Ήτανπερίεργο το βράδυ των εκλογών. Είχε ανατροπές και ανάμικτα συναισθήματα για όλους· κερδισμένους και χαμένους. Είχε τη μεγάλη αποχή και την προσπάθεια πολλών να τη διυλίσουν. Είχε τη διαφορά των μεγάλων κομμάτων να ανεβοκατεβαίνει με ιλιγγιώδεις ταχύτητες: από 7% που έδιναν νωρίς οι δημοσκόποι μέχρι 2% που ως τα μεσάνυχτα έδινε το υπουργείο Εσωτερικών.
Το μεγαλύτερο ερώτημα της βραδιάς, όμως, ήταν ένα: οι νεολαίοι της Ν.Δ., γιατί πανηγύριζαν; Εντάξει! Ήταν ανακουφιστικό να βλέπεις το 7% που έδιναν οι δημοσκόποι να πέφτει στο 2%, που έδινε μέχρι τα μεσάνυχτα ο κ. Παυλόπουλος. Αλλά πάλι εικονική πραγματικότητα ήταν το ένα, εικονική και το άλλο. Όσο άξιζε η κατάθλιψη για το πρώτο, άλλο τόσο άξιζε η ευφορία για το δεύτερο. Διότι και -2% να ήταν η διαφορά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν +9% στις προηγούμενες ευρωεκλογές. Η ανατροπή των ένδεκα ποσοστιαίων μονάδων στον συσχετισμό των δύο κομμάτων, είναι αφετηρία περισυλλογής, όχι πανηγυρισμών. Είναι ευκαιρία να σκεφτεί κάποιος ότι κάτι δεν πάει καλά για να το διορθώσει, αντί να ανάβει φωτοβολίδες.
Το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι προσπάθησε να διαχειριστεί και αυτές τις εκλογές με επικοινωνιακούς όρους. Ξεκίνησε από την εύκολη νίκη του κ. Καραμανλή επί του κ. Παπανδρέου, μετά αυτό έγινε «εντάξει! και 2% υπέρ του ΠΑΣΟΚ διαφορά δεν σημαίνει τίποτε», κατόπιν ο πήχης ανέβηκε στο 3%, την τελευταία εβδομάδα κυβερνητικά στελέχη δήλωναν ότι «3-4% δεν αποτελεί πρόβλημα για τη Νέα Δημοκρατία» και από σήμερα ακούμε «σιγά! Ούτε 5% δεν είναι η διαφορά». Η στάση αυτή μάλλον θυμίζει τον τύπο του γνωστού ανέκδοτου, ο οποίος έπεφτε από ένα ουρανοξύστη και σε κάθε όροφο έλεγε «μέχρις εδώ, πάμε μια χαρά».
Ένα άλλο ανέκδοτο που κυκλοφορούν τα κυβερνητικά στελέχη αφορά τη «δύσκολη συγκυρία». Όπως λένε χαρακτηριστικά: «σ’ αυτή την πιο δύσκολη στιγμή για την κυβέρνηση είναι θαύμα που η διαφορά είναι στο 2-3-4-5%» (διαλέγετε και παίρνετε, αναλόγως της ώρας και της ροής των πραγματικών αποτελεσμάτων που έδινε η Singular).
Εδώ υπάρχουν δύο ερωτήματα. Κατ’ αρχήν: πώς ξέρουν ότι αυτή είναι «η πιο δύσκολη ώρα»; Αύριο μπορεί να το σκάσουν και κάποιοι που ενέχονται στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου και η «πιο δύσκολη ώρα» να γίνει ακόμη δυσκολότερη. Δεύτερον: αυτή «η δύσκολη ώρα» δεν είναι εκ Θεού πορευόμενη. Έχει να κάνει με πράξεις ή παραλείψεις της κυβέρνησης. Δεν δημιουργήθηκε στο κενό από φυσικές και ανεξέλεγκτες δυνάμεις· έγινε δύσκολη διότι κάποιοι δεν έκαναν τη δουλειά τους. Αντί λοιπόν να πανηγυρίζουν τα κυβερνητικά στελέχη που η διαφορά είναι «μόλις 4,35%» μήπως πρέπει να βρουν τι δεν έκαναν καλά και το πλεονέκτημα των 9 μονάδων έγινε (έστω... πενιχρό) μειονέκτημα του 4,35%.
Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει ελπίδα. Όχι γιατί έχασε με 4,35%, αλλά γιατί συνεχίζει να διαβάζει το ποσοστό με τον παλιό τρόπο, με τα γυαλιά της επικοινωνίας. Και αντί να διορθωθεί το χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει βραχύβιες εντυπώσεις. Έτσι, κατεβαίνοντας πιστοποιεί ότι ο καλύτερος δρόμος για τη συντριβή είναι το «μέχρις εδώ, καλά πάμε»...
Πασ. Μανδραβέλης- Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.