Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Πάντζας!

Ότι η Αριστερά περνάει δύσκολες ώρες, καθώς την αγνοούν οι απογοητευμένοι από τα δύο μεγάλα κόμματα ψηφοφόροι, δεν είναι κάτι καινούργιο: το δείχνουν οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών. Αυτό που συμβαίνει γύρω μας, δηλαδή η κατάρρευση της ελληνικής εκδοχής του σοβιετικού μοντέλου οικονομίας, είναι κάτι το οποίο η Αριστερά αδυνατεί να το συλλάβει διανοητικά. Το ερμηνεύει ως πρόβλημα του καπιταλισμού και προτείνει αυθεντικότερες μορφές του σοβιετικού μοντέλου, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην την παίρνει στα σοβαρά. Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι φυσικό η ψυχολογική πίεση που υφίστανται οι πολιτικοί της Αριστεράς να είναι τεράστια και, δυστυχώς, όχι χωρίς κόστος για την υγεία τους.
Τούτων λεχθέντων, για την πληρέστερη κατανόηση του πλαισίου εντός του οποίου εκτυλίσσεται η τραγωδία, είμαι στη δυσάρεστη θέση να σας πληροφορήσω ότι ο Αλέκος Αλαβάνος δεν είναι πλέον μαζί μας. Θέλω να πω ότι, βεβαίως, μπορείτε να τον συναντήσετε στον δρόμο, μπορείτε να τον χαιρετήσετε και να του μιλήσετε. Πνευματικά, όμως, δεν μοιράζεται πλέον τον ίδιο κόσμο με εμάς. Σαν τον καουμπόι της παλιάς διαφήμισης, που ταξιδεύει μόνος στη χώρα του Μάλμπορο, έτσι και ο Αλέκος κήρυξε τον ανένδοτο αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού -ει δυνατόν παγκοσμίως- και περιπλανάται πια ελεύθερος στον κόσμο του ονειρικού σοσιαλισμού.
Στην ομιλία που έκανε την περασμένη Πέμπτη στο Σπόρτινγκ, ενώπιον κοινού μερικών εκατοντάδων φίλων του, ο άλλοτε αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε την έξοδο της χώρας από το ευρώ, διότι, παρά τις επιπτώσεις που θα είχε κάτι τέτοιο στην ελληνική οικονομία, θα επέφερε -κατά την αντίληψή του- το τέλος του ευρώ. Με τον γνωστό λυρισμό του, ανέπτυξε στους φίλους το όραμά του για την οχλοκρατία και το ονόμασε «νέο ΕΑΜ»: «Ενα νέο ΕΑΜ που θα αναδειχθεί μέσα από τους αγώνες, που θα αποδέχεται την αυτοοργάνωση, θα νομοθετεί στους δρόμους και θα εξελίσσεται σε ένα μεγάλο ειρηνικό Αντάρτικο Πόλεων». Έδειξε, επίσης, τον δρόμο του μέλλοντος για την Ελλάδα: «Να γίνουμε Βολιβία του Μοράλες, Νικαράγουα του Ορτέγκα, Ισημερινός, Βενεζουέλα και Κούβα του Κάστρο».
Το επιστέγασμα όμως ήταν η έκκλησή του για μια «μάχη της Αθήνας», την καθοριστική σημασία της οποίας, για την έκβαση του πολέμου κατά του παγκόσμιου καπιταλισμού, παραλλήλισε με τη μάχη του Στάλινγκραντ. Τεκμηρίωσε μάλιστα τον πρωτότυπο ισχυρισμό του, υποστηρίζοντας ότι... η απεργία της ΑΔΕΔΥ στην Αθήνα προκάλεσε την πτώση του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης. «Ας προκαλέσουμε την αναμέτρηση» κάλεσε τους ακροατές του και τους βεβαίωσε ότι «το CNN, το BBC, το ZDF, το NBC θα είναι εδώ» - για να καλύψουν τη μάχη, προφανώς. Αν νικήσουν, υποστήριξε, το πείραμα του ΔΝΤ θα έχει αποτύχει, τα μέτρα δεν θα περάσουν και το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης θα ξαναπέσει.
Πόσο σοβαρά είναι αυτά αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το πνεύμα του Αλέκου συναντήθηκε με εκείνο ενός άλλου σπουδαίου αγωνιστή της Αριστεράς, διότι ο Αλέκος δεν ήταν ο πρώτος που έκανε έκκληση για «νέο ΕΑΜ». Είχε προηγηθεί, κατά μία εβδομάδα τουλάχιστον, ο παλιός κωμικός και στέλεχος του ΔΗΚΚΙ Γιώργος Πάντζας, με άρθρο του σε ημερήσια εφημερίδα, που έφερε τον τίτλο: «Νέο ΕΑΜ: Η Ιστορία να επαναληφθεί τώρα». Φυσικά, ως φάρσα του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, από αυτές στις οποίες πρωταγωνιστούσε ο Γ. Πάντζας...
Σ.Κασιμάτης-Καθημερινή