Έφθασε τα όρια του μεγαλείου του

Εδώ και χρόνια, ο Δημήτρης -«δεν κλέψαμε»- Αβραμόπουλος καταβάλλει συστηματική προσπάθεια για να διαφημίζει τον σεβασμό του στους τύπους. Τι τον έπιασε λοιπόν και άνοιξε εκ νέου το θέμα του εκλογικού σώματος που θα αναδείξει τον νέο πρόεδρο της Ν.Δ., αφού με τόσο κόπο είχε επιτευχθεί συμφωνία; Το πιθανότερο είναι επειδή κατάλαβε ότι άγγιξε τα όρια του μεγαλείου του...
Ο ρόλος τον οποίον ο πρώην δήμαρχος και τέως υπουργός ενσάρκωσε με επιτυχία στην πολιτική σκηνή, την τελευταία δεκαπενταετία, δεν ήταν καινούργιος. Υπάρχει σε αξιοσημείωτη ποικιλία παραλλαγών στις κωμωδίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Ομως ο Αβραμόπουλος τον ερμήνευσε τόσο πηγαία ώστε να τον σφραγίσει με την προσωπικότητά του. Το στυλ που διαμόρφωσε ήταν το εισιτήριό του για την επιτυχία. Το έκανε ξεχωριστό.
Το πρόβλημα είναι όμως ότι, ενώ το μείγμα στόμφου και εύηχων ρητορικών περικοκλάδων είναι αποτελεσματικό, τα αποτελέσματά του δεν αντέχουν όταν έρχονται σε επαφή με την πραγματικότητα. Αυτό φάνηκε στα περίπου τρία χρόνια που ήταν υπουργός Υγείας. Απέφυγε να αγγίξει τις παθογένειες του συστήματος Δημόσιας Υγείας και πρόσθεσε περισσότερο κράτος στο ήδη υπάρχον, χωρίς να βελτιώσει σε τίποτε τη λειτουργία του. Οτι αντιλαμβανόταν τη θητεία του ως δοκιμασία έγινε παγκοίνως γνωστό, όταν έπιασε να διαλαλεί ότι έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του, προκειμένου ο Κώστας Καραμανλής να του αλλάξει υπουργείο. Οπως και την προηγούμενη φορά όμως, όταν είχε διαγνώσει το τέλος του βιοϊστορικού κύκλου των κομμάτων εξουσίας, έτσι και αυτή είχε πέσει έξω. Ο τέως πρωθυπουργός τον άφησε εκεί να φθείρεται.
Τα αποτελέσματα της φθοράς καταγράφονται τώρα στις μετρήσεις της δημοτικότητας των υποψηφίων για την προεδρία, όπου ο Δ. Αβραμόπουλος στριμώχνεται μεταξύ Σαμαρά και Ψωμιάδη. Υπό αυτές τις συνθήκες, το μεγαλοπρεπές στυλ γίνεται μειονέκτημα και οξύνει το πρόβλημά του: τι θα κάνει δηλαδή αν τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας είναι εξευτελιστικά; Θα αυτοεξορισθεί στο εξωτερικό όπου και θα συγγράψει τα απομνημονεύματά του, προσδοκώντας ότι κάποτε θα τον καλέσει πίσω το έθνος;
Ψάχνει λοιπόν διέξοδο· και ο καυγάς με τον Δ. Σιούφα ίσως είναι το πρόσχημα για να βρεθεί εκτός της κούρσας για τη διαδοχή. Δεν θα πραγματοποιήσει τη φιλοδοξία του να περάσει στην Ιστορία ενσαρκώνοντας τη «φυσική ηγεσία της παράταξης» και περιορίζεται σε μια λιγότερο περίοπτη θέση εις τας ιστορικάς δέλτους της, ως ο υπουργός ο οποίος, κατά δήλωσή του, δεν έκλεψε. Εφόσον όμως πράγματι κλείνει η ψαλίδα των μετρήσεων μεταξύ Ντόρας και Σαμαρά, έξω από το παιγνίδι ο Δ. Αβραμόπουλος μπορεί να έχει ρόλο σημαντικό ως ρυθμιστής. Καλύτερα λοιπόν να πουλήσει τώρα, όσο οι μετοχές του ακόμη αξίζουν κάτι, παρά αργότερα όταν θα έχουν τελείως απαξιωθεί. Tο έχει ξανακάνει παλαιότερα με το ΚΕΠ. Ξέρει τον τρόπο...
Σ. Κασιμάτης-Καθημερινή