Από γενεές δεκατέσσερις όλοι εμείς της γης οι ....βολεμένοι δίνουμε στους νέους μας αριθμητικά σύμβολα του τύπου « ο μαθητής του 18 , η μαθήτρια του 20» κλπ
Όπως δίνουν οι δεσμοφύλακες αριθμούς στους κρατούμενους τους π.χ κρατούμενος
Νο 5378. Βιαζόμαστε να τους χαρακτηρίσουμε νεολαία του facebook ή της επικοινωνίας των μπαρ .
Βέβαια τα πράγματα αλλάζουν όταν σε εθνικές γιορτές εκφωνούμε λόγους διθυραμβικούς και η γλώσσα μας στάζει μέλι. Η νεολαία μας, το σπουδαιότερο κύτταρο της δημοκρατίας, η ελπίδα του τόπου μας, ο ακρογωνιαίος λίθος της πατρίδος μας και άλλα ηχηρά.
Βραβεύσεις και έπαινοι για τους «καλούς» που περισσότερο διχάζουν παρά επαινούν. Σε παρελάσεις πάλι καμαρώνουμε τη μαθητιώσα νεολαία και ξεμουδιάζουμε τα.... ένοχα χέρια μας με άφθονο παλαμάκι.
Αλλά προς θεού , μην ακούσουμε κάτι για υποκινητές και καταληψίες .
Στη πυρά οι υπαίτιοι ,οι λουφατζήδες, οι ανεύθυνοι .
Οι γονείς διχασμένοι , άλλοι να τρέχουν στα κανάλια να εξηγούν τα δίκαια
των μαθητών και άλλοι να οδύρονται απειλώντας θεούς και δαίμονες.
Οι μαθητές ανάμεσά τους σαν σαλαμοτύρι σε σάντουιτς που οι ίδιοι οι γονείς κατασκεύασαν για τους δικούς τους λόγους. Φροντίζουμε για εσάς χωρίς εσάς.
Μετά το πέρας του «ατυχούς γεγονότος» ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
Η τραυματισμένη νεολαία αφού εξέλειπαν οι γονείς «λαγοί» κουβαλάνε ξανά
το δικό της σταυρό του εκπαιδευτικού μαρτυρίου στο Γολγοθά της επαγγελματικής της σταύρωσης βλέπε πτυχιούχος άνεργος!
Φτάνει πια! Όλοι εμείς οι καρεκλοκένταυροι των γραφείων και του καναπέ. Ας μη
πυροβολούμε άλλο τον ....πιανίστα. Αυτοί οι νέοι που χαραμίζουν ότι παιδιάστικο έχουν μέσα τους, χάνονται μες στη βιοπάλη του θρανίου και του μαυροπίνακα, οι μαθητές της καθημερινής εξόντωσης, απαιτούν τουλάχιστον σεβασμό και καλύτερη μεταχείριση. Όχι επίλεκτοι νέοι θυσία στο βωμό της κομματικοποίησης , οι σύγχρονοι golden boys.
Όχι στους περιθωριακούς νέους αρνητές των πάντων.
Όχι στους κουκουλοφόρους που φοβούνται ή αρνούνται να δουν την πραγματικότητα κατάφατσα.
Ναι στους ενημερωμένους νέους, πολιτικοποιημένους και κοινωνικοποιημένους.
Ναι στους νέους που έχουν άποψη και ώριμη δική τους σκέψη.
Όχι σε μας τους πολίτες που θυμούνται τους νέους σε ημέρες εκλογών για τη τοπική αυτοδιοίκηση προσπαθώντας να δυναμώσουμε τα ψηφοδέλτια με κάποια νέα ονόματα .Να συμπληρώσουμε το παραταξιακό δημοτικό πρόγραμμα με «στέκι νεολαίας» και κάτι τέτοια. Επειδή το ανέφερα η δημοτική αρχή ας ξεκινήσει εδώ και τώρα να φέρει κοντά της τη νεολαία δίνοντας αίθουσα επικοινωνίας και internet-βιβλιοθήκη. Ας καλεί επιτέλους τους νέους για θέματα τοπικά που αφορούν τη νεολαία .Να δημιουργηθούν τοπικά όχι κομματικά συμβούλια νέων που θα προτείνουν θα συνεργάζονται θα προστατεύουν θα συμβάλουν στην ανάπτυξη του τόπου για προκοπή .
Διαφορετικά φίλοι μου ας μας κυβερνά η γνωστή στον τόπο μας αδιαφορία για το «καλό καγαθό» και ας διαιωνίζεται μέχρι το απώτερο μέλλον....η «κρίση αξιών».
Σας ασπάζομαι.
Χρήστος Ζαρογιάννης
ΥΓ Θα ήτα παράλειψη να μην ευχαριστήσω τον φίλο μου Βασίλη για την φιλοξενία
των απόψεων μου στο blog , καθώς και για την έγκυρη και έγκριτη ενημέρωση που μας προσφέρει.
ΩΡΑΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΛΕΣ,ΑΛΛΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΣΥ ΕΝΑΣ ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ.ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφή