Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Ανυπακοή στο ΠΑΜΕ

Τη στιγμή που η χώρα βυθίζεται στη δίνη πρωτοφανών εξελίξεων, κάποιοι χαίρονται. Βλέπουν στην κρίση την ευκαιρία να υλοποιήσουν τις ιδεολογικές τους φαντασιώσεις. Αμφισβητούν ευθέως τους κανόνες της αστικής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Ίσως οι πιο ονειροπόλοι θέλουν να πάρουν εκδίκηση για το γεγονός ότι 60 χρόνια πριν βρέθηκαν στο στρατόπεδο των ηττημένων και δεν κατάφεραν να κάνουν την Ελλάδα Αλβανία. Με τη συμπεριφορά τους αμφισβητούν ευθέως το Σύνταγμα στο οποίο ως βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου ορκίστηκα πίστη.
Λυπάμαι πραγματικά που αναγκάζομαι να γράψω αυτές τις γραμμές. Θεωρώ τον εαυτό μου μετριοπαθή πολιτικό που σέβεται την αντίθετη άποψη. Αρνούμαι όμως να δεχθώ ότι μια μικρή ομάδα επαγγελματιών ταραξιών, με την κάλυψη ενός κοινοβουλευτικού κόμματος, παραβαίνει συστηματικά και απροκάλυπτα τον νόμο, προκαλώντας τεράστια ζημιά στη χώρα. Το περιστατικό του κρουαζιερόπλοιου στον Πειραιά ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Η ζημιά στην εικόνα του τουριστικού μας προϊόντος είναι ανυπολόγιστη. Και βέβαια κάποιοι απλοί εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους αν τα ξένα πλοία παρακάμψουν τον Πειραιά. Σε αυτούς θα σταθεί αρωγός το ΚΚΕ; Μάλλον θα τους θεωρήσει παράπλευρη απώλεια στον αγώνα για την επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου...
Μόνο που η χώρα δεν αντέχει άλλες παράπλευρες απώλειες. Ούτε εμείς οι πολιτικοί μπορούμε άλλο να σιωπούμε και να θεωρούμε τις ιδέες αυτές απλά γραφικές. Ένας βασικός λόγος που η χώρα έφτασε σε αυτά τα χάλια είναι γιατί το πολιτικό σύστημα ανέχθηκε να μην τηρούνται οι νόμοι που το ίδιο ψήφιζε. Και βέβαια είναι αφελής όποιος νομίζει ότι ξορκίζονται αυτές οι ακραίες συμπεριφορές με διάλογο και παραινέσεις. Η κυβέρνηση οφείλει να δράσει. Η απάντηση στην παρότρυνση για ανυπακοή του νόμου μπορεί να είναι μόνο η τήρηση του νόμου. Δεν κυβερνά το 8% αυτή τη χώρα. Το λιμάνι πρέπει να παραμείνει ανοιχτό και όσοι παρανομούν να κάτσουν στο σκαμνί. Η χώρα χρειάζεται μια πολιτική και ιδεολογική απάντηση στην ιδεολογική τρομοκρατία ενός τμήματος της Αριστεράς, το οποίο εδώ και πολλά χρόνια απολαμβάνει μια ιδιότυπη πολιτική ασυλία.
Και αν ο «Ριζοσπάστης» με χαρακτηρίσει αύριο αντικομμουνιστή, καρφί δεν μου καίγεται. Γιατί έτσι αισθάνομαι, και όχι με δικιά μου υπαιτιότητα…
Κυρ. Μητσοτάκης-Καθημερινή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σεβαστείτε το ελεύθερο βήμα σχολιασμού και διαλόγου. Ανωνυμία δεν σημαίνει και ασυδοσία.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Σημείωση : Κάθε υβριστικό , προσβλητικό ή άσχετο με το θέμα της ανάρτησης σχόλιο θα διαγράφεται...
Σχόλια με ονομαστικές αναφορές που περιέχουν ατεκμηρίωτες καταγγελίες θα διαγράφονται.
Απαντήσεις από τον διαχειριστή μόνο στα επώνυμα σχόλια.

Η Πελασγία από ψηλά