ΣΥΡΙΖΑ, σφύριζα, σιχτίριζα και στήριζα

Ανάλυση του xrock (*) ειδικά για το pelasgia.blogspot

Όταν ο Αλέκος Αλαβάνος αναλάμβανε την προεδρία του ΣΥΝ, τον Δεκέμβριο του 2004, ένα από τα πρώτα πράγματα που δρομολόγησε ήταν η ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ. Το σχήμα αυτό είχε ήδη κατέβει στις εκλογές του Μαρτίου, όχι όμως και στις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Και αυτό γιατί το πενιχρό αποτέλεσμα, αλλά και η στροφή του τότε προέδρου του ΣΥΝ Νίκου Κωνσταντόπουλου προς την πλευρά των λεγόμενων "ανανεωτικών" (που έγινε σαφής με το αναπάντεχο "ναι" στο σχέδιο Ανάν για την Κύπρο), επέδρασαν αρνητικά στις τάξεις της νεότευκτης αυτής πολιτικής συμμαχίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ανασυγκροτήθηκε. Στις ήδη υπάρχουσες συνιστώσες (Συνασπισμός, ΑΚΟΑ του Γ. Μπανιά, ΚΕΔΑ των Μ. Κωστόπουλου και Γ.Θεωνά, "Ενεργοί πολίτες" του Μ. Γλέζου, Διεθνιστική Εργατική Αριστερά, ομάδα "Κόκκινο") προστέθηκαν και νέες (όπως το ΔΗΚΚΙ, μετά το λουκέτο του ιδρυτή του Δ. Τσοβόλα, το "Ξεκίνημα" που προσπαθούσε να δράσει μέσα ή πέριξ του ΠΑΣΟΚ, μια μάλλον ολιγάριθμη οικολογική ομάδα με τίτλο "Οικοσοσιαλιστές Ελλάδας" και η ΚΟΕ, μια οργάνωση που αποτελείται από τα περισσότερα μέλη του παλιού μαζικότατου, ιδίως στη νεολαία, ΚΚΕ (μ-λ) και που αποδείχθηκε και η πιο ισχυρή συνιστώσα, μετά τον ΣΥΝ).

Τη διετία 2005-2006 ο χώρος άρχισε ν' αλλάζει εξωτερικά χαρακτηριστικά. Στον ΣΥΝ η κυριαρχία της τάσης του λεγόμενου "Αριστερού Ρεύματος" ήταν πια καθολική, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τα πρώτα του βήματα και η επιχειρούμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση αποτέλεσε πεδίον δόξης λαμπρόν για τις δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς (πλην βεβαίως του ΚΚΕ). Το άρθρο 16 ήταν μια πρώτη ηχηρή επιτυχία. Το άρθρο 24, άλλη μιά. Οι δημοτικές εκλογές μια τρίτη και "φαρμακερή". Ο χαρακτηρισμός δεν δικαιολογείται τόσο από τα κέρδη σε δήμους ή νομαρχίες, όσο από την ανάδειξη ενός νέου πολιτικού ανδρός, του μόλις 32χρονου τότε, Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο ψήφισαν για δήμαρχο Αθηναίων περίπου 1 στους 9 εκλογείς. Οι κινητοποιήσεις στο χώρο της εκπαίδευσης συνεχίζονται, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρωτοπόρος σ΄αυτές, αρχίζει να έχει παρουσία και σε χώρους που δεν... πολυσύχναζε, όπως εργοστάσια, μεγάλες υπηρεσίες, γειτονιές, συνδικάτα, ομοσπονδίες. Ξεχωριστές στιγμές ήταν ασφαλώς οι επανειλημμένες "εισβολές" σε παράνομα καταπατημένες και αποκλεισμένες ακτές, όπως το Ελληνικό.

Οι εκλογές του 2007 έφεραν ένα αρκετά ικανοποιητικό 5,04% και 14 έδρες. Ακολούθησε καταιγίδα εξελίξεων: Ο Αλαβάνος ανακοινώνει ότι θα παραιτηθεί, επικαλούμενος ένα (μάλλον όχι ανησυχητικό πρόβλημα υγείας), ο Φώτης Κουβέλης και ο Αλέξης Τσίπρας ανακοινώνουν ότι στο συνέδριο θα διεκδικήσουν την προεδρία του ΣΥΝ και ο δεύτερος εκλέγεται με (το εντυπωσιακό για τις συνήθειες του συγκεκριμένου κόμματος) 70,5%. Τα δημοσκοπικά ποσοστά εκτινάσσονται (κάποια εκτίμηση πρόθεσης ψήφου έδινε έως και 17,5%!), η δημοφιλία του Αλέξη το ίδιο, κάπου όμως αρχίζουν να φαίνονται κάποια συννεφάκια. Ο Τσίπρας θέλει να μειώσει τις "τρύπες" που αφήνει η "Αυγή" στα κομματικά ταμεία, αλλά το (μάλλον πρόχειρο και ανεπαρκές ως προς τα πρόσωπα) σχέδιό του βρίσκει τοίχο. Θέλει επίσης να συγκροτήσει ένα ολιγομελές συμβουλευτικό όργανο, αλλά κι εκεί οι συζητήσεις επί συζητήσεων και οι τριβές επί τριβών (κυρίως με τη μειοψηφία των "ανανεωτικών" που και την "Αυγή" ελέγχει και στην Κουμουνδούρου έχει πιάσει πολλά πόστα και από τα ΜΜΕ υπερπροβάλλεται), παράγουν μια «σουπίτσα». Το επιτελείο των (νεαρών ως επί το πλείστον) συνεργατών του φαίνεται ότι δεν έχει τις γνώσεις και τα όπλα για να παλέψει την όλη κατάσταση και επί πλέον ο Αλαβάνος όχι μόνο δεν κάνει κάποια βήματα πίσω, αλλά αντιθέτως παίρνει πρωτοβουλίες λειτουργώντας περίπου σαν... πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Το επικοινωνιακό λάθος με το γήπεδο του Παναθηναϊκού (μόνο επικοινωνιακό, αφού επί της ουσίας οι θέσεις του ΣΥΝ για την περιοχή του Ελαιώνα δικαιώθηκαν), η αλλοπρόσαλλη στάση στα γεγονότα του Δεκέμβρη (με την δικαιολογημένη υποστήριξη της νεολαιίστικης έκρηξης αλλά και την αποφυγή έγκαιρης και σαφούς καταδίκης των καταστροφέων) η ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ, με την παράλληλη απώλεια του προβαδίσματος της ΝΔ, οι αλλεπάλληλες επιθέσεις από εχθρικά διακείμενα στο χώρο ΜΜΕ (πρωτοστατούν τα "Νέα" του Λαμπράκη και το "Θέμα" του γνωστού και μη εξαιρετέου Θέμου) και οι εντεινόμενες μουρμούρες από την "ανανεωτική" μειοψηφία (που τις μέρες των υψηλών ποσοστών δεν έβγαζε άχνα) επιτάχυναν και βάθυναν μια πορεία πτώσης των δημοσκοπικών ποσοστών, πέρα από την όποια φυσιολογική μείωση (με βάση την εκτίναξη των προηγούμενων μηνών).

Στις εκλογές δεν πάνε να ψηφίσουν είτε αυτοί που δεν γουστάρουν εκ πεποιθήσεως τη διαδικασία είτε οι απογοητευμένοι από τα κόμματά τους. Το ρεύμα της αποχής στις ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου συμπαρασύρει και ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Σε μια μάλλον προνομιακού χαρακτήρα εκλογική αναμέτρηση, όπου συνήθως τα ποσοστά των μικρότερων κομμάτων μεγαλώνουν, ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει ένα μικρό κομμάτι (0,34%) από το ποσοστό των εθνικών εκλογών. Έχει προηγηθεί ένα μπαράζ εσωστρέφειας, με επίκεντρο τη θέση του (όντως επιτυχημένου) ευρωβουλευτή Δ. Παπαδημούλη στο ευρωψηφοδέλτιο. Ο Ν.Χουντής είναι τελικά ο μόνος που εκλέγεται αλλά πλέον τα φώτα πέφτουν στον Αλέκο Αλαβάνο ο οποίος (αφού έχει επιβάλλει να είναι αυτός που θα καταθέσει στο πρωτοδικείο το ευρωψηφοδέλτιο, αλλά και αυτός που θα πάρει μέρος στο ντιμπέιτ) αρνείται για μέρες να πάρει θέση για το αποτέλεσμα. Κι όταν το κάνει, ανακοινώνει ότι παραιτείται! Οι περισσότερες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ κινητοποιούνται για να ανατρέψουν την απόφαση αυτή. Παράλληλα οι "ανανεωτικοί" δεν αφήνουν κανάλι, ραδιόφωνο και εφημερίδα που να μην βγάλουν το άχτι τους. Κατηγορούν Αλαβάνο, Τσίπρα και "Αριστερό Ρεύμα" ως υπεύθυνους της αποτυχίας, αμφισβητούν συνολικά το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ και κάνουν λόγο για αλλοίωση της φυσιογνωμίας του ΣΥΝ (προφανώς όχι αυτής που δημοκρατικότατα αποφάσισαν τα τελευταία 3 συνέδρια, αλλά εκείνης που τους έχει μείνει στο μυαλό, από τα "ένδοξα" χρόνια της Μαρίας Δαμανάκη και τα 2-3 πρώτα του Ν. Κωνσταντόπουλου). Κορυφαία στιγμή η παρέμβαση του πνευματικού τους πατέρα Λεωνίδα Κύρκου που δεν διστάζει να μιλήσει για "λεηλασία της γραμμής" (ενώ αν η γραμμή ήταν "όλοι μαζί να γίνουμε μαξιλαράκι του ΠΑΣΟΚ", θα ένιωθε ευτυχής και δικαιωμένος) και για "ταπεινωτικό εκλογικό αποτέλεσμα" (αντιθέτως με τα υπερήφανα δικά του, 2.72% της "Συμμαχίας", 1,36% και 1,87% του ΚΚΕ Εσωτερικού).

Οι δηλώσεις Κύρκου μπορεί να μη βρίσκουν ιδιαίτερη ανταπόκριση εντός ΣΥΡΙΖΑ, όμως η καμπάνια "Save Alekos" στέφεται με επιτυχία. Ο Αλαβάνος ανακαλεί την παραίτησή του, λέει κάτι για ενοποιημένο ΣΥΡΙΖΑ, ακούγονται διαμαρτυρίες, το μαζεύει, και πλέον βάζει στόχο να αναδειχθεί πρόεδρος όλου του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο της Κοιν. Ομάδας του. Αυτός και όχι ο (εκάστοτε) πρόεδρος του ΣΥΝ, όπως προέβλεπε η συμφωνία για την ανασυγκρότηση του χώρου. Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για μια λεπτομέρεια που λίγοι γνωρίζουν καθώς ο Τσίπρας και το επιτελείο του απέφευγαν να την επικαλεστούν, για προφανείς λόγους. (Αποκαλυπτικό επ' αυτού είναι το άρθρο του Βαγγέλη Αποστόλου, πρώην βουλευτή Εύβοιας, μέλους της Πολ. Γραμματείας του ΣΥΝ και ενός από τα πιο αξιόλογα στελέχη που διαθέτει ο χώρος της Αριστεράς συνολικά, στη σημερινή "Ελευθεροτυπία":

http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&s=paremvash&c=politikh&date=26/06/2009

Τι μέλλει γενέσθαι; Δεν το γνωρίζουν ούτε οι πρωταγωνιστές της όλης ιστορίας. Ένας απ' αυτούς πάντως, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε μια μάλλον σωστή εκτίμηση και μια σαφώς γενναία όσο και ασυνήθιστη (ιδίως για πολιτικό αρχηγό) δήλωση. Μιλώντας χθες στα Χανιά, τόνισε: 1) "Δεν ήταν ό,τι καλύτερο το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά δεν ήταν και καταστροφικό. Αδικαιολόγητα καταστροφικός ήταν ο τρόπος που το διαχειριστήκαμε". 2) "Αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω εκ μέρους της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, μια μεγάλη συγγνώμη από τον κόσμο της Αριστεράς, από τα μέλη και τους φίλος της παράταξης, γι αυτή τη συμπεριφορά που τους ταλαιπώρησε και τους γέμισε πίκρα και στενοχώρια".

(*) Ο xrock είναι δημοσιογράφος (αν και όπως έχουν γίνει τα πράγματα, σχεδόν ντρέπεται να το δηλώνει, προτιμώντας το "ιδιωτικός υπάλληλος", πού πάντως κι αυτό αλήθεια είναι). Δουλεύει πάνω από 20 χρόνια (από τα 29, που ασχολείται με το επάγγελμα αυτό) σε αθηναϊκή εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας (το "μεγάλης" γράφεται από συνήθεια, όλες οι κυκλοφορίες, όλων των εφημερίδων, μικρές είναι πλέον). Έχει ένα σοβαρό ελάττωμα (παραμένει αμετανόητα ανένταχτος αριστερός, αν και πολιτικά δηλώνει... ΑΕΚάρα) κι ένα τιμητικό προτέρημα (είναι συγγενικό και αγαπημένο πρόσωπο του administrator). Οπότε, προσέξτε καλά τα σχόλιά σας...