Υποσχέσεις για... ιθαγενείς

Υπάρχουν μέρες που η Βουλή μετατρέπεται σε κοιλάδα των στεναγμών. Το είδαμε να συμβαίνει με τους βουλευτές της Ν.Δ. στη συζήτηση του νομοσχεδίου για την απόδοση ιθαγένειας σε μετανάστες. Οι ελεγειακοί τόνοι τους για όσα θα υποστεί η χώρα από τη συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία της σημερινής κυβέρνησης είχαν κάτι από Χορό σε μέτρια παράσταση αρχαίου δράματος. Το διαπίστωσε και ο Αντώνης Σαμαράς. Και για παρηγοριά τούς ανακοίνωσε πως όταν αναλάβει η Ν.Δ. τη διακυβέρνηση, αυτός ο νόμος θα καταργηθεί!

Η προϋπόθεση που θέτει είναι συζητήσιμη: στον Κοινοβουλευτισμό η αξιωματική αντιπολίτευση κάποτε γίνεται κυβέρνηση- οπότε είναι εύλογο να ελπίζει. Το δεύτερο όμως χρειάζεται διευκρινίσεις. Τι ακριβώς σημαίνει αυτή η δέσμευση; Αναφέρεται στον νόμο ή και στα αποτελέσματά του; Η κατάργηση του νόμου θα είναι δικαίωμα για μια κυβέρνηση που θα έχει την υποστήριξη της πλειοψηφίας στη Βουλή. Αυτό όμως θα συμπαρασύρει και τα δεδομένα που θα έχει δημιουργήσει ως τότε η εφαρμογή του;

Να το κάνουμε πιο απλό. Θεωρητικά η Ν.Δ. μπορεί να επιστρέψει στην εξουσία το νωρίτερο σε τριάμισι χρόνια από σήμερα. Κανείς δεν στοιχηματίζει βέβαια ότι θα είναι σε θέση να «χτυπήσει» τις επόμενες εκλογές. Αλλά ας πούμε ότι θα συμβεί. Οπότε ο Αντώνης Σαμαράς θα αναθέσει στον δικό του Ραγκούση να φέρει νόμο που θα καταργεί, ή θα αντικαθιστά, όσα ψηφίστηκαν την περασμένη Τετάρτη.

Τόσο απλό; Καθόλου. Εν τω μεταξύ μερικές εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες θα έχουν αποκτήσει- νομίμως- την ελληνική ιθαγένεια. Και θα είναι πολλοί περισσότεροι βέβαια αν ο ευσεβής πόθος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ευοδωθεί σε οκτώ ή σε δώδεκα χρόνια. Με όσα επαγγέλλεται η Ν.Δ. σήμερα, θα διατηρήσουν την ιθαγένεια ή θα κληθούν να τη διεκδικήσουν εξ αρχής, με άλλες προϋποθέσεις; Θα σταματήσει στη συνέχεια η απόδοση ιθαγενειών ή θα έχουμε δύο κατηγορίες μεταναστών- με ή χωρίς ιθαγένεια;

Η απάντηση είναι απλή: τίποτε από όλα αυτά δεν πρόκειται να γίνει- για λόγους που αντιλαμβάνεται ο καθένας. Νομοθεσία που αφορά την υπόσταση των ανθρώπων δεν αναστρέφεται. Αυτό δεν οδηγεί απαραιτήτως στο συμπέρασμα ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ. δίνει μια υπόσχεση που εκ των πραγμάτων θα ξεχάσει. Μπορεί και να παραπέμπει σε μια παλιά ατάκα του σκιτσογράφου Γιάννη Ιωάννου: «Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις υποσχέσεις μας- θα τις θυμόμαστε πάντα με νοσταλγία». 
Γ. Λακόπουλος-ΤΑ ΝΕΑ