Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

Ένας "Πελασγιώτης" από τη Σούρπη


Ι. ΔΡΟΣΟΠΟΥΛΟΣ
Ο τραπεζίτης που έδωσε ώθηση στην βιομηχανία

Μπαχτσέδες με λουλούδια και λαχανικά κατέκλυζαν τη δεκαετία του '50 την οδό Δροσοπούλου, καθώς η περιοχή της Κυψέλης την εποχή εκείνη ήταν αγροτική. Δέκα χρόνια μετά, η Δροσοπούλου μπήκε στο σχέδιο πόλεως και με γρήγορους ρυθμούς ξεκίνησε η ανοικοδόμησή της αλλάζοντας άρδην την εικόνα της.

Το όνομά της το πήρε από τον Ιωάννη Δροσόπουλο, «το μεγάλο αφεντικό της πανίσχυρης Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας», την εποχή που στο τιμόνι της χώρας ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Θεωρείται μάλιστα ο τραπεζίτης που έδωσε ώθηση στην ελληνική βιομηχανία.

Τη θέση ο Ι. Δροσόπουλος την κατέλαβε στο απόγειο της καριέρας του -μεταξύ άλλων διετέλεσε και υπουργός Οικονομικών- ενώ επί των ημερών του βγήκε και η γνωστή λαϊκή ρήση «φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη». Οπου Γιάννης ο βενιζελικός Δροσόπουλος και θεριό ο Βενιζέλος.

Ο Ι. Δροσόπουλος ήταν ο δεύτερος μετά τον Ι. Βαλαωρίτη υπάλληλος καριέρας που έγινε υποδιοικητής της ΕτΕ.

«Βέρος ρωμιός, ατημέλητος, με ανδροπρεπεστάτην εμφάνισιν, που πατά το πόδι του και τον αισθάνεται το πάτωμα, και χαίρεται πραγματικά τη ζωή του». Με τα λόγια αυτά περιγράφει τη δεκαετία του 1930 ο δημοσιογράφος Δ. Τσούγκος τον Ι. Δροσόπουλο.

Σημειώνεται ότι ο ισχυρός τραπεζίτης γεννήθηκε το 1870 και πέθανε αιφνιδίως το 1939 ενώ ήταν διοικητικής της Τράπεζας της Ελλάδας.

ΕΘΝΟΣ

2 σχόλια:

  1. Να ένα πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα από το οποίο προκύπτει ένα (ελπίζω, ενδιαφέρον) ερώτημα: Οι (παλιότεροι ή και πιο νέοι, αλλά με γνώοεις διαφόρων ιστορικών περιστατικών) οπαδοί του ΠΑΣΟΚ στην Πελασγία, με ποιούς άραγε αισθάνονται πιο κοντά (πολιτικά ή και ψυχικά): Με τον (μεγαλοτραπεζίτη και αρχιτσιφλικά) Γιάννη Δροσόπουλο ή με κάποιους "νέους που τους έλεγαν αλήτες", οι οποίοι το 1945 κατέλαβαν τη βίλα του και έβγαλαν στα μπαλκόνια της την κόκκινη σημαία;
    Υ.Γ.: Βενιζελικός μεν, ομοτράπεζος του Βασιλιά Γεωργίου του Βου, δε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν και δεν είμαι της τότε εποχής ,ψυχικά και συναισθηματικά θα πήγαινα με τους νέους που έβγαλαν τη κόκκινη σημαία...τη σημαία που δυστυχώς οι ταγοί τους φρόντισαν να τη ματώσουν με το αίμα αθώων .

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά