Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Ο εξευτελισμός του στρουθοκαμηλισμού


Στην εποχή που δεν είχε ακόμη επικρατήσει η χριστιανική ηθική, οι συγγραφείς -ιδίως οι ποιητές- έγραφαν για τον έρωτα με μία ελευθερία αδιανόητη για τα κριτήρια του 19ου αιώνα. Για τον λόγο αυτόν, ώς και τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα οι μεταφραστές ποιητών της ελληνιστικής και της ρωμαϊκής περιόδου ένιωθαν την υποχρέωση να προστατεύσουν τους αναγνώστες από την ανοίκεια ελευθεριότητα των αρχαίων. Ετσι, σε πολλές αγγλικές μεταφράσεις, που θεωρούνται κλασικές και εξακολουθούν να κυκλοφορούν, εκεί όπου ο ποιητής κατεβάζει το παντελόνι του, ο μεταφραστής έρχεται να του φορέσει φύλλο συκής: οι στίχοι που θεωρούνται «shocking» αποδίδονται στα λατινικά. Ο συλλογισμός πίσω από τη σεμνότυφη επιλογή είναι ότι οι λόγιοι και οι κλασικιστές, που ίσως ανατρέξουν στη μετάφραση, κατά πάσα πιθανότητα ξέρουν λατινικά και, άρα, δεν έχουν ανάγκη - θα καταλάβουν. Ο απλός άνθρωπος, που μπορεί να μολυνθεί, είναι καλύτερα να μην καταλαβαίνει...
Κάπως έτσι μου μοιάζει η προσπάθεια της ελληνικής πλευράς στο θέμα της Πουγουδουμού να πείσει την κυβέρνηση της γειτονικής χώρας να δεχθεί τον όρο «Μακεντόνσκι» (ως προς τον προσδιορισμό γλώσσας και εθνικότητας), αλλά γραμμένο στο κυριλλικό αλφάβητο. Προφανώς, για να μη θίγεται η ψυχολογική ισορροπία μας - αφού υποτίθεται ότι το όνομα είναι η ψυχή μας. Ας μου επιτραπεί να καταθέσω μια καλύτερη ιδέα. Το «Μακεντόνσκι» να γράφεται στα κινέζικα. Ποιος θα ενοχληθεί από τα ιδεογράμματα; Γιατί όχι και με αιγυπτιακά ιερογλυφικά;
Είναι τόσο γελοίο να αναζητούμε «μπούργκα» για να ευπρεπίσουμε τις έννοιες, ώστε καταντά ατιμωτικό. Εντούτοις, θα ήταν τελείως εκτός πραγματικότητος να υποστήριζε κανείς ότι, για οποιαδήποτε κυβέρνηση διαθέτει στοιχειώδες ένστικτο αυτοσυντήρησης, προσφέρεται άλλη οδός, είτε προς την όξυνση είτε προς την άνευ όρων συνθηκολόγηση. Ακόμη και ο Αντώνης Σαμαράς αυτοπροσώπως να χειριζόταν το θέμα ως υπουργός Εξωτερικών (ο σημερινός Σαμαράς, όχι ο παλιός της δεκαετίας του 1990...) θα ήταν και αυτός υποχρεωμένος να ζητήσει την καλή διάθεση των γειτόνων, αφού χωρίς τη συμμετοχή τους δεν γίνεται να κοροϊδέψουμε τους εαυτούς μας. Ετσι που τα καταφέραμε, στην ατίμωση της ήττας πρέπει να προσθέσουμε από πάνω και τον εξευτελισμό του στρουθοκαμηλισμού...
Στ. Κασιμάτης-Καθημερινή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά