Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

Το Σχέδιο Νοικοκύρης


Τριαντάφυλλος Καρατράντος



Έδειχναν προβληματισμένοι. Ο επικοινωνιολόγος και ο Γραμματέας, συγκρούστηκαν στα σκαλιά της εισόδου. Τα σκυμμένα κεφάλια, που μετρούσαν τις κόκκους πίσσας της ασφάλτου, φανέρωναν δύο ανθρώπους έντονα προβληματισμένους και απογοητευμένους. Ο Πρωθυπουργός ήταν κλεισμένος στο διαμέρισμά του στον Λυκαβηττό. Καιρό τώρα είναι κακόκεφος, δεν θέλει να δει κανέναν, έχει χάσει ακόμη και την όρεξη για τα βερμπαλιστικά επικοινωνιακά τσιτάτα του, πόσο μάλλον την όρεξη για διακυβέρνηση. Όπως όλοι οι μεγάλοι ηγέτες έχει κλειστεί στον εαυτό του, έρχεται ώρες ατελείωτες αντιμέτωπος με το μέλλον του, όποιο και αν είναι αυτό.
Με μεγάλη δυσκολία κατάφερε ο Γραμματέας να κλείσει αυτό το ραντεβού. Δεν πάει άλλο, έλεγε εδώ και μέρες, θα χάσουμε τις εκλογές, πρέπει κάτι να κάνουμε. Χρειαζόμαστε ένα σχέδιο και την ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών. Ο επικοινωνιολόγος συμφωνούσε μαζί του. Η δική του πρόταση ήταν για άμεση προκήρυξη εκλογών μετά το καλοκαίρι, ισχυριζόταν στον Πρωθυπουργό την στρατηγική επιλογή της «δεξιάς παρένθεσης», την άμεση δηλαδή φθορά των σοσιαλδημοκρατών με την παράδοση της εξουσίας, και την τάχιστη επιστροφή, σε διάστημα μηνών, των συντηρητικών με αφορμή την κήρυξη εκλογών για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Άσε Πρόεδρε, έλεγε χαρακτηριστικά, να τα βγάλουν πέρα αυτοί με τις τεράστιες πιέσεις για σφιχτή δημοσιονομική προσαρμογή. Θα φθαρούν.

Ο πρωθυπουργός τους είχε ακούσει πολλές φορές, όπως είχε ακούσει και άλλες γνώμες, γνώμες που συνέκλιναν και απέκλιναν. Δεν μπορούσε όμως να αποφασίσει, η στάση του έδειχνε ότι δεν ήθελε να αποφασίσει, η επιλογή του τρόπου και του χρόνου μίας αναμενόμενης ήττας και ο τακτικός χειρισμός της, εφόσον θέλεις να παραμείνεις στο πολιτικό προσκήνιο, είναι δύσκολη ζαριά, και ο Πρωθυπουργός είχε δείξει ότι το υψηλό ρίσκο και τα παιχνίδια μηδενικού αθροίσματος δεν ήταν για αυτόν.
Τους ξέκοψε από την αρχή κάθε διάθεση συζήτησης για την ημερομηνία των εκλογών. Αυτό που ήθελε ήταν ένα σχέδιο για το πώς θα μπορούσαν να διαμορφώσουν τις καλύτερες συνθήκες προσφυγής στις κάλπες και για το πώς θα μπορούσαν να συσπειρώσουν τον κόσμο της παράταξης, το νοικοκύρη μας.

Δεν είχαν και πολλά πράγματα να κάνουν. Θα επένδυαν στο γνωστό τρίπτυχο: θρησκεία, κομματισμός, ασφάλεια. Αποφάσισαν να καταπνίξουν κάθε προοδευτική φωνή που ενοχλούσε το ιερατείο, άλλωστε είχαν αμελήσει καιρό τα αιτήματα της δεξιάς του Κυρίου, δεν τους έπαιρνε άλλο να κωφεύουν στη λίστα που τους είχαν παραδώσει, έτσι τους έδωσαν τη λογοκρισία που ήθελαν.

Η δεύτερη φάση του σχεδίου ήταν η δημιουργία του κλίματος ανασφάλειας, ώστε η Κυβέρνηση να φανεί ως ο πάροχος ασφάλειας. Επένδυσαν στη γρίπη, στους μετανάστες, στην τρομοκρατία, στο οργανωμένο έγκλημα. Καλή ζαριά, βάζουν μπρος λοιπόν μέτρα αυξημένης παρακολούθησης, περαιτέρω εξοπλισμού της ΕΛΑΣ, στροφή της Υπηρεσίας Πληροφοριών σε εσωτερικές επιχειρήσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών , έλεγχο της πληροφόρησης, περιορισμό των blogs κτλ.

Σημείο τρίτο, κομματισμός του κράτους. Προσλήψεις και μονιμοποιήσεις δηλαδή. Ετοίμασαν μία λίστα για όλο το Δημόσιο, αυτή τη φορά δεν θα έμεναν στα stage, θα τα έδιναν όλα, θα μονιμοποιούσαν.

Το Σχέδιο Νοικοκύρης ήταν έτοιμο για εφαρμογή, όποτε και αν έρχονταν οι εκλογές η παράταξη θα ήταν έτοιμη να περιχαρακώσει τους νοικοκυραίους.

Κάτι έλειπε όμως, χρειάζονταν και ένας επικοινωνιακός άσος, μπας και αλλάξουν λίγο τα νούμερα στις δημοσκοπήσεις. Σκέφτηκαν, σε τι επενδύει ο νοικοκύρης, πέρα από τη θρησκεία και την οικογένεια, τι βάζει δεύτερο σε μοίρα, μετά τις 10 εντολές; το Σύνταγμα. Διάνα, θα τους κατηγορήσουμε ότι παίζουν παιχνίδια με το σεβασμό του Συντάγματος και την Προεδρική εκλογή, ποιος θυμάται τώρα, είπε ο επικοινωνιολόγος στον Καραμανλή τις καλπονοθείες και τις λαθραίες συμμετοχές σε ψηφοφορίες για την Αναθεώρηση του Συντάγματος. Ο Σεβασμός στο Σύνταγμα, το τέλειο επικοινωνιακό όπλο για το Σχέδιο Νοικοκύρης.

Έφυγαν ικανοποιημένοι από το διαμέρισμα του Πρωθυπουργού. Έσκασε λίγο το χειλάκι τους, κάτι είχαν κάνει. Πίσω τους όμως, ο Πρωθυπουργός βυθίζονταν ξανά στην απέραντη μελαγχολία της μονομαχίας με την εξουσία. Να κυβερνά κανείς ή να μην κυβερνά σκέφτηκε, και έβαλε να παίξει την αγαπημένη του πίστα στο Age of Empires.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά