Ζωντανεύουν οι νεκροί;

Ένα γνωστό λαϊκό άσμα, από αυτά που αρέσουν στον τέως πρωθυπουργό της χώρας, δίνει αρνητική απάντηση στο ερώτημα του τίτλου. Αν όμως το περιορίσουμε στο πεδίο της ελληνικής πολιτικής σκηνής, η απάντηση είναι ανεπιφύλακτα θετική και το αποδεικνύουν οι πρόσφατες εξελίξεις στη Ν.Δ.
Τις τελευταίες ημέρες, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατατρίβεται σε μία ανούσια συζήτηση, η οποία κινείται μεταξύ του μακάβριου και του γελοίου. Μακάβρια, διότι προκάλεσε τη «νεκρανάσταση» προσώπων, των οποίων την ύπαρξη -τουλάχιστον εγώ- είχα ομολογουμένως ξεχάσει. (Ξαφνικά, λ. χ., άκουσα τον αλησμόνητο Τέλη Παυλίδη να ισχυρίζεται, σε ραδιοφωνική συνέντευξή του, ότι ουδείς μπορεί να του δείξει την έξοδο...) Γελοία και βλακώδης, διότι, από τη μια στιγμή στην άλλη, οι παράγοντες της Ν.Δ. κάθονται και ασχολούνται με την τύχη προσώπων τα οποία έχουν πλέον κριθεί στη συνείδηση των πολιτών, ενώ το κόμμα τους, σχεδόν έξι μήνες μετά τις εκλογές, δεν έχει ακόμη συζητήσει τα αίτια της σοβαρότερης ήττας που έχει υποστεί στην ιστορία του!
Η μόνη αξία της παρούσης συζητήσεως, στην οποία έχει εμπλακεί το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (και, όπως φαίνεται, σχεδόν το τελείωσε ένας άλλος Καραμανλής...), είναι ότι επιβεβαιώνει πως η Ν.Δ. άξιζε την ταπείνωση της 4ης Οκτωβρίου 2009. Οι άνθρωποι αυτοί δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει γύρω τους. Δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Αλλά και πώς να έχουν; Σπανίως κυκλοφορούν στον δρόμο, κάνουν παρέα μεταξύ τους ή με δημοσιογράφους, όλη την ώρα μιλούν στο τηλέφωνο για ασήμαντα θέματα του κομματικού μικρόκοσμου, σπανίως διαβάζουν (ούτε καν εφημερίδες), περιστοιχίζονται διαρκώς από υστερόβουλους κόλακες, φθείρονται σε επαφές με «πελάτες» οι οποίοι πάντα επιδιώκουν μια εκδούλευση, οι δε εκτός πολιτικής συζητήσεις τους συνήθως εξαντλούνται σε φτηνά ανέκδοτα και κουτσομπολιό. Αυτή είναι η καθημερινότητα των περισσοτέρων. (Φυσικά, όπως πάντα στη ζωή, υπάρχουν εξαιρέσεις. Αλλά φροντίζουν να κρύβονται, για να μην αποβληθούν από το σύστημα...)
Το γεγονός ότι η συζήτηση περί «νεκρών» άναψε με αφορμή μία αναφορά του Αντώνη Σαμαρά στην ανάγκη «αυτοκάθαρσης» της Ν.Δ. δεν είναι παράξενο. Η περίπτωσή του είναι μία ακόμη απόδειξη ότι στην ελληνική πολιτική υπάρχει ανάσταση εκ νεκρών...
Σ.Κασιμάτης-Καθημερινή