Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

Πόσες έδρες και που θα χάσει η ΝΔ



Σύμφωνα με τη στατιστική επεξεργασία ειδικών εκλογολόγων σε όλες τις δημοσκοπήσεις του τελευταίου διμήνου, το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας κυμαίνεται από 33% έως 36% (με αναγωγή στο τελικό αποτέλεσμα). Αυτό, όπως εκτιμούν, οδηγεί σε απώλεια 54 εδρών από το κυβερνών κόμμα, δηλαδή ένας στους… τρεις σημερινούς βουλευτές χάνει την έδρα του! Εάν σε αυτό το σενάριο προστεθεί και η φυσική ανανέωση σε ποσοστό 30% των βουλευτών σε κάθε εκλογική αναμέτρηση εξαιτίας νέων εισόδων, τότε αρκεί για να προκαλέσει αναταραχή στους 151 βουλευτές της Ν.Δ.

Η μεγαλύτερη «σφαγή», σύμφωνα με τους εκλογολόγους, θα γίνει στις τετραεδρικές περιφέρειες όπου κινδυνεύει να χάσει ο ένας στους δύο βουλευτές της Ν.Δ. αλλά και σε μεγάλες περιφέρειες όπως είναι π.χ. η Β΄ Αθήνας, όπου σύμφωνα με το σενάριο του 36% θα εκλεγούν 12 αντί για τους 17 βουλευτές της Ν.Δ.!

Καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί βουλευτές της ΝΔ βγαίνουν ένας - ένας (όπως χθες και ο … Καραμάριος) και “διαφοροποιούνται” από την κυβέρνηση, ενθυμούμενοι τα λαϊκά προβλήματα.

Σημείωση: Στο νομό Φθιώτιδας χάνονται για τη ΝΔ δύο έδρες.

www.antinews.gr
γράφημα ΤΑ ΝΕΑ

1 σχόλιο:

  1. Το έχω δημοσιεύσει χθες ως σχόλιο στο http://lamianews.blogspot.com. Ελπίζω να μην αποτελεί πρόβλημα.

    Η λογική της αμοιβάδας δεν επιτρέπεται να μπλοκάρει την ανανέωση στο ΠΑΣΟΚ

    Κανείς σώφρων δε μπορεί να αμφισβητήσει ότι μια διαδικασία ανανέωσης ενός κόμματος εξουσίας επιφέρει πάντα συναισθήματα και αντιδράσεις από πρόσωπα και περιβάλλοντα ή πρόσωπα που δημιούργησαν περιβάλλοντα σε συγκεκριμένες συνθήκες (timing) και με συγκεκριμένους τρόπους (modi) που περνούσαν στη βάση ως αναγκαιότητες για την περεταίρω ύπαρξη αλλά και την πολιτική υπεραξία του κινήματος στις τοπικές κοινωνίες. Στην ουσία, όμως, λειτούργησαν τέτοιες ομαδοποιήσεις με τη λογική της αμοιβάδας, φέρνοντας στον πολιτικά γενετικό τους κώδικα όλες τις πληροφορίες μακρινών εποχών στις οποίες έχουν προστεθεί όλες οι εμπειρίες της εξέλιξης του διαρκώς μεταβαλλόμενου περιβάλλοντος, αφού η αμοιβάδα (α) τρέφεται απο τα στοιχεία που της προμηθεύει το διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, (β) ως μονοκύτταρος οργανισμός ζει αυξομειώνοντας τον όγκο του σε μια προσπάθεια κίνησης και εξεύρεσης τροφής. Ό,τι βρώσιμο συναντά το ενσωματώνει στον οργανισμό του καθώς για μια στιγμή μετατρέπεται ολόκληρο το κύτταρο σε ένα μεγάλο στομάχι, αφού πρώτα έχει μετατραπεί σε ένα στόμα. Μερικές φορές η τροφή είναι τόσο άφθονη που το κύτταρο "σκάει" απο το πολύ φαγητό. Τότε τα κομμάτια πλησιάζουν πάλι το ένα το άλλο, ενώνονται και ανασυνθέτουν την αρχική μορφή της μονάδας ζωής. Το κυριότερο, όμως, γνώρισμα αυτού του του μονοκύτταρου οργανισμού είναι η αθανασία, αφού οι μονοκύτταροι οργανισμοί δεν πεθαίνουν. Μέσα σε και από αυτή τη λογική, τέτοια μηχανιστικά περιβάλλοντα σε όλες τους τις εκφάνσεις (τοπική αυτοδιοίκηση, εκπαίδευση, συνδικάτα κλπ) (α) διατηρούν τον αρχικό στόχο της πολιτικής επιβίωσης, (β) "τρώνε" στο δρόμο τους οτιδήποτε μπορεί να απειλήσει τη δια βίου ύπαρξή τους. Συνεπώς, η ανανέωση του κινήματος πρέπει να περάσει μέσω της αυτο-ανατροφοδότησης και όχι μέσα από την κοινωνία. Διότι η τελευταία μορφή του πολιτικού feed back δε μπορεί να δημιουργήσει όχι μόνο το φυσικό χώρο της αμοιβάδας αλλά ούτε και τόπους όπου σε μια κίνηση μεγαλοψυχίας και πολιτικής αβροφροσύνης θα μπορούσαν να παρεπιδημούν και παρασιτικοί οργανισμοί.
    Στη λογική της αμοιβάδας συνέτειναν και γεγονότα διαχείρισης δύναμης, εξουσίας και πολιτικών παιγνίων, που ενίοτε ξέφευγαν από τα όρια της καλώς εννοούμενης προσέγγισης των κοινωνικών ομάδων και εκπροσώπων τους και μεταλλασσόταν σε ιδιότυπο συνεταιρισμό. Δεν είναι, άλλωστε, λίγα τα παραδείγματα που μέσα σε αυτό το συνειδητά καθορισμένο πλαίσιο κάποιοι άρχισαν μια αντίστροφη καριέρα, αυτό που ο θυμόσοφος λαός λέει "από τα ψηλά στα χαμηλά", με στόχους που σπάνια θα μπορούσαν να ευοδωθούν, διότι τέτοιες πρακτικές δηλώνουν μόνο ένα: εξάρτηση και προσωπική φιλοδοξία λες και ο τόπος είναι "δορύκτητον χωράφιον προωρισμένο εις αποκλειστική βοσκή της αγέλης των" (Ροΐδης).
    Το ζητούμενο λοιπόν είναι η ανανέωση. Εκτός και αν το ΠΑΣΟΚ το θέλουμε ως μια εθνική ομάδα ποδοσφαίρου που θα αποτελείται μονίμως από παλαίμαχους. Μπορεί στο γήπεδο να τυγχάνουν του σεβασμού για την ιστορική προσφορά τους , ακόμα και από την αντίπαλη νεανική ομάδα που την αντιμετωπίζει. Όμως, στον τελικό για το κύπελλο, ακόμα και αν η εθνική παίζει στην έδρα της, δε θα κόψει ούτε ένα εισιτήριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά