O σχολιαστής των χθεσινών τηλεοπτικών δελτίων έμοιαζε τρακαρισμένος, ίσως και κλονισμένος.
Τίποτε δεν θύμιζε την αυτοπεποίθηση των προηγούμενων λόγων του.
Οι παλαιές βεβαιότητες δεν υπήρχαν. Αντιθέτως κυριαρχούσαν η αμφιβολία και η ανησυχία επίσης. Λογικώς, γιατί το όραμα που προπαγάνδιζε μετά πάθους στις προηγούμενες εμφανίσεις χάθηκε, η οικονομία των υπηρεσιών, του εμπορίου, της ναυτιλίας που ευαγγελιζόταν πνίγηκε στον κύκλο των χαμένων πιστωτικών αγαθών και η κοινωνία των ίσων ευκαιριών που άλλοτε υπερασπιζόταν δεν ήλθε ποτέ.
Γι΄ αυτό και ο τόνος της φωνής ήταν χαμηλός, τα ρητορικά σχήματα ελάχιστα, τα σήματα και τα μηνύματα παρακλητικά, χωρίς δύναμη, χωρίς πειθώ, χωρίς ισχυρή παρότρυνση, δεν μετέδιδαν προσδοκία, ούτε ελπίδα διεξόδου.
Κατευναστικός ο λόγος, για τον περιορισμό των βαρύτατων συνεπειών μιλούσε, το πλήθος προετοίμαζε για το κακό που έρχεται, που μόλις τώρα βλέπει. Τυπικές και οι περισσότερες των διαπιστώσεων για τη διεθνή οικονομική κρίση και τις πανίσχυρες οικονομίες που βυθίζονται στην ύφεση, ξεπατικωμένες από τις εκθέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, φάνταζαν ανεπίκαιρες, δεν ενσωμάτωναν τα νεότερα και εφιαλτικότερα του επερχόμενου τρίτου κύματος.
Oύτε επίσης απορροφούσαν τις αναζητήσεις, τον διάλογο, τα καινούργια διλήμματα που αναδεικνύονται διεθνώς για το τραπεζικό σύστημα και τον ρόλο του, για την ιδεολογική και πολιτική μετατόπιση, για τις ευθύνες της κυρίαρχης μέχρι πρότινος πολιτικής και οικονομικής ελίτ, για τα δόγματα που κατέρρευσαν, για το κράτος και την αγορά, για τους νέους μηχανισμούς και τα καινούργια εργαλεία που είναι υποχρεωμένες να αναδείξουν και να χρησιμοποιήσουν οι οικονομίες.
Αλλοτε, σε προηγούμενες κρίσεις και αναστατώσεις, ανέβαζε τους τόνους, μιλούσε επιθετικά, έθετε διλήμματα σκληρά και αδυσώπητα, απέδιδε ευθύνες, ηθικολογούσε και έπειθε τους πολλούς με τη ρητορική δεινότητά του ότι βαδίζει στον καλό τον δρόμο.
Τώρα δεν έχει πολλά να πει, ούτε έργο σπουδαίο να υπερασπίσει. Νιώθει το κενό, αισθάνεται την υποχώρηση και την αδυναμία, αντιλαμβάνεται ότι οι καλές ημέρες της ηγεμονίας έχουν παρέλθει.
Γι' αυτό απλώς ζήτησε να εμπιστευθούμε την κρίση και τις επιλογές του, να πιστέψουμε ότι ο δικός του δρόμος είναι της υπευθυνότητας και των άλλων της ανευθυνότητας.
Με τη διαφορά όμως ότι γνωρίζουμε πια ότι ως τώρα δεν βάδιζε στον καλό τον δρόμο. Γιατί λοιπόν να πιστέψουμε ότι θα το πράξει τώρα;
Με άλλα λόγια, χθες ο σχολιαστής των «8» δεν είχε ρέντα, ούτε κέφια. Και κατά τα φαινόμενα δεν θα αποκτήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.