Πρώτη, ότι η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή είχε παραλάβει ένα κράτος με έλλειμμα 7 δισ. και χρέος 168 δισ. ευρώ και το εγκατέλειψε με έλλειμμα 30 δισ. και 300 δισ. ευρώ χρέος.
Δεύτερη, ότι πίσω από αυτά τα νούμερα δεν κρυβόταν ένα αμιγές οικονομικό αλλά ένα πολιτικό πρόβλημα: Η διάλυση του κρατικού μηχανισμού από πελατειακές σχέσεις, κομματισμό και «λάδι». Και η αρπαγή δημόσιου πλούτου από μια ντοπαρισμένη, αποχαλινωμένη διαπλοκή.
Τρίτη, ότι μέσα σε αυτά τα χρόνια, καταστράφηκε η διεθνής αξιοπιστία μας, γκρεμίστηκε από το ζενίθ του 2003-2004, στο ναδίρ του 2009 - στην Ευρώπη, περιφρονητικά μιλούν για «κράτος απατεώνα»
Τέταρτη, ότι η σεμνότητα και ταπεινότητα μεταλλάχθηκαν σε ανηθικότητα, ως τρόπος άσκησης της εξουσίας. Κάθε χρόνο, ένα μείζον σκάνδαλο ρύπαινε τη δημόσια ατμοσφαίρα. Ουδείς είχε ποινικές ευθύνες - μόνον «πολιτικές»…
Πέμπτη, ότι η ανομία γενικεύτηκε οριζοντίως και καθέτως, οι νόμοι ευτελίστηκαν σε πουκάμισα αδειανά. Η παρανομία έτεινε να γίνει πρακτική χωρίς ρίσκο - αφού εύκολα απέφευγε την τιμωρία.
Η κληρονομιά είναι επαχθής. Οι συνέπειές της δεν είναι δυνατόν να εξαφανιστούν ούτε σε 60 ούτε σε 360 ημέρες, ούτε διά μαγείας - οι μάγοι δεν υπάρχουν πια. Ούτε είναι στρωμένη με ροδοπέταλα η πορεία της δημοσιονομικής εξυγίανσης και της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού. Επιπλέον, η προηγούμενη κυβέρνηση εξώθησε τα προβλήματα σε σημείο έκρηξης, τίναξε όλους τους δείκτες στο «κόκκινο», δεν άφησε οποιοδήποτε περιθώριο για διαδικασίες ήπιας προσαρμογής.
Υπάρχουν, όμως, τέσσερις λόγοι αισιοδοξίας.
Πρώτος, ότι (μετά από έξι χρόνια) υπάρχει μια κυβέρνηση η ηγεσία της οποίας δείχνει ότι κατανόησε το πρόβλημα και αποδέχθηκε ότι είναι επιτακτική η αντιμετώπισή του – όπως επιβεβαιώνει η πρόσφατη συμφωνία με τους αξιωματούχους των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης.
Δεύτερος, ότι ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου έχει νωπή και ισχυρή λαϊκή εντολή και, μάλιστα, ότι αυτή την εντολή την κέρδισε χωρίς να υποστείλει τη σημαία της αυτονομίας της πολιτικής (κάθε άλλο…) - έτσι, «δεν χρωστά σε κανέναν», ούτε σε άλλα κέντρα εξουσίας ούτε σε «συνεπείς» βαρώνους του ΠΑΣΟΚ.
Τρίτος, ότι η κυβέρνηση πράγματι κάνει πράξη τις επαγγελίες περί διαφάνειας, δείχνοντας ότι είναι διατεθειμένη να κτυπήσει τη διαφθορά. Ενισχύει, έτσι, την κλονισμένη εμπιστοσύνη του πολίτη προς το κράτος - βασική προϋπόθεση για όποιες θυσίες.
Τέταρτος, ότι η έκταση της καταστροφής που έχει προκληθεί τα προηγούμενα χρόνια είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού σε όλους, ώστε αφενός να μη διευκολύνεται η άνευ κόστους δημαγωγία και, αφετέρου, να συνειδητοποιείται ευρύτερα η ανάγκη να αλλάξουμε για να μη βουλιάξουμε.
Ο λογαριασμός έφθασε και θα τον πληρώσουμε. Προφανώς θα υπάρξουν συγκρούσεις για τη διανομή του κόστους μεταξύ κοινωνικών ομάδων (αλλά) και γενεών. Μπορεί να απαλυνθούν, αν η κυβέρνηση εξηγήσει ποιο θα είναι το τελικό κοινό όφελος -εξήγηση αναγκαία, αφού το κόστος κάθε μεταρρύθμισης είναι άμεσο, ενώ το όφελος είναι μελλοντικό. Και, δεύτερον, αν εξηγήσει πόσο υψηλό θα είναι το κόστος και αβάσταχτη η κοινή ζημιά, αν δεν πληρώσουμε τον λογαριασμό.
Tου Κωστα Καλλιτση -Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.