιακή, ψυχολογική ερμηνεία που λέει «όταν εκείνος η εκείνη φύγουν, πάει έφυγε το πουλάκι»

Γι αυτούς και άλλους λόγους συγκρότησε την εκλογική επιτροπή, με αποκλειστικό σκοπό τον απόλυτο έλεγχο τόσο των στελεχών που θα εξέρχονται στα κανάλια, όσο και το περιεχόμενο των τοποθετήσεών τους. Ελα όμως που του ξέφυγαν τα «αρτιμελή» ελληνικά της Κατερίνας της Θεσσαλονικιάς. Επομένως κάτι πρέπει να κάμει. Τώρα

Είτε κάποιος εκ της επιτροπής να τους κάνει μασάζ ελληνικής γλώσσας. Είτε, ακόμα καλύτερα, ο Αλέξης να πέσει στα γόνατα εκλιπαρώντας τον Γεώργιο Μπαμπινιώτη. Και αν εκείνος, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων αδυνατεί να ανταποκριθεί, τότε να απευθυνθεί ως ύστατη επιλογή, στο μόνιμο «μικρόφωνό» του να κοπιάσει με το όνομα Βίκυ Φλέσσα. Πάντως κάτι επειγόντως πρέπει να κάνει

Αρτιμελείς από καρδιάς εύχομαι όλες και όλοι να είναι. Και όσο για τα ελληνικά μια άλλη φορά. Μέχρι τις εκλογές του 2050 έχουμε να μετράμε είκοσι και πλέον χρόνια. Και το ερώτημα απλό: μέχρι τότε η Κατερίνα μπορεί να έχει μάθει. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ άραγε θα υπάρχει;

 Δημ . Δανίκας-ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ