Η βίζα του λαϊκισμού

Σύμφωνα με έναν άγραφο κανόνα στην πολιτική, όταν ένας προωθυπουργός βρίσκεται στο εξωτερικό διαπραγματευόμενος ένα ζήτημα εθνικής σημασίας, τα κόμματα της αντιπολίτευσης οφείλουν να τον στηρίζουν, έστω διά της πρόσκαιρης σιωπής τους. Το «έξω πάμε καλά» που είχε πει κάποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στον Ανδ. Παπανδρέου τον κανόνα αυτό θέλησε να του «υπενθυμίσει», ενώ εκείνος υπονόμευε την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ. Ο κανόνας αυτός ηχεί αυτονόητος σήμερα, ακόμη και σε όσους ουδέποτε ψήφισαν και πίστεψαν τις ικανότητες του κ. Γ. Παπανδρέου. Διότι και οι συγκεκριμένοι πολίτες δεν μπορούν παρά να αναγνωρίσουν στον πρωθυπουργό ότι έχει επιστρατεύσει όλες του τις δυνάμεις για να αναστρέψει την εικόνα της χώρας μας με αλλεπάλληλα ταξίδια, συναντήσεις και συνεντεύξεις στα διεθνή ΜΜΕ.
Δεν θα περίμενε βέβαια κανείς από το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αίφνης, να υπακούσουν σε αυτόν τον κανόνα και να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Οι εκπρόσωποί τους προφανώς δεν αντιλαμβάνονται πως όσα λένε -ειδικώς σε αυτήν τη συγκυρία- ακούγονται κατά κυριολεξία εκτός τόπου και χρόνου, εξ ου και το ποσοστό του ΣΥΝ εμφάνισε κάμψη στις δημοσκοπήσεις!
Οι πολίτες, ωστόσο, θα ανέμεναν τουλάχιστον από τη Ν. Δ. να επιδείξει σε αυτές τις στιγμές την αυτονόητη υπεθυνότητα έναντι της εθνικής προσπάθειας. Αντ’ αυτού, ορισμένα στελέχη της βρίσκουν ακόμη και ασήμαντες αφορμές για να αντιπολιτευθούν την κυβέρνηση, χωρίς να αντιλαμβάνονται πως οι ίδιοι πρωτίστως εκτίθενται, όταν επιχειρούν να μας πείσουν ότι η χώρα βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού τους τελευταίους 5 μήνες. Το έπραξαν και χθες εξ αφορμής της κατάργησης της αμερικανικής βίζας, ισχυριζόμενοι ότι αυτή επήλθε αποκλειστικώς από τις προσπαθειες της Ν. Δ. Λες και οι πολίτες δεν αντιλαμβάνονται ότι το ανέξοδο αυτό δώρο οι Αμερικανοί θα το έδιναν στη χώρα μας όταν εκείνοι επιθυμούσαν (ανεξαρτήτως κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ ή Ν. Δ.) με γνώμονα να εκτιμηθεί δεόντως από την πάντα δύσπιστη, έναντι των ΗΠΑ, κοινή γνώμη.
Για τους ίδιους ακριβώς λόγους ακόμη μεγαλύτερη πολιτική βαρύτητα πρέπει να προσδοθεί στην πρωτοφανή υπονόμευση του απουσιάζοντος πρωθυπουργού από το ίδιο του το κόμμα. Διότι μόνον έτσι μπορεί να χαρακτηρισθεί η ανοίκεια επίθεση εναντίον του υφυπουργού Οικονομικών κ. Φιλ. Σαχινίδη από τον κ. Χρ. Παπουτσή, ο οποίος επικαλέστηκε τη... συναισθηματική του φόρτιση για να αιτιολογήσει ότι «ξέχασε» πως είναι παράλληλα και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης. Δηλαδή ότι εκ της θέσεώς του εκπροσωπεί στη Βουλή (υποτίθεται) τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο οι πολίτες να επικροτούν σήμερα τη στάση ενός προσώπου που κατ’ εξοχήν διακρίνεται για τον άκρατο λαϊκισμό του. Τον κ. Γ. Καρατζαφέρη ο οποίος, γνωρίζοντας πολύ καλά τους άγραφους κανόνες της πολιτικής, κερδίζει εσχάτως πόντους λέγοντας και πράττοντας τα αυτονόητα...
Κ. Ζούλας-Καθημερινή