«Ό,τι επιθυμείτε»

«Ό,τι επιθυμείς» κύριε... Γιώργο
Είσαι ο Γιώργος; «Ό,τι επιθυμείς» και συ πρόεδρε. Τι να επιθυμεί ο Γιώργος; Να τα βγάλει πέρα με την κρίση χωρίς να ανοίξει μύτη. Γίνεται; Δεν γίνεται. Είναι σα να μου λες, θα φτιάξω ομελέτα, αλλά αυγά δεν θα σπάσω. Δεν θα σπάσεις; Και τότε τι ομελέτα θα φτιάξεις; Αν είναι έτσι, με τον αέρα, φτιάξε μας μπρικ, σολομό, χαβιάρι, και όλα τα συναφή που τρώνε οι πλούσιοι, και ευφραίνεται η καρδιά τους συνοδεία σαμπάνιας- με ομελέτα, χωρίς μάλιστα αυγά, θα τη βγάλουμε εμείς χρονιάρες μέρες; Τον άκουγα τον Γιώργο τις προάλλες στο Μαξίμου να μιλάει σ΄ αυτήν τη μάζωξη με τους δημοσιογράφους, και πραγματικά του έβγαλα το καπέλο: ο άνθρωπος είναι σε κατάσταση «ζεν». Οι δημοσιογράφοι γύρω του να ολοφύρονται για τα δεινά της χώρας, κι εκείνος να τους διαβεβαιώνει ότι και σχέδιο έχει και θέληση και αποφασιστικότητα. Και πως εντάξει μωρέ, έχουμε κάτι προβληματάκια με την οικονομία, αλλά θα τα ξεπεράσουμε, γιατί οι αστείρευτες δυνάμεις του Έλληνα είναι ανεξάντλητες, και τέτοια. Ο Γιώργος είναι σε φάση- το υπογράφω!- να πάει σε σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να στείλει στα κάγκελα με τη μία τους υπόλοιπους 26. Να κάνει τον Αλμούνια και εκείνον τον μπάρμπα τον Τρισέ, να τρέχουν σε ψυχολόγους...

Εγώ μαζί σου είμαι, πρόεδρε...

«Ό,τι επιθυμείς» κύριε... Αντώνη
Είσαι ο Σαμαράς; «Ό,τι επιθυμείς» προεδράρα. Δηλαδή, τι; Να δεις την Ντόρα να προσκυνάει γονυπετής ότι δεν θα ξαναπεί κακιά κουβέντα για σένα, ότι θα σου είναι πιστή (όπως άλλωστε κάθε γυναίκα διαβεβαιώνει 28 φορές το δευτερόλεπτο τον κάθε «τυχερό» που της έχει τύχει), ότι κάτι κουκλίτσες κέρινες με το ομοίωμά σου, τις οποίες πού και πού χρησιμοποιούσε για να χώνει κάτι καρφίτσες, δεν θα τις ξαναπιάσει στα χέρια της, και επιπλέον - να, μα το Θεό- θα σε βοηθήσει να κάνεις οργανωμένη αντιπολίτευση στον Γιώργο και την κυβέρνηση.

Επιπλέον στο «ό,τι επιθυμείς» συμπεριλαμβάνω απαραιτήτως να δεις το έρμο το μαγαζί που λέει κι ο φίλος μου ο Πάσχος, να συμμαζεύεται. Εύκολο είναι αυτό; Εύκολο δεν είναι, δύσκολο είναι, πολύ δύσκολο. Αλλά άμα ήταν εύκολο, τότε τι νόημα θα είχε το «ό,τι επιθυμείς» που σου λέει από χθες ο κάθε ένας που μπερδεύεται στα πόδια σου; Και άσε και το άλλο που το 2010 είναι χρονιά (δημοτικών) εκλογών, και πρέπει να νικήσεις γιατί άμα δεν νικήσεις, χάσεις ας πούμε την Αθήνα, ποιος τους ακούει όλους αυτούς...

«Ό,τι επιθυμείτε» Αλέκα, Γιώργο, Αλέξη
Τώρα, και για τους υπόλοιπους, δηλαδή Αλέκα, Καρατζαφέρη, Τσίπρα, το «ό,τι επιθυμείς» ασφαλώς ισχύει και γι΄ αυτούς. Η Αλέκα να κερδίσει τον... πόλεμο (ρέει το αίμα στους δρόμους, πληροφορούμαι από τις αιματηρές επιχειρήσεις που διεξάγει το επαναστατικό κίνημα). Για τον Καρατζαφέρη καλύτερες εμπνεύσεις (σε ατάκες), κι όχι σαν αυτά τα κουλά που είπε στην τελευταία ημέρα της συζήτησης του Προϋπολογισμού που μας άφησαν παγωτό- ρε πρόεδρε, άμα δεν σου βγαίνει, μη λες τίποτε, δεν χρειάζεται να το κουράζεις το πράγμα. Για τον Αλέξη που θα γίνει μπαμπάς, πραγματικά τις καλύτερες ευχές για το μωρό που έρχεται. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, καλά ξεμπερδέματα. Όπως καλά ξεμπερδέματα και με τον Αλαβάνο, που το μετάνιωσε πικρά που τον έκανε αρχηγό, αλλά στην πολιτική ισχύει ό,τι και με τα ταμεία: «μετά την απομάκρυνσιν, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται»...
Γ. Παπαχρήστος-ΤΑ ΝΕΑ