Παραιτήθηκε ο Χρήστος Κίττας

Απέραντο σεβασμό για τον άνθρωπο που έγραψε το παρακάτω κείμενο. Απέραντο όμως!

“Ελάχιστη ή και καμία, σημασία έχει το τι συνέβη σε μένα προσωπικά. Έτσι κι αλλιώς εγώ έκανα τις επιλογές μου, σωστές ή λάθος, και πληρώνω γι΄αυτές. Από τη στιγμή που 18 ή και 20 χρονών παιδιά, τα οποία θα μπορούσαν να είναι μαθητές μου ή εγγόνια μου, βιαιοπραγούν και καταστρέφουν το ναό της ελεύθερης σκέψης, το ναό της Παιδείας, εγώ έχω στερέψει, έχω πεθάνει ψυχικά. Δεν έχει σημασία ο όποιος σωματικός μου τραυματισμός.
Μαζεύω λοιπόν, ότι απέμεινε μέσα μου, αντλώντας δύναμη από την αγάπη μου και μόνο για τη νεολαία μας, έστω κι αν κομμάτι της με πρόδωσε, και απευθύνω έκκληση να μην αναλωθείτε και πάλι σε ατέρμονες συζητήσεις, σε αδικαιολόγητες κομματικές αντεγκλήσεις και περίπλοκες αναλύσεις, χωρίς καμία ουσιαστική πρόταση.
Η μοναδική ελπίδα της χώρας μας, τα νιάτα μας, περιμένουν άλλα από όλους εσάς. Μην τους προδώσετε. Εγώ δεν μπορώ πια να προσφέρω τίποτα παραπάνω.
Ευτυχώς όταν είχα ακόμα δυνάμεις στις 3 Νοεμβρίου 2009 απέστειλα στον πρωθυπουργό και στους αρχηγούς των κομμάτων αναλυτική, ίσως και προφητική, επιστολή για τις θέσεις μου για όλα αυτά που μας πληγώνουν τόσο πολύ. Αν κάποιος από τους αρχηγούς θέλει να την δημοσιοποιήσει μπορεί να το κάνει. Ισως οι σκέψεις μου εκείνες να φανούν χρήσιμες.
Να μην πάψετε να ασχολείστε με τα προβλήματα της παιδείας και της νεολαίας μόλις χαμηλώσουν τα φώτα της επικαιρότητας. Δεν θα υπάρξουν πολλές άλλες ευκαιρίες”.